Η "επιθετική πολιτική της Άγκυρας στο Αιγαίο" είναι μια φράση που ακούμε σχεδόν καθημερινά στα ρεπορτάζ των ελληνικών ΜΜΕ. Προσηλωμένη στους γεωπολιτικούς της στόχους, η ηγεσία της γειτονικής χώρας με μεθοδικότητα και συνέπεια ακολουθεί τις εθνικές της σταθερές, οι οποίες ως απώτερο σκοπό έχουν όχι μόνο τον περιορισμό της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας ανατολικά του 25ου παραλλήλου αλλά την αναχαίτιση της ελληνικής παρουσίας από το τριεθνές του Έβρου μέχρι την Πράσινη Γραμμή στην ημικατεχόμενη Μεγαλόνησο. Και ενώ το καουμποϊλίκι των ιπταμενων της ΤΗΚ στο Ελληνικό αρχιπέλαγος έχει περάσει πλέον στην συνείδηση του μέσου Έλληνα σαν μέρος της καθημερινής του ρουτίνας, μία άλλη δραστηριότητα των Τουρκικών Ενόπλων δυνάμεων, η οποία αποτελεί ίσως ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση για την Ελληνική ασφάλεια, παραμένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Τις τελευταίες δεκαετίες λαμβάνει χώρα μια πρωτοφανής ενίσχυση κρίσιμων στρατιωτικών εγκαταστάσεων των γειτόνων στα μικρασιατικά παράλια με μοναδικό στόχο την αύξηση της στρατιωτικής πίεσης έναντι της Ελλάδος. To "Εν Κρυπτώ" παρακολουθεί εδώ και αρκετό καιρό τις ενέργειες της Τουρκίας προς αυτή τη κατεύθυνση και έχει τη δυνατότητα να διαπιστώσει την ενίσχυση συγκεκριμένων βάσεων της ΤΗΚ τα τελευταία χρόνια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της τάσης είναι η εργασίες επέκτασης της αεροπορικής βάσης του Dalaman με την οποία θα ασχοληθεί η σημερινή μας ανάρτηση.
Α/Β Dalaman : Ένας "γνωστός-άγνωστος"
Το αεροδρόμιο του Dalaman, μιας μικρής επαρχιακής κωμόπολης της Λυκίας 22.000 περίπου κατοίκων είναι μεικτό, πολιτικό (με το 3ο μεγαλύτερο terminal της Τουρκίας) και στρατιωτικό με σύγχρονες εγκαταστάσεις που μπορούν να φιλοξενήσουν μικρό αριθμό μαχητικών. Λίαν προσφάτως το όνομα Dalaman επανήλθε στην επικαιρότητα μέσα από τις σελίδες του απόρρητου σχεδίου "Βαριοπούλα" των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων καταδεικνύοντας την σημασία που προσδίδουν οι "φίλοι και σύμμαχοι" στην συγκεκριμένη μονάδα για την εξυπηρέτηση της επιθετικής πολιτικής τους σε βάρος της Ελλάδας: "Η ένταση θα αυξηθεί τις επόμενες ημέρες με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να επιτηρούν τα σύνορα της χώρας με την Ελλάδα. Το Τουρκικό Ναυτικό θα αυξήσει τις εκπαιδευτικές του ασκήσεις στο Αιγαίο πέλαγος, δίνοντας την εντύπωση πως προετοιμαζόμαστε για πόλεμο με την Ελλάδα. Μαχητικά αεροσκάφη θα είναι σε πολεμική επιφυλακή στις αεροπορικές βάσεις Παλαιοκάστρου (Balikesir), Πανόρμου (Bandirma) Çiğli, Τυρολόης (Çorlu) και Dalaman. Μια ομάδα υψηλόβαθμων στρατιωτικών θα αυξήσει τις συναντήσεις με επιχειρηματίες δικηγόρους και άλλους παράγοντες με στόχο να τονώσει την εικόνα των ΤΕΔ στα μάτια της κοινής γνώμης. . "
Νέα ενισχυμένα καταφύγια α/φ, τύπου TAB-V
Dalaman: Ένας από τους μόνιμους φιλοξενούμενους των shelter, ε/π AS 532 Cougar σε ρόλο έρευνας-διάσωσης.