Για ποιό λόγο η Τουρκία ανεβάζει τώρα τους τόνους;

Λάζαρος Καμπουρίδης
Αντιστράτηγος ε.α.

Μία σειρά από ενέργειες της Άγκυρας το τελευταίο διάστημα στο πολιτικό αλλά και στο επιχειρησιακό πεδίο προκαλούν προβληματισμό στην Αθήνα. Πέραν των τουρκικών απειλών με αφορμή τα θαλάσσια πάρκα, το επεισόδιο στην Κάσο, τις δεσμεύσεις εκτεταμένων περιοχών στο Αιγαίο κ.α., εντύπωση προκαλεί χρονικά η ανακοίνωση ίδρυσης νέων στρατιωτικών σχηματισμών και διοικήσεων σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο παράλληλα με τις τελευταίες προκλητικές και επιθετικές δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου και ενώ η Αθήνα προσπαθεί να κρατήσει ζωντανή την Διακήρυξη Φιλίας.

Οι νέες διοικήσεις των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ) οι οποίες ανακοινώθηκαν λίγο πριν την διαδικασία προαγωγών αλλά και με τις τοποθετήσεις νέων διοικητών είναι, η 10η Κύρια Αεροπορική Βάση Αεριωθουμένων στο Ιντσιρλίκ/Άδανα έναντι της Κύπρου, η 16η Κύρια Αεροπορική Βάση Αεριωθουμένων στο Ντάλαμαν έναντι της Ρόδου, η 2η Ταξιαρχία Πεζοναυτών η οποία αν και αρχικά ανακοινώθηκε ότι θα έχει έδρα το Ακσάζ θα εδρεύει στην Αλεξανδρέττα έναντι της Κύπρου, το Αμφίβιο Σώμα Στρατού στην περιοχή Νάρα του Τσανάκκαλε στο οποίο θα υπαχθούν η 1η και η 2η Ταξιαρχίες Πεζοναυτών αλλά και η 3η Ταξιαρχία η οποία πρόκειται να συγκροτηθεί και τέλος, η νέα Ταξιαρχία Καταδρομών Στρατοχωροφυλακής στο Χατάϊ έναντι της Κύπρου.

Η ίδρυση αυτών των διοικήσεων δείχνουν την τουρκική επιλογή για έναν επιθετικότερο προσανατολισμό στην εφαρμογή της τουρκικής στρατηγικής με στόχο κυρίως το Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο δηλαδή την «Γαλάζια Πατρίδα». Τουρκικές πηγές που πρόσκεινται στον Ερντογάν, τόνισαν ότι οι νέες στρατιωτικές διοικήσεις έχουν άμεση σχέση με την Ελλάδα, την Κύπρο, τις ΗΠΑ αλλά και με το Ισραήλ. Η Άγκυρα το τελευταίο διάστημα δηλώνει ανοιχτά ότι ενοχλείται από την αμερικανική παρουσία στην περιοχή, ενώ ταυτόχρονα ενισχύεται και η τουρκική επιχειρησιακή διάταξη προς το Ισραήλ, μετά την ανταλλαγή απειλών Άγκυρας – Τελ Αβίβ με αφορμή την τουρκική στήριξη στην Χαμάς.

Η συνέχιση του προγράμματος πρόσληψης μεγάλου αριθμού συμβασιούχων οπλιτών από τις ΤΕΔ αλλά και το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Τουρκίας, αποσκοπούν στην αύξηση κυρίως των αεροναυτικών στοιχείων εστιάζοντας στις αποβατικές αλλά και στις αερομεταφερόμενες δυνατότητες για κατάληψη νησιωτικού εδάφους καθώς και στην ταχεία μεταφορά μονάδων ειδικών δυνάμεων και σε μεγάλες αποστάσεις.

Όμως η τουρκική πλευρά προβαίνει και σε επικοινωνιακή εκμετάλλευση του θέματος με υπερπροβολή αυτών των νέων διοικήσεων χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα, αφού πολλές από τις νέες διοικήσεις δεν είναι έτοιμες και θα απαιτηθεί μεγάλο χρονικό διάστημα για την ίδρυση αλλά και την επιχειρησιακή τους ετοιμότητα. Ως παράδειγμα αναφέρεται, η ανακοίνωση της ίδρυσης της νέας 16ης Κύριας Αεροπορικής Βάσης Αεριωθουμένων στο Ντάλαμαν έναντι της Ρόδου και ενώ η Τουρκία δεν διαθέτει νέα αεροσκάφη αλλά γίνεται λόγος για αεροπορικά μέσα τα οποία θα αποκτηθούν στο μέλλον. Επίσης, επικοινωνιακό χαρακτήρα έχει και η ανακοίνωση ίδρυσης του νέου Αμφίβιου Σώματος Στρατού με διοικητή υποναύαρχο, καθώς στο Πολεμικό Ναυτικό υφίσταται η Διοίκηση Ομάδας Αμφίβιας Αποστολής με έδρα την Φώκαια με διοικητή επίσης υποναύαρχο στην οποία ήδη υπάγονται η 1η και 2η Ταξιαρχίες Πεζοναυτών.

