GuidePedia

0
Είναι γνωστή φυσικά η οργή που επικρατεί στις χώρες της Βορείου Ευρώπης σχετικά με την κρίση που έχει προκαλέσει στην ευρωζώνη το δημοσιονομικό χάος της Ελλάδας. Αυτό όμως που είναι λιγότερο γνωστό είναι τα εξ ίσου αρνητικά σχόλια και εκτιμήσεις για την Ελλάδα που κυριαρχούν στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Εκεί η έμφαση είναι κυρίως στην προνομιακή μεταχείριση την οποία έχει η Ελλάδα από τους διεθνείς οργανισμούς και ιδιαίτερα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ενώ λοιπόν στην Ελλάδα πολλοί θεωρούν το ΔΝΤ ως μια «χούντα» που μας πίνει το αίμα, στον αναπτυσσόμενο κόσμο εικόνα είναι ακριβώς αντίστροφη: Εκεί η Ελλάδα θεωρείται ως μια βδέλλα που απορροφά τεράστιους πόρους από το διεθνή οργανισμό-με κίνδυνο ότι αν ξεσπάσει μια κρίση αύριο στον αναπτυσσόμενο κόσμο ο οργανισμός δεν θα έχει πόρους να την αντιμετωπίσει. Αυτό υποστηρίζει ο γνωστός Ινδός οικονομικός δημοσιογράφος Σουαμανάχιν Ανκλεσάρια Αϊγιάρ (Swaminathan Anklesaria Aiyar). Ο κ. Αιγιαρ είναι οικονομικός αρθογράφος των Τάιμς της Ινδίας και για πολλά έτη υπήρξε ανταποκριτής του αγγλικού περιοδικού Economist στην Ινδία.
Ε) Έχετε επανειλημμένα υποστηρίξει ότι η βοήθεια που παρέχει το ΔΝΤ στην Ελλάδα αποτελεί «σκάνδαλο» για την ιστορία και την παράδοση του διεθνούς αυτού οργανισμού. Γιατί;

Σ) Κατ αρχάς το ΔΝΤ δεν έχει απολύτως κανένα ρόλο να αναμειγνύεται στα οικονομικά της Ελλάδας. Το ΔΝΤ δημιουργήθηκε για να ασχολείται με προβλήματα ισοζυγίου πληρωμών. Η Ελλάδα –και ορισμένες άλλες χώρες της Ευρωζώνης όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία --έχουν κυρίως δημοσιονομικά πρόβλημα όχι προβλήματα εμπορικού ισοζυγίου. Κατά την διάρκεια της πρόσφατης κρίσης όλες οι κυβερνήσεις διεύρυναν τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα προκειμένου να υπάρξει αναθέρμανση της οικονομίας. Όμως σε ορισμένες χώρες της Ευρώπης τα μέτρα αναθέρμανσης δεν απέφεραν οικονομική ανάπτυξη με αποτέλεσμα τα σημερινά προβλήματα. Το ΔΝΤ δημιουργήθηκε-όπως το λέει και το όνομα του-ως μια νομισματική αρχή και η Ελλάδα δεν έχει νομισματικά προβλήματα, στο βαθμό που παρέδωσε την νομισματική της εξουσία στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Ε) Ποιός λοιπόν θα έπρεπε να ασχολείται με το ελληνικό πρόβλημα;


Σ) Αποκλειστικά και μόνο η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα αποτελεί ένα εσωτερικό ευρωπαϊκό πρόβλημα το οποίο θα έπρεπε να το λύσει η Ευρώπη. Δεν θα έπρεπε να το φορτωθεί ο υπόλοιπος κόσμος όπως γίνεται σήμερα μέσω του ΔΝΤ!

Ε) Τι εννοείτε;


Σ) H ανησυχία που είναι διάχυτη στον αναπτυσσόμενο κόσμο είναι ότι το τεράστιο αυτό πακέτο βοήθειας που δίνει το ΔΝΤ στην Ελλάδα απογυμνώνει τον διεθνή οργανισμό από τους απαιτούμενους πόρους τους οποίους θα χρειασθεί αν υπάρξει καμία κρίση στο αναπτυσσόμενο κόσμο. Οι χώρες του G-20 αύξησαν την συνεισφορά τους στο ΔΝΤ μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του Σεπτεμβρίου του 2008.Πολλές αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Ινδία συνέβαλλαν πιστεύοντας ότι αυτά τα κεφάλαια θα χρειαστούν σε περίπτωση που αντιμετωπίσουν κρίση στο μέλλον. Κανένα δεν διανοήθηκε ότι αυτά τα κεφάλαια θα χρησιμοποιούντο για να σωθεί μια σχετικά πλούσια χώρα της ευρωζώνης όπως η Ελλάδα! Και αυτό φυσικά προκαλεί οργή. Είναι σκανδαλώδες ότι οι πόροι του ΔΝΤ στους οποίους συνεισέφεραν και φτωχές και αναπτυσσόμενες χώρες χρησιμοποιούνται για να δοθεί προνομιακή μεταχείριση σε μια πλούσια Ευρωπαϊκή χώρα όπως η Ελλάδα!»

Ε) Που αποδίδετε αυτή την «προνομιακή» όπως την αποκαλείτε μεταχείριση;


Σ) Στο γεγονός ότι οι Ευρωπαϊκές χώρες κυριαρχούν στο ΔΝΤ.

E) Πως νομίζετε ότι πρέπει να αντιδράσουν οι αναπτυσσόμενες χώρες σε αυτή την κατάσταση;


Σ) Οι φτωχές χώρες φοβούνται να τα βάλουν με την Ευρώπη. Όμως πιστεύω ότι η Ινδία π.χ. θα μπορούσε να εκφράσει σοβαρές τεχνικές αντιρρήσεις στην ανάμειξη του ΔΝΤ στην Ελλάδα. Το καταστατικό του ΔΝΤ αναφέρει ρητά ότι ο οργανισμός ιδρύθηκε για να παρέχει δάνεια μόνο για προβλήματα ισοζυγίου πληρωμών. Και η Ελλάδα έχει δημοσιονομικό πρόβλημα όχι πρόβλημα ισοζυγίου πληρωμών. Φυσικά υπάρχουν αρκετοί οικονομολόγοι που υποστηρίζουν ότι τα δυο αυτά προβλήματα είναι αλληλένδετα. Αυτό μπορεί να ισχύει όμως ο διαχωρισμός μεταξύ των δυο ήταν στη βάση της δημιουργίας του ΔΝΤ-όπως φαίνεται από το καταστατικό της οργάνωσης. Οι Ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρκετά χρήματα για να σώσουν ένα μέλος του κλαμπ τους δεν χρειάζεται να κάνουν επιδρομή στους περιορισμένους πόρους του ΔΝΤ». 
 

Δημοσίευση σχολίου

 
Top