Ο αιγύπτιος αντιπρόεδρος Omar Suleiman και αρκετά μέλη της «παλαιάς φρουράς» του αιγυπτιακού στρατού διαπραγματεύονται με την αντιπολίτευση για τον σχηματισμό μίας μεταβατικής κυβέρνησης που θα διαδεχθεί τον Mubarak όταν αποχωρήσει.
Ο Suleiman γνωρίζει πως πρέπει να συμπεριλάβει την αντιπολίτευση στις συνομιλίες για τον σχηματισμό της μεταβατικής κυβέρνησης,
όμως προσπαθεί να κρατήσει τις διάφορες αντιπολιτευτικές ομάδες διχασμένες ώστε να αποφευχθεί η δημιουργία ενός ισχυρού συνασπισμού.
Το βασικό πρόβλημα του καθεστώτος είναι ότι όλες οι αντιπολιτευτικές δυνάμεις της Αιγύπτου παραμένουν αδιάλλακτες ως προς το αίτημα τους για την άμεση παραίτηση του Mubarak.
Ο Suleiman και ο Shafiq ξεκαθάρισαν πως το αίτημα τους είναι αδύνατον να ικανοποιηθεί. Η αντιπολίτευση όμως δεν υποχώρησε.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη αναγκάζει το καθεστώς να φαίνεται ότι συμφωνεί με αρκετά αιτήματα της αντιπολίτευσης όσον αφορά τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να την πείσει να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις. Όμως με τις συνεχιζόμενες διαμαρτυρίες είναι δύσκολο για το καθεστώς να συνεχίσει αυτή την τακτική
Οι φήμες που διαδόθηκαν ότι ο αιγύπτιος πρόεδρος πρόκειται να μεταβεί σύντομα στη Γερμανία για ιατρική περίθαλψη, ενδέχεται να είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης του «προβλήματος Mubarak» από το καθεστώς. Εάν ο Mubarak γίνει ένας διακοσμητικός πρόεδρος, ο οποίος θα είναι απομονωμένος και ασφαλής σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου στη Γερμανία, τότε οι αντιπολιτευτικές δυνάμεις θα χάσουν το σημείο που τους ενώνει.
Το να προσπαθείς να συμφωνήσεις για ένα κοινό όραμα για το μέλλον της Αιγύπτου είναι πολύ πιο δύσκολο από το να διαδηλώνεις για την αποχώρηση του Mubarak. Όπως εξελίσσεται η κατάσταση ενδέχεται οι διαδηλωτές να χάσουν τη δυναμική του κινήματος που αναπτύχθηκε τις τελευταίες εβδομάδες, ιδίως από το γεγονός ότι καθημερινά αυξάνεται ο αριθμός των αιγύπτιων πολιτών που θέλει να επιστρέψει η χώρα στη φυσιολογική της ροή.
Η ενδεχόμενη αναχώρηση του Mubarak σε μία ξένη χώρα για ιατρική περίθαλψη θα ισχυροποιήσει τον Suleiman , καθώς θα μπορεί να διαπραγματευτεί σκληρότερα με την αντιπολίτευση διότι θα έχει «διώξει» από την Αίγυπτο την αιτία των διαδηλώσεων.
Είναι φανερό πως το καθεστώς δεν χρειάζεται να καταβάλει ιδιαίτερες προσπάθειες για να διχάσει την αντιπολίτευση. Στο μόνο σημείο που συμφωνούν οι αντιπολιτευτικές δυνάμεις είναι στην αποχώρηση του Mubarak. Στα άλλα θέματα η αδυναμία συνένωσης και κοινού μετώπου θεωρείται αδύνατη. Δεν έχουν έναν ηγέτη να τους ενώσει και δεν υπάρχει ένα κοινό όραμα για το μέλλον.
Οι πρώτες σημαντικές συνομιλίες μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης έγιναν στις 6 Φεβρουαρίου. Στις συνομιλίες συμμετείχαν μέλη από τα μικρότερα αντιπολιτευτικά κόμματα, ένας εκπρόσωπος της «Επιτροπής των Σοφών» και η Μουσουλμανική Αδελφότητα. Η συμμετοχή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική καθώς μέχρι πρότινος αρνιόταν να συμμετάσχει στις συνομιλίες. Παρά τις διαφωνίες που εξέφρασε για την πρόοδο των συνομιλιών, το ό,τι παίρνει μέρος δίνει τη δυνατότητα στον στρατό να μπει σε μία διαδικασία συνδιαλλαγής με ένα κίνημα που όπως φαίνεται θα αποτελέσει μία μείζονα πολιτική δύναμη στην Αίγυπτο στα προσεχή έτη.
