Πέρα από τη θερμή υποστήριξη στην είσοδο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τη στήριξη στο Σχέδιο Ανάν και σε άλλα επιμέρους ζητήματα, η Βρετανία προχωράει πλέον και στη σύναψη Στρατιωτικού Συμφώνου με την Άγκυρα.
Στο θέμα αυτό αναφέρεται η εφημερίδα Wall Street Journal, λέγοντας ότι οι δυο πλευρές βρίσκονται στο στάδιο διαπραγμάτευσης της στρατιωτικής συμφωνίας.
Βρετανοί χειριστές ελικοπτέρων θα εκπαιδεύονται στην ορεινή Τουρκία, καθώς το περιβάλλον θυμίζει αρκετά τις συνθήκες στο Αφγανιστάν, Τούρκοι αξιωματικοί θα εκπαιδεύονται στις φημισμένες βρετανικές Στρατιωτικές Ακαδημίες, ενώ οι Βρετανοί… γλυκοκοιτάζουν το ενδεχόμενο τουρκικής συμμετοχής στο πρόγραμμα ναυπήγησης της νέας φρεγάτας, Type 26. Επίσης, οι δυο χώρες θα εξετάζουν το ενδεχόμενο κοινής σχεδίασης οπλικών συστημάτων. Στόχος είναι να ολοκληρωθεί το μνημόνιο κατανόησης με την Τουρκία τον ερχόμενο Ιούλιο.
Παρά το γεγονός ότι οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, η Βρετανία δείχνει ότι ακολουθεί τη δική της πολιτική στις διμερείς σχέσεις... ίσως όμως στην πραγματικότητα να αποτελεί κι ένα κανάλι επικοινωνίας, χωρίς να ξεχνάμε ότι σημαντικά προβλήματα έχουν προκύψει και για την πάλαι ποτέ «ειδική σχέση» (special relationship) Λονδίνου – Ουάσιγκτον.
Ωστόσο, η Στρατηγική Αναθεώρηση Άμυνας και Ασφάλειας προβλέπει την καλλιέργεια διμερών συνεργασιών ώστε να εξισορροπηθεί η μείωση της βρετανικής στρατιωτικής ισχύος λόγω περικοπών στον αμυντικό προϋπολογισμό. Πάντως δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Βρετανία, πλήρως ρασιοναλιστική στη στρατηγική της, προετοιμάζει τα επόμενα βήματά της χωρίς απώλεια χρόνου. Ακόμα και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την ανάδυση των ΗΠΑ ως τους ενός από τους δύο πόλους ισχύος, η Βρετανία προσαρμόστηκε άμεσα στα νέα δεδομένα, αποφασίζοντας να προσδεθεί στις ΗΠΑ, παίζοντας το ρόλο του στυλοβάτη της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Ας μη ξεχνάμε ότι πριν λίγο καιρό η Βρετανία συμφώνησε με τη Γαλλία για τη δημιουργία εκστρατευτικής δύναμης και ανάπτυξης νέων στρατιωτικών τεχνολογιών. Αντίστοιχες προτάσεις στρατιωτικής συνεργασίας υπάρχουν και με τις Σκανδιναβικές και Βαλτικές χώρες.
Εκτίμησή μας είναι ότι ακόμα κι αν η Βρετανία δείχνει στρατιωτικά πολύ πιο αδύναμη σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, θα ήθελε πολύ να διατηρήσει ένα ρόλο συντονιστικό. Ας μη ξεχνάμε ότι παρά τη μείωση της στρατιωτικής της ισχύος, σε όλες τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ (Desert Shield/Storm, IFOR, SFOR, KFOR) οι Βρετανοί κάθε στιγμή κατείχαν θέσεις διοικητών ή υποδιοικητών, όπως πράττουν το ίδιο και με το ARRC (Allied Rapid Reaction Corps), το ACO (Allied Command in Europe) κ.τλ.
Δεύτερο σημείο της εκτίμησής μας είναι ότι η Τουρκία δείχνει πιο πρόθυμη, σε σχέση με την Ελλάδα ή άλλη χώρα στην περιοχή, να αναλάβει πρωτοβουλίες και σίγουρα αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο.
Το τι άλλο θα αποφέρει αυτή η κινητικότητα ακόμα δεν είναι εντελώς ξεκάθαρο. Βασιζόμενοι στις παραπάνω θεωρήσεις καταλαβαίνουμε ότι το σίγουρο είναι ένα. Το διεθνές σύστημα απεχθάνεται το κενό και την έλλειψη πρωτοβουλιών, κι αυτό είναι κάτι που οι Έλληνες πρωθυπουργοί και υπουργοί Εξωτερικών θα πρέπει να το γνωρίζουν ως τον πρώτο και υπέρτατο κανόνα.
Οι Έλληνες πολιτικοί θα πρέπει να εξάγουν ταχύτατα και συμπεράσματα όσον αφορά την πολιτική των Βρετανών στην ευρύτερη περιοχή. Στο Κυπριακό ο ρόλος τους είναι γνωστός και εάν ο κόσμος μας ήταν όντως ευνομούμενος αρκετοί Βρετανοί θα είχαν καθίσει στο σκαμνί του Διεθνούς Δικαστηρίου κατηγορούμενοι για εγκλήματα πολέμου.
Όσον αφορά στη γενικότερη υποστήριξη της Τουρκίας, ασχέτως του αν η πολιτική της είναι αποσταθεροποιητική – αναθεωρητική, δεν θα πρέπει να έχουμε καμία αμφιβολία, και να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τη βρετανική υπεροψία και ειρωνεία όπου τη συναντήσουμε διεθνών, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή/και οπουδήποτε αλλού.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου