Boualem Afir, Siwel (Καμπυλία), Πρακτορείο Ειδήσεων της Καμπυλίας (Αλγερία)
Οι Κούρδοι γίνονται τακτικά θύματα επιθέσεων από τις τουρκικές δυνάμεις, αλλά η διεθνής κοινή γνώμη παραμένει τυφλή και κουφή για να μην «πειραχτεί η Άγκυρα». Οι πρώτοι θάνατοι καταγράφονται στο Κουρδιστάν, ενώ άλλες αιματηρές επιθέσεις γίνονται παντού όπου οι τουρκικές ειδικές δυνάμεις «υποπτεύονται» τη παρουσία ενεργών μελών του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ). Η Τουρκία, κάτω από αυτή τη ψεύτικη πρόφαση προσπαθεί στην ουσία να σπάσει τον κουρδικό λαό, με την έγκριση των λεγόμενων πολιτισμένων εθνών
Θα πάρει η Τουρκία προσεχώς το βραβείο Νόμπελ για τις Γενοκτονίες; Η σιωπή που εκδηλώνεται από τα μέλη του ΝΑΤΟ, ενώπιον της επιθετικότητας και της βίας που αντιμετωπίζει ο κουρδικός λαός την τελευταία εβδομάδα και από πάντα από το στρατό και την αστυνομία του Ερντογάν, δεν κρύβει τη διαρκή υποστήριξη των μελών αυτής της Συμμαχίας στο τουρκικό καθεστώς.
Η άμεση συμμετοχή της Τουρκίας στη πυρκαγιά και το διηνεκές του εμφυλίου πολέμου στη Συρία και τη Μέση Ανατολή είναι αδιαμφισβήτητη. Από τον εξοπλισμό των δυνάμεων κατά του Μπασάρ αλ Άσαντ, των λεγόμενων «μετριοπαθών ισλαμιστών», έως τη χρηματοδότηση του Ισλαμικού Κράτους (Deach) μέσω της αγοράς του πετρελαίου του, η Τουρκία συνεχίζει να απολαμβάνει το προνομιακό καθεστώς της ως μέλος του Οργανισμού της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού (ΝΑΤΟ) για να εδραιωθεί στην περιοχή, με την ενίσχυση της στρατιωτικής της παρουσίας.
«Το ΝΑΤΟ γεννήθηκε στις 4 Απριλίου 1949, ως αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων που ξεκίνησαν από πέντε ευρωπαϊκές χώρες υπογράφοντες της Συνθήκης των Βρυξελλών (Βέλγιο, Γαλλία, Λουξεμβούργο, Κάτω Χώρες και Ηνωμένο Βασίλειο) με τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες πέντε ευρωπαϊκές χώρες που καλέστηκαν να συμμετάσχουν (Δανία, Ιταλία, Ισλανδία, Νορβηγία και Πορτογαλία).
Άλλες δυτικές χώρες προσχωρήσαν αργότερα, αλλά πέντε ευρωπαϊκές χώρες (Αυστρία, Φινλανδία, Ιρλανδία, Σουηδία και Ελβετία) δεν ανήκουν σε αυτό επειδή είναι στρατιωτικά ουδέτερες . Ωστόσο, οι στρατοί τους, ακολουθούν τους κανόνες που ορίζονται από το ΝΑΤΟ».
«Η συμμαχία είχε ως αρχικό σκοπό τη διασφάλιση της ασφάλειας στην ευρωπαϊκή ήπειρο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, για πρόληψη των πιθανών αναβιώσεων του γερμανικού ιμπεριαλισμού και κατά κάθε προσπάθειας της επέκτασης της Σοβιετικής Ένωσης. Μεταξύ 1955 και 1991, ο ορισμένος αντίπαλος του ΝΑΤΟ παίρνει τη μορφή του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ένας συλλογικός οργανισμός ασφάλειας υπό σοβιετική υπακοή που δημιουργήθηκε μετά την στρατιωτική ολοκλήρωση της ΟΔΓ στο δυτικό μπλοκ που παρουσιάστηκε ως πολιτικά και στρατιωτικά συμμετρική ως προς την Ατλαντική Συμμαχία. Σύμφωνα με τις φιλοδοξίες του Βρετανού Γενικού Γραμματέα του, Hastings Lionel Ismay, ο ρόλος του ΝΑΤΟ ήταν, κατά τη διάρκεια των χρόνων του ψυχρού πολέμου, να «κρατηθούν οι Ρώσοι έξω, οι Αμερικανοί μέσα και οι Γερμανοί υπό κηδεμονία»
Ο Ερντογάν και ο πρωθυπουργός του Αχμέτ Νταβούτογλου ξεκίνησαν έναν πόλεμο εναντίον του ΡΚΚ, το οποίο στα μάτια τους αντιπροσωπεύει «τη» τρομοκρατία. Μεταξύ του Ιουνίου και της 1ης Νοεμβρίου, μεταξύ των δύο βουλευτικών εκλογών -χειραγώγηση που σκόπευε να ενισχυθεί η εξουσία τους-, δεν έπαψαν ούτε στιγμή να αναβιώσουν έναν πόλεμο εναντίον των εκπροσώπων του κουρδικού λαού.
Η Humanité, κατά το μήνα Αύγουστο, είχε αναφέρει τις πρώτες σφαγές που έγιναν από την τουρκική αεροπορία, η οποία, βομβαρδίζοντας χωριά στο Όρος Καντίλ (Ιράκ), με πρόσχημα ότι ήταν βάσεις του ΡΚΚ σκότωνε πραγματικά δεκάδες αμάχους. Από το τέλος του καλοκαιριού, σε πολλές πόλεις της Νοτιοανατολικής Τουρκίας, οργανώθηκε η αντίσταση. Στο Ντιγιαρμπακίρ, για παράδειγμα, τη μεγάλη κουρδική πόλη, η γειτονιά της Sur οργανώθηκε για να εμποδίσει την αστυνομία, τη χωροφυλακή και τις ένοπλες δυνάμεις να εισέλθουν. Αλλού, όπως στην Cizre, κηρύχτηκε η αυτονομία, προκαλώντας τη κατασταλτική οργή της εξουσίας. Ήδη, αυτά που αρχικά έμοιαζαν με συγκρούσεις είχαν ως αποτέλεσμα θανάτους, τραυματίες, συλλήψεις, και κατεδαφίσεις σπιτιών».
«Τις τελευταίες ημέρες, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις έχουν επιδεινωθεί. Το Ντιγιαρμπακίρ είναι υπό πολιορκία. "Θα κάνουμε τα πάντα για να κάνουμε τη Cizre, τη Silopi και κάθε μέρος της πατρίδας μας μια ζώνη ειρήνης, σταθερότητας και ελευθερίας", προειδοποίησε την Τρίτη ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου. «Οι τρομοκράτες θα εξαλειφθούν από αυτές τις περιοχές. Γειτονιά με γειτονιά, σπίτι με σπίτι, δρόμο με δρόμο», πρόσθεσε.
Το 2011, όταν ο πρόεδρος της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι είχε κάνει παρόμοιες απειλές, επί λέξει, οι δυτικές χώρες είχαν αποφασίσει να ξεκινήσουν μια στρατιωτική επίθεση εναντίον της Τρίπολης.
Σήμερα, από το Παρίσι μέχρι το Βερολίνο, από το Λονδίνο μέχρι την Ουάσιγκτον, υφίσταται σιγή ασυρμάτου. Εκείνος και όλοι οι υπουργοί του μιλούν για «κάθαρση», γεγονός που μας θυμίζει τις κορυφές της αποικιοκρατικής καταστολής σε όλο τον κόσμο. Συνέτριψαν τις ειρηνευτικές συνομιλίες του τέλους του 2012 μεταξύ της κυβέρνησης των ισλαμιστών της Άγκυρας και του PKK, για να προσπαθήσουν να τερματίσουν μια σύγκρουση που έχει στοιχίσει πάνω από 40.000 ζωές από το 1984».
