Είναι δύσκολο έως αδύνατον να μπορεί κανείς να ξέρει τι ακριβώς συνέβη και για ποιο λόγο. Εντούτοις, παίρνοντας υπόψη διάφορα στοιχεία και βάζοντας τα σε μια σειρά, μπορούμε να καταλήξουμε σε ορισμένα συμπεράσματα. Το κρίσιμο συμβάν προς διερεύνηση είναι το υποτιθέμενο χτύπημα στο τραπέζι του Γάλλου πρόεδρου και η απειλή του προς τη Γερμανίδα καγκελάριο ότι θα δρομολογήσει τις διαδικασίες που είναι απαραίτητες για να βγει η Γαλλία από το ευρώ, αν η Γερμανία δεν βοηθήσει την Ελλάδα.
Λεπτομέρειες για το συμβάν γράφτηκαν στον ξένο τύπο. Ας δεχθούμε ως υπόθεση εργασίας ότι έγινε. Το πόσο δυνατή όμως ήταν η γροθιά, το τι ακριβώς ειπώθηκε μεταξύ των δύο ηγετών και γιατί παραμένει μυστήριο. Έχει ενδιαφέρον να μελετήσουμε τα σχετικά δεδομένα.
Έχω γράψει εδώ και πολλούς μήνες, εδώ στο newstime.gr, ότι η Ελλάδα ίσως θα πρέπει να δρομολογήσει διαδικασίες για μια οργανωμένη στάση πληρωμών. Έτσι όπως βλέπω τα πράγματα, τα νούμερα δεν βγαίνουν. Eπίσης, δεν βλέπω η Ελληνική κυβέρνηση να έχει την όρεξη και το θάρρος που απαιτούνται για να μειώσει τόσο τις δαπάνες έτσι ώστε το σχέδιο σταθερότητας να μπορεί να εκτελεστεί με επιτυχία. Το σχέδιο της κυβέρνησης θα αποτύχει κυρίως διότι βασίζεται περισσότερο στην αύξηση των φόρων παρά στη μείωση δαπανών.
Σας έχω αναφέρει ότι το σχέδιο προβλέπει (αν όλα πάνε καλά και αν δεν έχουμε κάποιο οικονομικό "ατύχημα") αύξηση του γενικού χρέους από το 115% που είναι σήμερα στο 140-150% του ΑΕΠ μέχρι το 2014. Αν νομίζει η κυβέρνηση ότι τα πράγματα είναι δύσκολα σήμερα, “δεν έχει δει τίποτα ακόμα” που λέει και το αγγλοσαξονικό ρητό. Οι περισσότεροι ξένοι αναλυτές επίσης δεν βλέπουν φως. Όλο και περισσότεροι εκτιμούν ότι οι κάτοχοι Ελληνικών ομολόγων θα πρέπει να δεχτούν αλλαγές στους όρους, αν θέλουν να πληρωθούν και αν η Ελλάδα έχει πιθανότητες να βγει ποτέ από τον φαύλο κύκλο του χρέους.
Πέραν από τις δηλώσεις Thomas Meyer και του Josef Ackermann της Deutsche Bank - περί του ότι ίσως θα πρέπει οι τράπεζες να χαρίσουν το 50% των χρεών της Ελλάδος - πρόσφατα ακούστηκαν παρόμοιες απόψεις από τον Καρλ Ότο Πολ. Σε πρόσφατη συνέντευξη στο περιοδικό Spiegel, ο Καρλ Ότο Πολ (πρώην κεντρικός τραπεζίτης της Γερμανίας) είπε ξεκάθαρα ότι η λύση για την Ελλάδα είναι μία μερική διαγραφή των χρεών διότι το σχέδιο σταθερότητας δεν θα πετύχει. Επίσης ανέφερε πως το σχέδιο αυτό στοχεύει στο να σωθούν οι Γαλλικές παρά οι Γερμανικές τράπεζες (οι Γαλλικές τράπεζες έχουν σχεδόν τα διπλάσια Ελληνικά ομόλογα στο ενεργητικό τους από τις αντίστοιχες Γερμανικές) καθώς και οι πλούσιοι Έλληνες. Επίσης δεν πιστεύει (όπως δεν πιστεύω και εγώ) πως μια στάση πληρωμών της Ελλάδος θα έχει καταστροφικές συνέπειες στο Ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Δεν ήταν όμως μόνον αυτός. Πριν μερικές μέρες άλλο ένα στέλεχος της Deutsche Bank έκανε παρεμφερείς δηλώσεις . Ο Henry Azzam, επικεφαλής της Deutsche Bank για την μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική είπε ότι το Dubai World δείχνει τον δρόμο για την Ελλάδα. Είπε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα του Dubai World, επιμηκύνοντας τον χρόνο αποπληρωμής του χρέους της και ζητώντας ένα χαμηλότερο επιτόκιο από τους πιστωτές της. Άρα έχουμε μια σειρά από δηλώσεις από Γερμανούς τραπεζίτες που υποστηρίζουν ότι, το σχέδιο σταθερότητας δεν θα δουλέψει και η Ελλάδα χρειάζεται να της δοθεί μια "έκπτωση" επί των οφειλών της και ίσως και αλλαγή στον χρόνο αποπληρωμής, καθώς και μία μείωση του τόκου.
