Κατέρρευσε λοιπόν και η Ιρλανδία, ο περιβόητος «κελτικός τίγρης» του πιο αχαλίνωτου νεοφιλελευθερισμού, με τον οποίον εκστασιάζονταν επί δεκαπέντε και πλέον χρόνια οι αξιωματούχοι της ΕΕ και οι δεξιοί και σοσιαλνεοφιλελεύθεροι πολιτικοί που μας είχαν ζαλίσει προβάλλοντάς την ως αξιοθαύμαστο παράδειγμα προς μίμηση. «Ξοφλημένη» θεωρούν ήδη και την Πορτογαλία όλοι
οι αναλυτές, εκτιμώντας ότι είναι ζήτημα ελάχιστων μηνών μέχρι να υποχρεωθεί και η δική της κυβέρνηση να προσφύγει εκούσα-άκουσα στον «μηχανισμό στήριξης» της ΕΕ.
Χαρακτηριστικό της βεβαιότητας ότι σύντομα η Λισαβόνα θα βρίσκεται υπό καθεστώς μνημονίου είναι το γεγονός ότι σύσσωμος πλέον ο διεθνής Τύπος ασχολείται μόνο με την περίπτωση της Ισπανίας, την οποία και θεωρούν κρισιμότατη δοκιμασία για την επιβίωση του ίδιου του ευρώ με τη σημερινή μορφή του.
Προχθές, η ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς» είχε στις οικονομικές σελίδες της ανάλυση με τίτλο «Η ΕΕ βλέπει κίνδυνο κερδοσκοπικών επιθέσεων στην Ισπανία και την Πορτογαλία». Χθες όμως το θέμα είχε περάσει κεντρικό στην πρώτη σελίδα της ίδιας εφημερίδας και η Πορτογαλία είχε εξαφανιστεί από το σκηνικό: «Οι αγορές τοποθετούν την Ισπανία στο κέντρο του στόχου μετά την πτώση της Ιρλανδίας», έγραφε ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος.
Η ανάλυση της ισπανικής φιλοκυβερνητικής εφημερίδας είναι πολύ απαισιόδοξη. «Μετά τα δύο θύματα που έχουν ήδη προκαλέσει -την Ελλάδα και την Ιρλανδία- οι αγορές σημαδεύουν τώρα κατευθείαν στην καρδιά των δύο επόμενων: της Πορτογαλίας και της Ισπανίας», γράφει η «Ελ Παΐς» και παραθέτει ανάλυση της τράπεζας Σάξο: «Το επόμενο έτος η Πορτογαλία θα είναι η τρίτη χώρα που θα προσφύγει στον μηχανισμό σωτηρίας, στον οποίο πλέον δεν θα υπάρχει δυνατότητα να προσφύγουν άλλες χώρες. Προβλέπουμε ότι η Ισπανία θα ζητήσει βοήθεια το 2011. Ομως ο μηχανισμός της ΕΕ δεν έχει το απαιτούμενο μέγεθος για να τη βοηθήσει, γι’ αυτό και η Ισπανία θα χρειαστεί να υπογράψει συμφωνίες διμερών δανείων με τη Γερμανία ή τη Γαλλία», αναφέρει η έκθεση αυτή.
Ανάλογες ανησυχίες εκφράζει σε άρθρο της και η σοβαρή γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», το κατεξοχήν συντηρητικό πολιτικό έντυπο του επιχειρηματικού κόσμου της Γερμανίας.
«Μετά την αίτηση της Ιρλανδίας για οικονομική βοήθεια από το ευρωπαϊκό ταμείο διάσωσης, ένα ερώτημα έχει καταστεί λίαν ενδιαφέρον: θα χρειαστεί να ζητήσει βοήθεια και η Ισπανία ή θα κατορθώσει η χώρα να επιστρέψει στην οικονομική ομαλότητα με τις δικές της δυνάμεις; Η απάντηση είναι σημαντική για την Ευρώπη. Αναφορικά με το ΑΕΠ, η Ισπανία παρουσιάζει μεγαλύτερη οικονομική δύναμη από όση και οι τρεις μικρότερες προβληματικές χώρες Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία – συνολικά. Εξαιτίας αυτού είναι κατανοητός ο φόβος ότι μια διάσωση της Ισπανίας θα μπορούσε να υπερβαίνει τις δυνατότητες των γειτόνων της», έγραφε μεταξύ πολλών άλλων.
Πέραν του τι θα γίνει στο άμεσο μέλλον, η πτώση της Ιρλανδίας και η άμεση απειλή κατάρρευσης της Πορτογαλίας και της Ισπανίας αποδεικνύουν πόσο αβάσιμοι είναι οι ισχυρισμοί ότι διάφορα υπαρκτά δημοσιονομικά προβλήματα της Ελλάδας είναι δήθεν οι αιτίες που οδηγούν υποχρεωτικά στο καθεστώς ξένης επικυριαρχίας του μνημονίου.
Αν η Ελλάδα «χρεοκόπησε», επειδή έχει διογκωμένο δημόσιο τομέα και πολλά εργασιακά δικαιώματα, γιατί χρεοκόπησε και η Ιρλανδία που έχει πολύ ισχνό δημόσιο τομέα και έχει καταργήσει σχεδόν όλα τα εργασιακά δικαιώματα; Αν η Ελλάδα «χρεοκόπησε», επειδή έχει υψηλό δημόσιο χρέος, γιατί απειλείται η Ισπανία που έχει εξαιρετικά χαμηλό δημόσιο χρέος; Αν η Ιρλανδία και η Ισπανία κινδυνεύουν, επειδή παρουσίασαν φούσκες ακινήτων και υπερέκταση των τραπεζών τους, γιατί είναι στο χείλος του γκρεμού η Πορτογαλία που ούτε φούσκα ακινήτων ούτε φούσκα τραπεζών παρουσίασε; Είναι προφανές ότι αλλού βρίσκεται η αιτία και όχι σε διάφορα υπαρκτά προβλήματα που παρουσιάζονται προσχηματικά ως ρίζες του κακού.
Η ΛΥΣΗ
Να δανείζει η ΕΚΤ απευθείας τα κράτη
ΠΟΛΙΤΙΚΗ και μόνο είναι η λύση στο πρόβλημα της υπερχρέωσης των χωρών-μελών της Ευρωζώνης και της ΕΕ. Πρέπει να αλλάξει ριζικά ο τρόπος δανεισμού των κρατών και να πάψουν να είναι όμηροι των αγορών. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αποφασίσουν οι ηγέτες της ΕΕ ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα δανείζει από εδώ και πέρα απευθείας τα κράτη-μέλη με επιτόκιο π.χ. 1% και όχι μέσω των εμπορικών τραπεζών. Αυτομάτως θα λυθεί έτσι ομαλά το πρόβλημα του δημόσιου χρέους! Τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων θα πηγαίνουν έτσι για να βοηθήσουν τις ευρωπαϊκές χώρες και δεν θα καταλήγουν στα θησαυροφυλάκια των ιδιωτικών τραπεζών, οι οποίες με αυτά τα χρήματα εκβιάζουν και στραγγαλίζουν τα κράτη-μέλη της ΕΕ.
Δημοσίευση σχολίου