«Οκτώ μέλη του PKK σκοτώθηκαν. Αυτοί οι Κούρδοι αντάρτες «εξουδετερώθηκαν» τη Τρίτη στην Cizre, στην επαρχία του Σιρνάκ (νοτιοανατολικά), δήλωσε το Γενικό Επιτελείο σε δήλωσή που αναφέρεται στην ιστοσελίδα του. Σημαντικά στρατεύματα του στρατού και των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας εισέβαλαν σε αρκετές πόλεις που υπόκεινται σε απαγόρευση της κυκλοφορίας, συμπεριλαμβανομένων της Cizre, Silopi, Ντιγιαρμπακίρ, Nusaybin και Dargeçit. Με σκληρές μάχες αντιτάθηκαν από νεαρούς υποστηρικτές του ΡΚΚ και μετέτρεψαν ολόκληρες γειτονιές σε εμπόλεμες ζώνες.
Μέσω τηλεφωνικής συνδιάλεξης, κάτοικοι της Silopi και Cizre ανάφεραν την παρουσία αρμάτων μάχης του στρατού και ανάφεραν εκρήξεις και στήλες καπνού. Ο βουλευτής του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP, φιλοκουρδικού), Φερχάτ ENCU δημοσίευσε στο λογαριασμό Twitter του φωτογραφίες από στρατιώτες που κατεδάφισαν την πόρτα του κτιρίου στο οποίο βρισκόταν στην Silopi. «Δεν είμαστε ασφαλείς», έγραψε. Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Firat News, ένα 11χρονο παιδί σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μιας στρατιωτικής επιχείρησης στο Cizre.
Μετά από περισσότερα από δύο χρόνια κατάπαυσης του πυρός, σφοδρές συγκρούσεις επαναλήφθηκαν το τελευταίο καλοκαίρι μεταξύ τουρκικής αστυνομίας στρατιωτών και του PKK, με πολλά θύματα. Τρεις αστυνομικοί σκοτώθηκαν και τρεις τραυματίστηκαν την Τρίτη στο Silvan σε μια βομβιστική επίθεση που αποδίδεται στο PKK, που είχε ως στόχο ένα θωρακισμένο όχημα. Την ανήμερη, δύο νεαροί διαδηλωτές πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια συγκρούσεων με την αστυνομία, ενώ κατήγγειλαν την απαγόρευση της κυκλοφορίας σε ισχύ από τις 2 Δεκέμβριο στην περιοχή Sur στο Ντιγιαρμπακίρ. Χθες, σε αυτές τις πόλεις, οι εικόνες ήταν τρομερές. Εκατοντάδες άνθρωποι προσπαθούσαν να εγκαταλείψουν τις εμπόλεμες περιοχές και τα κέντρα των πόλεων. Όσοι αποφάσισαν να παραμείνουν, λόγω αδυναμίας αναχώρησης, αλλά συχνά με τη πολιτική βούληση να μην ενδώσουν στη στρατιωτική πίεση της κεντρικής κυβέρνησης, άρχισαν να αποθηκεύσουν τροφές εν αναμονή μακριάς και σκληρής πολιορκίας.
Σύμφωνα με στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από το Ίδρυμα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Τουρκίας, 52 απαγορεύσεις κυκλοφορίας τέθηκαν σε ισχύ από τα μέσα Αυγούστου, σε επτά επαρχίες της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Τα μέτρα αυτά αφορούν συνολικά 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι».