Θα πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο ότι η Γερμανίδα καγκελάριος έχει γνώση των απόψεων αυτών και ότι έχουν συζητηθεί διεξοδικά τα σενάρια αυτά πίσω από κλειστές πόρτες. Επίσης θα πρέπει να υποθέσουμε ότι οι Γερμανοί θα προτιμούσαν να "χάσουν" όσα είναι να χάσουν τώρα (διαγράφοντας ένα μέρος του χρέους μας) και να τελείωνε το πρόβλημα εδώ, παρά να προσπαθήσουμε να πετύχουμε τους στόχους του σχεδίου σταθερότητας χωρίς καμία σίγουρη έκβαση. Από τη στιγμή όμως που οι Γερμανοί είναι πρόθυμοι να μας χαρίσουν ένα μέρος του χρέους μας, για ποιο λόγο δεν έχουν αρχίσει ακόμα οι διαπραγματεύσεις για κάτι τέτοιο;
Εκτιμώ για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με το ότι η Ελλάδα ακόμα δεν έχει κάνει τίποτα για να διασφαλιστεί η δημοσιονομική της σταθερότητα. Ακόμα δηλαδή είμαστε στην αρχή των διαρθρωτικών αλλαγών. Ο δεύτερος λόγος μάλλον έχει να κάνει με τους Γάλλους. Πολύ απλά, Γάλλοι έχουν στην κατοχή τους σχεδόν τα διπλάσια ελληνικά ομόλογα από ότι έχουν οι Γερμανοί.
Άρα η γροθιά που βάρεσε στο τραπέζι ο Σαρκοζί μάλλον έχει να κάνει με το σχέδιο της Μέρκελ περί στάσης πληρωμών της Ελλάδος, το οποίο, όταν το ανακοίνωσε στον Σαρκοζί, εκείνος χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι λέγοντας στη Μέρκελ ότι κάτι τέτοιο δεν πρέπει να γίνει διότι οι Γαλλικές τράπεζες θα είχαν πολύ μεγάλο πρόβλημα.
Όλα αυτά βέβαια είναι εικασίες και κανείς δεν ξέρει στα σίγουρα. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές μιας Ελληνικής στάσης πληρωμών είναι οι ίδιοι οι Γερμανοί, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι οι Γερμανοί δεν είναι το εμπόδιο. Το εμπόδιο σε αυτό το σχέδιο (αν υποθέσουμε ότι υπάρχει) μάλλον πρέπει είναι οι Γάλλοι, που έχουν πολύ περισσότερα από τους Γερμανούς να χάσουν.
NEWSTIME
Λεπτομέρειες για το συμβάν γράφτηκαν στον ξένο τύπο. Ας δεχθούμε ως υπόθεση εργασίας ότι έγινε. Το πόσο δυνατή όμως ήταν η γροθιά, το τι ακριβώς ειπώθηκε μεταξύ των δύο ηγετών και γιατί παραμένει μυστήριο. Έχει ενδιαφέρον να μελετήσουμε τα σχετικά δεδομένα.
Έχω γράψει εδώ και πολλούς μήνες, εδώ στο newstime.gr, ότι η Ελλάδα ίσως θα πρέπει να δρομολογήσει διαδικασίες για μια οργανωμένη στάση πληρωμών. Έτσι όπως βλέπω τα πράγματα, τα νούμερα δεν βγαίνουν. Eπίσης, δεν βλέπω η Ελληνική κυβέρνηση να έχει την όρεξη και το θάρρος που απαιτούνται για να μειώσει τόσο τις δαπάνες έτσι ώστε το σχέδιο σταθερότητας να μπορεί να εκτελεστεί με επιτυχία. Το σχέδιο της κυβέρνησης θα αποτύχει κυρίως διότι βασίζεται περισσότερο στην αύξηση των φόρων παρά στη μείωση δαπανών.
Σας έχω αναφέρει ότι το σχέδιο προβλέπει (αν όλα πάνε καλά και αν δεν έχουμε κάποιο οικονομικό "ατύχημα") αύξηση του γενικού χρέους από το 115% που είναι σήμερα στο 140-150% του ΑΕΠ μέχρι το 2014. Αν νομίζει η κυβέρνηση ότι τα πράγματα είναι δύσκολα σήμερα, “δεν έχει δει τίποτα ακόμα” που λέει και το αγγλοσαξονικό ρητό. Οι περισσότεροι ξένοι αναλυτές επίσης δεν βλέπουν φως. Όλο και περισσότεροι εκτιμούν ότι οι κάτοχοι Ελληνικών ομολόγων θα πρέπει να δεχτούν αλλαγές στους όρους, αν θέλουν να πληρωθούν και αν η Ελλάδα έχει πιθανότητες να βγει ποτέ από τον φαύλο κύκλο του χρέους.
Πέραν από τις δηλώσεις Thomas Meyer και του Josef Ackermann της Deutsche Bank - περί του ότι ίσως θα πρέπει οι τράπεζες να χαρίσουν το 50% των χρεών της Ελλάδος - πρόσφατα ακούστηκαν παρόμοιες απόψεις από τον Καρλ Ότο Πολ. Σε πρόσφατη συνέντευξη στο περιοδικό Spiegel, ο Καρλ Ότο Πολ (πρώην κεντρικός τραπεζίτης της Γερμανίας) είπε ξεκάθαρα ότι η λύση για την Ελλάδα είναι μία μερική διαγραφή των χρεών διότι το σχέδιο σταθερότητας δεν θα πετύχει. Επίσης ανέφερε πως το σχέδιο αυτό στοχεύει στο να σωθούν οι Γαλλικές παρά οι Γερμανικές τράπεζες (οι Γαλλικές τράπεζες έχουν σχεδόν τα διπλάσια Ελληνικά ομόλογα στο ενεργητικό τους από τις αντίστοιχες Γερμανικές) καθώς και οι πλούσιοι Έλληνες. Επίσης δεν πιστεύει (όπως δεν πιστεύω και εγώ) πως μια στάση πληρωμών της Ελλάδος θα έχει καταστροφικές συνέπειες στο Ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Δεν ήταν όμως μόνον αυτός. Πριν μερικές μέρες άλλο ένα στέλεχος της Deutsche Bank έκανε παρεμφερείς δηλώσεις . Ο Henry Azzam, επικεφαλής της Deutsche Bank για την μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική είπε ότι το Dubai World δείχνει τον δρόμο για την Ελλάδα. Είπε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα του Dubai World, επιμηκύνοντας τον χρόνο αποπληρωμής του χρέους της και ζητώντας ένα χαμηλότερο επιτόκιο από τους πιστωτές της. Άρα έχουμε μια σειρά από δηλώσεις από Γερμανούς τραπεζίτες που υποστηρίζουν ότι, το σχέδιο σταθερότητας δεν θα δουλέψει και η Ελλάδα χρειάζεται να της δοθεί μια "έκπτωση" επί των οφειλών της και ίσως και αλλαγή στον χρόνο αποπληρωμής, καθώς και μία μείωση του τόκου.
Θα πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο ότι η Γερμανίδα καγκελάριος έχει γνώση των απόψεων αυτών και ότι έχουν συζητηθεί διεξοδικά τα σενάρια αυτά πίσω από κλειστές πόρτες. Επίσης θα πρέπει να υποθέσουμε ότι οι Γερμανοί θα προτιμούσαν να "χάσουν" όσα είναι να χάσουν τώρα (διαγράφοντας ένα μέρος του χρέους μας) και να τελείωνε το πρόβλημα εδώ, παρά να προσπαθήσουμε να πετύχουμε τους στόχους του σχεδίου σταθερότητας χωρίς καμία σίγουρη έκβαση. Από τη στιγμή όμως που οι Γερμανοί είναι πρόθυμοι να μας χαρίσουν ένα μέρος του χρέους μας, για ποιο λόγο δεν έχουν αρχίσει ακόμα οι διαπραγματεύσεις για κάτι τέτοιο;
Εκτιμώ για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με το ότι η Ελλάδα ακόμα δεν έχει κάνει τίποτα για να διασφαλιστεί η δημοσιονομική της σταθερότητα. Ακόμα δηλαδή είμαστε στην αρχή των διαρθρωτικών αλλαγών. Ο δεύτερος λόγος μάλλον έχει να κάνει με τους Γάλλους. Πολύ απλά, Γάλλοι έχουν στην κατοχή τους σχεδόν τα διπλάσια ελληνικά ομόλογα από ότι έχουν οι Γερμανοί.
Άρα η γροθιά που βάρεσε στο τραπέζι ο Σαρκοζί μάλλον έχει να κάνει με το σχέδιο της Μέρκελ περί στάσης πληρωμών της Ελλάδος, το οποίο, όταν το ανακοίνωσε στον Σαρκοζί, εκείνος χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι λέγοντας στη Μέρκελ ότι κάτι τέτοιο δεν πρέπει να γίνει διότι οι Γαλλικές τράπεζες θα είχαν πολύ μεγάλο πρόβλημα.
Όλα αυτά βέβαια είναι εικασίες και κανείς δεν ξέρει στα σίγουρα. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές μιας Ελληνικής στάσης πληρωμών είναι οι ίδιοι οι Γερμανοί, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι οι Γερμανοί δεν είναι το εμπόδιο. Το εμπόδιο σε αυτό το σχέδιο (αν υποθέσουμε ότι υπάρχει) μάλλον πρέπει είναι οι Γάλλοι, που έχουν πολύ περισσότερα από τους Γερμανούς να χάσουν.
NEWSTIME
Δημοσίευση σχολίου