Πίεση, αγανάκτηση και απελπισία στις κατεχόμενες περιοχές
Στις 28-1-2011 χιλιάδες άτομα διαδήλωσαν στην κατεχόμενη Κύπρο, στα πλαίσια ενός ογκώδους συλλαλητηρίου,
διαμαρτυρόμενοι για την οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται από την Άγκυρα στο ψευδοκράτος.
Μεταξύ των συνθημάτων που ακούστηκαν ήταν και τα εξής: «Άγκυρα, δεν θέλουμε ούτε τα χρήματά σου, ούτε τους υπαλλήλους σου. Η Κύπρος ανήκει στους Κύπριους.»διαμαρτυρόμενοι για την οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται από την Άγκυρα στο ψευδοκράτος.
Τα βασικά αίτια της αντίδρασης των Τουρκοκυπρίων ήταν η πίεση, η
αγανάκτηση και η απελπισία τους από την Άγκυρα, δεδομένου ότι, πέραν των
οικονομικών προβλημάτων, υπάρχουν βαθιές διαφορές στο μορφωτικό και
πολιτιστικό επίπεδο μεταξύ Τούρκων και Τουρκοκυπρίων, με αποτέλεσμα να
υπάρχουν οι προϋποθέσεις για περαιτέρω κλιμάκωση της έντασης.
Η κυβέρνηση του Ερντογάν είναι ιδιαίτερα προβληματισμένη για το
καθεστώς που δημιούργησε η Άγκυρα στην κατεχόμενη Κύπρο και αναζητά
νέες απαντήσεις στα ακόλουθα ερωτήματα:
• Η Κύπρος αποτελεί βάρος για την Τουρκία;
• Ποίος είναι ο ρόλος της Κύπρου στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας;
• Η Κύπρος αποτελεί εμπόδιο για την ένταξη της Τουρκίας στην
Ευρωπαϊκή Ένωση;
• Η οικονομία του ψευδοκράτους είναι καλύτερη από αυτή της Τουρκίας;
• Ποιό είναι το οικονομικό βάρος της Τουρκίας λόγω της Κύπρου;
• Ποία θα είναι η θέση της Τουρκίας χωρίς την Κύπρο;
• Η Τουρκία θα θυσιάσει την Κύπρο;
• Γιατί οι Τουρκοκύπριοι αντιδρούν για την Τουρκία και τι μέλλον
επιθυμούν;
2
Επίσης, προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον δημοσίευμα της Τουρκικής
εφημερίδας Milliyet/12-2-2011, όπου για το θέμα αυτό ο δημοσιογράφος
Mehmet Ali Birand αναγράφει τα εξής: «Δεν έχουμε δικαίωμα να οργιζόμαστε
με τους Κύπριους διότι το στρεβλό καθεστώς τους πηγάζει από εμάς.
Μεταφέραμε εκεί την αντίληψη του δικού μας κράτους. Μεταφέραμε την
ακαλλιέργητη γραφειοκρατία μας. Δημιουργήσαμε ένα ασυνάρτητο οικονομικό
μοντέλο. Τώρα διαπληκτιζόμαστε με ένα τέρας που εμείς δημιουργήσαμε.
Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Οι Τουρκοκύπριοι δεν μοιάζουν με τους
Τούρκους της Τουρκίας. Εμείς συνηθίσαμε να μας υποσκελίζουν και να μας
κακομεταχειρίζονται. Οι Τουρκοκύπριοι όμως δεν είναι συνηθισμένοι σε τέτοιες
καταστάσεις. Εμείς δεν αντιδρούμε χρησιμοποιώντας βαριές εκφράσεις, όμως
αυτοί αντιδρούν και όταν νευριάζουν μπορεί να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά
στη Μητέρα Πατρίδα. Είναι περήφανα άτομα, γι’ αυτό δεν πρέπει να παίζουμε
με την υπερηφάνεια τους.»
Πέραν των παραπάνω, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί ότι οι
Τουρκοκύπριοι μέσα στο γενικό κλίμα της έντασης που υπάρχει στα
κατεχόμενα δεν διστάζουν να ομιλούν ανοικτά, παρουσιάζοντας τις ακόλουθες
θέσεις:
• Η Άγκυρα να αφήσει ήσυχη την Κύπρο, να πάρει τα χρήματά της και να
φύγει.
• Να συμφωνήσουμε με τους Ελληνοκύπριους και μέσω της Κυπριακής
Δημοκρατίας να αποτελέσουμε και εμείς κομμάτι της Ευρωπαϊκής
Ένωσης, προκειμένου να μπορέσουμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας.
• Η Τουρκία πως θα αντιμετωπίσει την αντίδρασή μας; Μήπως με την
απειλή την όπλων; Μήπως θα βγάλει τα άρματα στους δρόμους;
• Οι Τουρκοκύπριοι αισθάνονται ότι αποτελούν μειονότητα, ενώ είναι
αγανακτισμένοι με τους άνεργους και τους λαθρομετανάστες που
εισέρχονται ανεξέλεγκτα στο ψευδοκράτος.
• Πως είναι δυνατόν Τούρκοι αξιωματικοί που διασκέδαζαν σε μπαρ της
Μόρφου, να διαπληκτίζονται με Τουρκοκυπρίους, να τους απειλούν με
τα όπλα τους και να μη γίνεται καμία σχετική έρευνα; Αυτό είναι ένα από
τα αποτελέσματα του καθεστώτος που δημιούργησε η Τουρκία στην
Κύπρο.
• Οι Τουρκοκύπριοι θέλουν να είναι Ευρωπαίοι.
• Η δημιουργία του ψευδοκράτους ήταν λάθος.
• Αφήστε τα μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες και εφαρμόστε μια
κυπριακή διπλωματική στρατηγική που θα στηρίζεται στις νέες
παραμέτρους των σχέσεων Τουρκίας-«ΤΔΒΚ» (σ.σ. εννοούν το
ψευδοκράτος).
Όταν στις 15-11-1983 ο Ραούφ Ντεκτάς ανακήρυξε τη δημιουργία του
ψευδοκράτους, οι Τουρκοκύπριοι πίστεψαν ότι με την πάροδο του χρόνου η
διεθνής κοινότητα θα λησμονούσε και θα νομιμοποιούσε την παράνομη
εισβολή και κατοχή του κυπριακού εδάφους από τον τουρκικό στρατό και στη
συνέχεια μέσω νομίμων διαδικασιών θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν
πολιτικές, εμπορικές, νομικές και πολιτιστικές σχέσεις με άλλα κράτη. Οι
3
εξελίξεις όμως δεν τους δικαίωσαν, δεδομένου ότι το καθεστώς που επέβαλε
η Τουρκία στα κατεχόμενα κατέληξε να είναι απομονωμένο, να μην έχει καμία
νομική υπόσταση και οι κάτοικοί του να ζουν υπό την ασφυκτική πίεση των
Τούρκων της Τουρκίας, έχοντας απέναντί τους έναν Τούρκο πρωθυπουργό
να τους τονίζει με αυστηρό τόνο ότι απαγορεύονται τα παράπονα και οι
διαμαρτυρίες.
Σε ότι αφορά την οικονομική του κατάσταση, το ψευδοκράτος αποτελεί μια
καταναλωτική κοινωνία η οποία δεν παράγει σχεδόν τίποτε και στηρίζεται ως
επί το πλείστον στα καζίνο και στον τουρισμό. Επειδή δε, η πληρότητα των
ξενοδοχείων δεν ξεπερνά το 30-40%, τα έσοδα του ψευδοκράτους από τους
φόρους με δυσκολία μπορούν να καλύψουν τη μισθοδοσία του 75% των
δημοσίων υπαλλήλων. Έτσι, λόγω των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων
που έχουν δημιουργηθεί, το πολιτικό όραμα των Τουρκοκυπρίων άρχισε
πλέον να μεταπίπτει σε αγώνα προσωπικής επιβίωσης, θέμα το οποίο
προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον που πιθανόν να δημιουργήσει μη
αναμενόμενες εξελίξεις στο μέλλον.
Δημοσίευση σχολίου