Η κατάσταση στα ελληνοτουρκικά είναι ολίγον παρανοϊκή, με την Τουρκία να τερματίζει το κοντέρ στην υπενθύμιση της αναθεωρητικής της ατζέντας, ενώ ετοιμάζεται να υποδεχθεί τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Ένα από τα ζητήματα που εγείρεται με διάφορες αφορμές, είναι το μέλλον των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, αλλά και το γενικότερο ζήτημα της δυτικής ενεργειακής ασφάλειας. Εθνικά συμφέροντα, υπενδεδυμένα με πολύ Ισλάμ…
ΕΛΛΑΔΑ… ΑΠΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΣΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ
Παρά τις ξεκάθαρες τουρκικές θέσεις σχετικά με το περιεχόμενο και τον τρόπο που πρέπει –για την Τουρκία– να αρθρώνονται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, την πρόσφατη μετατροπή της Μονής της Χώρας σε τζαμί και τη θλιβερή –για μία ακόμη φορά– ανακοίνωση του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών καθώς και τη χθεσινή δήλωση του Τούρκου προέδρου, στην οποία δεν υπάρχει καμία αναφορά στην Ελλάδα παρά μόνο σε ευρω-τουρκικές σχέσεις, ο Έλληνας πρωθυπουργός απτόητος θα επισκεφθεί την Άγκυρα στις 13 Μαΐου. Μήπως τελικά ξέρει κάτι παραπάνω ο Τούρκος πρόεδρος και σταδιακά υποβαθμίζει την Ελλάδα από υποκείμενο (η λέξη που μας δείχνουν ποιος ενεργεί) σε αντικείμενο (δηλαδή το μέρος του λόγου που λειτουργεί ως αποδέκτης της ενέργειας του ρήματος) των ευρω-τουρκικών σχέσεων; Πέραν του εύλογου προβληματισμού, τουλάχιστον για τους ενδιαφερόμενους Έλληνες πολίτες σχετικά με το αν πρέπει να πραγματοποιηθεί η εν λόγω επίσκεψη, ανακύπτει κι ένας ακόμη προβληματισμός συμβολικού χαρακτήρα, αν αυτή θα είναι στην Άγκυρα ή στα Σούσα; (βλ. Η σατραπεία, Κων. Π. Καβάφης)
ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
Κι ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης ετοιμάζει τα μπαγάζια του για την Τουρκία όπου θα συναντήσει τον Ερντογάν, οι φίλοι, γείτονες και -αν μη τι άλλο- σύμμαχοι Τούρκοι, φροντίζουν να του θυμίζουν σε καθημερινή βάση, ότι τίποτε απολύτως δεν έχει αλλάξει στα ελληνοτουρκικά. Ποια Διακήρυξη των Αθηνών; Ο μπαμπούλας είναι εκεί και δυστυχώς τον φοβούνται. Αυτό αποδεικνύει και αυτή η υπόθεση με το λαθρεμπόριο πετρελαίου εκεί κάτω από την Πελοπόννησο, για το οποίο φυσικά κανείς δεν ήξερε τίποτα τα δυο τελευταία χρόνια. Η από δω πλευρά εξακολουθεί να τσιμπάει και φοβάται ότι θα μας κάνουν ντα-ντα (βλ. πόλεμο), αν τολμήσουμε να ξεμυτίσουμε πέρα από τα έξι ναυτικά μίλια χωρικά ύδατα. Εκτός κι αν έχει λόγους η ελληνική πλευρά να μην ασχολείται και πολύ με το ευγενές αυτό σπορ. Το λαθρεμπόριο πετρελαίου. Πάντως φίλε αναγνώστη, οι… αθλούμενοι δεν είμαστε εσύ κι εγώ. Είναι πολλά τα λεφτά Άρη… Γιώργο, Γιάννη, Μήτσο, Σπύρο, Τάκη, Ευλαμπία, Τούλα, Νίτσα κ.λπ. Οπότε, κι εδώ όλα μια εικονική πραγματικότητα. Δουλευόμαστε μεταξύ μας. «Εμείς κάναμε ό,τι μπορούσαμε στα όρια της δικαιοδοσίας μας».
