Μελετώντας ο αντικειμενικός παρατηρητής τα τεκταινόμενα τα σχετικά με την Ελλάδα, στη γείτονα χώρα, το τελευταίο χρονικό διάστημα, παρατηρεί τα εξής:
• Ολοκληρώθηκε και εγκαινιάστηκε τουρκική βάση υποβρυχίων στο Δυρράχιο. Στις 25-5-2010 το Αλβανικό Κοινοβούλιο ψήφισε νόμο περί εισόδου και παραμονής τουρκικών ναυτικών μονάδων στην Αλβανία.
• Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, σύμφωνα με πληροφορίες, κατόπιν παρέμβασης της Αγκύρας, δεν επικύρωσε τη συμφωνία οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας Ελλάδας – Αλβανίας που υπέγραψαν οι πρωθυπουργοί κ.κ. Καραμανλής και Μπερίσα με το ίδιο σκεπτικό που απορρίπτει η Άγκυρα την, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου πελάγους.
• Δολοφονούνται πολίτες ελληνικής καταγωγής της χώρας αυτής, με το αιτιολογικό ότι ομιλούν την ελληνική γλώσσα.
• Χαρακτηρίζονται στα σχολικά βιβλία της συγκεκριμένης χώρας ως αλβανικές οι περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας και της Ηπείρου και ως αλβανικά, τα αρχαία Ηπειρωτικά φύλα των Μολοσσών των Θεσπρωτών, των Χαόνων κλπ.
Τα παραπάνω γεγονότα δεν είναι άσχετα με την πολιτική που ασκεί στην περιοχή των Βαλκανίων η Τουρκία. Ο νυν Τούρκος υπουργός Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου στη σελ. υπ’ αριθμ. 200 του βιβλίου του που τιτλοφορείται: Το στρατηγικό βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας γράφει: «οι δύο βραχυπρόθεσμοι και μεσοπρόθεσμοι στόχοι της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας στα Βαλκάνια είναι η ισχυροποίηση της Βοσνίας και της Αλβανίας μέσα σε ένα πλαίσιο σταθερότητας και η δημιουργία ενός διεθνούς νομικού πλαισίου που θα θέσει υπό την προστασία της τις εθνικές μειονότητες της περιοχής. Στο πλαίσιο αυτό η Τουρκία πρέπει να επιδιώκει συνεχώς την εξασφάλιση εγγυήσεων που θα της παρέχουν το δικαίωμα παρέμβασης στα ζητήματα που αφορούν τις μουσουλμανικές μειονότητες των Βαλκανίων. Η νομιμότητα της επέμβασης στην Κύπρο που αποτελεί ένα εντυπωσιακό παράδειγμα στη σύγχρονη εποχή κατέστη δυνατή εντός ενός τέτοιου πλαισίου».
Είναι σαφές ότι η αλβανική ηγεσία με τις ενέργειές της λειτουργεί στα πλαίσια των τουρκικών επιδιώξεων και ως όργανό τους στο βαλκανικό χώρο, γιατί τι άλλο μπορούμε να υποθέσουμε ότι συμβαίνει, όταν παραχωρεί βάσεις στον τουρκικό στόλο στα νώτα της Ελλάδας ή όταν ευθυγραμμίζεται με τις τουρκικές απόψεις στο ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, ή όταν στρέφεται εις βάρος της ελληνικής μειονότητας και καλλιεργεί στη νεολαία της χώρας κλίμα αλυτρωτισμού;
Μήπως αγνοεί η αλβανική ηγεσία ότι Έλληνες και Αλβανοί είναι χωρίς καμία αμφιβολία συγγενείς λαοί, ότι έζησαν μαζί αιώνες ειρηνικά, ότι υποδουλώθηκαν στους Τούρκους την ίδια χρονική περίοδο; Μήπως αγνοεί ότι οι Τούρκοι εξισλάμισαν με βίαιο τρόπο ένα μεγάλο μέρος του αλβανικού λαού σχετικά πρόσφατα; Μήπως αγνοεί ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του συναλλάγματος που εισάγεται στην Αλβανία προέρχεται από την Ελλάδα;
Αλήθεια πόσοι Αλβανοί εργάζονται στην Τουρκία;
Εάν η πολιτική ηγεσία της χώρας αυτής έχει αποφασίσει να συνδέσει τις τύχες της με τις υπερφίαλες και τις ανεδαφικές τουρκικές επιδιώξεις με απώτερο στόχο την ανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, μεταβάλλοντάς την σε όργανο της τουρκικής πολιτικής στα Βαλκάνια, είναι βέβαιο ότι θα οδηγηθεί η χώρα σε περιπέτειες από τις οποίες ο λαός της περαιτέρω θα ζημιωθεί. Υπενθυμίζουμε το πρόσφατο πάθημα του Αζερμπαϊτζάν το οποίο στηρίχτηκε στην Τουρκία κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων με την Αρμενία, αλλά και το πάθημα της Γεωργίας, η οποία στηρίχτηκε πέραν των άλλων και στην Τουρκία στη σύγκρουσή της με τη Ρωσία.
Αντιθέτως, εάν έχει αποφασίσει με θυσίες, με επιμονή και υπομονή να εκσυγχρονίσει τη χώρα και να την οδηγήσει στην ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία ανήκει ο Αλβανικός λαός, επιβάλλεται η απομάκρυνση από τον τουρκικό εναγκαλισμό και τις φαντασιώσεις του και η ανάπτυξη της χώρας στα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι επιλογές ανήκουν στους Αλβανούς. Η Ελλάδα οφείλει, σε κάθε περίπτωση, να αντιδράσει με αποφασιστικότητα αλλά και να καταστήσει σαφές και δη εμπράκτως στην Αλβανία ότι η συνέχιση της παραπάνω συμπεριφοράς της θα έχει πολύ σοβαρές συνέπειες και για την οικονομική της επιβίωση αλλά και για την ευρωπαϊκή της πορεία.
* Ο κ. Εμμανουήλ Μαγγιώρος είναι ε.τ. Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Ιωαννίνων.
Δημοσίευση σχολίου