Πιο συγκεκριμένα οι Τούρκοι αναλυτές όταν ξεκίναγε η εμπλοκή της χώρας τους στο πρόγραμμα του F-35 είχαν εκτιμήσει ότι το κόστος του προγράμματος και της απόκτησης των 100 μαχητικών δεν θα ξεπερνούσε τα 11 δις δολάρια πάντα σύμφωνα με τις πληροφορίες για το κόστος ανάπτυξης του μαχητικού που υπήρχαν την εποχή εκείνη.
Τελικά όμως οι δυσοίωνες εκτιμήσεις για το κόστος του αεροσκάφους επαληθεύτηκαν και η τουρκική ηγεσία βρίσκεται μπροστά σε μία δύσκολη κατάσταση. Από την μία πλευρά το στρατηγικό πλεονέκτημα που προσδίδουν στην τουρκική Αεροπορία τα μαχητικά F-35 ως ένα αεροσκάφος πρώτου πλήγματος αξιοποιώντας τα stealth χαρακτηριστικά του δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Τα αεροσκάφη αυτά θα έχουν ως στόχο την αιφνιδιαστική καταστροφή του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης και των υποδομών της αντιαεροπορικής άμυνας του αντιπάλου, διευκολύνοντας το έργο των υπολοίπων μαχητικών.
Από την άλλη το τεράστιο ναυπηγικό πρόγραμμα του τουρκικού Ναυτικού το οποίο απασχολεί 7 ναυπηγεία και περιλαμβάνει την ναυπήγηση 5 αντιτορπιλικών, 4 φρεγατών, 8 κορβετών, 1 πυραυλακάτου, 1 ναρκαλιευτικού, 16 περιπολικών, 4 κορβετών για την ακτοφυλακή, 9 αποβατικών, 4 βοηθητικών και ενός ελικοπτεροφόρου, σύμφωνα με τον υπεύθυνο ναυτικών προγραμμάτων της τουρκικής της SSM, κινδυνεύει να χάσει την δυναμική του, αν τελικά διοχετευτούν περισσότερα χρήματα στο πρόγραμμα του F-35.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση σύμφωνα με πληροφορίες από τουρκικά ΜΜΕ η κυβέρνηση Ερντογάν εξετάζει το ενδεχόμενο μείωσης του αριθμού των F-35 που πρόκειται να αποκτήσει η τουρκική Αεροπορία από 100 σε 80 μαχητικά. Το συνολικό κόστος απόκτησης των 80 F-35 κυμαίνεται στα 11,5 δις δολάρια επιτρέποντας έτσι την κυβέρνηση Ερντογάν να ολοκληρώσει το μεγαλεπίβολο ναυπηγικό της πρόγραμμα χωρίς ουσιαστικά να επηρεάζει την μαχητική ικανότητα της τουρκικής Αεροπορίας, αφού σύμφωνα με δηλώσεις κυβερνητικού αξιωματούχου «80 F-35 είναι υπεραρκετά για την τουρκική Αεροπορία μέχρι το 2020».
Πάγια τακτική των Τούρκων όσων αφορά τα εξοπλιστικά προγράμματα ήταν και είναι η αρχική διόγκωση του αριθμού των συστημάτων που επιθυμούν να αγοράσουν κερδίζοντας έτσι τις αρχικές εντυπώσεις σε συνδυασμό με όποια άλλα οφέλη η πολιτική αυτή μπορεί να τους αποφέρει π.χ βιομηχανική συνεργασία κλπ. Επιπρόσθετα δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε την πρόσφατη αγορά των F-35 από το Ισραήλ, όπου κατά τους ισραηλινούς η αρχική παραγγελία των 20 μαχητικών αεροσκαφών θεωρείται ικανοποιητική για την απόκτησης δυνατότητας πρώτου πλήγματος.
Επομένως ακόμα και μία μείωση του συνολικού αριθμού των F-35 κατά 20 μονάδες μέχρι το 2020 όπως δήλωσε ο Τούρκος αξιωματούχος δεν μεταβάλει το μέγεθος της απειλής που συνιστούν τα μαχητικά αυτά για την Ελλάδα. Ο αριθμός των 80 μαχητικών είναι υπεραρκετός για να μπορέσει η τουρκική Αεροπορία να πετύχει το πρώτο πλήγμα που θα απονευρώσει την ελληνική αεράμυνα και θα ανοίξει το δρόμο για την καταστροφή των υπολοίπων υποδομών από τα τουρκικά F-16.
Το ζητούμενο στο συγκεκριμένο τουρκικό πρόγραμμα δεν είναι η μείωση του αριθμού αλλά το γεγονός ότι η Τουρκία αποφάσισε να αγοράσει ένα καθαρά επιθετικό οπλικό σύστημα πρώτου πλήγματος, ένα σύστημα που αποσκοπεί στην αιφνιδιαστική καταστροφή της δυνατότητας του αντιπάλου να αντιδράσει.
Είτε 100 είτε 80 είτε 60 αεροσκάφη να αγόραζε τελικά η Τουρκία η ουσία είναι μία. Τα αεροσκάφη αυτά προορίζονται δεν προορίζονται για την εξολόθρευση των Κούρδων μαχητών αλλά για την καταστροφή μίας εξελιγμένης αεράμυνας που μετά τις τελευταίες γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή (βλ. Τουρκο-ιρανικές, τουρκο-συριακές σχέσεις) μόνο η Ελλάδα διαθέτει.
Σε τελική ανάλυση τα ποσά που δεν θα δοθούν για τα μαχητικά αυτά δεν πρόκειται να δοθούν για την κοινωνική πολιτική του τουρκικού κράτους, ούτε για την υποστήριξη των Τούρκων απόρων. Τα ποσά αυτά θα δοθούν για την ενίσχυση του τουρκικού Στόλου με στόχο την ανατροπή του ισοζυγίου των ναυτικών δυνάμεων στο Αιγαίο και στην Αν Μεσόγειο.
Οι ρητορείες περί μείωσης των εξοπλισμών με παράδειγμα την ενδεχόμενη μείωση του αριθμού των αγοραζόμενων μαχητικών F-35 από την Τουρκία, δεν είναι τίποτα άλλο παρά «ανατολίτικα κόλπα» που απευθύνονται σε ευκολόπιστους στην Ελλάδα, οι οποίοι ψάχνουν να βρουν κινήσεις των Τούρκων σαν και αυτή για να ζητήσουν τον περεταίρω αφοπλισμό της χώρας.
Δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί γίνονται θύματα των τουρκικών επιχειρήσεων παραπλάνησης της ελληνικής κοινής γνώμης, μη θέλοντας να δουν τον αληθινό στόχο του σχεδιασμού του κάθε τουρκικού εξοπλιστικού προγράμματος που δεν είναι κανένας άλλος από την γεωπολιτική και στρατιωτική "εξουδετέρωση" της Ελλάδος.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δημοσίευση σχολίου