Ακόμη και 380 ευρώ κοστίζει το ενοίκιο ενός δωματίου 35 τ.μ. κοντά σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ, ενώ τα δυάρια αγγίζουν τα 500 ευρώ!
«Την επόμενη κιόλας μέρα από την ανακοίνωση των βάσεων, έφυγα από την Κρήτη και ανέβηκα στην Αθήνα για να βρω σπίτι. Χρειάστηκαν τρεις μέρες πολύωρης αναζήτησης, αλλά και επίσκεψη σε τουλάχιστον 10 σπίτια μέχρι να καταλήξω σε αυτό που τελικά νοίκιασα».
Για τον Μανώλη Καφεσάκη, 21 ετών, από τη Σητεία Κρήτης η εμπειρία αναζήτησης σπιτιού προκειμένου να μείνει κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων δεν ήταν εύκολη. «Έψαχνα στις αγγελίες, σημείωνα τα τηλέφωνα από τα ενοικιαστήρια που έβρισκα κολλημένα στις κολόνες, στις εισόδους των πολυκατοικιών ακόμη και στις στάσεις των λεωφορείων. Είδα αρκετά σπίτια αλλά κανένα δεν ήταν αυτό που έψαχνα. Τελικά ανέθεσα σε γραφείο να μου βρει το κατάλληλο», λέει στα «ΝΕΑ» ο φοιτητής των ΤΕΦΑΑ στην Αθήνα. Νέα Σμύρνη, Νέος Κόσμος και Δάφνη ήταν οι περιοχές στις οποίες είχε ψάξει για σπίτι, αφού είναι κοντά στη σχολή του. Ωστόσο τα περισσότερα διαμερίσματα που είδε, όπως δηλώνει, ήταν παλιά και ακριβά. «Ζητούσαν για γκαρσονιέρες σε παλιές πολυκατοικίες ακόμη και 380 ευρώ. Ευτυχώς βρήκα μία καλή ευκαιρία: δυάρι 10ετίας 56 τ.μ. και δίνω 320 ευρώ».....
Αυτές τις μέρες αρχίζει η οδύσσεια για πολλούς νέους φοιτητές και τις οικογένειές τους, καθώς θα αναγκαστούν να ταξιδέψουν μέχρι την πόλη όπου βρίσκεται η σχολή στην οποία πέρασαν για να βρουν σπίτι. Ο αγώνας να βρεθεί η κατοικία που επιθυμούν αλλά και τα υψηλά σε πολλές περιπτώσεις μισθώματα είναι οι δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν κατά κύριο λόγο τα... πρωτάκια και οι γονείς τους.
150.000 «ξενιτεμένοι»
Υπολογίζεται ότι περίπου 150.000 είναι οι φοιτητές που σπουδάζουν μακριά από το σπίτι τους, ενώ το ετήσιο κόστος σπουδών τους κυμαίνεται από 9.000 έως 14.000 ευρώ, με μέσο ετήσιο κόστος τα 11.000 ευρώ.
Είναι ενδεικτικό ότι για γκαρσονιέρα 35 τ.μ. στην περιοχή του Ζωγράφου και των Ιλισίων - όπου βρίσκονται οι σχολές του ΕΜΠ και του Πανεπιστημίου Αθηνών- ο φοιτητής καλείται να πληρώσει για ενοίκιο έως 380 ευρώ. Εάν πάλι επιλέξει δυάρι- έως 55 τ.μ.- η τιμή ανεβαίνει και μπορεί να φτάσει μέχρι τα 490 ευρώ. Στην περιφέρεια, οι πόλεις που είναι πιο «τσουχτερές» είναι η Θεσσαλονίκη και το Ηράκλειο. Από την πλευρά του ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) κ. Στράτος Παραδιάς τονίζει ότι για μια ακόμη χρονιά τα ελληνικά πανεπιστήμια και το υπουργείο Παιδείας δεν έχουν ασχοληθεί σοβαρά με τη στέγαση των φοιτητών. Τα πανεπιστήμια της Γαλλίας ή της Βρετανίας αναλαμβάνουν να δώσουν στέγη στον φοιτητή στην εστία επί πληρωμή κι αν ο σπουδαστής δεν θέλει, τον παραπέμπουν στα συνεργαζόμενα γραφεία εύρεσης κατοικίας. Αυτά για τη χώρα μας είναι επιστημονική φαντασία».
Λύση η συγκατοίκηση
Παρ΄ όλο που ο Δημήτρης Μπούσουλας από την Αθήνα δεν δυσκολεύτηκε να βρει σπίτι στα Χανιά πέρυσι όταν πέρασε στο Πολυτεχνείο Κρήτης, αντιμετώπισε δυσκολίες στο να βρει κάποιο στα... μέτρα του και σε καλή τιμή.
Το βασικό πρόβλημα είναι τα υψηλά ενοίκια και η γενικότερη κατάσταση των σπιτιών. Κάτω από 300 ευρώ αποκλείεται να βρεις γκαρσονιέρα που να είναι σε... ανθρώπινη κατάσταση. Πολλοί επιλέγουν τη συγκατοίκηση, καθώς έτσι τους έρχεται και πιο φτηνά. Βρίσκουν δηλαδή ένα σπίτι με 500 ευρώ και το μοιράζονται» λέει. Ο ίδιος μένει σε καινούργια γκαρσονιέρα δίχωρη και δίνει 460 ευρώ.