«Η κατάρριψη ενός ρωσικού αεροπλάνου πριν από μερικές εβδομάδες, δείχνει επίσης πως η Άγκυρα προτιμά να επιμείνει σε μια γραμμή αντιπαράθεσης. Όσο περισσότερο που ορισμένοι παρατηρητές αναρωτιούνται αν η τοποθέτηση τουρκικών στρατευμάτων κοντά στη Μοσούλη, δεν κρύβει, στην πραγματικότητα, την προσπάθεια δημιουργίας ενός διαδρόμου εξόδου για τους ισλαμιστές μαχητές».
Boualem Afir. πηγή
Θα πάρει η Τουρκία προσεχώς το βραβείο Νόμπελ για τις Γενοκτονίες; Η σιωπή που εκδηλώνεται από τα μέλη του ΝΑΤΟ, ενώπιον της επιθετικότητας και της βίας που αντιμετωπίζει ο κουρδικός λαός την τελευταία εβδομάδα και από πάντα από το στρατό και την αστυνομία του Ερντογάν, δεν κρύβει τη διαρκή υποστήριξη των μελών αυτής της Συμμαχίας στο τουρκικό καθεστώς.
Η άμεση συμμετοχή της Τουρκίας στη πυρκαγιά και το διηνεκές του εμφυλίου πολέμου στη Συρία και τη Μέση Ανατολή είναι αδιαμφισβήτητη. Από τον εξοπλισμό των δυνάμεων κατά του Μπασάρ αλ Άσαντ, των λεγόμενων «μετριοπαθών ισλαμιστών», έως τη χρηματοδότηση του Ισλαμικού Κράτους (Deach) μέσω της αγοράς του πετρελαίου του, η Τουρκία συνεχίζει να απολαμβάνει το προνομιακό καθεστώς της ως μέλος του Οργανισμού της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού (ΝΑΤΟ) για να εδραιωθεί στην περιοχή, με την ενίσχυση της στρατιωτικής της παρουσίας.
«Το ΝΑΤΟ γεννήθηκε στις 4 Απριλίου 1949, ως αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων που ξεκίνησαν από πέντε ευρωπαϊκές χώρες υπογράφοντες της Συνθήκης των Βρυξελλών (Βέλγιο, Γαλλία, Λουξεμβούργο, Κάτω Χώρες και Ηνωμένο Βασίλειο) με τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες πέντε ευρωπαϊκές χώρες που καλέστηκαν να συμμετάσχουν (Δανία, Ιταλία, Ισλανδία, Νορβηγία και Πορτογαλία).
Άλλες δυτικές χώρες προσχωρήσαν αργότερα, αλλά πέντε ευρωπαϊκές χώρες (Αυστρία, Φινλανδία, Ιρλανδία, Σουηδία και Ελβετία) δεν ανήκουν σε αυτό επειδή είναι στρατιωτικά ουδέτερες . Ωστόσο, οι στρατοί τους, ακολουθούν τους κανόνες που ορίζονται από το ΝΑΤΟ».
«Η συμμαχία είχε ως αρχικό σκοπό τη διασφάλιση της ασφάλειας στην ευρωπαϊκή ήπειρο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, για πρόληψη των πιθανών αναβιώσεων του γερμανικού ιμπεριαλισμού και κατά κάθε προσπάθειας της επέκτασης της Σοβιετικής Ένωσης. Μεταξύ 1955 και 1991, ο ορισμένος αντίπαλος του ΝΑΤΟ παίρνει τη μορφή του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ένας συλλογικός οργανισμός ασφάλειας υπό σοβιετική υπακοή που δημιουργήθηκε μετά την στρατιωτική ολοκλήρωση της ΟΔΓ στο δυτικό μπλοκ που παρουσιάστηκε ως πολιτικά και στρατιωτικά συμμετρική ως προς την Ατλαντική Συμμαχία. Σύμφωνα με τις φιλοδοξίες του Βρετανού Γενικού Γραμματέα του, Hastings Lionel Ismay, ο ρόλος του ΝΑΤΟ ήταν, κατά τη διάρκεια των χρόνων του ψυχρού πολέμου, να «κρατηθούν οι Ρώσοι έξω, οι Αμερικανοί μέσα και οι Γερμανοί υπό κηδεμονία»
Ο Ερντογάν και ο πρωθυπουργός του Αχμέτ Νταβούτογλου ξεκίνησαν έναν πόλεμο εναντίον του ΡΚΚ, το οποίο στα μάτια τους αντιπροσωπεύει «τη» τρομοκρατία. Μεταξύ του Ιουνίου και της 1ης Νοεμβρίου, μεταξύ των δύο βουλευτικών εκλογών -χειραγώγηση που σκόπευε να ενισχυθεί η εξουσία τους-, δεν έπαψαν ούτε στιγμή να αναβιώσουν έναν πόλεμο εναντίον των εκπροσώπων του κουρδικού λαού.
