Του Άαρον Στέιν
Η νέα ανεξάρτητη εικόνα της Άγκυρας στη Μόσχα ενδέχεται να απειληθεί από την απόφαση για τα ραντάρ.
Η επιδίωξη του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) για μια πιο ισχυρή και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική έχει βοηθήσει στο να αλλάξει η αντίληψη για την Άγκυρα στη Μόσχα τα τελευταία δέκα χρόνια, από πιστό ακόλουθο των στόχων του ΝΑΤΟ σε πιο ανεξάρτητο παράγοντα εξωτερικής πολιτικής.
"Έχουν υπάρξει κάποια αξιοσημείωτα ορόσημα τα οποία επηρέασαν τις σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας και άνοιξαν το δρόμο για περαιτέρω συνεργασία", αναφέρει ο Χαμπίμπε Οζντάλ, ερευνητής του International Strategic Research Organisation, το οποίο εξειδικεύεται στις Μελέτες για τη Ρωσία και τη Μαύρη Θάλασσα, στους SETimes.
Ένα από αυτά τα σημαντικά ορόσημα ήταν η άρνηση του τουρκικού κοινοβουλίου να επιτρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες να εισβάλουν στο βόρειο Ιράκ μέσω των τουρκικών εδαφών το 2003.
Μετά από την απόφαση αυτή, "η Άγκυρα άρχισε να αξιολογείται ως ανεξάρτητος παράγοντας στην περιοχή. Από αυτή τη σκοπιά, η Μόσχα άρχισε να εκτιμά την Άγκυρα ως σημαντικό παράγοντα ο οποίος μπορεί να υψώσει το ανάστημά του για τα εθνικά συμφέροντά του, ακόμα και εναντίον ενός παντοτινού συμμάχου", σύμφωνα με τον Οζντάλ.
Στο τοπικό επίπεδο, το αυξανόμενο διμερές εμπόριο και ο τουρισμός έχουν συμβάλει στη βελτίωση των σχέσεων. Ωστόσο, οι στενές σχέσεις με τη Μόσχα είναι ακόμα κάτι νέο και αμφότερες οι πλευρές προσπαθούν να δημιουργήσουν εμπιστοσύνη στα ανώτερα κλιμάκια της κυβέρνησης.
"[Η Τουρκία] αποτελεί μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952, αυτό, σε συνδυασμό με τη διαδικασία ενσωμάτωσης στην ΕΕ, έχει δημιουργήσει ένα επίπεδο εμπιστοσύνης [με τη Δύση]...μεταξύ των τουρκικών σφαιρών πολιτικής, των κρατικών υπηρεσιών, της ασφάλειας, του στρατού και της επιχειρηματικής ελίτ", αναφέρει ο ιδρυτής του European Geopolitical Forum Μαράτ Τερτέροφ στους SETimes.
"Δεν έχουν το ισοδύναμο αυτού στις σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας. Βρίσκονται σε διαδικασία δημιουργίας του".
Ένα πιθανό σημείο διένεξης είναι η αυστηρή θέση της Ρωσίας ως προς την απόφαση του ΝΑΤΟ να αναπτύξει αντι-βαλλιστικό πυραυλικό σύστημα, το οποίο περιλαμβάνει το ραντάρ προωστικής βάσης σε τουρκικά εδάφη.
"Αν και οι περισσότεροι Ρώσοι γενικά αποδέχονται την ανησυχία ΗΠΑ και ΝΑΤΟ σχετικά με τις χώρες με πυραυλικές δυνατότητες, όπως το Ιράν, δεν βλέπουν να προκύπτουν δυνατότητες στο εγγύς μέλλον", ανέφερε το ανώτερο μέλος του Κέντρου Αφοπλισμού και Μη Διάδοσης Όπλων της Βιέννης Νικολάι Σοκόφ στους SETimes.
"Σύμφωνα με ρωσικές εκτιμήσεις, το Ιράν εξακολουθεί να απέχει αρκετά από δυνατότητες πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς. Έτσι, υποπτεύονται πως ο πραγματικός λόγος για πυραυλική άμυνα δεν είναι ο λόγος που αναφέρουν δημόσια".
Οι συμφωνίες που συνάφθηκαν πρόσφατα για την έναρξη της νεότερης προσέγγισης Σταδιακή Προσαρμογή με Τουρκία, Ρουμανία, Πολωνία και Ισπανία έχει επικριθεί εντόνως από τη Μόσχα.
"Δεν έχει να κάνει με το ίδιο το ραντάρ -- είναι σαφές πως δεν έχει δυνατότητες σε σύγκριση με τη Ρωσία. Θεωρήθηκε περισσότερο ως απόδειξη πως το ΝΑΤΟ προχώρησε στην εφαρμογή σχεδίων πυραυλικής άμυνας χωρίς συντονισμό με τη Μόσχα", ανέφερε ο Σοκόφ.
"Ο κόσμος υποστηρίζει πως η πυραυλική άμυνα θα υπονομεύσει τις προοπτικές της ρωσικής στρατηγικής", αναφέρει ο Πάβελ Πόντβιγκ, διευθυντής και βασικός ερευνητής του Ρωσικού Προγράμματος Πυρηνικών Δυνάμεων στους SETimes.
"Το σύστημα δεν μπορεί να αποτελέσει απειλή για κανέναν", σύμφωνα με τον Πόντβιγκ, ωστόσο "οι στρατιωτικές και αμυντικές υπηρεσίες [στα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ] χρησιμοποιούν το θέμα αυτό ως πρόσχημα για νέα προγράμματα και για περισσότερα χρήματα".
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου