Στάθης Βασιλείου
Ξεκινά η μεγάλη φωτιά της Σμύρνης, τρείς μέρες μετά την αποχώρηση του Ελληνικού στρατού και την είσοδο των Τούρκων στην πόλη. Η πόλη ήταν πλούσια και εμπορικό κέντρο, κοσμοπολίτικη και κατά μεγάλο μέρος Ελληνική. Οι Τούρκοι την αποκαλούσαν Γκιαούρ Ιζμίρ, αφού από τους 400.000 κατοίκους της, οι 150.000 ήταν Έλληνες και πολλοί ακόμα Αρμένιοι.
Μετά την είσοδο του Τουρκικού στρατού πολλά έκτροπα και σφαγές ξέσπασαν εναντίον των Αρμενίων και των Ελλήνων (ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος ήταν από τα πρώτα θύματα). Τα γεγονότα προκάλεσαν την αποβίβαση Αμερικανικών, Βρετανικών και Γαλλικών αγημάτων από 25 πολεμικά, που ναυλοχούσαν στον κόλπο της Σμύρνης, για να προφυλάξουν τις προξενικές αρχές τους στην πόλη.
Οι σφαγές επεκτάθηκαν και πολλές συνοικίες παραδόθηκαν στις φλόγες. Οι ισχυροί άνεμοι που φυσούσαν συντηρούσαν τη φωτιά στην Ελληνική και Αρμενική συνοικία. Πολλές χιλιάδες ανθρώπων κατέφυγαν σε κατάσταση πανικού στην προκυμαία επιζητώντας τη σωτηρία και προστασία των συμμαχικών πλοίων αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Οι απώλειες είναι δύσκολο να υπολογιστούν αλλά οι εκτιμήσεις μιλούν για 30.000 έως 100.000. Οι επιζώντες προσφυγοποιήθηκαν, αρχικά στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και μετά στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Η καταστροφή της Σμύρνης ήταν ο τραγικός επίλογος της Μικρασιατικής Καταστροφής και του ξεριζωμού του Ελληνισμού της Ανατολής. Αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες (στοχευμένες) ανθρωπινες καταστροφές του 20ού αιώνα.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου