Πριν λίγες βδομάδες, όταν ήδη είχαν ρυθμιστεί οι λεπτομέρειες της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα, τα Σκόπια και η
Αλβανία ματαίωσαν τις ειδικές οικονομικές διακρατικές σχέσεις με την Ελλάδα γιατί η Τουρκία είχε εκδηλώσει την έντονη δυσφορία της.
Δηλαδή άρκεσε η δήλωση απαρέσκειας για να κάνουν πίσω οι φτωχοί Βαλκάνιοι.
Η Τουρκία είναι η μεγάλη περιφερειακή δύναμη πλέον με αυξανόμενες ζώνες επιρροής, παρά την συμμετοχή τριών Βαλκανικών χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κατά κάποιο τρόπο, τα βάσανα της χρεοκοπίας τα πέρασε, τα άντεξε και τα ξεπέρασε. Δεν ανήκει σε κανένα Ευρώ που διαλύεται. Οι επενδύσεις στη χώρα αυξάνονται με ρυθμούς μεγαλύτερους από την Ευρώπη.
Δεν ενδιαφέρεται η Τουρκία για κυριαρχία. Ηγεμονία πάει να στερεώσει. Γιατί ο Ερντογάν είναι πολιτικός Οθωμανός όχι Τούρκος.
Αντιλαμβάνεται ότι η στιγμή επιβάλλει ανοίγματα, συμφωνίες χαμηλής πολιτικής , ώστε να διευρυνθεί η βάση συνεργασίας, να ανοίξουν οι δρόμοι του «εμπορίου», να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια.
Τα μεγάλα θέματα ας μείνουν για ευθετότερο χρόνο. Εκτός του Κυπριακού, όπου η λύση του βελτιωμένου σχεδίου Ανάν έχει πολλαπλά οφέλη και για την διεθνή και Ευρωπαϊκή εικόνα της Τουρκίας.
Να το πω αλλιώς. Ακόμη και τους Γερμανούς και τους Γάλλους, όχι τους Αμερικανούς να ρωτήσει κανείς σήμερα: Αν είχαν να διαλέξουν μια χώρα από τα Βαλκάνια για εταίρο ποια θα ήταν αυτή νομίζω πως η απάντηση αν δεν ήταν ναι στην Τουρκία, σίγουρα θα ήταν όχι στην Ελλάδα.
Σε αυτό το κλίμα, ο πρωθυπουργός έχει κάνει τις δικές του κινήσεις. Στρατηγικός στόχος η αποφυγή όξυνσης, να κερδίσουμε χρόνο και καλό κλίμα για να ασχοληθούμε με τη χρεοκοπία μας.
Απόλυτα σωστή τακτική που μόνο ανιστόρητοι μπορούν να αμφισβητήσουν, ξεχνώντας το 1987, όπου ο πόλεμος κι ο εθνικισμός έγιναν ασπιρίνες της τότε χρεοκοπίας με ακόμη πιο καταστροφικά αποτελέσματα.
Το Κυπριακό αλλά και η λαθρομετανάστευση κι η πύλη των ναρκωτικών είναι σίγουρες προτεραιότητες, όπως και οι συμφωνίες χαμηλής πολιτικής στο εμπόριο και τις διευθετήσεις του τουρισμού.
Με λίγα λόγια μετά τη συνάντηση το 1924 Βενιζέλου- Ατατούρκ, που και τότε μια αδύναμη Ελλάδα μιλούσε, ποτέ λοιπόν στα περίπου 100 χρόνια που πέρασαν συνάντηση κορυφής Ελληνοτουρκική δεν είχε τόσο κοινούς στόχους, για διαφορετικούς βέβαια λόγους.
Η συνάντηση θα πετύχει και θα χαιρετισθεί. Τοπικώς και διεθνώς.
Ταγίπ εφέντ, George my friend θα αντιφωνήσουν με χάρη οι συναλλασσόμενοι.
Ας μην κοιτάμε τι κέρδισε ο «αντίπαλος», ο γείτονας.
Eμείς τη δουλειά μας στο μακρύ δρόμο που μας περιμένει την κάνουμε με αξιοπρέπεια και απ΄ότι φαίνεται με τις ελάχιστες απώλειες. Απ΄ότι φαίνεται!
Γιατί υπάρχει και η αυριανή κι η μεθαυριανή μέρα. Και οι συμφωνίες δεν μπαίνουν στον αυτόματο πιλότο. Πρέπει κάθε μέρα να διεκδικείς την εφαρμογή τους κατά την δική σου εκδοχή.
Αλλιώς δεν κάνεις πολιτική. Γίνεσαι Καραμανλής και κάνεις κουμπαριές.
Δημοσίευση σχολίου