Η Άγκυρα με τις αλλαγές αυτές αποσκοπεί, στην άσκηση πίεσης στην Αθήνα για άμεσα και απτά αποτελέσματα στις σχετικές διαπραγματεύσεις αλλά και στην Κύπρο ενόψει της νέας πρωτοβουλίας του ΟΗΕ για το Κυπριακό, στην ακύρωση κάθε σχεδίου από πλευράς Ελλάδας και Κύπρου για την στρατιωτική αναβάθμιση της Νήσου, καθώς μία τέτοια εξέλιξη θα περιόριζε την ελευθερία των τουρκικών ελιγμών για αποκλειστική κυριαρχία στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Επιπρόσθετα η τουρκική πλευρά επιδιώκει, στην άσκηση πίεσης στην ελληνική πλευρά για ακύρωση κάθε προγράμματος ανανέωσης του πολεμικού υλικού και ιδιαίτερα του αμερικανικής προέλευσης στα νησιά του Αιγαίου αλλά και στην εξασφάλιση της επιχειρησιακής πρωτοβουλίας έναντι της Ελλάδας στην ευαίσθητη περιοχή του νοτίου Αιγαίου με ταυτόχρονη μείωση της στρατηγικής σημασίας της Κρήτης.

Αυτό όμως το οποίο μένει αναπάντητο, είναι η χρονική συγκυρία που η Τουρκία ανακοίνωσε τη νέα επιθετική διάταξη και ενώ η Αθήνα επιμένει στην τήρηση της Διακήρυξη Φιλίας. Η Άγκυρα ασκεί πίεση στην παρούσα χρονική συγκυρία, καθώς βλέπει ότι η Διακήρυξη Φιλίας δεν της παρέχει στον βαθμό και στον χρόνο που θα επιθυμούσε την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου. Επίσης η τουρκική πλευρά ενοχλείται από τις φωνές στην Ελλάδα οι οποίες δεν συμφωνούν με τις ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις και θεωρεί ότι με την επίδειξη ισχύος και την επικοινωνιακή διαχείριση της υπερπροβολής των δυνατοτήτων των ΤΕΔ θα πετύχει την απομόνωση των διαφωνούντων, ασκώντας παράλληλα και ψυχολογική πίεση με σκοπό την μείωση των αντανακλαστικών του ελληνικού λαού ο οποίος στο δίλημμα πόλεμος ή διαπραγματεύσεις – υποχώρηση θα προτιμήσει την ηρεμία. 

Στο θέμα αυτό συμβάλλουν άθελά τους και όσοι στην Ελλάδα με τον δημόσιο λόγο τους αναπαράγουν το δίλημμα αυτό. Η Τουρκία επιδιώκει απάντηση προς την Ελλάδα και την Κύπρο έναντι της ανακοίνωσης για ίδρυση ναυτικής βάσης στο Μαρί της Κύπρου, η οποία θα αποτελεί απειλή για την τουρκική αποκλειστική κυριαρχία στην ανατολική Μεσόγειο. Η Άγκυρα επιδιώκει να κερδίσει έδαφος ενόψει των αμερικανικών εκλογών ώστε η επόμενη ημέρα να βρει την τουρκική πλευρά σε πλεονεκτικότερη θέση, μιας και η αμερικανική πλευρά ασκεί πίεση για διαπραγματεύσεις και δρομολόγηση της επίλυσης της/των ελληνοτουρκικής/ελληνοτουρκικών διαφοράς/διαφορών. Η τουρκική πλευρά οδηγείται επίσης σε επαναπροσανατολισμό της διάταξης των ΤΕΔ με γνώμονα και την ισραηλινή απειλή, έτσι όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά την 7η Οκτωβρίου και την ανοιχτή στήριξη της Χαμάς από την Άγκυρα.

Η Ελλάδα καλείται να επανεξετάσει την στάση της και κυρίως την εμμονή της στην πεποίθηση ότι, αποτελεί επιτυχία η πρόσκαιρη ηρεμία στο Αιγαίο τηρώντας μονομερώς την Διακήρυξη Φιλίας και ενώ η Άγκυρα προωθεί την αναθεωρητική της ατζέντα.

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.