Εξωτερική πολιτική vs. εσωτερικής πολιτικής σκοπιμότητας
Ε όχι και αν παραιτηθούν από τα δικαιώματά τους! Αυτό παπαγαλίζουν διαρκώς. Διότι αυτοί οι γείτονες, είναι πεπεισμένοι ότι είναι αυθεντικοί ερμηνευτές του «διεθνούς δικαίου», το οποίο τους εκχωρεί τον έλεγχο ολόκληρης της ανατολικής Μεσογείου. Κι αν υπάρχουν ελληνικά νησιά, τόσο το χειρότερο γι’ αυτά. Εάν δεν συμφωνείς να αυτοεξαιρεθείς από τα δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες των νησιών, τότε… ίσως και να μην σου ανήκουν! Προσθέστε σε αυτά και το νέο νταβατζιλίκι με τη Μονή της Χώρας που την έκαναν κι αυτήν τζαμί, μετά από την Αγιά Σοφιά. Συν, συν, συν… Δηλαδή πόσο πιο ρόμπα και αναξιοπρεπής μπορείς να γίνεις δεχόμενος να συζητάς, διότι παραμυθιάζεις τον εαυτό σου και το πόπολο ότι έτσι διατηρείς την ειρήνη. Εκτός κι αν μας το φυλάει για έκπληξη. Να δούμε καμμιά στάση ίδια με του ΥΠΕΞ Δένδια, έχοντας δίπλα τον Τσαβούσογλου (που τον εξαφάνισε πολιτικά ο «σουλτάνος») που εκτόξευσε τη δημοτικότητά του. Ευρωεκλογές έρχονται και η αιμορραγία από τα δεξιά είναι τεράστια. Φαντάσου να το κάνει κι ο Κυριάκος. Εξάλλου, ο Ερντογάν ξέρει από εξυπηρέτηση εσωτερικών πολιτικών σκοπιμοτήτων. Μπορεί και να τον καταλάβει…
Φιντάν στρατολογεί την… ισλαμική διεθνή
Τελευταίο κρούσμα, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν, ο οποίος χρησιμοποίησε το βήμα του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (ΟΙC) για να εμφανίσει διωκόμενους τους μειονοτικούς στη Θράκη, που φυσικά αποκάλεσε συλλήβδην Τούρκους, αλλά και για να προπαγανδίσει την αναγνώριση των κατεχομένων στην Κύπρο, επικαλούμενος την ισλαμική ενότητα… Φυσικά την έπεσε πολύ άγρια και στο Ισραήλ, ως συνήθως, στο πλαίσιο του γνωστού ρόλου «προστάτη» (σ.σ. υιοθετήστε όποιον ορισμό της λέξης επιθυμείτε, μέσα θα είστε), ενώ γκρίνιαξε και για τους Ουιγούρους στην Κίνα και τους Τατάρους της Κριμαίας. Κι επειδή η ελληνική εξωτερική πολιτική είναι με τη σωστή πλευρά της ιστορίας, απαγορεύεται να επιδιωχθεί τακτική συμμαχία με Κινέζους και Ρώσους αντίστοιχα, για να εξυπηρετηθεί το ελληνικό εθνικό συμφέρον. Ακύρωση δηλαδή του γνωστού διπλωματικού παιγνίου, ή μάλλον, για την ακρίβεια, εκχώρηση του προνομίου σε άλλους. Ποιους; Αυτούς που ελπίζουμε να μας προστατεύσουν από τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας. Άλλοι θα μας υπαγορεύσουν πολιτική και για τους Ουιγούρους και για τους Τατάρους. Εθνική εξωτερική πολιτική; Τι είναι αυτό;
ΙΣΛΑΜΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΣΤΗ ΔΥΣΗ
Την ώρα που εμείς λοιπόν χαριεντιζόμαστε με τους Τούρκους θρησκόληπτους του προφήτη, για να περνά η ώρα, στη χαμένη υπόθεση χώρας που ακούει στο όνομα Ηνωμένο Βασίλειο, Ισλαμιστές έφτασαν στο σημείο να καλούν τους Βρετανούς να αποχωρήσουν από τη Γηραιά Αλβιόνα, εάν διαφωνούν με τους μουσουλμάνους. Στον Καναδά, άλλοι απειλούν τους Καναδούς με τον ισλαμικό νόμο, τη «σαρία», όταν καταστούν πλειοψηφία, διότι -όπως οι ίδιοι λένε- γεννοβολάνε σαν κουνέλια, σε αντίθεση με τον «δυτικό άνθρωπο» που γερνάει διαρκώς ελλείψει απογόνων. Δεν θα έχετε επιλογή, προσθέτουν, διότι θα είμαστε πλειοψηφία! Στρέφουν δηλαδή το -δήθεν- μεγάλο μας επιχείρημα, τη Δημοκρατία, σε βάρος μας. Δημοκρατικά, με τον κανόνα της πλειοψηφίας θα σας επιβάλουμε τη σαρία, τη μαντίλα στις γυναίκες σας, την ελεύθερη πτώση από ταράτσες για τους ομοφυλόφιλους κ.λπ. Αυτά τα λέμε, μπας και καταλάβουμε το είδος του φιδιού που τρέφουμε στον κόρφο μας ως Ευρώπη, διότι με τους αποχαυνωμένους των Αθηνών δεν έχει νόημα να ασχολείσαι.
