Το χθεσινό θέμα με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό να χαρακτηρίζεται από τα ΜΜΕ της πατρίδας του ως λομπίστας της Ελλάδας», προκάλεσε αίσθηση.
Όπως εξηγήθηκε, προφανώς δεν πρόκειται για μια αιφνιδιαστική «ιστορία αγάπης» αλλά μια συνεργασία δύο κρατών δεδομένης γεωπολιτικής περιοχής της υφηλίου, η οποία μεγιστοποιεί το παρόν διάστημα τη σημασία της για λόγους που έχουν πολλάκις εξηγηθεί και αφορούν αφενός τον υποθαλάσσιο πλούτο σε αποθέματα υδρογονανθράκων στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και αφετέρου τις ανακατατάξεις που έχει προκαλέσει ο αναπροσανατολισμός της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Σε αυτό το πλαίσιο καλείται η Ελλάδα να δράσει κατά τρόπον που θα μεγιστοποιεί το εθνικό της συμφέρον σε όλα τα επίπεδα και να εκμεταλλευτεί τη σύμπτωση απόψεων και συμφερόντων που παρατηρείται όχι μόνο με το Ισραήλ, αλλά συνολικότερα με τον Δυτικό κόσμο, από τον οποίο καλώς ή κακώς σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται για να ξεφύγει από τη μέγγενη της τρομακτικής οικονομικής κρίσης που βιώνει ο τόπος.
Στην «εικόνα» των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή έρχεται να προστεθεί και η δεύτερη αποστολή του «Στόλου της Ελευθερίας» προς τη Γάζα, στην οποία, όπως και την πρώτη φορά, θα συμμετάσχει και ελληνικό πλοιάριο. Όσο οι πρωτοβουλίες αυτές παραμένουν σε αμιγώς ανθρωπιστικό επίπεδο με πραγματικό στόχο τη συνδρομή των Παλαιστινίων στη Γάζα, δεν υπάρχει το παραμικρό πρόβλημα. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν κάποιοι εκ των συμμετεχόντων – να θυμίσουμε ότι στην πρώτη αποστολή συνεργάστηκαν με την «ανθρωπιστική» τουρκική IHH, εργαλείο διείσδυσης των Τούρκων στον ισλαμικό κόσμο – έχουν την εντύπωση ότι δικαιούνται να υπαγορεύουν την εξωτερική πολιτικής της χώρας, αναλόγως με τα ψυχροπολεμικά κατάλοιπα και τις προσωπικές τους ψυχώσεις. «Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι» που λέει και ο σοφός λαός...
Το εξοργιστικό είναι ότι οι συγκεκριμένοι τυγχάνουν εκνευριστικά δυσανάλογα μεγάλης προβολής από τα ελληνικά ΜΜΕ και μάλιστα δημοσιογράφοι οι οποίοι διακρίνονται για την αδυναμία τους να αφήσουν τον συνομιλητή τους να τελειώσει έστω και μία φράση, στην περίπτωση των Ελλήνων που έχουν αναγάγει σε σκοπό της ζωής τους να «παρενοχλούν» το Ισραήλ και να «υποστηρίζουν» τους Παλαιστίνιους (τα εισαγωγικά χρησιμοποιούνται διότι μέχρι στιγμής έχουν επιτύχει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα) και πού θα στενοχωρηθούν αν κάποια στιγμή υπογραφτεί συμφωνία Ισραηλινών – Παλαιστινίων διότι δεν θα έχουν πλέον με τι να ασχοληθούν, τους αφήνουν να βγάζουν... διαγγέλλματα επί 15 λεπτά. Πρόκειται για άτομα τα οποία από ένα σημείο και μετά η περίπτωσή τους αφορά την... ψυχοπαθολογία, καθότι πίσω από τις «ανθρωπιστικές» κραυγές τους συγκαλύπτουν τον αντισημιτισμό τους.
Στην Ελλάδα χρειάστηκαν αρκετές δεκαετίες – ως συνήθως άλλωστε – για να κατορθώσει η χώρα να αντιληφθεί ότι η εξωτερική πολιτική δεν ασκείται με το θυμικό αλλά με τον ψυχρό και ρεαλιστικό υπολογισμό των συμφερόντων κι εάν κάποιοι αποφάσισαν να κάνουν την συνήθη... επαναστατική τους γυμναστική στην πλάτη της Ελλάδας, καλό θα ήταν να αποτραπούν εγκαίρως από την κυβερνητική πλευρά, η οποία οφείλει να διαχωρίσει τη θέση της.
Πρόκειται για τα ίδια συνήθως πρόσωπα που αποδεικνύονται εξαιρετικά ευάλωτα στις συνωμοτικές θεωρήσεις της «παγκόσμιας εβραϊκής κυριαρχίας» και του ελέγχου του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου που ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις. Πως συμβιβάζεται αυτό με την πεποίθηση ότι ξημεροβραδιάζονται με σκοπό το να απεργάζονται... καταστροφικά σενάρια εναντίον του Ελληνισμού; Με απλά λόγια, αδυνατούν – όχι μόνο αυτοί – να αντιληφθούν τις σεισμικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί στο διεθνές σύστημα και συνεχίζονται, άρα οι μεταβατικές περίοδοι είναι εξ ορισμού αυτές που υποκρύπτουν τεράστιους κινδύνους και ακόμη μεγαλύτερες ευκαιρίες.
Αδυνατούν να κατανοήσουν τα πρόσωπα αυτά ότι μετατρέπονται σε εργαλεία της υπερ-φιλόδοξης – και αποσκοπούσας στην έμμεση ανασύσταση του οθωμανικού χώρου όπου θα αναπτυχθεί η επιρροή της σύγχρονης Τουρκίας – εξωτερικής πολιτικής του Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος πολύ πρόσφατα μας πληροφόρησε για τα πιστεύω του αναφορικά με τα «πλασματικά» σύνορα της Τουρκίας και «τον δυναμικό χαρακτήρα τους»! Να δώσουμε και εξήγηση; Πρόκειται για την «οθωμανική προσαρμογή» της ναζιστικής θεωρίας του ζωτικού χώρου! Η Τουρκία φαίνεται και από το χάρτη ότι είναι τεράστια, ενώ επιδεικνύει και οικονομικό – πληθυσμιακό δυναμισμό, ο οποίος δεν μπορεί να περιοριστεί στα παρόντα σύνορα και αναζητεί διόδους διαφυγής, με την αμφισβήτηση των συνόρων στον περίγυρό της. Αυτό βέβαια είναι ένα «μαχαίρι» με διπλή λεπίδα και οι Τούρκοι καλά θα έκαναν να το θυμούνται...
Αντί λοιπόν να εστιάσουν οι συνέλληνες σε αυτό το δεδομένο, μετατρέπονται εθελούσια σε σύγχρονους Γενίτσαρους, οι πράξεις των οποίων στρέφονται εναντίον των ελληνικών εθνικών συμφερόντων.
Το τελευταίο που μας έκανε τρομερή εντύπωση και είναι αποκαλυπτικό των απόψεων και της νοοτροπίας τους είναι το ακόλουθο: Διακηρύσσουν τις ειρηνικές τους προθέσεις λέγοντας: Εμείς βοήθεια μεταφέρουμε, ας έρθει όποιος θέλει να μας ελέγξει, για να προσθέσουν βέβαια λίγο αργότερα... όλοι εκτός από τους Ισραηλινούς! Δηλαδή και απειλείς τα συμφέροντα κυρίαρχου κράτους, και αντιδράς όταν σου ζητείται απλά να παρασχεθούν οι έμπρακτες εγγυήσεις ότι ορισμένοι δεν θα αποτολμήσουν να μεταφέρουν υλικά πέραν των τροφίμων και του φαρμακευτικού υλικού, ή οτιδήποτε άλλου μπορεί. Θα πρέπει να θυμούνται βέβαια ότι τα σοβαρά και οργανωμένα γενικώς κράτη, σπανίως κάνουν δύο φορές λάθος στην εκτίμηση και την απόκρισή τους σε κάποια υπόθεση...
Επειδή όμως ο στόχος τους δεν έχει καμία σχέση με όσα διακηρύσσονται, ας κάνουν για να πειστούμε, το αυτονόητο: Να πάνε στην πρεσβεία του Ισραήλ μαζί με τους εκπροσώπους του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να δηλώσουν ευθαρσώς τι έχουν να μεταφέρουν, ζητώντας να πάνε στο λιμάνι της Γάζας και να ξεφορτώσουν. Το εβραϊκό κράτος έχει ήδη διαμηνύσει εμμέσως ότι εάν επιβεβαιωθεί ότι το φορτίο είναι «καθαρό» τα πλοία θα περάσουν και θα ξεφορτώσουν στη Γάζα. Θα είμαστε όλοι μαζί τους και θα τους χειροκροτήσουμε. Ή μήπως για τους συμμετέχοντες αν δε γίνει αρκετή φασαρία η αποστολή τους θα έχει αποτύχει;
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου