Οτι για την Τουρκία οι Τουρκοκύπριοι δεν ήσαν παρά ο προσχηματικός παράγων για την προαγωγή των στρατηγικών της στοχοθεσιών στην περιοχή, ουδείς μπορούσε ποτέ ν' αμφιβάλει.
Τα περί σωτηρίας των Τουρκοκυπρίων και τα συναφή εθνικοπατριωτικά ούτε τους ιδίους τους ενδιαφερομένους πείθουν. Αλλά και αν ακόμη κάποιοι μπορούσαν να «έχαφταν» το παραμύθι, τώρα τίποτε δεν δικαιολογεί τέτοιες επιπόλαιες προσεγγίσεις.
Μετά, δηλαδή, το τελευταίο και οργίλο ξέσπασμα του Τούρκου πρωθυπουργού, που, μιλώντας έξω από τα δόντια, όχι μόνον επετέθη σκαιότατα κατά των Τουρκοκυπρίων (τους οποίους χαρακτήρισε περίπου βαρίδια και σίγουρα χαραμοφάηδες), αλλά και τους προειδοποίησε με ύφος τελεσιγραφικό, υπενθυμίζοντας ότι:
Δεν ενδιαφέρει την Αγκυρα εάν οι κάτοικοι των κατεχομένων θέλουν την παρουσία ή όχι της Τουρκίας στα κυπριακά εδάφη. Δεν ενδιαφέρει αν «ως αχάριστοι» (sic) φωνάζουν και διαμαρτύρονται. Γιατί: «Εχουμε νεκρούς, έχουμε πεσόντες, έχουμε χύσει αίμα εκεί. Και, κυρίως, έχουμε στρατηγικά συμφέροντα και δικαιώματα, όπως και η Ελλάδα...».
Οπερ σημαίνει: Εχουμε εισβάλει και διατηρούμε στρατεύματα, που επιβάλλουν διά της λόγχης συγκεκριμένο «πολιτειακό σχήμα» και ταυτοχρόνως πολιτική κηδεμονία σ' αυτή τη γεωγραφία, για λόγους πέραν όσων με τα εθνικά λογύδρια και στερεότυπα συνήθως αναμηρυκάζομεν. Και δεν θα το κουνήσουμε, γιατί θα είμεθα μέρος των ρυθμίσεων.
Αυτά μεν δεν τα είπε ακριβώς έτσι ο Ταγίπ Ερντογάν. Αλλ' αυτά συνιστούν τις εύγλωττες παραμέτρους των οργισμένων επισημάνσεών του, οι οποίες και δίδουν το στίγμα των τελικών αντικειμενικών στόχων της Αγκυρας, σε ό,τι αφορά τις γεωπολιτικές προοπτικές στην περιοχή, όπως αυτή θέλει να τις διευθετήσει. Ξεπερνώντας (και κατ' ακρίβειαν ακυρώνοντας) τελικά τον παράγοντα εκείνον που εχρησιμοποίησε ως αφορμή για να αιτιολογήσει την επεκτατική της εφόρμηση. Και την προέκτασή της.
Υποθεμελιώνοντας τα περαιτέρω, στο στρατηγικό προγεφύρωμα του ψευδοκράτους. Αφού στο μεταξύ επέτυχε ν' ανατρέψει άρδην τις δημογραφικές δομές, καθιστώντας τους Τουρκοκυπρίους καταθλιπτική πλέον μειονότητα στην ίδια την περιοχή, που υποτίθεται ότι αποτελεί κρατικό τους μόρφωμα!
Ο Ερντογάν ξέρει ότι στα κατεχόμενα δεν υπάρχουν πλέον μόνον Τουρκοκύπριοι, οι οποίοι σήμερα δεν ξεπερνούν τις 85.000, αφού οι περισσότεροι «πήραν των ομματιών τους», λόγω και καταπιέσεως και κυρίως λόγω οικονομικο-κοινωνικής εξαθλιώσεως. Στα κατεχόμενα διαβιούν αυτή τη στιγμή κάπου 450.000! Από τους οποίους, οι 360-370.000, είναι κυριολεκτικώς εμβόλιμος πληθυσμός από την Ανατολία. Και τα στοιχεία γι' αυτή την πρωτοφανή πληθυσμιακή ανατροπή -που, παρεμπιπτόντως, επιταχύνεται- απορρέουν από τουρκοκυπριακούς υπολογισμούς, τους οποίους ουδείς άλλωστε -ούτε και η Αγκυρα- έχει μέχρι στιγμής αμφισβητήσει. Κι αυτό (το κατά τη Συνθήκη της Γενεύης έγκλημα πολέμου) αποβαίνει τελικά η κρισιμότερη τομή του Κυπριακού. Η αθέατη -παρόλο κραυγαλέα- διάστασή του.
Γιατί, εάν δεν υπάρξουν τρόποι ανάσχεσης και κυρίως αναστροφής αυτού που εξελίσσεται ως δημογραφική μετάλλαξη, τότε η προοπτική για τον Ελληνισμό σ' αυτή την κατακρεουργημένη γεωγραφία θ' αποβεί έως και ζοφερή. Με ό,τι αυτό σημαίνει. Κατ' ακρίβειαν, μοιραία...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δημοσίευση σχολίου