Σε ενημέρωση Τύπου της αμερικανικής Boeing σε σχέση με την υποψηφιότητα του μαχητικού αεροσκάφους F-18E/F Super Hornet για την κάλυψη της απαίτησης της ΠΑ για ένα νέο μαχητικό αεροσκάφος, εκπρόσωποι της εταιρείας έδωσαν αναλυτικά και λεπτομερή στοιχεία για το αεροσκάφος.
Ανάμεσα στα σημαντικότερα πλεονεκτήματα του αεροσκάφους που τονίστηκαν ήταν η ιδιαίτερα «προσιτή τιμή» του μαχητικού, η οποία σύμφωνα με τους υπεύθυνους της εταιρείας δεν ξεπερνά στην βασική (baseline) διαμόρφωση τα 53 εκατομμύρια δολάρια, ενώ υπολογίζεται ότι τα επόμενα έτη, το κόστος θα πέσει κάτω από τα 50 εκατομμύρια λόγω οικονομίας κλίμακας.
Ως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του αεροσκάφους, προβάλλεται το ραντάρ ενεργής ηλεκτρονικής σάρωσης APG-79, το οποίο έχει ήδη ξεκινήσει να εγκαθίσταται σε επιχειρησιακά Super Hornet του αμερικανικού Ναυτικού από τις αρχές του έτους.
Τονίστηκε ιδιαίτερα δε το γεγονός πως το Super Hornet προσφέρεται στην Πολεμική Αεροπορία με το συγκεκριμένο ραντάρ ενεργής ηλεκτρονικής σάρωσης.
Σύμφωνα με την εταιρεία, κανένα άλλο μαχητικό δεν διατίθεται αυτήν την στιγμή με ένα έτοιμο, δοκιμασμένο, επιχειρησιακό και πλήρως ολοκληρωμένο ραντάρ AESA, ενώ αντίθετα όλες οι ανταγωνίστριες εταιρείες προσπαθούν να εξοπλίσουν τα μαχητικά τους με ανάλογο ραντάρ, πράγμα όμως που δεν θα γίνει παρά τα επόμενα χρόνια.
Σε ερώτηση του www.defencenet.gr, όσον αφορά το κατά πόσο θα μπορούσε το Super Hornet να αντιμετωπίσει το τεχνολογίας stealth μελλοντικό του δυνητικό αντίπαλο, το F-35, η απάντηση που λάβαμε ήταν πως χάρη στην ύπαρξη του συγκεκριμένου ραντάρ, οι επιδόσεις αποκάλυψης και στοχοποίησης στόχων μικρού ίχνους (RCS) είναι σημαντικά μεγαλύτερες.
Σημείωνεται βέβαια πως δεν δόθηκαν συγκεκριμένες διευκρινίσεις ως προς τις ακριβείς εμβέλειες αποκάλυψης του ραντάρ, αλλά υποστηρίχθηκε, ότι είναι περίπου τρεις φορές μεγαλύτερη σχεδόν σε σχέση με το συμβατικό μηχανικής σάρωσης ραντάρ APG-73 που διαθέτουν τα προγενέστερα F-18.
Μάλιστα, η εταιρεία υποστηρίζει ότι καθώς το APG-79 αρχικά προοριζόταν για το X-32, το έτερο υποψήφιο μαχητικό του προγράμματος JSF, διαθέτει προβλέψεις και τεχνολογίες εφάμιλλες ή και ανώτερες του APG-81 το οποίο θα εγκατασταθεί στο F-35, όταν μπει σε παραγωγή.
Σε ερώτησή μας ως προς το κατά πόσο θα είχε νόημα η προμήθεια ενός αεροσκάφους παλαιότερης σχεδίασης την στιγμή που σε λίγα χρόνια θα είναι διαθέσιμη η πέμπτη γενιά με την μορφή του F-35, οι εκπρόσωποι της εταιρείας τόνισαν ότι στην πραγματικότητα, το F-35 δεν θα είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα παρά μόνο κοντά στο 2020, καθώς αφενός η Ελλάδα δεν συμμετέχει στο πρόγραμμα ανάπτυξης του αεροσκάφους και δεν έχει προτεραιότητα (σ.σ. όπως η Τουρκία) στις παραδόσεις, αφετέρου, με το κόστος του F-35 να ανεβαίνει δεν θα είναι δυνατόν για την Ελλάδα να προμηθευθεί και μάλιστα έγκαιρα ικανό αριθμό F-35. To δε Super Hornet προβάλλεται ως η ιδανική λύση για την κάλυψη αυτού του κενού.
Μάλιστα, σε σχόλιό μας ότι η σε αυτήν την περίπτωση η Lockheed Martin υπόσχεται παραδόσεις νέων F-16 το 2011, οι εκπρόσωποι της Boeing υποστήριξαν ότι παρόμοιους χρόνους παραδόσεων μπορεί να επιτύχει και το Super Hornet, καθώς η γραμμή παραγωγής δεν έχει εξαντλήσει την δυναμικότητά της και υπάρχουν διαθέσιμα slot παραγωγής, εφόσον δοθούν έγκαιρα παραγγελίες.