«Την επόμενη κιόλας μέρα από την ανακοίνωση των βάσεων, έφυγα από την Κρήτη και ανέβηκα στην Αθήνα για να βρω σπίτι. Χρειάστηκαν τρεις μέρες πολύωρης αναζήτησης, αλλά και επίσκεψη σε τουλάχιστον 10 σπίτια μέχρι να καταλήξω σε αυτό που τελικά νοίκιασα». Για τον Μανώλη Καφεσάκη, 21 ετών, από τη Σητεία Κρήτης η εμπειρία αναζήτησης σπιτιού προκειμένου να μείνει κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων δεν ήταν εύκολη. «Έψαχνα στις αγγελίες, σημείωνα τα τηλέφωνα από τα ενοικιαστήρια που έβρισκα κολλημένα στις κολόνες, στις εισόδους των πολυκατοικιών ακόμη και στις στάσεις των λεωφορείων. Είδα αρκετά σπίτια αλλά κανένα δεν ήταν αυτό που έψαχνα. Τελικά ανέθεσα σε γραφείο να μου βρει το κατάλληλο», λέει στα «ΝΕΑ» ο φοιτητής των ΤΕΦΑΑ στην Αθήνα. Νέα Σμύρνη, Νέος Κόσμος και Δάφνη ήταν οι περιοχές στις οποίες είχε ψάξει για σπίτι, αφού είναι κοντά στη σχολή του. Ωστόσο τα περισσότερα διαμερίσματα που είδε, όπως δηλώνει, ήταν παλιά και ακριβά. «Ζητούσαν για γκαρσονιέρες σε παλιές πολυκατοικίες ακόμη και 380 ευρώ. Ευτυχώς βρήκα μία καλή ευκαιρία: δυάρι 10ετίας 56 τ.μ. και δίνω 320 ευρώ».....
Αυτές τις μέρες αρχίζει η οδύσσεια για πολλούς νέους φοιτητές και τις οικογένειές τους, καθώς θα αναγκαστούν να ταξιδέψουν μέχρι την πόλη όπου βρίσκεται η σχολή στην οποία πέρασαν για να βρουν σπίτι. Ο αγώνας να βρεθεί η κατοικία που επιθυμούν αλλά και τα υψηλά σε πολλές περιπτώσεις μισθώματα είναι οι δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν κατά κύριο λόγο τα... πρωτάκια και οι γονείς τους.
150.000 «ξενιτεμένοι»
Υπολογίζεται ότι περίπου 150.000 είναι οι φοιτητές που σπουδάζουν μακριά από το σπίτι τους, ενώ το ετήσιο κόστος σπουδών τους κυμαίνεται από 9.000 έως 14.000 ευρώ, με μέσο ετήσιο κόστος τα 11.000 ευρώ.
Είναι ενδεικτικό ότι για γκαρσονιέρα 35 τ.μ. στην περιοχή του Ζωγράφου και των Ιλισίων - όπου βρίσκονται οι σχολές του ΕΜΠ και του Πανεπιστημίου Αθηνών- ο φοιτητής καλείται να πληρώσει για ενοίκιο έως 380 ευρώ. Εάν πάλι επιλέξει δυάρι- έως 55 τ.μ.- η τιμή ανεβαίνει και μπορεί να φτάσει μέχρι τα 490 ευρώ. Στην περιφέρεια, οι πόλεις που είναι πιο «τσουχτερές» είναι η Θεσσαλονίκη και το Ηράκλειο. Από την πλευρά του ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) κ. Στράτος Παραδιάς τονίζει ότι για μια ακόμη χρονιά τα ελληνικά πανεπιστήμια και το υπουργείο Παιδείας δεν έχουν ασχοληθεί σοβαρά με τη στέγαση των φοιτητών. Τα πανεπιστήμια της Γαλλίας ή της Βρετανίας αναλαμβάνουν να δώσουν στέγη στον φοιτητή στην εστία επί πληρωμή κι αν ο σπουδαστής δεν θέλει, τον παραπέμπουν στα συνεργαζόμενα γραφεία εύρεσης κατοικίας. Αυτά για τη χώρα μας είναι επιστημονική φαντασία».
Λύση η συγκατοίκηση
Παρ΄ όλο που ο Δημήτρης Μπούσουλας από την Αθήνα δεν δυσκολεύτηκε να βρει σπίτι στα Χανιά πέρυσι όταν πέρασε στο Πολυτεχνείο Κρήτης, αντιμετώπισε δυσκολίες στο να βρει κάποιο στα... μέτρα του και σε καλή τιμή.
Το βασικό πρόβλημα είναι τα υψηλά ενοίκια και η γενικότερη κατάσταση των σπιτιών. Κάτω από 300 ευρώ αποκλείεται να βρεις γκαρσονιέρα που να είναι σε... ανθρώπινη κατάσταση. Πολλοί επιλέγουν τη συγκατοίκηση, καθώς έτσι τους έρχεται και πιο φτηνά. Βρίσκουν δηλαδή ένα σπίτι με 500 ευρώ και το μοιράζονται» λέει. Ο ίδιος μένει σε καινούργια γκαρσονιέρα δίχωρη και δίνει 460 ευρώ.
Δημοσίευση σχολίου