Μετά την Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι στις 2-4 Απριλίου του 2008 , όπου η Συμμαχία αποφάσισε ομόφωνα να αναβάλει την αποστολή πρόσκλησης προς την ΠΓΔΜ για την ένταξή της στη Συμμαχία μέχρις ότου λυθεί το ζήτημα γύρω από το όνομα με την Ελλάδα, τα Σκόπια αντιδρώντας στο γεγονός αυτό , προέβησαν, τις ημέρες που ακολούθησαν, σε διάφορες πολιτικές ενέργειες που είχαν ως βασικό στόχο να αποδείξουν ότι η χώρα μας παραβίασε την Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 και ειδικότερα το άρθρο 11 αυτής( *1 )
. Ενδεικτικά , ο τότε Υφυπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ προέβη , σε γραπτό και προφορικό διάβημα διαμαρτυρίας προς την Πρέσβη της χώρας μας στα Σκόπια , ενώ ο τότε Πρόεδρός της απέστειλε επιστολή διαμαρτυρίας προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ για παραβίαση της ως άνω Συμφωνίας από την Ελλάδα. Ο τότε Έλληνας Πρωθυπουργός απέστειλε και αυτός επιστολή απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του Σκοπιανού Προέδρου.
Η κυβέρνηση των Σκοπίων συνέστησε ταυτόχρονα μία επιτροπή νομικών για να εξετάσει την δυνατότητα προσφυγής κατά της χώρας μας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης . Οι συζητήσεις αυτές, μετά οκτάμηνο περίπου, οδήγησαν στην κατάθεση προσφυγής στις 13 Νοεμβρίου 2008 κατά της χώρας μας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για «κατάφωρη παραβίαση» της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 που έχει συναφθεί μεταξύ των δύο μερών.
Με την αίτηση τους τα Σκόπια ζητούν από το Δικαστήριο «να προστατεύσει τα δίκαια τους που απορρέουν από την Ε.Σ. ( *2 ) και να διασφαλίσει την δυνατότητα τους να ασκούν τα δικαιώματα τους ως ανεξάρτητο Κράτος σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο , συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος ένταξης τους στους διεθνείς Οργανισμούς. Ζητούν επίσης, να διαταχθεί η χώρα μας να λάβει αμέσως όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το άρθρο 11 παρ.1 της Ε.Σ. και να παύσει να αντιδρά ,άμεσα ή έμμεσα ,στο αίτημα τους να γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ και οιουδήποτε άλλου διεθνούς ,πολυμερούς η περιφερειακού Οργανισμού στον οποίον η χώρα μας είναι ήδη μέλος.
Υποστηρίζουν επίσης ότι η χώρα μας , «βάσει του άρθρου 11 παρ.1 της Ε.Σ. έχει αναλάβει την δέσμευση κατά το Διεθνές Δίκαιον να μη παρεμποδίζει την αίτηση ή την ιδιότητα του μέλους της ΠΓΔΜ στους διεθνείς ,πολυμερείς και περιφερειακούς οργανισμούς και θεσμούς ,στα οποία η ίδια είναι μέλος».
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με το ως άνω άρθρο η χώρα μας διατηρεί παρόλα αυτά το δικαίωμα να φέρει αντίρρηση στην εισδοχή της ΠΓΔΜ σε διεθνείς οργανισμούς εάν η τελευταία πρόκειται να αναφέρεται σε αυτούς με ονομασία διαφορετική από αυτήν που ορίζεται στην απόφαση 817 (1993) του Συμβουλίου Ασφαλείας (στην οποίαν αποκαλείται πΓΔΜ).
Στην προσφυγή της η ΠΓΔΜ αναφέρει, επίσης, ότι η χώρα μας άσκησε το δικαίωμα της αρνησικυρίας ( veto ) στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου του ΝΑΤΟ διότι έθεσε ως βασική προϋπόθεση για την ένταξή των Σκοπίων στη Συμμαχία την προηγούμενη επίλυση του ζητήματος της ονομασίας, ενώ η ίδια εφαρμόζει την Ε.Σ. έχοντας υποβάλλει την αίτησή της ως ΠΓΔΜ. Τονίζει δε ότι η διαφορά ως προς το όνομα δεν αφορά, άμεσα ή έμμεσα, την ένταξή της στην Συμμαχία.
