Ο γάμος του χάους με το παράλογο

Όλη αυτή η θλιβερή ιστορία με τους ιδιοκτήτες ταξί επιβεβαιώνει με οδυνηρό, για τη χώρα, τρόπο ότι η κυβέρνηση αδυνατεί να λειτουργήσει συλλογικά, ακόμη και τη στιγμή που η άβυσσος χάσκει μπροστά μας. Εδώ και 20 μέρες οι αυτοκινητιστές καταλύουν κάθε έννοια κράτους, προκαλούν σημαντική βλάβη στον τουρισμό και ευτελίζουν τη χώρα διεθνώς, χωρίς -μέχρι χθες που επιχείρησαν να μπουν μέσα στο αεροδρόμιο Ηρακλείου- να τους εμποδίζει κανείς στο «θεάρεστο» έργο τους.

Τα γεγονότα είναι γνωστά: Ο Δημήτρης Ρέππας ψευτοανοίγει το επάγγελμα σε συμφωνία μαζί τους, ο Γιάννης Ραγκούσης -που τον διαδέχεται- αρνείται να υπογράψει το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα και αναγγέλλει την πλήρη απελευθέρωση του επαγγέλματος, χωρίς να έχει επεξεργαστεί καμιά άλλη πρόταση και χωρίς να έχει συνεννοηθεί με κανέναν στην κυβέρνηση.

Από εκεί και πέρα ζούμε το γάμο του χάους με το παράλογο. Οι ταξιτζήδες κάνουν τη χώρα καφενείο, μη δίνοντας δεκάρα για τη ζημιά που προκαλούν, ο Ραγκούσης δηλώνει ότι θα παρουσιάσει τις θέσεις του όταν… είναι έτοιμος (!) και ανταλάσσει δηλητηριώδη βέλη με τον Ρέππα, ενώ ο πρωθυπουργός -σε πλήρη αμηχανία- λέει δια του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι συμφωνεί και με τους δυο υπουργούς, επειδή προφανώς δεν θέλει να κακοκαρδίσει κανέναν.

Και ανακύπτει το ερώτημα: Είναι δυνατόν να προωθηθούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, μέσα στις ασφυκτικές προθεσμίες που επιβάλλει η τρόικα, όταν η κυβέρνηση λειτουργεί σαν ξεχαρβαλωμένη μηχανή; Είναι δυνατόν να ασφυκτιά ολόκληρη η Ελλάδα από τις κινητοποιήσεις των ιδιοκτητών ταξί και το θέμα να μην έχει καν συζητηθεί στην κυβερνητική επιτροπή; Τότε γιατί προχώρησε στη συγκρότησή της ο πρωθυπουργός; Δεν έπρεπε να έχει ζητήσει από τον Ραγκούση να εξηγήσει γιατί ανατρέπει την πολιτική Ρέππα, τι σχεδιάζει από δω και πέρα και πώς σκοπεύει να το υλοποιήσει; Δεν έπρεπε να έχει πάρει συλλογικά μια απόφαση η κυβέρνηση;

- Αν μεν συμφωνεί με τη γραμμή Ραγκούση, δεν έπρεπε να έχει οργανώσει την άμυνα του κράτους απέναντι στις ακραίες αντιδράσεις των ταξιτζήδων; Δεν έπρεπε να έχει επιβάλλει τη συνεργασία των υπουργών Υποδομών, Προστασίας του Πολίτη και Δικαιοσύνης; Γράφω «επιβάλλει», επειδή είναι γνωστό ότι τουλάχιστον οι δυο πρώτοι δεν ανταλάσσουν ούτε καλημέρα! Το ζήσαμε στις υποθέσεις της Κερατέας και της Υπατίας και το εμπεδώσαμε!

- Αν διαφωνεί με την ανατροπή της πολιτικής Ρέππα δεν έπρεπε να το ξεκαθαρίσει στον διάδοχό του και, αν εκείνος αρνείτο, να τον απαλλάξει των καθηκόντων του;

Τίποτα απ’ τα δυο, δυστυχώς, δεν κάνει ο πρωθυπουργός, με αποτέλεσμα να στέλνει συγκεχυμένα μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Ο Ραγκούσης εισπράττει ότι έχει τη στήριξή του, οι άλλοι υπουργοί μιλούν μόνο για μισό «ναι» Παπανδρέου, οι ιδιοκτήτες ταξί καταλαβαίνουν ότι αμφιταλαντεύεται και, συνεπώς, θεωρούν ότι υπάρχει περιθώριο να ασκήσουν κι άλλη πίεση, ενώ οι βουλευτές βρίσκουν έδαφος για να στραφούν εναντίον του υπουργού Υποδομών είτε γιατί θεωρούν «ναπολεόντια» τη στάση του από την εποχή της παντοδυναμίας του έως σήμερα, είτε γιατί θεωρούν ότι έβαλε τον τουρισμό σε δοκιμασία χωρίς καμιά προετοιμασία, είτε γιατί πιέζονται από ψηφοφόρους τους ταξιτζήδες.

Συμπέρασμα, αν υπάρχει συμπέρασμα, σε ένα συνολικό παραλογισμό:

- Ο Ρέππας χάιδεψε τους ταξιτζήδες, όπως έκανε πέρυσι και με τους φορτηγατζήδες, σε μια προσπάθεια να τιθασεύσει τις αντιδράσεις. Το επάγγελμά τους, φυσικά δεν άνοιγε, αλλά μήπως το ίδιο δεν έγινε με τους ιδιοκτήτες φορτηγών; Εδώ έφτασε κοτζάμ Μέρκελ να αναφέρεται στην περίπτωσή τους!

- Ο Ραγκούσης σωστά αποφάσισε να απελευθερώσει το επάγγελμα, διότι αυτό επιτάσσει το δημόσιο συμφέρον. Ο χειρισμός του, όμως, είναι για να διδάσκεται ως προς αποφυγήν παράδειγμα! Μεσούντος του θέρους να ανοίξει τέτοιο μέτωπο, χωρίς να έχει έτοιμη εναλλακτική πρόταση, και χωρίς να έχει προηγηθεί συζήτηση στο εσωτερικό της κυβέρνησης;

- Ο πρωθυπουργός, για άλλη μια φορά, έδειξε ότι δεν θέλει να εμπλέκεται σε συγκρούσεις υπουργών του -πολύ περισσότερο όταν αφορούν πρόσωπα του στενού περιβάλλοντός του. Πολύ φοβάμαι ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί, χωρίς να υπάρξουν σοβαρές επιπτώσεις στην, ούτως ή άλλως, εξαιρετικά δύσκολη πορεία της χώρας προς τη διάσωσή της

ΠΗΓΗ