Η συνάντηση της 6ης Φεβρουαρίου δεν απέδωσε κάτι το ουσιώδες. Ο Suleiman έμεινε σταθερός στη θέση του για τη μη αποχώρηση του Mubarak, υποσχέθηκε όμως ότι θα θεσπίσει μία επιτροπή που θα αναθεωρήσει συγκεκριμένα άρθρα του συντάγματος τα οποία αφορούν περιορισμούς για τους υποψήφιους προέδρους.
Τα μέλη της επιτροπής ανακοινώθηκαν εχθές και προκάλεσαν την αντίδραση από πολλές ομάδες της αντιπολίτευσης, που θεωρούν ότι θα είναι ευνοϊκή προς τα συμφέροντα του Mubarak.
Παρά τις διαφωνίες φαίνεται ότι στο τέλος ενδέχεται η στρατηγική του Suleiman να είναι επιτυχής. Ενώ συμμετείχαν στις συνομιλίες κινήματα όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα και εκπρόσωποι πιο περιθωριακών κινημάτων, απουσίαζαν εκπρόσωποι των κινημάτων των νέων. Επίσης απουσίαζε και ο ElBaradei, που μέχρι πρότινος θεωρείτο ο ηγέτης που θα ένωνε την αντιπολίτευση, του οποίου δεν του έστειλαν ούτε καν πρόσκληση συμμετοχής στις διαπραγματεύσεις. Εν τω μεταξύ αγκάθι για τον Souleiman αποτελούν οι νεαροί διαδηλωτές οι οποίοι παραμένουν και οι πιο αδιάλλακτοι από όλους στις προτάσεις του καθεστώτος. Η βασικότερη δύναμη που ενώνει τους νέους είναι το « Κίνημα 6 Απρίλη» που οργάνωσε δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές μέσω του Facebook.
Σύμφωνα με πληροφορίες το καθεστώς έχει προβεί στην δημιουργία αντίπαλων ομάδων νέων για να επισκιάσουν το «Κίνημα 6 Απρίλη».
Ο Suleiman γνωρίζει πως η συμμετοχή των νέων στις συνομιλίες είναι απολύτως απαραίτητη, ώστε να νομιμοποιηθούν και από αυτό το κομμάτι της κοινωνίας.
Έτσι εξηγούνται και οι περίεργες πληροφορίες που διαδόθηκαν από τα κρατικά media, που ανέφεραν πώς το « Κίνημα 25 Ιανουαρίου» συμμετείχε στις συνομιλίες της 6ης Φεβρουαρίου και συμφώνησε να παραμείνει ο Mubarak στην εξουσία μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Αν και ένα από τα μέλη του φέρεται να είπε αργότερα ότι δεν αντιπροσωπεύει τις μάζες των διαδηλωτών, είναι προφανές ότι το μήνυμα που ήθελε να στείλει το καθεστώς ήταν ότι και αυτό το μέρος της κοινωνίας συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις.
Η αντίδραση του «κινήματος 6 Απρίλη» ήταν άμεση, ανακοινώνοντας τη δημιουργία ενός νέου κινήματος με το όνομα « Συνασπισμός της Εξεγερμένης και Οργισμένης Νεολαίας».
Επίσης, δήλωσε πως αυτοί που διαπραγματευτήκαν με τον Suleiman αντιπροσωπεύουν μόνο τους εαυτούς τους και ότι όλες οι οργανώσεις της νεολαίας είναι ενωμένες και εκφράζουν μία κοινή θέση: « Δεν διαπραγματευόμαστε μέχρι να φύγει ο Mubarak».
Το καθεστώς βέβαια συνεχίζει να συλλαμβάνει και να εκφοβίζει μέλη των οργανώσεων της αντιπολίτευσης , ενώ παράλληλα τους καλεί σε συνομιλίες. Θεωρείται σχεδόν απίθανο να αλλάξει τακτική στο άμεσο μέλλον. Με το να προκαλεί φόβο και σύγχυση από την μία και να οικοδομεί την εμπιστοσύνη από την άλλη, έχει καταφέρει να αποσταθεροποιήσει την αντιπολίτευση.
Τέλος, το καθεστώς και κατά επέκταση ο στρατός γνωρίζει ότι δεν μπορεί να παραγκωνίσει την αντιπολίτευση όπως στο παρελθόν. Οι συνεχιζόμενες διαδηλώσεις επί 15 ημέρες έχουν αλλάξει άρδην το πολιτικό σκηνικό στην Αίγυπτο. Ό στόχος του είναι να κρατήσει όσο το δυνατόν πιο διασπασμένες τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης.
ΠΗΓΗΟ Suleiman γνωρίζει πως πρέπει να συμπεριλάβει την αντιπολίτευση στις συνομιλίες για τον σχηματισμό της μεταβατικής κυβέρνησης,
όμως προσπαθεί να κρατήσει τις διάφορες αντιπολιτευτικές ομάδες διχασμένες ώστε να αποφευχθεί η δημιουργία ενός ισχυρού συνασπισμού.
Το βασικό πρόβλημα του καθεστώτος είναι ότι όλες οι αντιπολιτευτικές δυνάμεις της Αιγύπτου παραμένουν αδιάλλακτες ως προς το αίτημα τους για την άμεση παραίτηση του Mubarak.
Ο Suleiman και ο Shafiq ξεκαθάρισαν πως το αίτημα τους είναι αδύνατον να ικανοποιηθεί. Η αντιπολίτευση όμως δεν υποχώρησε.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη αναγκάζει το καθεστώς να φαίνεται ότι συμφωνεί με αρκετά αιτήματα της αντιπολίτευσης όσον αφορά τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να την πείσει να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις. Όμως με τις συνεχιζόμενες διαμαρτυρίες είναι δύσκολο για το καθεστώς να συνεχίσει αυτή την τακτική
Οι φήμες που διαδόθηκαν ότι ο αιγύπτιος πρόεδρος πρόκειται να μεταβεί σύντομα στη Γερμανία για ιατρική περίθαλψη, ενδέχεται να είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης του «προβλήματος Mubarak» από το καθεστώς. Εάν ο Mubarak γίνει ένας διακοσμητικός πρόεδρος, ο οποίος θα είναι απομονωμένος και ασφαλής σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου στη Γερμανία, τότε οι αντιπολιτευτικές δυνάμεις θα χάσουν το σημείο που τους ενώνει.
Το να προσπαθείς να συμφωνήσεις για ένα κοινό όραμα για το μέλλον της Αιγύπτου είναι πολύ πιο δύσκολο από το να διαδηλώνεις για την αποχώρηση του Mubarak. Όπως εξελίσσεται η κατάσταση ενδέχεται οι διαδηλωτές να χάσουν τη δυναμική του κινήματος που αναπτύχθηκε τις τελευταίες εβδομάδες, ιδίως από το γεγονός ότι καθημερινά αυξάνεται ο αριθμός των αιγύπτιων πολιτών που θέλει να επιστρέψει η χώρα στη φυσιολογική της ροή.
Η ενδεχόμενη αναχώρηση του Mubarak σε μία ξένη χώρα για ιατρική περίθαλψη θα ισχυροποιήσει τον Suleiman , καθώς θα μπορεί να διαπραγματευτεί σκληρότερα με την αντιπολίτευση διότι θα έχει «διώξει» από την Αίγυπτο την αιτία των διαδηλώσεων.
Είναι φανερό πως το καθεστώς δεν χρειάζεται να καταβάλει ιδιαίτερες προσπάθειες για να διχάσει την αντιπολίτευση. Στο μόνο σημείο που συμφωνούν οι αντιπολιτευτικές δυνάμεις είναι στην αποχώρηση του Mubarak. Στα άλλα θέματα η αδυναμία συνένωσης και κοινού μετώπου θεωρείται αδύνατη. Δεν έχουν έναν ηγέτη να τους ενώσει και δεν υπάρχει ένα κοινό όραμα για το μέλλον.
Οι πρώτες σημαντικές συνομιλίες μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης έγιναν στις 6 Φεβρουαρίου. Στις συνομιλίες συμμετείχαν μέλη από τα μικρότερα αντιπολιτευτικά κόμματα, ένας εκπρόσωπος της «Επιτροπής των Σοφών» και η Μουσουλμανική Αδελφότητα. Η συμμετοχή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική καθώς μέχρι πρότινος αρνιόταν να συμμετάσχει στις συνομιλίες. Παρά τις διαφωνίες που εξέφρασε για την πρόοδο των συνομιλιών, το ό,τι παίρνει μέρος δίνει τη δυνατότητα στον στρατό να μπει σε μία διαδικασία συνδιαλλαγής με ένα κίνημα που όπως φαίνεται θα αποτελέσει μία μείζονα πολιτική δύναμη στην Αίγυπτο στα προσεχή έτη.
Η συνάντηση της 6ης Φεβρουαρίου δεν απέδωσε κάτι το ουσιώδες. Ο Suleiman έμεινε σταθερός στη θέση του για τη μη αποχώρηση του Mubarak, υποσχέθηκε όμως ότι θα θεσπίσει μία επιτροπή που θα αναθεωρήσει συγκεκριμένα άρθρα του συντάγματος τα οποία αφορούν περιορισμούς για τους υποψήφιους προέδρους.
Τα μέλη της επιτροπής ανακοινώθηκαν εχθές και προκάλεσαν την αντίδραση από πολλές ομάδες της αντιπολίτευσης, που θεωρούν ότι θα είναι ευνοϊκή προς τα συμφέροντα του Mubarak.
Παρά τις διαφωνίες φαίνεται ότι στο τέλος ενδέχεται η στρατηγική του Suleiman να είναι επιτυχής. Ενώ συμμετείχαν στις συνομιλίες κινήματα όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα και εκπρόσωποι πιο περιθωριακών κινημάτων, απουσίαζαν εκπρόσωποι των κινημάτων των νέων. Επίσης απουσίαζε και ο ElBaradei, που μέχρι πρότινος θεωρείτο ο ηγέτης που θα ένωνε την αντιπολίτευση, του οποίου δεν του έστειλαν ούτε καν πρόσκληση συμμετοχής στις διαπραγματεύσεις. Εν τω μεταξύ αγκάθι για τον Souleiman αποτελούν οι νεαροί διαδηλωτές οι οποίοι παραμένουν και οι πιο αδιάλλακτοι από όλους στις προτάσεις του καθεστώτος. Η βασικότερη δύναμη που ενώνει τους νέους είναι το « Κίνημα 6 Απρίλη» που οργάνωσε δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές μέσω του Facebook.
Σύμφωνα με πληροφορίες το καθεστώς έχει προβεί στην δημιουργία αντίπαλων ομάδων νέων για να επισκιάσουν το «Κίνημα 6 Απρίλη».
Ο Suleiman γνωρίζει πως η συμμετοχή των νέων στις συνομιλίες είναι απολύτως απαραίτητη, ώστε να νομιμοποιηθούν και από αυτό το κομμάτι της κοινωνίας.
Έτσι εξηγούνται και οι περίεργες πληροφορίες που διαδόθηκαν από τα κρατικά media, που ανέφεραν πώς το « Κίνημα 25 Ιανουαρίου» συμμετείχε στις συνομιλίες της 6ης Φεβρουαρίου και συμφώνησε να παραμείνει ο Mubarak στην εξουσία μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Αν και ένα από τα μέλη του φέρεται να είπε αργότερα ότι δεν αντιπροσωπεύει τις μάζες των διαδηλωτών, είναι προφανές ότι το μήνυμα που ήθελε να στείλει το καθεστώς ήταν ότι και αυτό το μέρος της κοινωνίας συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις.
Η αντίδραση του «κινήματος 6 Απρίλη» ήταν άμεση, ανακοινώνοντας τη δημιουργία ενός νέου κινήματος με το όνομα « Συνασπισμός της Εξεγερμένης και Οργισμένης Νεολαίας».
Επίσης, δήλωσε πως αυτοί που διαπραγματευτήκαν με τον Suleiman αντιπροσωπεύουν μόνο τους εαυτούς τους και ότι όλες οι οργανώσεις της νεολαίας είναι ενωμένες και εκφράζουν μία κοινή θέση: « Δεν διαπραγματευόμαστε μέχρι να φύγει ο Mubarak».
Το καθεστώς βέβαια συνεχίζει να συλλαμβάνει και να εκφοβίζει μέλη των οργανώσεων της αντιπολίτευσης , ενώ παράλληλα τους καλεί σε συνομιλίες. Θεωρείται σχεδόν απίθανο να αλλάξει τακτική στο άμεσο μέλλον. Με το να προκαλεί φόβο και σύγχυση από την μία και να οικοδομεί την εμπιστοσύνη από την άλλη, έχει καταφέρει να αποσταθεροποιήσει την αντιπολίτευση.
Τέλος, το καθεστώς και κατά επέκταση ο στρατός γνωρίζει ότι δεν μπορεί να παραγκωνίσει την αντιπολίτευση όπως στο παρελθόν. Οι συνεχιζόμενες διαδηλώσεις επί 15 ημέρες έχουν αλλάξει άρδην το πολιτικό σκηνικό στην Αίγυπτο. Ό στόχος του είναι να κρατήσει όσο το δυνατόν πιο διασπασμένες τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης.
Δημοσίευση σχολίου