Του Θανάση Λυρτσογιάννη
Είναι εξοργιστικό, ανήθικο, αλλά και οικονομικά λανθασμένο τα βάρη της προσαρμογής να καλούνται να τα σηκώσουν μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και να μένουν στο απυρόβλητο εκείνοι που με πράξεις και παραλείψεις είναι υπεύθυνοι σε πολύ μεγάλο βαθμό για την κρίση που ξέσπασε στη χώρα.
Τελικά σε αυτή τη χώρα εκείνοι που πληρώνουν τις συνέπειες της οποιασδήποτε κρίσης είναι τα εύκολα θύματα. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.Πολλά ακούσαμε για κοινωνική δικαιοσύνη, πολλά περισσότερα ότι τα βάρη της κρίσης θα κατανεμηθούν δίκαια. Όμως, παρέμειναν και παραμένουν, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες λόγια.
Αλήθεια τι πληρώνουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες και εμποροβιοτέχνες που σε ποσοστό μεγαλύτερο του 70% δηλώνουν στην Εφορία εισοδήματα κάτω από 10.000 ευρώ; Μήπως πλήρωσαν κάποια έκτακτη εισφορά; Μήπως θα κληθούν να πληρώσουν τώρα με το νέο πρόγραμμα λιτότητας, που βάρη θα επωμιστούν ακόμα και οι συνταξιούχοι των 600 ευρώ;
Όχι βεβαίως. Βλέπετε το ελληνικό δημόσιο και όλες οι κυβερνήσεις αρκέστηκαν και αρκούνται στα εύκολα. Αφήστε που είχαν την αντίληψη ότι η παραοικονομία ήταν το μαξιλαράκι για τη συγκράτηση της ανεργίας με αποτέλεσμα να οδηγήσουν τη χώρα στη σκάλα του κακού.
Είναι εξοργιστικό, ανήθικο, αλλά και οικονομικά λανθασμένο τα βάρη της προσαρμογής να καλούνται να τα σηκώσουν μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και να μένουν στο απυρόβλητο εκείνοι που με πράξεις και παραλείψεις είναι υπεύθυνοι σε πολύ μεγάλο βαθμό για την κρίση που ξέσπασε στη χώρα.
Αν η κυβέρνηση θέλει να σεβαστεί την κοινωνική δικαιοσύνη οφείλει τώρα και όχι του χρόνου να υποχρεώσει να επωμιστούν ένα μεγάλο μέρος των βαρών της κρίσης και εκείνοι που φοροδιαφεύγουν ή φοροκλέβουν.
Η κοινωνική δικαιοσύνη επιτάσσει αυτοί να πληρώσουν περισσότερα, να σηκώσουν μεγαλύτερα βάρη, αφού για χρόνια πολλά η συμβολή τους στις κοινές υποχρεώσεις ήταν από ανύπαρκτη ως μηδαμινή.
Ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν για μία κυβέρνηση που διαλαλεί ότι καταπιάνεται με τα δύσκολα.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Είναι εξοργιστικό, ανήθικο, αλλά και οικονομικά λανθασμένο τα βάρη της προσαρμογής να καλούνται να τα σηκώσουν μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και να μένουν στο απυρόβλητο εκείνοι που με πράξεις και παραλείψεις είναι υπεύθυνοι σε πολύ μεγάλο βαθμό για την κρίση που ξέσπασε στη χώρα.
Τελικά σε αυτή τη χώρα εκείνοι που πληρώνουν τις συνέπειες της οποιασδήποτε κρίσης είναι τα εύκολα θύματα. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.Πολλά ακούσαμε για κοινωνική δικαιοσύνη, πολλά περισσότερα ότι τα βάρη της κρίσης θα κατανεμηθούν δίκαια. Όμως, παρέμειναν και παραμένουν, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες λόγια.
Αλήθεια τι πληρώνουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες και εμποροβιοτέχνες που σε ποσοστό μεγαλύτερο του 70% δηλώνουν στην Εφορία εισοδήματα κάτω από 10.000 ευρώ; Μήπως πλήρωσαν κάποια έκτακτη εισφορά; Μήπως θα κληθούν να πληρώσουν τώρα με το νέο πρόγραμμα λιτότητας, που βάρη θα επωμιστούν ακόμα και οι συνταξιούχοι των 600 ευρώ;
Όχι βεβαίως. Βλέπετε το ελληνικό δημόσιο και όλες οι κυβερνήσεις αρκέστηκαν και αρκούνται στα εύκολα. Αφήστε που είχαν την αντίληψη ότι η παραοικονομία ήταν το μαξιλαράκι για τη συγκράτηση της ανεργίας με αποτέλεσμα να οδηγήσουν τη χώρα στη σκάλα του κακού.
Είναι εξοργιστικό, ανήθικο, αλλά και οικονομικά λανθασμένο τα βάρη της προσαρμογής να καλούνται να τα σηκώσουν μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και να μένουν στο απυρόβλητο εκείνοι που με πράξεις και παραλείψεις είναι υπεύθυνοι σε πολύ μεγάλο βαθμό για την κρίση που ξέσπασε στη χώρα.
Αν η κυβέρνηση θέλει να σεβαστεί την κοινωνική δικαιοσύνη οφείλει τώρα και όχι του χρόνου να υποχρεώσει να επωμιστούν ένα μεγάλο μέρος των βαρών της κρίσης και εκείνοι που φοροδιαφεύγουν ή φοροκλέβουν.
Η κοινωνική δικαιοσύνη επιτάσσει αυτοί να πληρώσουν περισσότερα, να σηκώσουν μεγαλύτερα βάρη, αφού για χρόνια πολλά η συμβολή τους στις κοινές υποχρεώσεις ήταν από ανύπαρκτη ως μηδαμινή.
Ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν για μία κυβέρνηση που διαλαλεί ότι καταπιάνεται με τα δύσκολα.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Δημοσίευση σχολίου