Όταν ζητήσαμε από την εταιρεία να σχολιάσει το γεγονός ότι το Super Hornet δεν είναι ενταγμένο στην ΠΑ και με αυτόν τον τρόπο θα προστίθεντο ένας ακόμα τύπος στο οπλοστάσιο της, η απάντησή που λάβαμε είναι πως ναι μεν δεν είναι επιθυμητοί οι πολλοί τύποι, αλλά όμως αυτήν την στιγμή η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη, ενώ με την είσοδο σε υπηρεσία στην ΠΑ του Super Hornet, θα μπορούσαν να αποσυρθούν πλήρως δυο άλλοι τύποι, τα Α-7Ε/Η και τα F-4E/RF-4E.
Επιπλέον τονίστηκε ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα άξιζε τον κόπο καθώς η επιλογή του Super Hornet θα έλυνε μια σειρά επιχειρησιακά προβλήματα της ΠΑ, όπως της αντιμετώπισης του F-35.
Επιπλέον οι εκπρόσωποι της εταιρείας υπερθεμάτισαν το γεγονός ότι το μαχητικό έχει χρησιμοποιηθεί σε πραγματικές συνθήκες και πως αποτελεί το μοναδικό μαχητικό αεροσκάφος με το οποίο επιχειρούν τα έντεκα αεροπλανοφόρα του αμερικανικού Ναυτικού.
Ιδιαίτερης αναφοράς χρήζει και το γεγονός ότι, σύμφωνα με την εταιρεία, οι βελτιώσεις (σχεδιαστικές, δομικές) του Super Hornet σε σχέση με την προγενέστερη έκδοση C/D αλλά και τα ηλεκτρονικά και άλλα συστήματα που ολοκληρώνονται στο Super Hornet το εντάσσουν στην κατηγορία των μαχητικών 5ης γενιάς.
Χαρακτηριστικό ως προς αυτό είναι και το εξής γράφημα της εταιρείας:
Τέλος, η εταιρεία ανάφερε ότι σε περίπτωση που επιλεγεί το μαχητικό της, είναι έτοιμη να προσφέρει πλήρη αντισταθμιστικά ωφελήματα.
Διευκρίνισε δε ότι στην παρούσα βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο διερευνητικών διαπραγματεύσεων με ελληνικές εταιρείες προκειμένου να συνάψει συμφωνίες συνεργασίας μέσω των οποίων θα μπορέσει να προσφέρει αντισταθμιστικά ωφελήματα σε ενδεχόμενη επιλογή του Super Hornet.
Τμήμα ειδήσεων : elliniki-stratigiki
Ανάμεσα στα σημαντικότερα πλεονεκτήματα του αεροσκάφους που τονίστηκαν ήταν η ιδιαίτερα «προσιτή τιμή» του μαχητικού, η οποία σύμφωνα με τους υπεύθυνους της εταιρείας δεν ξεπερνά στην βασική (baseline) διαμόρφωση τα 53 εκατομμύρια δολάρια, ενώ υπολογίζεται ότι τα επόμενα έτη, το κόστος θα πέσει κάτω από τα 50 εκατομμύρια λόγω οικονομίας κλίμακας.
Ως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του αεροσκάφους, προβάλλεται το ραντάρ ενεργής ηλεκτρονικής σάρωσης APG-79, το οποίο έχει ήδη ξεκινήσει να εγκαθίσταται σε επιχειρησιακά Super Hornet του αμερικανικού Ναυτικού από τις αρχές του έτους.
Τονίστηκε ιδιαίτερα δε το γεγονός πως το Super Hornet προσφέρεται στην Πολεμική Αεροπορία με το συγκεκριμένο ραντάρ ενεργής ηλεκτρονικής σάρωσης.
Σύμφωνα με την εταιρεία, κανένα άλλο μαχητικό δεν διατίθεται αυτήν την στιγμή με ένα έτοιμο, δοκιμασμένο, επιχειρησιακό και πλήρως ολοκληρωμένο ραντάρ AESA, ενώ αντίθετα όλες οι ανταγωνίστριες εταιρείες προσπαθούν να εξοπλίσουν τα μαχητικά τους με ανάλογο ραντάρ, πράγμα όμως που δεν θα γίνει παρά τα επόμενα χρόνια.
Σε ερώτηση του www.defencenet.gr, όσον αφορά το κατά πόσο θα μπορούσε το Super Hornet να αντιμετωπίσει το τεχνολογίας stealth μελλοντικό του δυνητικό αντίπαλο, το F-35, η απάντηση που λάβαμε ήταν πως χάρη στην ύπαρξη του συγκεκριμένου ραντάρ, οι επιδόσεις αποκάλυψης και στοχοποίησης στόχων μικρού ίχνους (RCS) είναι σημαντικά μεγαλύτερες.
Σημείωνεται βέβαια πως δεν δόθηκαν συγκεκριμένες διευκρινίσεις ως προς τις ακριβείς εμβέλειες αποκάλυψης του ραντάρ, αλλά υποστηρίχθηκε, ότι είναι περίπου τρεις φορές μεγαλύτερη σχεδόν σε σχέση με το συμβατικό μηχανικής σάρωσης ραντάρ APG-73 που διαθέτουν τα προγενέστερα F-18.
Μάλιστα, η εταιρεία υποστηρίζει ότι καθώς το APG-79 αρχικά προοριζόταν για το X-32, το έτερο υποψήφιο μαχητικό του προγράμματος JSF, διαθέτει προβλέψεις και τεχνολογίες εφάμιλλες ή και ανώτερες του APG-81 το οποίο θα εγκατασταθεί στο F-35, όταν μπει σε παραγωγή.
Σε ερώτησή μας ως προς το κατά πόσο θα είχε νόημα η προμήθεια ενός αεροσκάφους παλαιότερης σχεδίασης την στιγμή που σε λίγα χρόνια θα είναι διαθέσιμη η πέμπτη γενιά με την μορφή του F-35, οι εκπρόσωποι της εταιρείας τόνισαν ότι στην πραγματικότητα, το F-35 δεν θα είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα παρά μόνο κοντά στο 2020, καθώς αφενός η Ελλάδα δεν συμμετέχει στο πρόγραμμα ανάπτυξης του αεροσκάφους και δεν έχει προτεραιότητα (σ.σ. όπως η Τουρκία) στις παραδόσεις, αφετέρου, με το κόστος του F-35 να ανεβαίνει δεν θα είναι δυνατόν για την Ελλάδα να προμηθευθεί και μάλιστα έγκαιρα ικανό αριθμό F-35. To δε Super Hornet προβάλλεται ως η ιδανική λύση για την κάλυψη αυτού του κενού.
Μάλιστα, σε σχόλιό μας ότι η σε αυτήν την περίπτωση η Lockheed Martin υπόσχεται παραδόσεις νέων F-16 το 2011, οι εκπρόσωποι της Boeing υποστήριξαν ότι παρόμοιους χρόνους παραδόσεων μπορεί να επιτύχει και το Super Hornet, καθώς η γραμμή παραγωγής δεν έχει εξαντλήσει την δυναμικότητά της και υπάρχουν διαθέσιμα slot παραγωγής, εφόσον δοθούν έγκαιρα παραγγελίες.
Όταν ζητήσαμε από την εταιρεία να σχολιάσει το γεγονός ότι το Super Hornet δεν είναι ενταγμένο στην ΠΑ και με αυτόν τον τρόπο θα προστίθεντο ένας ακόμα τύπος στο οπλοστάσιο της, η απάντησή που λάβαμε είναι πως ναι μεν δεν είναι επιθυμητοί οι πολλοί τύποι, αλλά όμως αυτήν την στιγμή η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη, ενώ με την είσοδο σε υπηρεσία στην ΠΑ του Super Hornet, θα μπορούσαν να αποσυρθούν πλήρως δυο άλλοι τύποι, τα Α-7Ε/Η και τα F-4E/RF-4E.
Επιπλέον τονίστηκε ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα άξιζε τον κόπο καθώς η επιλογή του Super Hornet θα έλυνε μια σειρά επιχειρησιακά προβλήματα της ΠΑ, όπως της αντιμετώπισης του F-35.
Επιπλέον οι εκπρόσωποι της εταιρείας υπερθεμάτισαν το γεγονός ότι το μαχητικό έχει χρησιμοποιηθεί σε πραγματικές συνθήκες και πως αποτελεί το μοναδικό μαχητικό αεροσκάφος με το οποίο επιχειρούν τα έντεκα αεροπλανοφόρα του αμερικανικού Ναυτικού.
Ιδιαίτερης αναφοράς χρήζει και το γεγονός ότι, σύμφωνα με την εταιρεία, οι βελτιώσεις (σχεδιαστικές, δομικές) του Super Hornet σε σχέση με την προγενέστερη έκδοση C/D αλλά και τα ηλεκτρονικά και άλλα συστήματα που ολοκληρώνονται στο Super Hornet το εντάσσουν στην κατηγορία των μαχητικών 5ης γενιάς.
Χαρακτηριστικό ως προς αυτό είναι και το εξής γράφημα της εταιρείας:
Τέλος, η εταιρεία ανάφερε ότι σε περίπτωση που επιλεγεί το μαχητικό της, είναι έτοιμη να προσφέρει πλήρη αντισταθμιστικά ωφελήματα.
Διευκρίνισε δε ότι στην παρούσα βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο διερευνητικών διαπραγματεύσεων με ελληνικές εταιρείες προκειμένου να συνάψει συμφωνίες συνεργασίας μέσω των οποίων θα μπορέσει να προσφέρει αντισταθμιστικά ωφελήματα σε ενδεχόμενη επιλογή του Super Hornet.
Τμήμα ειδήσεων : elliniki-stratigiki
Δημοσίευση σχολίου