Γιώργος Ρωμανός
Η «αδιανόητα» ανέντιμη Δύση
Λέγεται και γράφεται κατά κόρον ότι «ο Ψυχρός Πόλεμος ξεκίνησε το 1946 και τελείωσε το 1991». Και οι δύο ημερομηνίες δεν ισχύουν, αφενός διότι ο «Ψυχρός Πόλεμος» ξεκίνησε το 1945, πριν καλά καλά τελειώσει ο Β΄ΠΠ, αφετέρου γιατί δεν τελείωσε ποτέ και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί μία θερμή εναλλαγή στον τρόπο με τον οποίο η Δύση πολεμά τη Ρωσία, αυτή τη φορά με αντιπρόσωπο τον Ουκρανικό στρατό.
Όπως αποκαλύπτουν πολλά αδιάσειστα στοιχεία (ένα από τα οποία θα αναφέρουμε στη συνέχεια) η ημερομηνία έναρξης του «Ψυχρού Πολέμου» ορίστηκε από τους δυτικούς το 1946 προκειμένου να καλυφθεί η «αδιανόητα» ανέντιμη Δύση η οποία ήταν έτοιμη να ξεκινήσει πόλεμο κατά της Ρωσίας, ήδη από το 1945!
Δύο κρίσιμες ημερομηνίες στο τέλος του Β΄ΠΠ ήταν οι εξής:
Η 11η Φεβρουαρίου 1945 οπότε ολοκληρώθηκε η Διάσκεψη της Γιάλτας και το μοίρασμα του κόσμου σε δυτική και ανατολική σφαίρα επιρροής και η 9η Μάϊου 1945, με την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας. Μέχρι τότε υπήρχε ενότητα στις αποφάσεις των Τριών Μεγάλων (The big three), Τσώρτσιλ, Ρούσβελτ, Στάλιν. Αλλά τότε ακριβώς(!) η Αγγλία ξεκίνησε παρασκηνιακά ενέργειες με στόχο την επίθεση κατά της συμμάχου της Ρωσίας. Με εντολή του Τσόρτσιλ δημιουργήθηκαν δύο στρατιωτικά επιθετικά σχέδια κατά των Σοβιετικών με την ονομασία, «Αδιανόητη Επιχείρηση». Στόχος, όπως γράφεται σε σχετικό έγγραφο να: «επιβάλλουν στη Ρωσία τη βούληση των ΗΠΑ και της Βρετανικής Αυτοκρατορίας».
Το 1988 αυτά τα δύο σχέδια δόθηκαν στην δημοσιότητα από τους Αμερικανούς. Το αντίγραφο που διαθέτουμε έχει κωδικό: CAB120/641–1090/Αντίγραφο 15/22 Μαΐου 1945. Σε αυτό το έγγραφο αναγράφεται ως ημερομηνία έναρξης της επίθεσης της Μεγάλης Βρετανίας κατά της Σοβιετικής Ένωσης η 1η Ιουλίου 1945. Δηλαδή, μόλις ένα μήνα μετά την συνθηκολόγηση των Γερμανών και τέσσερις ημέρες πριν διεξαχθούν γενικές εκλογές στην Μεγάλη Βρετανία στην οποία ήταν πρωθυπουργός ο Τσόρτσιλ. Τα δύο σχέδιά του προέβλεπαν άμεση, αιφνιδιαστική Αμερικανο-βρετανική επίθεση στην περιοχή της Δρέσδης, με 47 Μεραρχίες. Το σύνολο των δυνάμεων που θα εμπλέκονταν έφτανε τα 2.500.000 άνδρες οι οποίοι όμως αποτελούσαν το 50% των διαθέσιμων δυνάμεων των δυτικών συμμάχων. Το εγχείρημα γινόταν εξαιρετικά δύσκολο διότι ο Σοβιετικός στρατός διέθετε στην Ευρώπη περισσότερες δυνάμεις και όπλα από τους Δυτικούς.
Αυτό όμως που έκανε το «Αδιανόητο Σχέδιο» πραγματικά «αδιανόητο» ήταν ότι ο Τσόρτσιλ λογάριαζε να χρησιμοποιήσει κατά του Σοβιετικού Στρατού εκτός από τις βρετανικές και αμερικανικές δυνάμεις και τις δυνάμεις του νικημένου ναζιστικού στρατού.
Τελικά, ο Τσόρτσιλ έχασε τις εκλογές της 5ης Ιουλίου 1945 και παρόλο που υποστήριξε με φανατισμό και πείσμα τα σχέδιά του αυτά παραμερίστηκαν.