Όπως φαίνεται στα φωτογραφικά ντοκουμέντα που παραθέτουμε, στα τέλη του 2006 η αεροπορική βάση του Νταλαμάν διέθετε μόλις 7 ενισχυμένα καταφύγια (ΗAS) για τα αεροσκάφη της ΤΗΚ που φιλοξενούνται στην βάση . Ειρήσθω εν παρόδω στην α/β Νταλαμάν φιλοξενούνται επί μονίμου βάσεως 1-2 ζεύγη μαχητικών F-16 τα οποία μετασταθμεύουν από βάσεις της ενδοχώρας( 6η AJU Balikesir/9η AJU Bandirma) καθώς και ένα ελικόπτερο AS-532 Cougar σε ρόλο έρευνας διάσωσης. Το πτητικό έργο τους έργο δεν περιορίζεται στις προκλητικότατες υπερπτήσεις Ελληνικών νησιών και στην καθημερινή παραβίαση του ΕΕΧ. Το F-16 Βlock50 του (υπόδικου πλέον) υποσμηναγού Χαλίλ Οζντεμίρ το οποίο συγκρούστηκε με το μαχητικό του Σμηναγού Ηλιάκη στις 23/05/06, αποτελούσε μέρος σχηματισμού 2 F-16 τα οποία απογειώθηκαν απο την α/β Dalaman,για να συνοδεύσουν αεροσκάφος RF-4 σε αποστολή τακτικής αναγνώρισης στόχων στην Ανατολική Κρήτη. Διαδικασία που γινόταν σε τριμηνιαία σχεδόν βάση. Μετά την μοιραία σύγκρουση, το Dalaman αποτέλεσε το επίκεντρο ιδιαιτέρως έντονης αεροπορικής δραστηριότητας. Στα τέλη του 2007 ξεκινάει η δεύτερη φάση επέκτασης των εγκαταστάσεων, με την έναρξη κατασκευής ακόμη 6 νέων ΗAS νατοικών προδιαγραφων, τύπου ΤΑΒ-V, σε έκταση μεταξύ των ήδη υπαρχόντων HAS και του τέρμιναλ του αεροδρομίου. Μετά το πέρας των εργασιών ο αριθμός των καταφυγίων αεροσκαφών ανέβηκε στα 13. Ανάλογες επεμβάσεις έλαβαν χώρα την περίοδο 2005-2006 και στο στρατιωτικό κομμάτι του αεροδρομίου Αττάλειας με κατασκευή καινούργιων σέλτερ κ.α.
Dalaman 15/5/2007 . Είναι εμφανής η παρουσία του εσωτερικού "loop" των 6 νέων ΗΑS. Η προσπάθεια ενίσχυσης των εγκαταστάσεων της Α/Β όμως δεν σταματάει εδώ. Μετά το πέρας των εργασιών κατασκευής των ενισχυμένων καταφυγίων, στα μέσα του 2008 μια νέα επέκταση αρχίζει να λαμβάνει άρκα και οστά. Σειρά παίρνουν εκτεταμένες χωματουργικές εργασίες νοτίως του συμπλέγματος HAS με το μπάζωμα του παρακείμενου ρέματος, πάντα εντός της περιμέτρου της βάσης (η οποία εφάπτεται σχεδόν με την θάλασσα). Μετά την ολοκλήρωση των παραπάνω εργασιών ξεκινά η κατασκευή συγκροτήματος κτηρίων, πίστας apron καθώς και του απαραίτητου συνδετήριου τροχοδρόμου. Τα συγκεκριμένα έργα είναι ακόμα υπο κατασκευή, πιθανώς δε να σχετίζονται με το πρόγραμμα Meltem II/III.
Tα παραπάνω δεν είναι παρα ένα κλάσμα της συστηματικής ενίσχυσης μεγάλου αριθμού στρατιωτικών εγκαταστάσεων καθ΄όλο το μήκος των παραλίων της μικρασιατικής χερσονήσου, την ίδια στιγμή που η ελληνική πλευρά φαίνεται να εξετάζει το κλείσιμο ή την υποβάθμιση κρίσιμων μονάδων στρατηγικής σημασίας ( Ο ακήρυχτος πόλεμος φθοράς έχει πλέον αποτελέσματα). Η τουρκική αυτή τάση βαίνει αυξανόμενη τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά το 1999, xρονιά κατα την οποία εντελώς -μα εντελώς- συμπτωματικά η επίθεση φιλίας του τότε ΥΠΕΞ και σημερινού πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου (διπλωματία των σεισμών, ΜΟΕ, "ελληνοτουρκική φιλία") οδηγεί σε πλήρη αποθράσυνση των γειτόνων με κατακόρυφη κλιμάκωση των παραβιάσεων του ΕΕΧ: Από τις 931 παραβιάσεις το 1999 (1ος χρόνος υπουργίας ΓΑΠ στο Εξωτερικών), περάσαμε στις 1892 το 2001, στις 6010 το 2002 και στις 5809 το 2003.Η σημερινή εικόνα δυστυχώς δεν διαφέρει σημαντικά: αν εξαιρέσουμε την "στρατηγική ψυχραιμία", τα "μερίσματα ειρήνης" και τα υπόλοιπα χρεωκοπημένα ευφυολογημάτα που εισήγαγε η τωρινή πολιτική ηγεσία στο πολιτικό λεξιλόγιο, ώς αλλα φύλλα συκής για να κρύψει την αυτοκτονική πολιτική που ακολουθείται, λίγα πράγματα έχουν αλλάξει. Η φρενήρης πραγματικά στρατικοποίηση των Μικρασιατικών παραλίων βαίνει αμείωτη, οι τουρκικοί σχεδιασμοί για την αντιμετώπιση του ΕΑΧ ζούν και βασιλεύουν (ενώ το ΕΑΧ μας άφησε χρόνους), το γαιτανάκι των παραβιάσεων στο Αιγαίο καλά κρατεί. Και η "ηδονική παράλυση" κατα Π. Κονδύλη συνεχίζεται.
Δημοσίευση σχολίου