«Ποιος νοιάζεται για την Ελλάδα; Θα περιμένω να βγει η Ιρλανδία στο σφυρί»
Βρισκόμαστε ένα 24ωρο πριν την κρίσιμη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, μιας συνόδου που όπως όλα δείχνουν οι ευρωπαίοι ηγέτες, θα αποπειραθούν να λύσουν τον «Γόρδιο δεσμό» του ευρωπαϊκού νομίσματος, κόβοντας τον ομφάλιο λώρο που συνδέει τράπεζες και κυβερνήσεις.
Πλησιάζει λοιπόν η πολύ κρίσιμη σύνοδος και οι εξελίξεις στην Ελλάδα, στην χώρα μας, στην Αθήνα, τείνουν να αποδείξουν για μια ακόμη φορά περίτρανα, ότι είμαστε η χώρα με τους ... πρόχειρους πολιτικούς!
Κλείνοντας οι κάλπες την προηγούμενη Κυριακή και ερμηνεύοντας το εκλογικό αποτέλεσμα οι περισσότεροι Έλληνες πιστεύοντας στην ελπίδα, αναμένουμε μια καλύτερη μέρα (σ’ αυτό βέβαια συνέτεινε και η «αναγκαστική» συμφωνία των Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη).
Ακόμη και στο κείμενο στο οποίο ανακοινώθηκε με τις κοινές θέσεις των τριών υποστηρικτών της νέας κυβέρνησης, διαφάνηκε η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, αφού υπήρξε κοινή πεποίθηση για επαναδιαπραγμάτευση, επανέλεγχο και επαναφορά σε υποφερτά επίπεδα των χαμηλών συντάξεων και εργασιακών αμοιβών.
Δυστυχώς όμως πολύ γρήγορα αποδείχθηκε η προχειρότητα με την οποία οι πολιτικοί λειτουργούν σ’ αυτή την χώρα, περίτρανα αποδείχθηκε η άνευ σοβαρού σχεδίου προσπάθεια επαναφοράς σε κατάσταση ομαλής λειτουργίας της χώρας.
Αναφέρομαι πρωταρχικά στην αδυναμία αντιπροσώπευσης της χώρας μας, στην αυριανή κρίσιμη σύνοδο της ΕΕ από τον νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό (με την ευκαιρία τις καλλίτερες ευχές για την αποκατάσταση της υγείας του), λόγω του γνωστού ανθρώπινου ιατρικού προβλήματος.
Όμως παράλληλα μ’ αυτή την γνωστοποίηση του προβλήματος υγείας, αναδείχθηκε η μεγάλη απόσταση που χωρίζει τους υπεύθυνους συμβούλους και σχεδιαστές της επανασωτηρίας της χώρας.
Αμέσως με την εξαγγελία της εισόδου του πρωθυπουργού για εγχείρηση και νοσηλεία, ανακοινώθηκε (εντελώς βιαστικά και αναίτια όπως αποδείχθηκε στην συνέχεια) η εκπροσώπηση της χώρας μας από τον κ. Αβραμόπουλο (υπουργό εξωτερικών, αλλά και 2ο στην ιεραρχία της ΝΔ), δίνοντας παράλληλα την ευκαιρία στους εταίρους «συγκυβερνήτες» (Βενιζέλο και Κουβέλη) να μας δείξουν ολοκάθαρα ότι η συμφωνία συγκυβέρνησης, κάθε άλλο παρά αποβλέπει στην σωτηρία της χώρας μας, έδειξε ξεκάθαρα τις προσωπικές τους θέσεις, αφού ομόφωνα οι δυό τους, ξεκαθάρισαν (με κομψότατο φυσικά τρόπο) ότι δεν αποδέχονται την κοινή παρουσία τους στην σύνοδο με «δευτεράτζες».
Κανείς μα κανείς όμως δεν έλαβε υπόψη του, την ευρωπαϊκή νομοθεσία που προβλέπει την εκπροσώπηση μιας χώρας, μόνο από τον πρωθυπουργό ή τον Πρόεδρο της.
Γι` αυτό και ήρθε φυσιολογικότατα, το χαστούκι από την ΕΕ και η τελική εκπροσώπηση της χώρας μας από τον κ. Παπούλια.
Στα πλαίσια αυτής της συνόδου, λοιπόν «πυρετός» διαβουλεύσεων και συναντήσεων και συνεννοήσεων στην Αθήνα, μεταξύ των κ. Παπούλια, του κ. Σαμαρά, του κ. Αβραμόπουλου (ο οποίος θα συμμετάσχει τελικά την εκπροσώπηση), του νέου υπουργού Οικονομικών κ. Στουρνάρα, του κ. Ζανια, του κ. Χατζηδάκη και κ. Σταϊκούρα. Επίσης όπως έγινε γνωστό από το πρωθυπουργικό γραφείο, ο κ. Σαμαράς έχει συντάξει επιστολή προς τους ηγέτες της ΕΕ, με την οποία ο πρωθυπουργός τονίζει ότι η νέα κυβέρνηση θα τηρήσει τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί με τη δανειακή σύμβαση και θα παραμείνει προσηλωμένη στους στόχους της.
Σε καμιά περίπτωση όμως όλες αυτές οι εξελίξεις δεν σβήνουν την προχειρότητα σχεδιασμού σε κυβερνητικό επίπεδο, αφού τα παραδείγματα και οι αποδείξεις έρχονται διαδοχικά να μας κάνουν πιο πολύ επιφυλακτικούς και απαισιόδοξους.
Παραδείγματα όπως αυτό της βιαστικής τοποθέτησης υπουργοποίησης του κ. Ράπανου, της υπουργοποίησης τους κ. Βερνίκου και της ταχύτατης παραίτησής του (ανακαλύπτοντας μεταγενέστερα ότι κατέχει offshore εταιρεία, σύμφωνα και με δική του δήλωση και ξεχνώντας εντέχνως το πρόστιμο των 200.000 ευρώ από την επιτροπή κεφαλαιαγοράς), της προαναφερόμενης εξαγγελίας εκπροσώπησης της χώρας μας απ’ τον κ. Αβραμόπουλο και της παράλληλης «άρνησης» συμμετοχής των κ. Βενιζέλου και Κουβέλη, μας δείχνουν δυστυχώς περίτρανα πως είμαστε ακόμη μια χώρα προχειρότητας, μια χώρα χωρίς σοβαρά κυβερνητικά υπόβαθρα, μια χώρα άξια της μοίρας μας.
Την ίδια στιγμή από την Γαλλία, έρχεται και η είδηση της υλοποίησης προεκλογικής δέσμευσης του κ. Ολάντ για αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 2%, σε αντίθεση φυσικά των δικών μας εδώ υποσχέσεων για επαναφορά των εργασιακών συνθηκών σε προηγούμενα επίπεδα, της επανεξέτασης των χαμηλοσυνταξιούχων και την ευνοικότερη αντιμετώπισή τους, της επαναφοράς του ΦΠΑ σε παλαιότερα χαμηλότερα επίπεδα, αλλά και η είδηση ενός ακόμη χλευασμού από πλευράς ΕΕ και ειδικότερα από το Λονδίνο και ενός προκλητικού διαφημιστικού μηνύματος που κυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες στο μετρό με νόημα :
«Ποιος νοιάζεται για την Ελλάδα; Θα περιμένω να βγει η Ιρλανδία στο σφυρί».
πηγή
Δημοσίευση σχολίου