Η εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους στο Αγριδάκι στέκει βουβή χωρίς πόρτες και με μισοσπασμένα παράθυρα. Στην τσιμεντένια Αγία Τράπεζα αφόδευσαν περιστέρια και χελιδόνια, που έφτιαξαν ψηλότερα της φωλιές τους.
Περάσαμε μέσα από γειτονιές εποίκων και καταφέραμε να ψάλλουμε τροπάρια της Αγίας Εβδομάδας στην εκκλησία που δεν είχε για χρόνια ακούσει ελληνικές φωνές. Θαυμάσια η ακουστική της εκκλησίας παρά τα δίσεκτα χρόνια κατοχής που πέρασαν. Αντήχησε το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών» ως ελπίδα απελευθέρωσης. Στον ιστορικό χρόνο η κατοχή είναι μόνο μια στιγμή της ιστορίας, που μπορεί να παρέλθει και να επανέλθει η φυσική τάξη των πραγμάτων. Εμείς μπορεί να φύγουμε, αλλά οι γενιές που έρχονται, έχουν ιερή υποχρέωση να λειτουργήσουν ξανά τις εκκλησίες σε όλη την επικράτεια της χώρας. Χάθηκε η Μικρασία, η φυσική προέκταση του Ελληνισμού της Κύπρου και μείναμε μόνοι, αγκαλιασμένοι από την ασφυκτική περίσφιγξη του Τουρκισμού. Σε αυτό το σημερινό καταθλιπτικό ντεκόρ, ασπίδα και δύναμή μας είναι μόνο η καρτερία και η πίστη μας. Η προσήλωσή μας στην αιώνια ελληνοχριστιανική μας παράδοση, που θαμπώνει τους εχθρούς και που τους κάνει να φαίνονται ποταποί και ασήμαντοι.
Πολλές εκκλησίες μας μετατράπηκαν σε μουσουλμανικά τεμένη.
Από τις 550 εκκλησίες μας στα κατεχόμενα, πολλές έχουν μετατραπεί σε μουσουλμανικά τεμένη. Στη Σκυλλούρα, στο Γερόλακκο, στη Ζώδια, στην Κατωκοπιά και σε πολλά άλλα μέρη, οι φωνές του χότζα ανηχούν σε χώρους χριστιανικής λατρείας. Θέσαμε το θέμα στον δεύτερο τη τάξει Μητροπολίτη Πάφου Γεώργιο και μας εξήγησε ότι οι εκκλησίες, αν απελευθερωθούν, θα πρέπει να μυρωθούν και πάλι. Τις διατηρούμε, απαντούν οι Τούρκοι. Τι τους κάναμε; Απλά τις χρησιμοποιούμε ως χώρους λατρείας του Θεού, λένε επιτηδευμένα. Τι ωραία, ήρθαν, βίασαν, σκότωσαν και πήραν τις εκκλησίες μας και τις λειτουργούν ως χώρους λατρείας του μουσουλμανισμού.
Υπάρχουν και οι εκκλησίες που έτυχαν μιας χειρότερης μοίρας. Τις έκαναν στάβλους και αποθήκες για σανό αγελάδων. Άλλες είναι μισογκρεμισμένες, όπως η εκκλησία της Φιλιάς και της Λεύκας. Στην Κώμη Κεπήρ, της άσπρισαν τελευταίως τους εξωτερικούς τοίχους, σε μια επίφαση φροντίδας. Στον Άγιο Θέρισσο, που τον ρήμαξαν, οι πιστοί που περνούν το συρματόπλεγμα ανάβουν κεριά και τα κολλούν στο δάπεδο. Δεν έμεινε, άλλωστε, τίποτε άλλο μέσα στην εκκλησία. Το εικονοστάσι είναι ρημαγμένο. Απέραντη θλίψη σε κατακλύζει όταν διασχίζεις την κατεχόμενη γη μας. Οι εκκλησίες μας, οι χώροι λατρείας μας, δέχονται την οργή και το ξέσπασμα των κατακτητών. Ο Αντιφωνητής, η Παναγία της Κανακαριάς, ο Απόστολος Ανδρέας μπορεί να είναι ακόμη σχετικά άθικτοι χώροι λατρείας, όμως το πέρασμα του χρόνου και η έλλειψη συντήρησης είναι εμφανή.
Στον Ερντογάν ο Αρχιεπίσκοπος
Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος ο Β' έκανε την καρδιά κόμπο και πέρασε στην κατεχόμενη πλευρά της πατρίδας. Είδε με τα μάτια του το κακό που έχει συντελεστεί. Θα συναντηθεί, μας είπε, με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερτογάν, στον οποίο θα θέσει το θέμα των χώρων λατρείας. Θα του ζητήσει να επιτρέψει την επισκευή των εκκλησιών, ώστε να μην καταρρεύσουν.
Η συνάντηση είναι ήδη κανονισμένη και ο Τούρκος πρωθυπουργός έχει τους δικούς του λόγους να δείξει πνεύμα συνδιαλλαγής. Τον παρακολουθεί η διεθνής κοινότητα και θέλει να δώσει την εικόνα ότι μιλά για τα θρησκευτικά θέματα και τη θρησκευτική ελευθερία στο χώρο που ελέγχει η χώρα του. Αν εμείς εκμεταλλευτούμε αυτό το μομέντουμ, οι χώροι λατρείας του Ελληνισμού παίρνουν παράταση ζωής, διαφορετικά -όπως εξελίσσονται τα πράγματα- κάποιες από τις εκκλησίες, που είναι και ταυτότητα χώρου, θα χαθούν.
Δημοσίευση σχολίου