Σύμφωνα με πληροφορίες, την ελληνική υπόθεση έχει αναλάβει να… σηκώσει σήμερα στην πλάτη του, στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, όχι επειδή θυμήθηκε το παλαιό σύνθημα «Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία», αλλά επειδή στη Γαλλία εκφράζονται σοβαροί φόβοι για τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, σε περίπτωση στάσης πληρωμών από την Ελλάδα.
Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, που επικαλείται σε πρόσφατη ανάλυσή της η BNP Paribas, οι γαλλικές τράπεζες συγκεντρώνουν σχεδόν το ένα τέταρτο (!) του συνολικού δανεισμού της Ελλάδας από ξένες τράπεζες: από τα 302,5 δισ. ευρώ χρεών, τα 75,5 βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια γαλλικών τραπεζών.
Μάλιστα, η περίπτωση της Γαλλίας φαίνεται ότι είναι η πιο «επικίνδυνη» από άλλες χώρες, καθώς οι οφειλές αυτές συγκεντρώνονται σε λίγες, μεγάλες τράπεζες, οι οποίες έχουν και άμεση έκθεση στην ελληνική αγορά, μέσω θυγατρικών τους: η Credit Agricole μέσω της Εμπορικής και η Societe Generale μέσω της Γενικής Τράπεζας, όπως σημειώνει στην ίδια ανάλυση η BNP Paribas.
Δεν είναι τυχαίο, σημειώνουν καλά πληροφορημένες πηγές, ότι χθες ο Γιώργος Παπανδρέου είχε εκτεταμένες συνομιλίες με τον Γάλλο πρόεδρο Σαρκοζί, ένα 24ωρο πριν από την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής, όπου θα κριθεί αν και με ποιο τρόπο η Ελλάδα θα υποστηριχθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πριν από τη συνάντηση, η κυβέρνηση, δια στόματος του υφυπουργού Άμυνας κ. Μπεγλίτη, ενημέρωσε τη διεθνή κοινότητα μέσω του πρακτορείου Reuters, ότι σκοπεύει να τιμήσει τη συμφωνία της προηγούμενης κυβέρνησης με το Παρίσι, για την αγορά έξι γαλλικών φρεγατών.
Αυτό, όμως, όπως υπογραμμίζουν οι ίδιες πηγές, ήταν μόνο το… κερασάκι στην τούρτα της σύμπλευσης Αθήνας-Παρισίων, την οποία υπαγορεύει η αναγκαιότητα αποτροπής μιας κρίσης στο τραπεζικό σύστημα της Γαλλίας, από μια ενδεχόμενη ελληνική χρεοκοπία. Μια κρίση τέτοιας έκτασης αναμφίβολα θα προκαλούσε τεράστιο σοκ στο γαλλικό τραπεζικό σύστημα και θα διέκοπτε βίαια την εύθραυστη ανάκαμψη της οικονομίας, εκτιμούν οικονομικοί αναλυτές.
Δεν είναι τυχαίο, υπογραμμίζουν γνώστες της υπόθεσης, ότι ο κ. Σαρκοζί και στην προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής είχε στηρίξει με θέρμη την Ελλάδα, «ξεσπαθώνοντας» μάλιστα κατά των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης, με αρκετά σκληρές εκφράσεις για το ρόλο τους στην αναταραχή στην αγορά των ελληνικών κρατικών τίτλων.
Μεγάλα ανοίγματα στην Ελλάδα έχει και το γερμανικό τραπεζικό σύστημα (φθάνουν τα 43,2 δισ. δολ., αλλά όπως σημειώνει η BNP στην ανάλυσή της είναι πολύ πιθανό αυτή η έκθεση σε ελληνικό κίνδυνο να μοιράζεται σε πολλές τράπεζες, στοιχείο που περιορίζει τις αρνητικές επιπτώσεις για το σύστημα της χώρας. Στη δεύτερη θέση των μεγάλων πιστωτών της Ελλάδας κατατάσσονται οι ελβετικές τράπεζες, με έκθεση ύψους 64 δισ. δολ., στην οποία πιθανότατα περιλαμβάνονται και τα στοιχεία ενεργητικού της Eurobank, λόγω της ενσωμάτωσής της σε ελβετική τραπεζική holding του ομίλου Λάτση.
Μικρότερα ποσά, που αθροιστικά δεν ξεπερνούν τα 20 δις. δολ., αφορούν έκθεση ιρλανδικών και πορτογαλικών τραπεζών, αλλά τα προβλήματα που θα δημιουργούσε μια ελληνική χρεοκοπία θα ήταν πολύ μεγαλύτερα από όσο δείχνουν εκ πρώτης όψεως οι αριθμοί, καθώς αυτές οι οφειλές μοιράζονται σε λίγες, μεγάλες τράπεζες.
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, μια προληπτική παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αποτροπή ανεξέλεγκτων εξελίξεων στις αγορές είναι κάτι παραπάνω από βέβαιη σήμερα, καθώς το ευρωπαϊκό οικονομικό σύστημα δύσκολα θα άντεχε τις επιπτώσεις μιας ελληνικής χρεοκοπίας. «Η βοήθεια στην Ελλάδα προφανώς φθάνει. Η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται ότι θέλει να διασφαλίσει, ότι αντιδρά στο σωστό χρόνο και όχι το τελευταίο λεπτό», τονίζει στο “Bloomberg” ο κορυφαίος οικονομολόγος της Commerzbank στην Φρανκφούρτη.
Δημοσίευση σχολίου