Η Humanité, κατά το μήνα Αύγουστο, είχε αναφέρει τις πρώτες σφαγές που έγιναν από την τουρκική αεροπορία, η οποία, βομβαρδίζοντας χωριά στο Όρος Καντίλ (Ιράκ), με πρόσχημα ότι ήταν βάσεις του ΡΚΚ σκότωνε πραγματικά δεκάδες αμάχους. Από το τέλος του καλοκαιριού, σε πολλές πόλεις της Νοτιοανατολικής Τουρκίας, οργανώθηκε η αντίσταση. Στο Ντιγιαρμπακίρ, για παράδειγμα, τη μεγάλη κουρδική πόλη, η γειτονιά της Sur οργανώθηκε για να εμποδίσει την αστυνομία, τη χωροφυλακή και τις ένοπλες δυνάμεις να εισέλθουν. Αλλού, όπως στην Cizre, κηρύχτηκε η αυτονομία, προκαλώντας τη κατασταλτική οργή της εξουσίας. Ήδη, αυτά που αρχικά έμοιαζαν με συγκρούσεις είχαν ως αποτέλεσμα θανάτους, τραυματίες, συλλήψεις, και κατεδαφίσεις σπιτιών».
«Τις τελευταίες ημέρες, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις έχουν επιδεινωθεί. Το Ντιγιαρμπακίρ είναι υπό πολιορκία. "Θα κάνουμε τα πάντα για να κάνουμε τη Cizre, τη Silopi και κάθε μέρος της πατρίδας μας μια ζώνη ειρήνης, σταθερότητας και ελευθερίας", προειδοποίησε την Τρίτη ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου. «Οι τρομοκράτες θα εξαλειφθούν από αυτές τις περιοχές. Γειτονιά με γειτονιά, σπίτι με σπίτι, δρόμο με δρόμο», πρόσθεσε.
Το 2011, όταν ο πρόεδρος της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι είχε κάνει παρόμοιες απειλές, επί λέξει, οι δυτικές χώρες είχαν αποφασίσει να ξεκινήσουν μια στρατιωτική επίθεση εναντίον της Τρίπολης.
Σήμερα, από το Παρίσι μέχρι το Βερολίνο, από το Λονδίνο μέχρι την Ουάσιγκτον, υφίσταται σιγή ασυρμάτου. Εκείνος και όλοι οι υπουργοί του μιλούν για «κάθαρση», γεγονός που μας θυμίζει τις κορυφές της αποικιοκρατικής καταστολής σε όλο τον κόσμο. Συνέτριψαν τις ειρηνευτικές συνομιλίες του τέλους του 2012 μεταξύ της κυβέρνησης των ισλαμιστών της Άγκυρας και του PKK, για να προσπαθήσουν να τερματίσουν μια σύγκρουση που έχει στοιχίσει πάνω από 40.000 ζωές από το 1984».
