«Πέταξε το γάντι» ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάριο Μόντι, στη Γερμανίδα καγκελάριο, Άγκελα Μέρκελ, ξεκαθαρίζοντάς της ότι δεν υπάρχει περίπτωση να στηρίξει την πρόταση του Βερολίνου για την επιβολή φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών (αποκαλούμενος και ως «φόρος Τόμπιν», από το επώνυμο του οικονομολόγου που είχε τη σχετική ιδέα τη δεκαετία 1970), εάν η Γερμανία δεν βοηθήσει με συγκεκριμένα μέτρα την Ιταλία να μειώσει το κόστος δανεισμού της.
Η Ιταλία που είναι η τρίτη σε μέγεθος οικονομία της Ευρωζώνης μπορεί να οδηγήσει σε πολύ μεγάλες περιπέτειες το σύνολο της Ευρώπης και του κοινού νομίσματος σε περίπτωση που οδεύσει προς χρεοκοπία. Η ειδοποιός διαφορά όμως είναι, ότι στην επιχειρηματολογία του ο Μόντι, ανέφερε ότι το απαράδεκτο είναι η χώρα του να μην βρίσκει στήριξη ενώ αγωνίζεται αποδεδειγμένα να βάλει τάξη στα του οίκου της. Παράλληλα, επιπρόσθετη αξιοπιστία στο επιχείρημα και την εν γένει στάση του Ιταλού πρωθυπουργού, δίνει το ότι κύκλοι στις Βρυξέλλες τον θεωρούν ως εκ των πλέον φιλο-Γερμανών Ιταλών ηγετών μεταπολεμικά.
Το ερώτημα για την «πτωχή πλην τιμία Ελλάς», εάν θα μπορούσε να επικαλεστεί παρόμοιο επιχείρημα. Πέραν του ότι η συγκεκριμένη τακτική Μόντι υπονομεύει τις ελληνικές προσπάθειες για τη δημιουργία «μετώπου» των χωρών του ευρωπαϊκού νότου, δυστυχώς, η χώρα μας δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι προσπαθεί να βάλει τάξη, αφού παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει, η επικρατούσα εικόνα είναι ότι η γνωστή διστακτικότητα και η συνεχής αντιπολίτευση με την αδυναμία των πολιτικών δυνάμεων να συνεννοηθούν οδηγεί σε απαξίωση και την προσπάθεια που καταβάλλετε παρότι αυτή έχει βυθίσει στη φτώχεια μεγάλα στρώματα του πληθυσμού.
Μήπως έστω και την υστάτη ώρα να αναρωτηθούμε μήπως δεν είναι «στραβός ο γιαλός»;
πηγή
Δημοσίευση σχολίου