Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ
Τα πρώτα διδάγματα από τις ναυτικές επιχειρήσεις συνοδείας, αλλά και προσβολής στόχων των ανταρτών Χούθι, η δράση των οποίων παρακωλύει τη διεθνή ναυσιπλοΐα, αναλύουν οι αρμόδιοι στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας με σκοπό την αναπροσαρμογή στρατηγικής και τακτικών σε ναυτικό επίπεδο.
Τα περισσότερα στοιχεία προέρχονται από τις πολύ πιο πλήρεις επιχειρήσεις που διεξάγουν οι αμερικανικές και βρετανικές ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις, αλλά και από τη μικρότερη, αλλά πολύτιμη εμπειρία των πλοίων της ευρωπαϊκής δύναμης «Aσπίδες», όπου συμμετέχει και το Πολεμικό Ναυτικό με τη φρεγάτα «Υδρα».
Σύμφωνα με αρμόδιες στρατιωτικές πηγές, μέχρι τώρα έχει διαπιστωθεί ότι οι Χούθι αλλάζουν συνεχώς θέσεις, προκειμένου να αποφύγουν τον εντοπισμό και τη στοχοποίησή τους από τις ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις που επιχειρούν στις περιοχές. Για να προσβάλουν τα πλοία χρησιμοποιούν μη επανδρωμένα αεροχήματα (UAVs), μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας (Unmanned Surface Vessels, USVs), περιπλανώμενα πυρομαχικά (loitering ammunition), βαλλιστικούς (ballistic) και αντιπλοϊκούς (anti surface) πυραύλους.
Οι Χούθι παρακολουθούν τα εμπορικά, αλλά και τα πολεμικά πλοία που τα συνοδεύουν ή πλέουν στην περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας και του Κόλπου του Αντεν, με τους εξής τρόπους:
• Πρώτον, από το στίγμα τους. Σε γενικές γραμμές τα εμπορικά πλοία παρακολουθούνται και στη συνέχεια στοχοποιούνται από το στίγμα εκπομπής του Automated Identification System (ΑΙS) που διαθέτουν. Τα UAVs των Χούθι εντοπίζουν, παρακολουθούν τον στόχο-πλοίο και ακολουθεί η προσβολή του.
• Δεύτερον, από τις ηπειρωτικές ακτές της Υεμένης με ραντάρ.
• Τρίτον, από τις δορυφορικές επικοινωνίες (Satcom) τους.
• Τέταρτον, με τη χρήση UAVs συλλογής πληροφοριών.
• Πέμπτον, κατόπιν πληροφοριών που παρέχονται από μέσα που εδρεύουν στο έδαφος του Ιράν. Ούτως ή άλλως εκτιμάται ότι οι Χούθι ανεφοδιάζονται από το Ιράν με υλικά και εξοπλισμό μέσω των θαλασσίων οδών. Η συγκεκριμένη διάσταση αποτελεί ένα σταθερό πρόβλημα ειδικά για τις αμερικανοβρετανικές επιχειρήσεις κατά των Χούθι, καθώς ουδείς θέλει να εμπλακεί στρατιωτικά, έστω και εμμέσως, με τις δυνάμεις του Ιράν.
Στιγμιότυπα από τη δράση της γαλλικής φρεγάτας «Alsace» κατά UAVs των Χούθι (πάνω) και την κατάρριψη ενός, λίγες ημέρες αργότερα (κάτω) από γαλλικό αντιτορπιλικό στην Ερυθρά Θάλασσα. Επιτυχημένες αναχαιτίσεις ή καταρρίψεις UAVs, αλλά και οι αποτυχίες που έχουν καταγραφεί, μελετώνται ώστε το Πολεμικό Ναυτικό να αναπροσαρμόσει τις τακτικές του.
Ως προς τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα πολεμικά πλοία στην περιοχή, ως εκ τούτου και το «Υδρα», είναι η τακτική που επιχειρούν να ακολουθήσουν οι Χούθι. Πρακτικά, προσπαθούν να προκαλέσουν κορεσμό των οπλικών συστημάτων των πλοίων, με απώτερο σκοπό την προσβολή και βύθισή τους. Ο κορεσμός αυτός μπορεί να επιτευχθεί με μαζικές επιθέσεις (με UAVs) εναντίον των αντιαεροπορικών συστημάτων και κατόπιν με επιθέσεις με βαλλιστικούς, αντιπλοϊκούς πυραύλους και USVs.
Από την ελληνική πλευρά τα βασικά διδάγματα είναι δύο:
• Πρώτον, για την αντιμετώπιση των οπλικών συστημάτων των Χούθι απαιτούνται εξειδικευμένα αμυντικά συστήματα.
• Και, δεύτερον, είναι επιτακτική η ύπαρξη συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης, όσον αφορά την εκτόξευση βαλλιστικών πυραύλων από πλευράς Χούθι.
Τα διδάγματα αυτά είναι ιδιαίτερα σημαντικά για το Πολεμικό Ναυτικό, το οποίο συμμετέχει στην αποστολή της Ε.Ε. στην Ερυθρά Θάλασσα με μια φρεγάτα τύπου ΜΕΚΟ που καθελκύστηκε το 1991 και επιχειρεί υπό τη γαλανόλευκη από το 1992. Αν και το πλοίο διαθέτει οπλικά συστήματα τα οποία επιτρέπουν την αυτοπροστασία του από τις περισσότερες απειλές (στο επεισόδιο της 13ης Μαρτίου εναντίον δύο UAVs των Χούθι, δεν χρειάστηκαν παρά κάποιες βολές από το πυροβόλο των 5 ιντσών της φρεγάτας), είναι απολύτως σαφές ότι το Π.Ν. χρειάζεται δυνατότητες δομικά προσανατολισμένες στις απειλές του 21ου αιώνα. Και αυτή η πραγματικότητα επιδρά εκ των πραγμάτων και στις συζητήσεις για την επικείμενη αναβάθμιση των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου