Σοβαρά προβλήματα λειτουργίας του Σχολείου 18 ΑΝΩ, που οφείλονται στην ανεπαρκή διαχείριση από το υπουργείο Παιδείας, καταγγέλλουν οι ιθύνοντες της συγκεκριμένης μονάδας απεξάρτησης. Η ψυχολόγος, Μαρίνα Παπαδή, περιγράφει στο tvxs.gr τις συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγεται το θεραπευτικό πρόγραμμα και τα προσχώματα που δημιουργεί με τη στάση της η πολιτεία. Ακολουθεί και το σχετικό δελτίο Τύπου του 18 ΑΝΩ.«Η Μονάδα Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ, θεραπευτικό πρόγραμμα του Εθνικού Συστήματος Υγείας, έχει να παρουσιάσει ένα σημαντικό έργο τα τελευταία είκοσι (20) χρόνια τόσο στον τομέα της θεραπείας όσο και στους τομείς της πρόληψης και της κοινωνικής επανένταξης των εξαρτημένων από ουσίες ατόμων. Μέρος αυτού του έργου αφορά στην εκπαίδευση των θεραπευομένων του προγράμματος για τους οποίους η επαφή με το σχολείο και την γνώση έχει διακοπεί τραυματικά συνήθως πριν από πολλά χρόνια, όχι απαραίτητα εξαιτίας της χρήσης. Σε αυτό το πλαίσιο συνεργάζεται από τον Απρίλιο του 2001 με το Υπουργείο Παιδείας και εφαρμόζει προγράμματα Ενισχυτικής Διδασκαλίας, γεγονός που έδωσε την δυνατότητα σε 291 άτομα μέχρι σήμερα να συμμετέχουν και στην συντριπτική τους πλειοψηφία να αποκτήσουν απολυτήριο Γυμνασίου, Λυκείου, να εκπαιδευθούν στους Η/Υ και στις ξένες γλώσσες. Αυτή η διαδικασία τους βοήθησε όχι μόνο στην ανεύρεση μιας δουλειάς, η οποία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια επιτυχημένη κοινωνική επανένταξη τους, αλλά και στην βελτίωση της εικόνας εαυτού, στην επαφή τους με την γνώση και τον πολιτισμό, στην κοινωνική και οικογενειακή τους ζωή. Είναι σημαντικό να..... αναφέρουμε εδώ ότι στο Σχολείο του 18 ΑΝΩ συμμετέχουν και μέλη άλλων θεραπευτικών προγραμμάτων (ΚΕΘΕΑ, ΟΚΑΝΑ) εάν έχουν ολοκληρώσει την θεραπεία τους επιτυχώς. Δυστυχώς, για την φετινή σχολική χρονιά 2008-2009 η λειτουργία του «Σχολείου» στο 18 ΑΝΩ δεν είναι εφικτή καθώς τα προγράμματα Ενισχυτικής Διδασκαλίας φέτος δεν χρηματοδοτούνται από κοινοτικούς πόρους της Ε.Ε αλλά από το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο δεν επιτρέπει στους θεραπευόμενους που παλεύουν για μια ζωή χωρίς εξαρτήσεις να ολοκληρώσουν τον εκπαιδευτικό τους στόχο. Από τον Σεπτέμβριο του 2008, όταν πληροφορηθήκαμε ότι υπάρχει πρόβλημα στην λειτουργία του προγράμματος καθώς είμαστε θεραπευτικό και όχι εκπαιδευτικό πλαίσιο δεχόμαστε συνεχών προφορικές διαβεβαιώσεις ότι υπάρχει λύση η οποία θα δοθεί, έχουν περάσει έξι (6) μήνες και δεν έχουμε καμία θετική εξέλιξη. Σε είκοσι (20) ημέρες ξεκινούν οι εξετάσεις και η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας αρνείται να μας δώσει μια αξιόπιστη απάντηση γιατί δεν εφαρμόσθηκε η λύση που έχει βρεθεί για την λειτουργία του Σχολείου. Η εκπρόσωπός της (αρμόδιας υπηρεσίας) αρνείται να μας συναντήσει, ενώ πληροφορούμαστε ότι το Υπουργείο αναζητά «εθελοντές» καθηγητές αποσπασμένους στο Υπουργείο για να συνεργασθούν. Την τελευταία εβδομάδα μάλιστα, είμαστε στην δυσάρεστη θέση να παρακολουθούμε την αρμόδια υπηρεσία να μας ανακοινώνει ότι θα έρθουν καθηγητές μόνο και μόνο για να διδάξουν ουσιαστικά τα «στοιχειώδη» ως προς τις εξετάσεις θέματα και βεβαίως οι καθηγητές να μην παρουσιάζονται. Εκφράζουμε την λύπη και την διαμαρτυρία μας για την συμπεριφορά της αρμόδιας υπηρεσίας του Υπουργείου Παιδείας απέναντι στην ανάγκη και στο δικαίωμα των θεραπευόμενων του προγράμματος να συμμετέχουν ισότιμα στην κοινωνική πραγματικότητα, να αποκτήσουν γνώσεις, να εκφρασθούν με αυτές και να ονειρευτούν μια καλύτερη ζωή.»
Δημοσίευση σχολίου