ΠΟΙΟΣ ΑΚΟΥΕΙ ΤΟΝ ΓΟΥΟΡΕΝ ΜΠΑΦΕΤ;
«Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που χρειάζονται τον χρόνο τους … Η κόρη μου μισεί να χρησιμοποιών το [ακόλουθο] παράδειγμα … Είναι αλήθεια ότι δεν μπορεί να δημιουργήσεις ένα μωρό σε έναν μήνα, καθιστώντας εγκύους εννιά γυναίκες». Τάδε έφη ο θρυλικός και υπέργηρος πλέον επενδυτής Γουόρεν Μπάφετ. Πρόσθεσε, ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ενδιαφέρουσες, καθώς επίσης ότι η ηλιακή ενέργεια πιθανό δεν θα μπορέσει ποτέ να μονοπωλήσει την ηλεκτροπαραγωγή. Ο δε επικεφαλής του ενεργειακού κλάδου της επενδυτικής εταιρίας τους Μπάφετ, της Berkshire Hathaway, τόνισε τη σημασία της αξιοπιστίας (reliability) και του κόστους (affordability). Παράλληλα, αιφνιδιαστικά έσκασε η είδηση, ότι η εταιρία του Μπάφετ πουλάει μετοχές σε εταιρίες με ηλεκτρικά αυτοκίνητα και ενισχύει τη θέση της στην Chevron.
Για χάρη του Πάιατ έμεινε η ExxonMobil;
Την Chevron; Ναι, τον ενεργειακό κολοσσό που μιλάει με την Κύπρο για τα κοιτάσματα, ενώ έχει ακουστεί και για τα ελληνικά «οικόπεδα». Το ερώτημα είναι εάν οι δικοί μας εννοούν όσα έχουν πει τελευταία, περί πολλά υποσχόμενων κοιτασμάτων. Διότι οι κολοσσοί δεν θα ασχοληθούν και πολύ, διαθέτοντας πολλαπλές εναλλακτικές. Ήδη λέγεται ότι η μη αναχώρηση της ExxonMobil από την Ελλάδα οφείλεται σε γεωπολιτικού περιεχομένου παρέμβαση του πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Ελλάδα, τον Τζέφρι Πάιατ, που πλέον κατέχει το χαρτοφυλάκιο του βοηθού υπουργού Εξωτερικών για θέματα Ενεργειακών Πηγών. Πώς άραγε να τους ακούγονται κάτι περίεργα, ότι δεν θα δοθούν άλλες άδειες, ή ότι θα απαλειφθεί μόνο το φυσικό αέριο και όχι το πετρέλαιο. Εκτός κι αν κατά βάθος , ο στόχος κάποιων κυρίων είναι να σκοτώσουν την προοπτική των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν άγγελοι σου λέω…
Για τα κίνητρα που κινούνται από την απλή ανοησία και ιδεοληψία ως την ιδιοτέλεια, ρωτήστε τους ίδιους. Εμείς είμαστε προκατειλημμένοι σε βάρος διαφόρων πολιτικών κλόουν, λόγω προτέρου «ανέντιμου βίου» και το δηλώνουμε ευθαρσώς. Δικαστικές προσφυγές «ευαίσθητων» σε ζητήματα εθνικής επιβίωσης και η ΕΥΠ δεν έχει ακόμα επιληφθεί… συν την ελεεινή γραφειοκρατία στη χώρα που βοηθά στη μεθόδευση. Απλά, για να μη έχετε απορία μετά ποιοι θα έχουν -οριστικά- καταστρέψει τη χώρα. Αυτό το «follow the money», ίσως είναι το μεγαλύτερο μάθημα που μπορεί κανείς να κρατήσει στη ζωή του. Ποιος πληρώνει καμπάνιες αδρά για να υπηρετήσει την ιδεολογία του και όχι κάποιο συγκεκριμένο συμφέρον, αποφασισμένος να χάσει τα λεφτά του; Όλες αυτές τις καμπάνιες «ήρθε το τέλος» εάν εξορυχθούν ειδικά οι ελληνικοί υδρογονάνθρακες, ποιος τις χρυσοπληρώνει και γιατί;
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου