ΘΩΜΑΣ ΑΚΡΙΤΙΔΗΣ
Η πατρίδα μας είναι μια χώρα που πλήττεται για τρίτη φορά από το 1896 μέχρι σήμερα, από την απειλή της πτώχευσης που φαίνεται πολύ ορατή στον ορίζοντα.
Κι ακόμη έχουμε γαλουχηθεί από τα χρόνια της Απελευθέρωσης από τον 400 ετή τουρκικό ζυγό ακόμη, πως είμαστε μια πολύ φτωχή και αδύναμη χώρα που η μοναδική της δυνατότητα είναι να προσπαθεί διαρκώς να αποδεικνύει ότι είναι σε θέση να αποπληρώνει τα δάνεια που χρειάζεται, έτσι ώστε, προκειμένου να μπορεί να επιβιώσει , να δανείζεται διαρκώς, χωρίς να προσπαθεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις ίδιας ανάπτυξης με τα πλουτοπαραγωγικά μέσα που η ίδια διαθέτει…
Κι όμως η χώρα μας διαθέτει, σε αντίθεση με πολλές άλλες χώρες, ένα μεγάλο αριθμό από μοναδικές πλουτοπαραγωγικές πηγές, που αντί να τη φέρουν για τρίτη φορά στην πρόσφατη ιστορία της μπροστά στο απελπιστικό σκηνικό της πτώχευσης, θα μπορούσαν να την καταστήσουν με προϋπόθεση την σωστή διαχείριση και εκμετάλλευσή τους, μια από τις πλέον ευημερούσες χώρες του πλανήτη.
Η Ελλάδα μας διαθέτει ένα μοναδικό ήλιο, τα υπέροχα πελάγη της με τις απίστευτα όμορφες ακρογιαλιές της, τις μοναδικές φυσικές ομορφιές της, τα μοναδικά αμέτρητα νησιά της.
Ο μοναδικός ήλιος της με την μεγάλη ηλιοφάνεια που μας χαρίζει, αποτελεί μια ανεξάντλητη πηγή ηλιακής ενέργειας που η ευρύτερη εκμετάλλευσή της, θα την έκανε , σε συνδυασμό με τα πλούσια αποθέματα γαιανθράκων (πετρέλαιο και φυσικό αέριο), που κρύβουν τα εδάφη και οι θάλασσές της, σημαντικότατο διεθνή ενεργειακό κόμβο.
Οι θάλασσες μαζί με τον ήλιο και τις φυσικές ομορφιές της χώρας μας, αλλά και τα υπέροχα αμέτρητα μικρά και μεγάλα νησιά της, αποτελούν τις πλέον ευνοϊκές προϋποθέσεις για μια δυναμική ανάπτυξη μιας ιδιαίτερα δυναμικής τουριστικής βιομηχανίας, με βάση βέβαια την ανάπτυξη αντίστοιχων σύγχρονων υποδομών και τη δυνατότητα παροχής υψηλής ποιότητος υπηρεσιών στους επισκέπτες της χώρας μας, που είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν για τις καλύτερες εβδομάδες του χρόνου, όλο το πολύτιμο συνάλλαγμά τους.
Η συστηματική ανάπτυξη και εκμετάλλευση της αλιείας θα συμπλήρωνε ιδανικά τα παραπάνω πλούτη που μπορούν να μας παράσχουν τα πελάγη μας.
Αφού το ελληνικό Εμπορικό Ναυτικό είναι το πρώτο στον κόσμο, η προσέλκυση των κεφαλαίων των Ελλήνων εφοπλιστών, που αποτελούν τους πλέον πλούσιους ανθρώπους του πλανήτη, θα μπορούσε να αποφέρει σήμερα τεράστια ωφέλη για τη χώρα. Η σημερινή γραφειοκρατία που μαστίζει τη χώρα μας τους ωθεί όμως δυστυχώς να επενδύσουν τα τεράστια κεφάλαιά τους στα χρηματιστήρια της Ν. Υόρκης και του Λονδίνου, αντί να τα επενδύσουν παραγωγικά και με σημαντικό κέρδος για τους ίδιους, σε σημαντικές παραγωγικές υποδομές για τον τουρισμό, τη γεωργία, τη βιοτεχνία, τη βιομηχανία κλπ. στην πατρίδα μας. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι Κυβερνήσεις μας σφυρίζουν αμέριμνες, δείχνοντας πλήρη αδιαφορία σχετικά με το όλο θέμα…
Οι πεδιάδες της πατρίδας μας μπορούν με τη βοήθεια του ιδιαίτερα ευνοϊκού κλίματός της να παράγουν όλα τα είδη φρούτων και λαχανικών, λάδι, εσπεριδοειδή, κρασί, δημητριακά, βαμβάκι κλπ. που δεν είναι δυνατόν να παραχθούν πουθενά αλλού στον κόσμο, στην ποιότητα αυτή. Οι πλαγιές της, στις ορεινές περιοχές της, μπορούν να παράγουν πρώτης ποιότητος κρέας και γάλα και να αναπτύξουν σημαντικές βιομηχανίες κρέατος, αλλαντικών, αλλά και γαλακτοκομικών προϊόντων που θα μπορούσαν μαζί με όλα τα παραπάνω προϊόντα και με τη σωστή τυποποίησή τους να κατακλύσουν όλες τις αγορές του κόσμου, εξασφαλίζοντας χιλιάδες θέσεις εργασίας για όλους.
Παρόλα αυτά, δεν ξέρω γιατί, έχουμε εμποτιστεί με την ιδέα ότι όλα αυτά είναι πράγματα που δεν μπορούμε να τα κάνουμε εμείς, αφού εμείς δεν είμαστε π.χ. ΅Γερμανοί”…
Kι όμως κι εμείς, θα μπορούσαμε με μια σωστή διαχείριση όλων αυτών των πλουτοπαραγωγικών πηγών, με την πάταξη της γραφειοκρατίας, με τη δημιουργία σωστών δομών και υποδομών, καθώς και με την ψήφιση νόμων που θα προστάτευαν τον κόπο και το μόχθο του παραγωγού, αλλά θα εξασφάλιζαν και το λογικό και θεμιτό κέρδος του εμπόρου και θα διευκόλυναν τη διάθεση και την εξαγωγή των προϊόντων αυτών. Επίσης και με την ευρύτερη εκμετάλλευση του ελληνικού ηπειρωτικού και υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου, όπως πρόσφατα έχει αρχίσει να προσπαθεί να επιτύχει και η Κύπρος, να γίνουμε μια από τις πλέον ευημερούσες χώρες του κόσμου. Μια χώρα που θα όφειλε, αν όλα γίνονταν σωστά από αντίστοιχες ελληνοκεντρικές κυβερνήσεις που δυστυχώς δεν διαθέτουμε μέχρι σήμερα, όχι μόνο να μη χρωστάει δεκάρα σε κανέναν, αλλά να είναι και μία από τις λίγες ευημερούσες χώρες με ακμάζουσα οικονομία, για το σύνολο των πολιτών της στον κόσμο, αντάξια της τρισχιλιόχρονης και πλέον, διαρκούς και ένδοξης ιστορικής παρουσίας της στην περιοχή…
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου