Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
«Θα έχουμε πόλεμο με την Τουρκία»; Αυτό το ερώτημα ακούω μόνιμα το τελευταίο διάστημα από πολίτες που συναντώ, και οι οποίοι εκφράζουν δικαιολογημένη ανησυχία, διαβάζοντας τις δηλώσεις του ισλαμιστή ηγέτη της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν.
Φαντάζομαι ότι το ίδιο ερώτημα έχουν ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Αλέξης Τσίπρας και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης, όπως και οι αρμόδιοι υπουργοί τους των Εξωτερικών και της Άμυνας, οι οποίοι ασχολούνται συστηματικά με την πραγματική απειλή της Τουρκίας στο Αιγαίο και την κυπριακή ΑΟΖ.
Η απάντηση είναι εύκολη:
Ποιος μπορεί να απαντήσει το ερώτημα;
Ποιος μπορεί να γνωρίζει την απάντηση;
Ποιος ξέρει τι συμβαίνει στο ταραγμένο μυαλό του Ταγίπ Ερντογάν; Ουδείς εκτός του ιδίου..
Η αλήθεια είναι ότι έχει ξεσαλώσει στον υπερθετικό βαθμό και προκαλεί σε όλα τα μέτωπα. Στη Συρία ήδη επιχειρεί, στις κουρδικές περιοχές σκορπά τον φόβο και τον τρόμο, στο Αιγαίο και στην κυπριακή έχει δημιουργήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Το κλίμα που συντηρεί ο ίδιος είναι ήδη πολεμικό, όσο και να θέλουμε να πιστεύουμε πως δεν θα επιχειρήσει το απονενοημένο βήμα και να χρησιμοποιήσει τη δύναμη των όπλων.
Προσωπικά πιστεύω πως πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα. Υπό την έννοια πως εάν κτυπήσει στο Αιγαίο και στην κυπριακή ΑΟΖ η Αθήνα και η Λευκωσία δεν μπορούν να καθίσουν με σταυρωμένα τα χέρια. Ελπίζω πάντα πως θα επικρατήσει η λογική, μία άγνωστη λέξη για τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας. Το έχω αποδείξει άπειρες φορές πως δεν μπορούμε να του έχουμε καμία απολύτως εμπιστοσύνη. Σκοτώνει και φυλακίζει συμπατριώτες του. Εμάς θα σκεφθεί; Δεν βλέπετε πως αντιμετωπίζει ακόμα και την Αμερική;
Το πλέον ανησυχητικό για μένα, είναι ότι δεν υπάρχει καμία ξένη δύναμη, εκτός της Ρωσίας και του Βλαντιμίρ Πούτιν, που να έχουν την παραμικρή επιρροή επί του Ερντογάν. Για την Ευρώπη ουδείς λόγος. Την έχει του κλώτσου και του μπάτσου, και απειλεί κανονικά τους Ευρωπαίους, οι οποίοι δυστυχώς τον ανέχονται. Ο εκβιασμός με τους πρόσφυγες είναι συνεχής σε σημείο που να δείχνει ασήμαντη η ενωμένη Ευρώπη. Οι Αμερικανοί δεν μπορούν πλέον να τον χαλιναγωγήσουν και οι ίδιοι, άλλωστε, έχουν άπειρα ανοικτά θέματα μαζί του. Ακόμα και να υποχωρήσουν οι Αμερικανοί στα παράλογα αιτήματα του, θα προσθέσει άλλα δέκα. Οι σχέσεις της Αμερικής και της Τουρκίας έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο και δεν υπάρχει στον ορίζοντα δρόμος προς την έξοδο από αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση. Είναι τέτοιος ο έλεγχος του Βλαντιμίρ Πούτιν επί του Ερντογάν, που τον χρησιμοποιεί ασύστολα για να διαλύσει το ΝΑΤΟ, που δεν πρόκειται να ξεφύγει από τον ρωσικό κλοιό.
Θα μπορούσε να βοηθήσει ο πρόεδρος της Ρωσίας; Βεβαίως είναι η αβίαστη απάντηση. Θα το πράξει; Αμφιβάλλω… Το ρήγμα στο ΝΑΤΟ είναι σχέδιο της Μόσχας. Θα δούμε και χειρότερα φοβάμαι. Οπότε, το συμπέρασμα είναι ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ανεξέλεγκτο Ερντογάν, ο οποίος πιστεύει πως είναι άτρωτος και χρησιμοποιεί τον ισλαμικό εθνικισμό για να διατηρείται στην εξουσία.
Η Ελλάδα και η Κύπρος βιώνουν μία δυσάρεστη κατάσταση και η απειλή του πολέμου θα είναι μόνιμη. Δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος να τον ακολουθήσουμε και να συντηρούμε τις πολεμικές του διαθέσεις. Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε πως δεν έχουμε την πολυτέλεια να μην απαντήσουμε όταν επιχειρήσει να προσβάλει την κυριαρχία της Ελλάδας και της Κύπρου. Είναι μονόδρομος. Ας ελπίσουμε πως δεν θα φτάσουμε ποτέ σε αυτό το σημείο, που δεν έχει επιστροφή…
Σε αυτές τις πολύ δύσκολες στιγμές ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδας πρέπει να αφήσει κατά μέρος όσα τον χωρίζουν και να ενωθεί πριν γίνει κάποιο μεγάλο κακό. Το να ενωθούν μετά την τραγωδία θα είναι πολύ αργά. Η Πατρίδα πρέπει να βρίσκεται πάντα πάνω από τα κόμματα.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου