«Στρατηγική με τακτικούς ελιγμούς είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για τη νίκη. Τακτικοί ελιγμοί χωρίς στρατηγική είναι ο θόρυβος πριν από την ήττα». Αυτό έγραψε ο Κινέζος θεωρητικός του πολέμου Σουν Τζου τον 5ο π.Χ. αιώνα.
Μια ακόμη σημαντική ρήση του διάσημου Κινέζου είναι κι αυτή: «Ένας επιδέξιος πολεμιστής κινεί τον αντίπαλό του. Δεν περιμένει ο αντίπαλός του να κινήσει αυτόν».
Όσο για τις βασικές αρχές της στρατηγικής; «Οι αρχές της στρατηγικής είναι να ξέρεις το πεδίο μάχης, να ξέρεις τις δυνάμεις του αντιπάλου σου και να κάνεις κάτι που ο αντίπαλος σου δεν περιμένει».
Και μία τελευταία διαπίστωση: «Η επιβίωση εξαρτάται από τις δικές μας ενέργειες. Η ευκαιρία για θρίαμβο εξαρτάται από τις ενέργειες των άλλων».
Πώς μας προέκυψε ο Σουν Τζου; Ας όψεται ο υπουργός Οικονομικών Ι. Στουρνάρας, ο οποίος, συζητώντας με τον διευθυντή του «Βήματος της Κυριακής» Αντώνη Καρακούση, δήλωσε αισιόδοξος για έξοδο από την κρίση και για... απόβαση Κινέζων επενδυτών.
Ως μεγάλη επένδυση, για την οποία οι Κινέζοι δείχνουν... ενθουσιασμό, ανέφερε μάλιστα το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», καθώς «αν όντως προχωρήσουν στην εξαγορά του αεροδρομίου από τη γερμανική Hochtief και προωθήσουν το επενδυτικό σχέδιό τους, τότε θα μιλάμε για πραγματικές ευκαιρίες ανάπτυξης».
Όμως, πριν στεγνώσει το μελάνι της... εκτύπωσης, η Hochtief πούλησε τη συμμετοχή της στο ελληνικό αεροδρόμιο στην... καναδική εταιρεία Public Sector Pension Investment Board of Canada, διαχειρίστρια επενδύσεων συνταξιοδοτικών ταμείων του Καναδά, αντί 1,1 δισ. ευρώ. Τώρα η κυβέρνηση δηλώνει... αιφνιδιασμένη.
Πάει περίπατο λοιπόν μία από τις βασικές αρχές της στρατηγικής: «Nα κάνεις κάτι που ο αντίπαλός σου δεν περιμένει». Κοινώς, αιφνιδίασέ τον πριν σε αιφνιδιάσει. Τώρα ο πρωθυπουργός στο Πεκίνο, στις 15-19 Μαΐου, πρέπει να πουλήσει (και πόσο;) από το... κρατικό 55% του αεροδρομίου; Αφήστε ότι δεν είναι σαφές τι θα γίνει με την εκκρεμότητα του μάνατζμεντ.
Το δίδαγμα
Ένα δίδαγμα από την αγοραπωλησία του «Ελευθέριος Βενιζέλος» και τον τρόπο λειτουργίας του fund των αγοραστών είναι ότι τα ασφαλιστικά ταμεία προσπαθούν να επενδύουν τα χρήματά τους επωφελώς για τους ασφαλισμένους τους.
Αντιθέτως στην Ελλάδα τα υποχρέωσαν να επενδύουν σε «δομημένα» ομόλογα, τα έβαλαν με το ζόρι να καταθέσουν τα λεφτά τους στην Τράπεζα της Ελλάδος, ύστερα με το ζόρι να τα κάνουν ελληνικά ομόλογα – ενδεχομένως αυτά που ξεφορτώνονταν με ασφάλεια διάφοροι ξένοι – και τέλος τους τράβηξαν ένα κούρεμα «γουλί» χρεοκοπώντας τα, ώστε σήμερα να μιλάμε για την εθνική σύνταξη των 360 ευρώ για όλους.
Αν, λοιπόν, σύμφωνα με τον Σουν Τζου, πράγματι «η επιβίωση εξαρτάται από τις δικές μας ενέργειες», τότε οι τρεις μνημονιακές κυβερνήσεις κατάφεραν ακριβώς το αντίθετο: να στερήσουν από τους συνταξιούχους, νυν και μέλλοντες, αυτήν τη δυνατότητα: της επιβίωσης.
Ωστόσο και οι τρεις φαίνεται να ασπάζονται το δεύτερο σκέλος της άποψης του αρχαίου Κινέζου θεωρητικού: «Η ευκαιρία για θρίαμβο εξαρτάται από τις ενέργειες των άλλων». Ως εκ τούτου εγκατέλειψαν τη μοίρα τους – και τη δική μας – στην ελάχιστα αγαθή προαίρεση των «άλλων». Δηλαδή των δανειστών.
Έτσι Σαμαράς και Στουρνάρας ευελπιστούν ότι, αν παραμείνουν καλά παιδιά, ίσως πείσουν τη Γερμανία να κουρέψει, αυτήν τη φορά, το δημόσιο χρέος με ζημία των επίσημων δανειστών, δηλαδή της ευρωζώνης. Το ότι τα κουρέματα θα παγιωθούν ως εσωτερικά και όχι ως εξωτερικά, όπως κατέδειξε το κυπριακό υπόδειγμα, διαφεύγει την προσοχή των κυβερνητικών – ή το αποσιωπούν χάριν της εικονικής πραγματικότητας στην οποία θέλουν να ζούμε.
Καζίκι από το ΔΝΤ
Μάλιστα ο υπουργός, όπως αναφέρει το σχετικό ρεπορτάζ, «ελπίζει ότι κάποια στιγμή η ευρωπαϊκή λιτότητα θα καμφθεί και οι Γερμανοί θα αποδεχθούν τη μεταφορά πόρων στον ευρωπαϊκό Νότο». Υπολογίζει όντως πολύ στην «ανάπτυξη»: «Προσβλέπει επίσης στη βοήθεια των Γερμανών για την ίδρυση – ή τη μετατροπή κάποιας εκ των υπαρχουσών – μιας επενδυτικής τράπεζας, η οποία θα αναλάβει περισσότερο ρίσκο για την ανάπτυξη της χώρας. “Το σχήμα υπάρχει στη Γερμανία, μπορεί να λειτουργήσει και εδώ” τονίζει χαρακτηριστικά».
Το... ΔΝΤ όμως διαφωνεί και σημειώνει στην τελευταία έκθεσή του ότι πρέπει να αποφευχθούν οι όποιες προσπάθειες για «τεχνητή» δημιουργία ανάκαμψης, διότι τα διεθνή στοιχεία είναι τουλάχιστον «μεικτά» όσον αφορά τη χρησιμότητα μέτρων όπως οι τράπεζες ανάπτυξης. Μάλιστα το ΔΝΤ – δηλαδή ο... αγαπημένος μας Μπομπ Τράα – θεωρεί πως η Ελλάδα δεν έχει το περιθώριο να κατευθύνει πόρους σε «μη παραγωγικές χρήσεις».
Επιπλέον το Ταμείο επιδιώκει να φρενάρει μια ακόμη επιδίωξη της κυβέρνησης: τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, για τις οποίες μάλιστα έτερος υπουργός της κυβέρνησης, ο επί της Αναπτύξεως Κωνσταντίνος Χατζηδάκης, δήλωσε ότι εμείς ζητάμε από τη Γερμανία την άδεια για να τις εφαρμόσουμε.
Τι λέει επ’ αυτού το ΔΝΤ; Ότι είναι απαράδεκτες τέτοιες ζώνες μηδενικής φορολογίας και ανάλογες επιδοτήσεις (ή φορολογικές ελαφρύνσεις) που στοχεύουν σε συγκεκριμένους τομείς, καθώς η Ελλάδα δεν «αντέχει» ένα ακόμη πιο πολύπλοκο φορολογικό σύστημα, το οποίο θα λειτουργεί εν τέλει ενάντια στην κρίσιμη προσπάθεια να βελτιωθεί η είσπραξη φόρων.
Λέτε να πτοηθεί όμως η κυβέρνηση αυτή, η οποία μέχρι και κρατικό οργανισμό ιδρύει που θα χρηματοδοτεί κατά προτίμηση τους Γερμανούς και τους Γάλλους επενδυτές, όπως προσφάτως είχε αποκαλύψει η «Ελευθεροτυπία»;
Άλλ’ αντ’ άλλων
Λέει όμως κι άλλα ο υπουργός για την επενδυτική πλημμυρίδα που αναμένει, καθώς, εκτός από τους Κινέζους, που ήδη έχασαν το μεγάλο αεροδρόμιο και θα αρκεστούν, ίσως, σε κάποια μικρά περιφερειακά, αλλά και τους Γερμανογάλλους, που θα επιδοτούνται από το ελληνικό κράτος για να επενδύσουν, έρχονται και οι... Ρώσοι, με το ειδικό και έντονο ενδιαφέρον τους για τον τομέα της ενέργειας.
• Προφανώς... γι’ αυτό η ελληνική κυβέρνηση πάει από αναβολή σε αναβολή την πώληση της ΔΕΠΑ και του ΔΕΣΦΑ: για να... μην καταλήξει σε ρωσικά χέρια.
• Προφανώς, στο ίδιο πλαίσιο, ο πρωθυπουργός βάζει τα δυνατά του, όπως μας πληροφορεί πάλι το «Βήμα», ώστε να προωθηθεί ο αμερικανικού ενδιαφέροντος ενεργειακός αγωγός ΤΑΡ και όχι ο ρωσικών συμφερόντων Nabucco West. Είναι αυτό που λένε «δεν ξέρει η δεξιά τους τι ποιεί η ακόμη πιο δεξιά τους» ή απλώς μας δουλεύουν ψιλό γαζί;
Σε κάθε περίπτωση πάντως φαίνεται ότι δεν έχουν ιδέα από... Σουν Τζου, αφού αγνοούν το πρώτο από τα αποφθέγματά του που καταγράψαμε προλογικά: «Στρατηγική με τακτικούς ελιγμούς είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για τη νίκη. Τακτικοί ελιγμοί χωρίς στρατηγική είναι ο θόρυβος πριν από την ήττα». Άντε τώρα να τους εξηγήσεις τι είναι η στρατηγική. Δύσκολα πράγματα...
πηγή
Δημοσίευση σχολίου