του Γιώργου Σιδέρη
Αν η διπλωματία και η άσκηση πολιτικής πίεσης των μεγάλων παικτών, είτε από ομόθρησκους των Παλαιστινίων, είτε από τους ισχυρούς της Δύσης, φέρουν ένα αποτέλεσμα ανθρωπιστικού διαδρόμου που θα βάλει τέλος στο αιματοκύλισμα στην Γάζα, θα είναι η μεγαλύτερη επιτυχία. Ταυτόχρονα, όμως, όπως δείχνει η αλληλουχία των γεγονότων, οι πάντες έχουν θέσει ως στόχο να λειτουργήσουν ως ο πυρήνας που θα θέσει στο περιθώριο τις ομάδες των τρομοκρατών της Χαμάς, από τους οποίους άλλωστε ξεκίνησε την 7η Οκτωβρίου η αντίστροφη μέτρηση για την τύχη της Λωρίδας της Γάζας. Την ίδια στιγμή τα όσα συμβαίνουν από το περασμένο Σάββατο και μετά, έχουν προς το παρόν θέσει εν αναμονή τις σχέσεις των αραβικών κρατών με το Τελ Αβίβ. Μάλιστα είναι αξιοσημείωτο ότι δεν έχουν «χαιρετίσει», όπως για παράδειγμα η Τεχεράνη, την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο έδαφος του Ισραήλ το περασμένο Σάββατο.
Το παράδοξο μέσα σε όλη αυτή την αιματηρή ιστορία στη Μέση Ανατολή, είναι ότι ο Τούρκος πρόεδρος δεν έχασε την ευκαιρία να εμφανίζεται κάθε μέρα ως ο «πατέρας» των απανταχού Μουσουλμάνων, γυρίζοντας την πλάτη του προς τις ΗΠΑ. Τα παραπάνω συμβαίνουν ενώ το Ισραήλ προχώρησε σ’ ένα τελεσίγραφο προς τους Παλαιστινίους που ζουν στη Γάζα, προτρέποντάς τους ν’ απομακρυνθούν από την περιοχή διότι επίκειται η χερσαία στρατιωτική επέμβαση. Η συγκέντρωση ισχυρότατων μονάδων του μηχανοκίνητου πεζικού, ολόκληρες ίλες αρμάτων μάχης, το μηχανικό, τα ταγμένα οβιδοβόλα Μ-109 και βεβαίως το διαρκές αεροπορικό σφυροκόπημα, μαρτυρούν ότι οι επόμενες ώρες θα γραφτούν στην ιστορία της Μέσης Ανατολής, ως εκείνες που επαναφέρουν το Ισραήλ σε μια εποχή προ του 2005.
Τότε ήταν η χρονιά αποχώρησης του ισραηλινού στρατού από τη Λωρίδα της Γάζας ύστερα από πολλά χρόνια καθημερινών εχθροπραξιών, εντάσεων και επιθέσεων της Χαμάς προς τα στρατιωτικά τμήματα που επιχειρούσαν να καθαρίσουν τη συγκεκριμένη περιοχή από τους τρομοκρατικούς θύλακες. Επιπλέον, όμως, στη συγκεκριμένη περιοχή υπήρχαν και οι στιγμές που οι επιχειρήσεις των Ισραηλινών, είχαν επιστρέψει ως μπούμερανγκ. Το Τελ Αβίβ τότε, είχε μετρήσει και πολιτικά το κόστος, διότι μετρούσε θύματα και επιθέσεις που στοίχιζαν ζωές στρατιωτικών. Επιπλέον η κεντρική διοίκηση είχε δοκιμάσει και εξελίξει δεκάδες υπερσύγχρονα μέσα επιτήρησης, παρακολούθησης και πληροφοριών, που επέτρεπαν μια ουσιαστική εικόνα για τυχόν έκνομες ενέργειες που στρέφονταν κατά του εβραϊκού κράτους. Μετά το περασμένο Σάββατο που το Ισραήλ υπέστη το σοκ, μετρώντας χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες από την επίθεση της Χαμάς, τα πάντα μαρτυρούν ότι η Λωρίδα της Γάζας όπως την ξέραμε ως τώρα, θα σταματήσει να υφίσταται.
Μέγγενη για τους εκτοπισμένους
Και σαφώς το πιο σημαντικό κομμάτι πλέον είναι το μέλλον των χιλιάδων ή εκατομμυρίων αμάχων που πρέπει να εγκαταλείψουν, αυτό που οι Έλληνες αποκαλούμε «βωμούς και εστίες». Η κλεψύδρα για την τύχη των αμάχων δεν έχει περίσσια άμμο να τρέξει από το σημείο που στενεύει η χοάνη του χρόνου. Πόσο δε μάλλον όταν ακόμα η Αίγυπτος δεν έχει ανοίξει τον χερσαίο δίαυλο μέσα από τον οποίο οι άμαχοι μπορούν ν’ αποχωρήσουν από την «καυτή ζώνη» των βομβαρδισμών και της επικείμενης χερσαίας επέμβασης, που στόχο έχει την πλήρη εκκαθάριση κάθε μορφής τρομοκράτη, όπως τονίζεται από το Τελ Αβίβ.
Το δίλημμα…
Όμως στην περίπτωση που το Ισραήλ έχει αποφασίσει την εκ νέου μόνιμη εγκατάσταση στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή της Λωρίδας της Γάζας και όσο διαρκούν οι επιχειρήσεις εκκαθάρισης, ελλοχεύει ο κίνδυνος του βορείου μετώπου με την Χεζμπολάχ, η οποία διαφέρει σημαντικά από την Χαμάς και ασκεί ιδιαίτερη επιρροή στους πολίτες του Λιβάνου. Η Χεζμπολάχ για τους πολίτες έχει πολλές φορές ακόμη και «ανθρωπιστικό» χαρακτήρα. Είναι μέρος της πολιτικής της χώρας, εκτός βεβαίως της στρατιωτικής πτέρυγας η οποία θεωρείται ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένη και καθοδηγούμενη από την Τεχεράνη.
Μέχρι σήμερα, λίγες ώρες πριν συμπληρωθεί μια ολόκληρη εβδομάδα από το χτύπημα της Χαμάς και τη μετέπειτα δυναμική αντίδραση του Τελ Αβίβ, η Χεζμπολάχ από τον Λίβανο δείχνει την πρόθεση ν’ αποδυναμώσει και ν’ αποπροσανατολίσει τις πολιτικές αλλά και στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ. Πυραυλικές επιθέσεις από το έδαφος του Λιβάνου έχουν γίνει στα υψίπεδα του Γκολάν (σ.σ. Γαυλανίτις κατά την ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο), ενώ ορισμένες χτύπησαν στην πόλη της Χάϊφα.
Το Ισραήλ απάντησε τόσο με πυρά από τα οβιδοβόλα του πυροβολικού, όσο και με επιθετικά ελικόπτερα. Και οι δυο πλευρές ωστόσο τηρούν μια συγκρατημένη στάση η οποία σαφώς και εξαρτάται απόλυτα από το επόμενο βήμα του Τελ Αβίβ στη Λωρίδα της Γάζας. Τέλος οι ισραηλινοί δείχνουν ιδιαίτερη προσοχή και στη Δυτική Όχθη μιας και περιοχές όπως η Ναμπλούς ή η Τζενίν, αποτελούν σημεία που έχουν απασχολήσει την εσωτερική ασφάλεια αμέτρητες φορές, με τα μέλη της Χαμάς να επιδίδονται σ’ ένα διαρκές κρυφτό με τις αρχές.
Δημοσίευση σχολίου