Σήμερα συμπληρώνονται τριάντα χρόνια από το θάνατο του Νίκου Ξυλούρη στις 8/2/1980, του τραγουδιστή που με τη ξεχωριστή φωνή του, σφράγισε το Ελληνικό και ιδιαίτερα το Κρητικό τραγούδι.
Ο Νίκος Ξυλούρης, γεννήθηκε στο χωριό Ανώγεια στις 7/7/1936 του Ρεθύμνου της Κρήτης. Ο καλλιτέχνης με τη μοναδική φωνή
ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα από πολύ μικρή ηλικία και με τη βοήθεια του δασκάλου του έπεισε τον πατέρα του να του κάνει δώρο την πρώτη του λύρα που πολύ γρήγορα άρχισε να παίζει σε γιορτές και πανηγύρια.Μετά από καιρό ο Κρητικός λαός αρχίσει να αναγνωρίζει το όνομα του και τον Νοέμβριο του 1958 βγάζει το πρώτο του δίσκο με τίτλο «Μια μαυροφόρα που περνά». Ο δίσκος αγαπήθηκε και συνέχισε τη δισκογραφική του πορεία.
Λίγους μήνες πριν το Μάιο του ιδίου χρόνου παντρεύτηκε την Ουρανία Μελαμπανιάκη και το 1960 γεννήθηκε ο γιός του Γιώργος, ενώ έξι χρόνια αργότερα η κόρη του Ρηνιώ.
Πήρε το πρώτο του βραβείο στο Φεστιβάλ μουσικής του Σαν-Ρέμο το 1966, όταν έπαιξε με τη λύρα του ένα συρτάκι. Το 1969 ηχογράφησε με επιτυχία το δίσκο «Ανυφαντού» και λίγους μήνες αργότερα ξεκίνησε τις εμφανίσεις του στη Αθήνα. Εκεί γνώρισε το Γιάννη Μαρκόπουλο και ξεκινούν μια λαμπρή συνεργασία μεταξύ τους.
Οι δίσκοι που αγαπήθηκαν περισσότερο, μεταξύ των πολλών, ήταν το «Χρονικό» και τα «Ριζίτικα».
Στις 8 Φεβρουαρίου μετά από πολλά χειρουργεία και θεραπείες ο ξεχωριστός τραγουδιστής χάνει την μάχη με τον καρκίνο και φεύγει υπερήφανος που δόξασε την λεβεντομάνα Κρήτη.
Ο Νίκος Ξυλούρης, γεννήθηκε στο χωριό Ανώγεια στις 7/7/1936 του Ρεθύμνου της Κρήτης. Ο καλλιτέχνης με τη μοναδική φωνή
ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα από πολύ μικρή ηλικία και με τη βοήθεια του δασκάλου του έπεισε τον πατέρα του να του κάνει δώρο την πρώτη του λύρα που πολύ γρήγορα άρχισε να παίζει σε γιορτές και πανηγύρια.Μετά από καιρό ο Κρητικός λαός αρχίσει να αναγνωρίζει το όνομα του και τον Νοέμβριο του 1958 βγάζει το πρώτο του δίσκο με τίτλο «Μια μαυροφόρα που περνά». Ο δίσκος αγαπήθηκε και συνέχισε τη δισκογραφική του πορεία.
Λίγους μήνες πριν το Μάιο του ιδίου χρόνου παντρεύτηκε την Ουρανία Μελαμπανιάκη και το 1960 γεννήθηκε ο γιός του Γιώργος, ενώ έξι χρόνια αργότερα η κόρη του Ρηνιώ.
Πήρε το πρώτο του βραβείο στο Φεστιβάλ μουσικής του Σαν-Ρέμο το 1966, όταν έπαιξε με τη λύρα του ένα συρτάκι. Το 1969 ηχογράφησε με επιτυχία το δίσκο «Ανυφαντού» και λίγους μήνες αργότερα ξεκίνησε τις εμφανίσεις του στη Αθήνα. Εκεί γνώρισε το Γιάννη Μαρκόπουλο και ξεκινούν μια λαμπρή συνεργασία μεταξύ τους.
Οι δίσκοι που αγαπήθηκαν περισσότερο, μεταξύ των πολλών, ήταν το «Χρονικό» και τα «Ριζίτικα».
Στις 8 Φεβρουαρίου μετά από πολλά χειρουργεία και θεραπείες ο ξεχωριστός τραγουδιστής χάνει την μάχη με τον καρκίνο και φεύγει υπερήφανος που δόξασε την λεβεντομάνα Κρήτη.
Δημοσίευση σχολίου