Διευκρινίζεται ότι η προσφυγή των Σκοπίων στο Δ.Δ.Χ. στηρίχθηκε στο άρθρο 21 παρ. 2 της Ε.Σ., σύμφωνα με το οποίο « οιαδήποτε διαφορά ή αμφισβήτηση που ανακύπτει μεταξύ των δύο μερών ως προς την ερμηνεία ή εφαρμογή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας θα δύναται να υποβάλλεται από εκάτερο των μερών στο Διεθνές Δικαστήριο , πλην της διαφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 5 παρ.1»( εννοεί την επίλυση του ονόματος, η οποία έτσι εξαιρείται από την δικαιοδοσία του Δικαστηρίου αυτού) .
Στις 20.1.2009 το Διεθνές Δικαστήριο με απόφασή του (order) έθεσε ως καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή του Σκοπιανού μνημονίου (memorial) την 20.7.2009 και την 20.1.2010 για την υποβολή από τη χώρα μας του απαντητικού της μνημονίου (counter-memorial). Στη συνέχεια τα Σκόπια ζήτησαν την άδεια του Δικαστηρίου για να απαντήσουν (reply) στο ελληνικό απαντητικό μνημόνιο, και η χώρα μας ζήτησε αντιστοίχως να της δοθεί το δικαίωμα ανταπάντησης (rejoinder). Τα κείμενα αυτά υπεβλήθησαν σύμφωνα με την από 12 Μαρτίου 2010 απόφαση (order) του Διεθνούς Δικαστηρίου στις 9 Ιουνίου και 27 Οκτωβρίου 2010, αντιστοίχως.
Μετά την υποβολή των ανωτέρω κειμένων το Διεθνές Δικαστήριο όρισε την περίοδο από Δευτέρα 21 Μαρτίου έως και την Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011 για την ακροαματική δημόσια διαδικασία εκδίκασης της υπόθεσης αυτής, η οποία διαιρείται ως ακολούθως σε δύο φάσεις.
Η πρώτη αρχίζει την 21-22 Μαρτίου όπου θα ακουστούν οι προφορικές απόψεις των Σκοπίων και 24-25 Μαρτίου της χώρας μας. Η ακροαματική διαδικασία θα ολοκληρωθεί με τον δεύτερο γύρο, στις 28 Μαρτίου για τα Σκόπια και στις 30 Μαρτίου για την χώρα μας.
Τα κείμενα που υποβλήθηκαν από τα δύο Κράτη παραμένουν αδημοσίευτα μέχρι τις 21 Μαρτίου 2011.
(*1) Άρθρο 11 παρ.1= « Ευθύς ως τεθεί σε ισχύ η παρούσα Ενδιάμεση Συμφωνία το Πρώτο συμβαλλόμενο Μέρος συμφωνεί να μην αντιταχθεί στην αίτηση εισδοχής ή συμμετοχής του Δεύτερου συμβαλλόμενου Μέρους ως μέλους σε διεθνείς ,πολυμερείς και περιφερειακούς οργανισμούς και θεσμούς στους οποίου το Πρώτο συμβαλλόμενο Μέρος είναι μέλος. Εν τούτοις , το Πρώτο συμβαλλόμενο Μέρος διατηρεί το δικαίωμα να αντιταχθεί σε οποιαδήποτε συμμετοχή από τις προαναφερθείσες εάν και στο μέτρο που ,το Δεύτερο συμβαλλόμενο Μέρος πρόκειται να αναφέρεται σε τέτοιους οργανισμούς ή θεσμούς διαφορετικά από ό,τι στην παρ.2 της αποφάσεως 817 (1993) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών»
(*2) Ε.Σ =Ενδιάμεση Συμφωνία υπογραφείσα στις 13.9.1995 στην Νέα Υόρκη από τον τότε ΥΠΕΞ κ. Κάρολο Παπούλια, εκ μέρους της χώρας μας και τον Σκοπιανό ομόλογο του κ. Τσερβενκόφσκι.
Την ίδια ημέρα ο κ. Κ Παπούλιας απηύθυνε επιστολή προς τον Ειδικό Απεσταλμένο του Γ.Γ. του ΟΗΕ και συμπρόεδρο της Διεθνούς Διάσκεψης για την πρώην Γ/σλαβία με την οποίαν αναγνωρίζει «..το Δεύτερο Μέρος εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων του με την προσωρινή ονομασία πΓΔΜ εν αναμονή επίλυσης της διαφοράς που ανέκυψε ως προς το όνομα του Κράτους»
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου