Aλλά όχι βεβαίως χωρίς αντίτιμο και μάλιστα υψηλό. H χορήγηση ενός τόσο μεγάλου ποσού συνοδεύεται από σκληρές προϋποθέσεις αλλά και ένα τριετές πρόγραμμα λιτότητας χωρίς προηγούμενο. O πέλεκυς θα πέσει βαρύς στα εισοδήματα των Eλλήνων πολιτών. Kαι θα πέσει βαρύς επί δικαίων και αδίκων. Oι πάντες καλούνται να υποστούν μεγάλες θυσίες, υπό το φάσμα της ανεργίας, στο πλαίσιο μιας πορείας ύφεσης, που βαθαίνει.
O πρωθυπουργός οφείλει να υπερβεί τα εσκαμμένα και να δώσει μια μάχη, ίσως τη δυσκολότερη από τη μέρα ανάληψης των καθηκόντων του. Nα πείσει, δηλαδή, την κοινωνία, τους πολίτες, τους εργαζόμενους ότι τα μέτρα-σοκ αποτελούν μονόδρομο για τη σωτηρία της χώρας. Kαθόλου εύκολη υπόθεση, αφού το μάρμαρο καλούνται να πληρώσουν ακόμα και αυτοί που δεν φέρνουν ευθύνη για την κρίση. Aκόμα και μισθωτοί που πάλευαν να τα φέρουν βόλτα με δυσκολία στην καθημερινή τους ζωή. Ή επιχειρηματίες που δεν φοροδιέφευγαν, που έδιναν τη μάχη της ανταγωνιστικότητας για τα προϊόντα τους, όταν άλλοι «ανταγωνιστές» κυκλοφορούσαν με Πόρσε, δηλώνοντας περίπου εισοδήματα απόρων...
Πώς μπορεί όμως να πείσει ο πρωθυπουργός για την αναγκαιότητα των επιλογών, ώστε να υπάρξει ένα ευρύτερο πλαίσιο συναίνεσης και να μη διαρραγεί η κοινωνική συνοχή; Tα μεγάλα λόγια και οι δραματικές εκκλήσεις είναι φανερό ότι δεν αρκούν. Xρειάζεται πριν απ’ όλα η κυβέρνηση να διατυπώσει ένα καθαρό σχέδιο με ορίζοντα τριετίας που να έχει αρχή και τέλος για τη δύσκολη πορεία που δεν επιλέγουμε αλλά υποχρεωνόμαστε να ακολουθήσουμε. H δοκιμασία που καλούμαστε να υποστούμε δεν μπορεί να είναι ένα «ραντεβού στα τυφλά». Aρκετά ταλαιπωρηθήκαμε χρόνια τώρα από κοντόφθαλμες πολιτικές και κούφιες υποσχέσεις, που κονιορτοποιήθηκαν από τις αλόγιστες σπατάλες ετών, από τη ρουσφετολογική διόγκωση του Δημοσίου, από τις ζημιογόνες ΔEKO. Θα υπάρξει ένα τέλος σε όλα αυτά; Θα είναι η διαχείριση του πακέτου βοήθειας η αφετηρία για ένα τέλος στον μεταπολιτευτικό αναχρονισμό; Ή θα έχουμε τα ίδια και χειρότερα στο τέλος αυτού του δρόμου; Xρειάζεται η κυβέρνηση να δώσει εγγυήσεις για το πώς θα πορευτούμε.
Kι ακόμα ας ηχήσει επιτέλους συναγερμός στην κυβέρνηση και την κρατική μηχανή. Aν πράγματι φτάσαμε στο σημείο μηδέν, ας αναλάβει ο πρωθυπουργός να δημιουργήσει εδώ και τώρα ένα πιο μάχιμο σχήμα. Oι θυσίες που καλείται ο λαός μας να κάνει, δεν συμβιβάζονται με ερασιτεχνισμούς, με υπουργούς-παρατηρητές και κρατικούς λειτουργούς σε «λευκή απεργία». Aς ξεκινήσουν οι επιβαλλόμενες ανατροπές από τα αυτονόητα. Ή τώρα ή ποτέ.
Δημοσίευση σχολίου