Ηλιόπουλος Γιώργος
Ένας εκ των φόβων που έχει η Κίνα, σύμφωνα με μια από τις σημαντικότερες ακαδημαϊκές ομάδες Κινέζων στρατηγικών αναλυτών με επικεφαλής τον Huang Jing, καθηγητή της έδρας Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Διεθνών Μελετών της Σαγκάης, είναι να υλοποιηθεί σύντομα κάποιος συμβιβασμός μεταξύ Αμερικανών και Ρώσων στο Ουκρανικό. Σε αυτό το ενδεχόμενο, η ομάδα αυτή των Κινέζων ακαδημαϊκών αναλυτών, προειδοποιεί για ταχύτατη κατάρρευση του περιβάλλοντος ασφαλείας της Κίνας.
Όπως υποστηρίζει, η Ινδία θα αποδεσμευθεί από πολλές τρέχουσες παραμέτρους και θα αποκτήσει μεγαλύτερο βαθμό ελευθερίας για να αντισταθμίσει τις ισορροπίες της με την Κίνα, με νέες επιδιώξεις. Το προφανές στην περίπτωση αυτή πηγάζει από το γεγονός ότι η κρίση της Ουκρανίας έχει αποκαλύψει τις μεγαλύτερες αδυναμίες της Ινδίας και την έχει υποβάλλει σε αφόρητες πιέσεις από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους για να αποστασιοποιηθεί από την Ρωσία.
Από την στιγμή που η Μόσχα θα συμβιβασθεί με την Δύση, η Ινδία θα αποκτήσει δραστικά περισσότερες δυνατότητες για την ενίσχυση των συνεργασιών της με την Ρωσία, ώστε να διασφαλίσει τα βορειοδυτικά της σύνορα με την Κίνα, ενώ θα προσφέρει χρόνο, δυνάμεις και ενέργεια για να επιτύχει νέες ισορροπίες με το Πεκίνο. Η κατάσταση στην Ιαπωνία επίσης θα εξελιχθεί ανάλογα από την στιγμή που η χώρα τηρεί εχθρική στάση έναντι της Κίνας και της Ρωσίας, με την διαμόρφωση ενός σινο-ρωσικού διπόλου να αποτελεί τον χειρότερο στρατηγικό της εφιάλτη.
Οι πρόσφατες μεγάλες κοινές ασκήσεις των ενόπλων δυνάμεων Κίνας και Ρωσίας στην Άπω Ανατολή προσθέτουν νέες πιέσεις στο Τόκυο, αλλά εάν η Μόσχα συμβιβασθεί με την Δύση, τότε αυτόματα η Ιαπωνία θα αποκτήσει έναν σημαντικό μοχλό προσέγγισης με τον άλλοτε αντίπαλό της. Με την Ρωσία να παύει πλέον να αποτελεί αντίπαλο, η Ιαπωνία, καθοδηγούμενη από τις ΗΠΑ, θα οξύνει τις αντιπαραθέσεις της με την Κίνα, με συνέπεια ο συμβιβασμός να επιφέρει το χειρότερο δυνατό πλήγμα στα συμφέροντα των Κινέζων.
Σύγκρουση τύπου Αφγανιστάν
Ο Huang Jing και η ομάδα του διατυπώνουν την άποψη πως η κρίση της Ουκρανίας επιβάλλεται να διατηρηθεί σε σύγκρουση τύπου Αφγανιστάν με αδιευκρίνιστη μακροπρόθεσμη λήξη, προκαλώντας πέραν της αιμορραγίας της Ρωσίας, ανάλογη και μάλλον μεγαλύτερη στην Δύση, προς όφελος της Κίνας. Εάν η Ρωσία και η Δύση εγκλωβισθούν σε μία μακροχρόνια σύγκρουση σε ουκρανικό έδαφος, τότε θα αναλωθούν στην αντιπαράθεσή τους και αναγκαστικά θα εξασθενίσουν, ευνοώντας τα κινεζικά συμφέροντα.
Στην περίπτωση αυτή η πίεση προς την Κίνα στις ζώνες του Ειρηνικού και του Ινδικού θα απομειωθεί δραστικά και η βιομηχανική μετανάστευση από την Ευρώπη προς την Κίνα θα συνεχισθεί με εντονότερους ρυθμούς, λόγω της επιδείνωσης των συνθηκών ασφαλείας στην γηραιά ήπειρο και της απώλειας της ανταγωνιστικότητάς της.
Η Κίνα θα αποκτήσει απεριόριστες σχεδόν προσβάσεις στην Κεντρική Ασία και την Άπω Ανατολή, με νέες και πολλαπλάσιες δυνατότητες ελιγμών. Επιπλέον θα εδραιωθεί ως η μοναδική μεγάλη δύναμη που θα παραμείνει σχεδόν αλώβητη από την σύγκρουση φθοράς στην Ουκρανία και θα αποκτήσει μεγαλύτερη ευχέρεια για να διαχειρισθεί το ζήτημα της Ταϊβάν, με τους δικούς της όρους και σαφέστατα καταθλιπτικά μικρότερο κόστος.
Σε πρόσφατο σχετικό άρθρο της γνωστής οικονομικής εφημερίδας Financial Times, υποστηρίζεται πως διάφοροι, αν και ανώνυμοι Κινέζοι αξιωματούχοι, εξομολογούνται πως η παραπαίουσα επιχείρηση της Μόσχας στην Ουκρανία, μειώνει την απόδοση των επενδύσεων του Πεκίνου από τις διμερείς του σχέσεις με την Μόσχα. Παράλληλα σημειώνουν πως ο Κινέζος πρόεδρος προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από τον Ρώσο ομόλογό του και την πολιτική του, επιχειρώντας μία διόρθωση των σχέσεων της Κίνας με την Ρωσία, με παράλληλη ενίσχυση των αντίστοιχων με την Δύση και ειδικά με την Ευρώπη.
Όμως μία προσεκτική παρατήρηση των διαβουλεύσεων στο εσωτερικό της χώρας με επίκεντρο την κρίση της Ουκρανίας, προδίδει πως οι υποτιθέμενες αποκαλύψεις αποτελούν είτε επικοινωνιακό αιφνιδιασμό του Πεκίνου, είτε όνειρα θερινής νυκτός μίας μερίδας στρατηγικών αναλυτών της Δύσης. Η μέχρι τούδε στρατηγική της Κίνας σε μία κρίση που εμπλέκει πλέον ολόκληρη την Ευρώπη, πιστοποιεί πως επιθυμεί να διατηρεί θέση θεατή, παρά τις επαναλαμβανόμενες δημόσια προθέσεις να προσφέρει τις υπηρεσίες της για την συμφιλίωση και την ειρήνη μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών.
Η επιστολή Casella
Σε αντίθεση με την κινεζική θέση, ο πρώην εκπρόσωπος του Διεθνούς Κέντρου Μεταναστευτική Πολιτικής (International Center for Migration Policy Development) στην Γενεύη και νυν αναλυτής για μεγάλες εφημερίδες όπως οι Le Monde, The Times, The New York Times, Die Zeit, The Guardian και το ελβετικό τηλεοπτικό δίκτυο, Alexander Casella, απευθύνει ανοικτή επιστολή στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ.
Στην επιστολή με ημερομηνία 28 Φεβρουαρίου, ο Casella ψέγει τον António Guterres, για την στάση του έναντι των χωρών-μελών του οργανισμού και ειδικά για την συμπεριφορά του προς τους Αμερικανούς και τους συμμάχους τους, όπου φροντίζει να μην πιέζει και να μην ενοχλεί, με στόχο να συνεχίσει απρόσκοπτα την σταδιοδρομία του.
Η επιστολή περιλαμβάνει έξι σημεία προτάσεων για την παύση των εχθροπραξιών στην Ουκρανία, με το πρώτο να εστιάζεται στην άμεση κήρυξη εκεχειρίας και τερματισμού των συγκρούσεων. Το δεύτερο θέτει την περιοχή του Donbas υπό τον έλεγχο ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ επί μία δεκαετία, με την συμμετοχή δυνάμεων από την Ιαπωνία, την Ινδία, το Ισραήλ, την Κίνα, την Νότιο Κορέα, την Τουρκία και άλλες χώρες.
Το τρίτο αφορά την επιστροφή όλων των κατοίκων που έχουν εκτοπισθεί και επιθυμούν να επιστρέψουν σε συνδυασμό με την άμεση ανασυγκρότηση και ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων υποδομών και κατοικιών. Το τέταρτο προβλέπει διεξαγωγή δημοψηφισμάτων στην λήξη της δεκαετίας, ώστε να επιτραπεί στους κατοίκους να επιλέξουν την χώρα στην οποία επιθυμούν να ενταχθούν και το πέμπτο εκχωρεί την Κριμαία στην Ρωσία επί 99 έτη, υπό τον όρο να αναγνωρισθεί από την Μόσχα πως κατέχει ουκρανικό έδαφος. Τέλος οι προτεινόμενες διαδικασίες προβλέπεται να συνδυασθούν με σταδιακή άρση των κυρώσεων, ώστε να επιτραπεί στην Ρωσία να επανέλθει προοδευτικά στην διεθνή αγορά.
Ο Casella τονίζει πως όλοι οι εμπλεκόμενοι στην κρίση της Ουκρανίας διανύουν φάση “ήττας” λόγω του ότι δεν διαθέτουν καμία εναλλακτική επιλογή, την οποία όμως οφείλει να προσφέρει ο ΟΗΕ. Εάν πάντως ο Γενικός Γραμματέας, εμφανισθεί απρόθυμος ή ανίκανος να διαχειρισθεί μία ειρηνευτική λύση, τότε κατά τον Casella επιβάλλεται να παραιτηθεί.
Δημοσίευση σχολίου