Η πρωτοφανής πρόθεση των Άγγλων να χρησιμοποιήσουν τα νικημένα ναζιστικά στρατεύματα κατά του νικητή Σοβιετικού στρατού αποτελεί την κορυφαία ανίερη μεταπολεμική συμμαχία Δύσης με τους Ναζί. Η έκτοτε υπόγεια διατήρηση των ναζιστικών ιδεών μέχρι σήμερα εκδηλώθηκε και στην Ουκρανία με τους συνεχιστές των ναζιστικών ιδεών Μπαντέρα.
Το 1945 με επίκεντρο το διχοτομημένο Βερολίνο ξέσπασε ιδεολογικός πόλεμος για τις ευθύνες και τα εγκλήματα του ναζισμού αρχικά μεταξύ των δύο Γερμανιών και κατόπιν σε όλο τον κόσμο. Στη Δυτική Γερμανία η ορολογία «απελευθέρωση από τον ναζισμό» ήταν επώδυνη και γινόταν πάντοτε με «σφιγμένα δόντια». Ωστόσο τα πάντα τα αλλάξουν μετά από ένα γεγονός παγκόσμιας σημασίας, την ένταξη της Δυτικής Γερμανίας στο ΝΑΤΟ, στις 20 Οκτωβρίου 1954, πράγμα που επηρέασε καταλυτικά τις σχέσεις Δύσης–Μόσχας. Την ένταξη επιδίωξε με επιμονή ο προβαλλόμενος σαν «ειρηνοποιός» Γερμανός Καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ, ο οποίος δήλωσε πως το έπραξε αυτό, ως «ένδειξη εμπιστοσύνης στις δημοκρατικές αρχές της χώρας του» προς τον υπόλοιπο κόσμο, παραβλέποντας όμως, ότι το ΝΑΤΟ ήταν από τότε το κορυφαίο ψυχροπολεμικό όπλο των ΗΠΑ.
Ένα χρόνο μετά, το 1955, ο Αντενάουερ στην επίσκεψή του στο Παρίσι για τα δέκα χρόνια από το τέλος του πολέμου είχε δηλώσει, πως: «Ο γερμανικός λαός πλήρωσε τις πράξεις, που έγιναν στο όνομά του από μια τυφλωμένη ηγεσία, με ατέλειωτο πόνο. Μέσα από αυτά τα δεινά πέρασε από διαδικασία εξαγνισμού και μεταμορφώθηκε.» Και σε αυτή την επίσημη δήλωση του που είναι προσεκτικά διατυπωμένη αποφεύγει να αναφερθεί στον καταδικασμένο Ναζισμό. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
Η «αδιανόητα» ανέντιμη Δύση
Λέγεται και γράφεται κατά κόρον ότι «ο Ψυχρός Πόλεμος ξεκίνησε το 1946 και τελείωσε το 1991». Και οι δύο ημερομηνίες δεν ισχύουν, αφενός διότι ο «Ψυχρός Πόλεμος» ξεκίνησε το 1945, πριν καλά καλά τελειώσει ο Β΄ΠΠ, αφετέρου γιατί δεν τελείωσε ποτέ και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί μία θερμή εναλλαγή στον τρόπο με τον οποίο η Δύση πολεμά τη Ρωσία, αυτή τη φορά με αντιπρόσωπο τον Ουκρανικό στρατό.
Όπως αποκαλύπτουν πολλά αδιάσειστα στοιχεία (ένα από τα οποία θα αναφέρουμε στη συνέχεια) η ημερομηνία έναρξης του «Ψυχρού Πολέμου» ορίστηκε από τους δυτικούς το 1946 προκειμένου να καλυφθεί η «αδιανόητα» ανέντιμη Δύση η οποία ήταν έτοιμη να ξεκινήσει πόλεμο κατά της Ρωσίας, ήδη από το 1945!
Δύο κρίσιμες ημερομηνίες στο τέλος του Β΄ΠΠ ήταν οι εξής:
Η 11η Φεβρουαρίου 1945 οπότε ολοκληρώθηκε η Διάσκεψη της Γιάλτας και το μοίρασμα του κόσμου σε δυτική και ανατολική σφαίρα επιρροής και η 9η Μάϊου 1945, με την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας. Μέχρι τότε υπήρχε ενότητα στις αποφάσεις των Τριών Μεγάλων (The big three), Τσώρτσιλ, Ρούσβελτ, Στάλιν. Αλλά τότε ακριβώς(!) η Αγγλία ξεκίνησε παρασκηνιακά ενέργειες με στόχο την επίθεση κατά της συμμάχου της Ρωσίας. Με εντολή του Τσόρτσιλ δημιουργήθηκαν δύο στρατιωτικά επιθετικά σχέδια κατά των Σοβιετικών με την ονομασία, «Αδιανόητη Επιχείρηση». Στόχος, όπως γράφεται σε σχετικό έγγραφο να: «επιβάλλουν στη Ρωσία τη βούληση των ΗΠΑ και της Βρετανικής Αυτοκρατορίας».
Το 1988 αυτά τα δύο σχέδια δόθηκαν στην δημοσιότητα από τους Αμερικανούς. Το αντίγραφο που διαθέτουμε έχει κωδικό: CAB120/641–1090/Αντίγραφο 15/22 Μαΐου 1945. Σε αυτό το έγγραφο αναγράφεται ως ημερομηνία έναρξης της επίθεσης της Μεγάλης Βρετανίας κατά της Σοβιετικής Ένωσης η 1η Ιουλίου 1945. Δηλαδή, μόλις ένα μήνα μετά την συνθηκολόγηση των Γερμανών και τέσσερις ημέρες πριν διεξαχθούν γενικές εκλογές στην Μεγάλη Βρετανία στην οποία ήταν πρωθυπουργός ο Τσόρτσιλ. Τα δύο σχέδιά του προέβλεπαν άμεση, αιφνιδιαστική Αμερικανο-βρετανική επίθεση στην περιοχή της Δρέσδης, με 47 Μεραρχίες. Το σύνολο των δυνάμεων που θα εμπλέκονταν έφτανε τα 2.500.000 άνδρες οι οποίοι όμως αποτελούσαν το 50% των διαθέσιμων δυνάμεων των δυτικών συμμάχων. Το εγχείρημα γινόταν εξαιρετικά δύσκολο διότι ο Σοβιετικός στρατός διέθετε στην Ευρώπη περισσότερες δυνάμεις και όπλα από τους Δυτικούς.
Αυτό όμως που έκανε το «Αδιανόητο Σχέδιο» πραγματικά «αδιανόητο» ήταν ότι ο Τσόρτσιλ λογάριαζε να χρησιμοποιήσει κατά του Σοβιετικού Στρατού εκτός από τις βρετανικές και αμερικανικές δυνάμεις και τις δυνάμεις του νικημένου ναζιστικού στρατού.
Τελικά, ο Τσόρτσιλ έχασε τις εκλογές της 5ης Ιουλίου 1945 και παρόλο που υποστήριξε με φανατισμό και πείσμα τα σχέδιά του αυτά παραμερίστηκαν.
Η πρωτοφανής πρόθεση των Άγγλων να χρησιμοποιήσουν τα νικημένα ναζιστικά στρατεύματα κατά του νικητή Σοβιετικού στρατού αποτελεί την κορυφαία ανίερη μεταπολεμική συμμαχία Δύσης με τους Ναζί. Η έκτοτε υπόγεια διατήρηση των ναζιστικών ιδεών μέχρι σήμερα εκδηλώθηκε και στην Ουκρανία με τους συνεχιστές των ναζιστικών ιδεών Μπαντέρα.
Το 1945 με επίκεντρο το διχοτομημένο Βερολίνο ξέσπασε ιδεολογικός πόλεμος για τις ευθύνες και τα εγκλήματα του ναζισμού αρχικά μεταξύ των δύο Γερμανιών και κατόπιν σε όλο τον κόσμο. Στη Δυτική Γερμανία η ορολογία «απελευθέρωση από τον ναζισμό» ήταν επώδυνη και γινόταν πάντοτε με «σφιγμένα δόντια». Ωστόσο τα πάντα τα αλλάξουν μετά από ένα γεγονός παγκόσμιας σημασίας, την ένταξη της Δυτικής Γερμανίας στο ΝΑΤΟ, στις 20 Οκτωβρίου 1954, πράγμα που επηρέασε καταλυτικά τις σχέσεις Δύσης–Μόσχας. Την ένταξη επιδίωξε με επιμονή ο προβαλλόμενος σαν «ειρηνοποιός» Γερμανός Καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ, ο οποίος δήλωσε πως το έπραξε αυτό, ως «ένδειξη εμπιστοσύνης στις δημοκρατικές αρχές της χώρας του» προς τον υπόλοιπο κόσμο, παραβλέποντας όμως, ότι το ΝΑΤΟ ήταν από τότε το κορυφαίο ψυχροπολεμικό όπλο των ΗΠΑ.
Ένα χρόνο μετά, το 1955, ο Αντενάουερ στην επίσκεψή του στο Παρίσι για τα δέκα χρόνια από το τέλος του πολέμου είχε δηλώσει, πως: «Ο γερμανικός λαός πλήρωσε τις πράξεις, που έγιναν στο όνομά του από μια τυφλωμένη ηγεσία, με ατέλειωτο πόνο. Μέσα από αυτά τα δεινά πέρασε από διαδικασία εξαγνισμού και μεταμορφώθηκε.» Και σε αυτή την επίσημη δήλωση του που είναι προσεκτικά διατυπωμένη αποφεύγει να αναφερθεί στον καταδικασμένο Ναζισμό. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου