Της Αντωνίας Δήμου* Έπειτα από δύο βδομάδες κλιμακούμενων λαϊκών διαδηλώσεων ο Αιγύπτιος πρόεδρος Μουμπάρακ παραιτήθηκε και μεταβίβασε στο στράτευμα τις προεδρικές εξουσίες.
Συγκεκριμένα, τις μεταβίβασε στο Ανώτατο Συμβούλιο των ενόπλων δυνάμεων της χώρας. Μπροστά στην πιθανότητα κατάρρευσης του πολιτικού συστήματος με απρόβλεπτες εθνικές και περιφερειακές συνέπειες,
ο στρατός αναλαμβάνει την εξουσία με τη δέσμευση να εποπτεύσει τις απαραίτητες συνταγματικές αλλαγές προς την κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού, καθώς και των πολιτικών και συνταγματικών μεταρρυθμίσεων στην πορεία προς τις προεδρικές εκλογές του Σεπτεμβρίου. Επίσης το Ανώτατο Συμβούλιο του στρατού ανακοίνωσε την πρόθεση να τερματίσει τον Νόμο Έκτακτης Ανάγκης ο οποίος ισχύει από το 1981 όταν ο τότε Αιγύπτιος πρόεδρος Σαντάτ δολοφονήθηκε και ο οποίος επιτρέπει τη σύλληψη ατόμων χωρίς την προηγούμενη απαγγελία κατηγοριών, τον περιορισμό της ελεύθερης έκφρασης και τη λειτουργία ειδικού στρατιωτικού δικαστηρίου.
Πρόκειται για μία ακόμη δικαίωση του «defencepoint.gr» που είχε αναφερθεί στο ενδεχόμενο πραξικοπήματος, δηλαδή ανάληψη της εξουσίας από τις αιγυπτιακές Ένοπλες Δυνάμεις, με τη διαφορά ότι η μεταβίβαση των εξουσιών έγιναν με τον πλέον ανώδυνο για την εικόνα του καθεστώτος τρόπο.
Οι τελευταίες εξελίξεις αναδεικνύουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο του στρατού στη δρομολόγηση των όποιων εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων. Ο αιγυπτιακός στρατός είναι βασικός πυλώνας του αιγυπτιακού κράτους από το 1952 όταν το Κίνημα των Ελεύθερων Αξιωματικών ανέτρεψε την μοναρχία. Όλοι οι 4 πρόεδροι της Αιγύπτου, από το 1952 και εντεύθεν είναι πρώην στρατιωτικοί όπως επίσης η πλειοψηφία των 29 κυβερνητών της χώρας προέρχονται από τις τάξεις του στρατού. Αξίζει βέβαια να επισημανθεί ότι ο στρατός πέραν του παραδοσιακού του ρόλου ως θεματοφύλακα της εθνικής κυριαρχίας αναπτύσσει και παράπλευρες δραστηριότητες κυρίως οικονομικού και επιχειρηματικού χαρακτήρα.
Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες του αιγυπτιακού στρατού στους τομείς του τουρισμού, εμπορίου και κατασκευών του επιτρέπουν τον έλεγχο σημαντικού ποσοστού της αιγυπτιακής οικονομίας με ετήσια έσοδα μερικά δισεκατομμύρια δολάρια και τον έχουν μεταμορφώσει σε οργανωμένη ομάδα συμφέροντος, τους περίφημους «εθνικούς καπιταλιστές» οι οποίοι σε κάθε περίπτωση επιδιώκουν την καθεστωτική σταθερότητα ανεξαρτήτως πολιτικού προσώπου.
Αυτό βέβαια που δεν πρέπει να παρερμηνευθεί είναι ότι ο στρατός αφενός μεν στηρίζει τα λαϊκά αιτήματα για δημοκρατική διακυβέρνηση και μεταρρυθμίσεις αφετέρου δε σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί τη δημιουργία κατάστασης αντίστοιχης με αυτής του 1979 όταν ο Σάχης απώλεσε την εξουσία για να ανέλθει σε αυτή το θεοκρατικό ιρανικό καθεστώς το οποίο αποτελεί σήμερα την μεγαλύτερη στρατηγική πρόκληση για τα αιγυπτιακά συμφέροντα στην περιοχή.
* Η Αντωνία Δήμου είναι ειδική επιστήμονας εξειδικευμένη στη Μέση Ανατολή και τον Αραβικό Κόσμο
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου