Του Μανώλη Κοττάκη
Γιατί ο κ. Μητσοτάκης νομοθέτησε την επιστολική ψήφο και για τα «κρίσιμα εθνικά θέματα» που προβλέπει το άρθρο 44 του Συντάγματος
Η χορογραφία που οδηγεί μέσω απευθείας διαπραγματεύσεων στην διαιτησία του Αμβούργου και η Διακήρυξη των Αθηνών που εξουδετερώνει την Πολεμική Αεροπορία μας και τον Στρατό στα νησιά!
Τα μυστικά περνούν από μπροστά μας. Αρκεί να μπορούμε να τα διακρίνουμε και να τα διαβάσουμε., εφημερίδα «Εστία»
Και όλα όσα συνέβησαν μπροστά από τις κάμερες την Πέμπτη στο Μέγαρο Μαξίμου αλλά και στην τελευταία συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου αποκρυπτογραφούν πλήρως τον σχεδιασμό της κυβέρνησης για τον ελληνοτουρκικό διάλογο με τελικό προορισμό, όπως εισηγούνται συγκεκριμένα κέντρα στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το συνυποσχετικό παραπομπής επίλυσης των «διαφορών» μας σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο, κατά πάσα πιθανότητα Διεθνή Διαιτησία.
Και επειδή ο πρωθυπουργός γνωρίζει άριστα πόσο ιστορικά επαχθείς είναι οι πιθανές απαντήσεις ενός τέτοιου δικαστηρίου, έστω και διαιτητικού, θα ζητήσει (αν κάνει δεκτές τις εισηγήσεις κέντρων των οποίων έχει γνώση η «Εστία της Κυριακής») ευρεία εξουσιοδότηση από το Έθνος. Προσοχή, όχι από τον λαό. Από το Έθνος. Με επιστολική ψήφο. Με την ελπίδα ότι έτσι θα καταφέρει να κατευνάσει την τεράστια εσωτερική αντίδραση. Κάτι που ανακοινώθηκε, δημοψήφισμα με επιστολική ψήφο, αλλά διέλαθε της προσοχής πάντων.
Αν κανείς παρακολουθήσει την χορογραφία των γεγονότων ήτοιτι σχεδιάζεται από την Δικαιοσύνη για την έκπτωση της κοινοβουλευτικής ομάδας των Σπαρτιατών από το Βουλευτικό αξίωμα (κρίσιμη παράμετρος για τις αυξημένες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες 3/5 που απαιτεί η ψήφιση του συνυποσχετικού)
- τι διημείφθη μεταξύ του Υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη και των πολιτικών αρχηγών τους οποίους ενημέρωσε
- τι συνέβη στην συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου με την αδικαιολόγητη μυστικότητα που επικράτησε πριν την ανακοίνωση της επιστολικής ψήφου
- ποιο είναι το περιεχόμενο της συνέντευξης του Προέδρου Ερντογάν στην «Καθημερινή» για να υπάρχει εκ μέρους της Τουρκίας εργαλείο ερμηνείας της Διακήρυξης Καλής Γειτονίας (η Ελλάς δεν απάντησε σε επίπεδο πρωθυπουργού)
- τι είπε στον «Αντέννα» χωρίς να προκληθεί για το συνυποσχετικό ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης
- ποια μεθοδολογία επίλυσης διεθνώς διαφορών υποδεικνύει η διακήρυξη καλής γειτονίας, ποιες θέσεις ή πάγιες πρακτικές καλείται να εγκαταλείψει η Ελλάς από τώρα έως τον Ιούλιο του 2024 και σε ποιο διεθνές όργανο θα προσφύγουν
- πότε θα γίνουν οι συναντήσεις μεταξύ των ηγετών και ο πολιτικός διάλογος μεταξύ των αντιπροσωπειών σε επίπεδο υφυπουργών ώστε να δοθεί ώθηση στον επώδυνο εθνικό συμβιβασμό, τότε έχει πλήρη την εικόνα. Το νερό των απαράδεκτων συμβιβασμών και της εγκατάλειψης πάγιων εθνικών θέσεων έχει μπει δυστυχώς στ αυλάκι.
Αναλυτικά:
Ο Υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης εκμυστηρεύτηκε στους πολιτικούς αρχηγούς που τον επισκέφθηκαν ότι η κυβέρνηση μελετά την προσφυγή σε διεθνή διαιτησία στην έδρα του Διεθνούς Δικαστηρίου για την Θάλασσα στο Αμβούργο. Κάτι που επιβεβαιώνει πλήρως τις πληροφορίες του πρόσφατου πρωτοσέλιδου της «Εστίας της Κυριακής» περί του ενδεχομένου αυτού.
Για να συμβεί αυτό απαιτείται συνυποσχετικό για το οποίο απαιτείται, όπως είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, να συμφωνήσουμε «ποιο είναι το θέμα». Την στιγμή που διατύπωνε την θέση έκανε λόγο για «μία μόνο διαφορά», την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, αλλά όπως θα δούμε η Διακήρυξη Καλής Γειτονίας δίδει στα μέρη την δυνατότητα να προσθέτουν στην ατζέντα «νέες διαφορές» και να τις επιλύουν με τα μέσα του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ.
Το άρθρο 28 του Συντάγματος προβλέπει ότι «για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών, αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση του νόμου αυτού που κυρώνει την συνθήκη, ή συμφωνία απαιτεί πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των Βουλευτών». Με προσφυγή στο άρθρο αυτό θα δοθεί στην διεθνή δικαιοσύνη η αρμοδιότητα να επιλύσει ζητήματα που αφορούν την εθνική μας κυριαρχία.
Στο πλαίσιο αυτό έχει τεράστια σημασία για τις κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που θα διαμορφωθούν στο Κοινοβούλιο η στάση της κοινοβουλευτικής ομάδος Τσακαλώτου – Αχτσιόγλου στις τάξεις της οποίας ανήκουν δύο μουσουλμάνοι Βουλευτές της Θράκης (ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη έχει θέσει ως κόκκινη γραμμή τα 12 μίλια) και βεβαίως η τυχούσα έκπτωση του συνόλου της κοινοβουλευτικής ομάδος των Σπαρτιατών από τα αξιώματα της. Ειδικώς αν οι έδρες της διανεμηθούν αναλογικώς στα υπόλοιπα κόμματα. Κατά πάσα πιθανότητα θα αξιοποιηθούν για την υπερψήφιση του συνυποσχετικού ή των συνυποσχετικών αν είναι περισσότερα του ενός.
Παράλληλα με τις συναντήσεις του Υπουργού Εξωτερικών με τους πολιτικούς αρχηγούς «έτρεξε» και η συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου το οποίο αποφάσισε αιφνιδιαστικά την καθιέρωση της επιστολικής ψήφου για τους Απόδημους Έλληνες. Η κοινή γνώμη ενημερώθηκε ότι η επιστολική ψήφο καθιερώνεται για τις ευρωεκλογές και αργότερα θα συζητηθεί το ενδεχόμενο καθιέρωσης της στις εθνικές εκλογές.
Η εσωτερική συζήτηση περιορίστηκε στους προβληματισμούς του ΚΚΕ για το ενδεχόμενο αλλοίωσης των αποτελεσμάτων. Ωστόσο κάτι εξαιρετικώς σημαντικό πέρασε απαρατήρητο: Η Υπουργός Εσωτερικών Νίκη Κεραμέως και ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Θόδωρος Λιβάνιος, που μετά έσπευσε στην Νέα Υόρκη, ανακοίνωσαν ότι η επιστολική ψήφος «θα ισχύει μόνο για τις ευρωεκλογές και τα εθνικά δημοψηφίσματα» (!!!). Ελάχιστοι το πρόσεξαν.
Πέραν αυτών:
Λίγο πριν την άφιξή του στην Αθήνα ο Πρόεδρος Ερντογάν με μια συνέντευξη νομικού κατά βάση περιεχομένου και εν όψει της δημοσιοποίησης της Διακήρυξης των Αθηνών προσδιόρισε ήπια μεν αλλά με εξαιρετική σαφήνεια δε τις τουρκικές θέσεις.
Προειδοποίησε ότι «αν δεν μας απειλήσετε δεν θα σας απειλήσουμε» υπονοώντας σαφώς τα 12 μίλια και την στρατιωτικοποίηση των νησιών μας με την επανεγκατάσταση οπλισμού, γεγονότα τα οποία μάχεται. Όπως διαμαρτύρεται και για τις επισκέψεις Ελλήνων Υπουργών στα νησιά αυτά. (Να δούμε πότε θα ξαναπάνε). Ο Ερντογάν ζήτησε να παραπεμφθούν στην διεθνή δικαιοσύνη όχι μόνο η υφαλοκρηπίδα «αλλά και τα αλληλένδετα θέματα ως σύνολο». Θέσεις που όπως θα δούμε «κουμπώνουν» αριστοτεχνικώς πάνω στα άρθρα της Διακήρυξης των Αθηνών.
Η Διακήρυξη των Αθηνών προβλέπει τα εργαλεία του συμβιβασμού (πολιτικός διάλογος, διερευνητικές συνομιλίες, διαπραγματεύσεις, διεθνής διαιτησία, διεθνές δικαστήριο), μηχανισμούς δημιουργίας και επίλυσης «νέων διαφορών» που θα ανοίξει η Τουρκία και τέλος κανόνες εξουδετέρωσης της διατύπωσης ελληνικών θέσεων σε κρίσιμα θέματα. Όπως π.χ. η δέσμευση αποχής από μονομερείς ενέργειες. Για παράδειγμα: Θα θεωρηθεί η επιστροφή των αρμάτων «Μάρντερ» στα νησιά του Αιγαίου ή μια στρατιωτική άσκηση παραβίαση της συμφωνίας;
Το Σύμφωνο στην πραγματικότητα δεσμεύει την Ελλάδα να μην επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια ΠΟΥΘΕΝΑ και να μην κάνει κινήσεις στρατιωτικοποίησης σε νησιά του Αιγαίου. Μας ακινητοποιεί με λογική Μαδρίτης μέχρι την τελική φάση της διαπραγμάτευσης, όταν ο κύριος Μητσοτάκης θα επισκεφθεί την Άνοιξη την Τουρκία και μέχρι να συναντηθεί με τον Ερντογάν στην Σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο. Μετά τις ευρωεκλογές. Τότε που θα κρίνονται οι διεθνείς φιλοδοξίες του. Τότε και θα κριθούν όλα στα ελληνοτουρκικά!
Πιο συγκεκριμένα:
Το Κείμενο της Διακήρυξης Καλής Γειτονίας προβλέπειπρώτον «τα μέρη δεσμεύονται να απέχουν από κάθε δήλωση, πρωτοβουλία ή ενέργεια που θα μπορούσε να υπονομεύσει ή να απαξιώσει το γράμμα και το πνεύμα αυτής της διακήρυξης και να θέσει σε κίνδυνο την διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας της περιοχής».
Η Συμφωνία της Μαδρίτης προέβλεπε «δέσμευση αποφυγής μονομερών ενεργειών στην βάση του αμοιβαίου σεβασμού και της επιθυμίας ώστε να αποτραπούν συγκρούσεις. Δέσμευση διευθέτησης των διαφορών με ειρηνικά μέσα στην βάση της αμοιβαίας συναίνεσης και χωρίς την χρήση βίας ή την απειλή βίας». Ο Ερντογάν έχει ξεκαθαρίσει τι θεωρεί «απειλή»: Τα 12 μίλια που αποτελούν casus belli και την στρατιωτικοποίηση των νησιών. Η Ελλάς δεν επανέλαβε τις θέσεις της για την οχύρωση τους.Δεύτερον ότι «τα μέρη θα προσπαθήσουν να επιλύσουν οποιαδήποτε διαφορά προκύψει μεταξύ τους με φιλικό τρόπο μέσω απευθείας διαβουλεύσεων μεταξύ τους ή με άλλα μέσα αμοιβαίας επιλογής, όπως προβλέπεται από τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών» .
Το άρθρο 33 του Χάρτη του ΟΗΕ με τίτλο «Ειρηνική επίλυση των διαφορών» προβλέπει: «Τα ενδιαφερόμενα μέρη εις πάσαν διαφοράν ήτις διά της παρατάσεως της δύναται να θέση εν κινδύνω την διατήρησιν της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας θα επιζητούν πρωτίστως την λύση της διαφοράς δια διαπραγματεύσεως, ερεύνης, μεσολαβήσεως, συνδιαλλαγής, διαιτησίας, δικαστικού διακανονισμού, προσφυγής εις τοπικάς οργανώσεις ή διευθετήσεις άλλων ειρηνικών μέσων εκλογής των».Τρίτον ότι «τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης θα περιλαμβάνουν στον στρατιωτικό τομέα μέτρα που θα συνέβαλαν στην εξάλειψη αδικαιολόγητων πηγών έντασης καθώς και των κινδύνων που απορρέουν από αυτές». Ήτοι: Τα τουρκικά αεροσκάφη δεν θα αναγνωρίζονται ως εχθρικά όταν βρίσκονται στο FIR Αθηνών και τα ελληνικά μαχητικά δεν θα φέρουν οπλισμό!
Κατόπιν όλων αυτών το συμπέρασμα είναι σαφές. Μολονότι η Διακήρυξη δεν είναι «Διεθνής συμφωνία» στην ουσία συνιστά Σύμφωνο εγκατάλειψης εθνικών θέσεων. Ούτε ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν θα υπέγραφε τέτοιο…
Το ενδιαφέρον είναι ότι η κυβέρνηση προνοεί με την δημιουργία του κατάλληλου επικοινωνιακού κλίματος να κατευθύνει τις εξελίξεις εις τρόπον ώστε να λάβει έγκριση της Βουλής για το συνυποσχετικό παραπομπής με τουλάχιστον 180 ψήφους και ακολούθως να υφαρπάξει με βάση το άρθρο 44 του Συντάγματος την συναίνεση του Έθνους για το συνυποσχετικό με δημοψήφισμα. Αυτά μέχρι νεωτέρας.
Δημοσίευση σχολίου