«Οκτώ μέλη του PKK σκοτώθηκαν. Αυτοί οι Κούρδοι αντάρτες «εξουδετερώθηκαν» τη Τρίτη στην Cizre, στην επαρχία του Σιρνάκ (νοτιοανατολικά), δήλωσε το Γενικό Επιτελείο σε δήλωσή που αναφέρεται στην ιστοσελίδα του. Σημαντικά στρατεύματα του στρατού και των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας εισέβαλαν σε αρκετές πόλεις που υπόκεινται σε απαγόρευση της κυκλοφορίας, συμπεριλαμβανομένων της Cizre, Silopi, Ντιγιαρμπακίρ, Nusaybin και Dargeçit. Με σκληρές μάχες αντιτάθηκαν από νεαρούς υποστηρικτές του ΡΚΚ και μετέτρεψαν ολόκληρες γειτονιές σε εμπόλεμες ζώνες.
Μέσω τηλεφωνικής συνδιάλεξης, κάτοικοι της Silopi και Cizre ανάφεραν την παρουσία αρμάτων μάχης του στρατού και ανάφεραν εκρήξεις και στήλες καπνού. Ο βουλευτής του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP, φιλοκουρδικού), Φερχάτ ENCU δημοσίευσε στο λογαριασμό Twitter του φωτογραφίες από στρατιώτες που κατεδάφισαν την πόρτα του κτιρίου στο οποίο βρισκόταν στην Silopi. «Δεν είμαστε ασφαλείς», έγραψε. Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Firat News, ένα 11χρονο παιδί σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μιας στρατιωτικής επιχείρησης στο Cizre.
Μετά από περισσότερα από δύο χρόνια κατάπαυσης του πυρός, σφοδρές συγκρούσεις επαναλήφθηκαν το τελευταίο καλοκαίρι μεταξύ τουρκικής αστυνομίας στρατιωτών και του PKK, με πολλά θύματα. Τρεις αστυνομικοί σκοτώθηκαν και τρεις τραυματίστηκαν την Τρίτη στο Silvan σε μια βομβιστική επίθεση που αποδίδεται στο PKK, που είχε ως στόχο ένα θωρακισμένο όχημα. Την ανήμερη, δύο νεαροί διαδηλωτές πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια συγκρούσεων με την αστυνομία, ενώ κατήγγειλαν την απαγόρευση της κυκλοφορίας σε ισχύ από τις 2 Δεκέμβριο στην περιοχή Sur στο Ντιγιαρμπακίρ. Χθες, σε αυτές τις πόλεις, οι εικόνες ήταν τρομερές. Εκατοντάδες άνθρωποι προσπαθούσαν να εγκαταλείψουν τις εμπόλεμες περιοχές και τα κέντρα των πόλεων. Όσοι αποφάσισαν να παραμείνουν, λόγω αδυναμίας αναχώρησης, αλλά συχνά με τη πολιτική βούληση να μην ενδώσουν στη στρατιωτική πίεση της κεντρικής κυβέρνησης, άρχισαν να αποθηκεύσουν τροφές εν αναμονή μακριάς και σκληρής πολιορκίας.
Σύμφωνα με στοιχεία που συγκεντρώθηκαν από το Ίδρυμα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Τουρκίας, 52 απαγορεύσεις κυκλοφορίας τέθηκαν σε ισχύ από τα μέσα Αυγούστου, σε επτά επαρχίες της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Τα μέτρα αυτά αφορούν συνολικά 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι».
«Η κατάρριψη ενός ρωσικού αεροπλάνου πριν από μερικές εβδομάδες, δείχνει επίσης πως η Άγκυρα προτιμά να επιμείνει σε μια γραμμή αντιπαράθεσης. Όσο περισσότερο που ορισμένοι παρατηρητές αναρωτιούνται αν η τοποθέτηση τουρκικών στρατευμάτων κοντά στη Μοσούλη, δεν κρύβει, στην πραγματικότητα, την προσπάθεια δημιουργίας ενός διαδρόμου εξόδου για τους ισλαμιστές μαχητές».
Boualem Afir. πηγή
Δημοσίευση σχολίου