Με την απόδοση πολιτικών και προσωπικών ευθυνών στον πρόεδρο Δ. Χριστόφια, ολοκλήρωσε το πόρισμά του ο πρόεδρος της μονομελούς ερευνητικής επιτροπής για τη διεξαγωγή έρευνας σχετικά με την έκρηξη στο Μαρί. Ο κ. Πολυβίου καταλόγισε βαρύτατες πολιτικές και προσωπικές ευθύνες στον πρόεδρο Χριστόφια, όπως και στους υπουργούς Εξωτερικών και Αμύνης, κ.κ. Κυπριανού και Παπακώστα αντίστοιχα. Ο κ. Πολυβίου με ένα πόρισμα – καταπέλτη είναι ξεκάθαρος: Ο πρόεδρος Χριστόφιας ενήργησε με «ασύγγνωστη αμέλεια», και φέρει τη μεγαλύτερη και την κύρια ευθύνη.
Η δημοσίευση του Προρίσματος έχει δημιουργήσει ποικίλλες αντιδράσεις στη λευκωσία όπου οι «αγανακτισμένοι» κάλεσαν χθες βράδυ τον κόσμο σε συγκέντρωση διμαρτυρίας απαιτώντας την παραίτηση του Δ. Χριστόφια. Σε εξαιρετικά δύσκολη θέση έχει περιέλθει η ηγεσία του ΑΚΕΛ καθώς όπως ακούγεται υπηρξαν φωνές που ζήτησαν την παραίτηση του κ. Χριστόφια, από τα θεσμικά όργανα του κόμματος ενώ κάποιοι μίλησαν και για παραίτηση από την Προεδρία. Ωστόσο aργά χθες το απόγευμα o ο ίδιος ο Δ. Χριστόφιας, ανακοίνωσε ότι “απορρίπτει το πόρισμα και δεν σκοπεύει να παραιτηθεί“. Για το θέμα ενημέρωσε και τον Γ. Παπανδρέου.
Tι λέει το Πόρισμα για τον Δ. Χριστόφια
«Η κατάληξή μου έχει ως ακολούθως:Ο Υπουργός Άμυνας βαρύνεται με πολύ σοβαρές ευθύνες(θεσμικές και προσωπικές), όπως έχει επεξηγηθεί λεπτομερώς πιο πάνω. Επίσης, ο Υπουργός Εξωτερικών βαρύνεται με πολύ σοβαρές ευθύνες (θεσμικές και προσωπικές), όπως έχει επεξηγηθεί λεπτομερώς πιο πάνω. Η κύρια ευθύνη όμως ανήκει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος προΐσταται του Κράτους και της Κυβέρνησης. Ο Πρόεδρος είχε το γενικό πρόσταγμα καθώς και την κυριαρχική εξουσία σε σχέση με το υπό κρίση θέμα. Ο Πρόεδρος έχει τη μεγίστη ευθύνη για την ανεπάρκεια, την αμέλεια και την ολιγωρία που επιδείχθηκαν. Έχει συνεπώς την πιο μεγάλη ευθύνη για το τι συνέβη. Σαφώς, η τύχη του φορτίου ανήκε στην Εκτελεστική Εξουσία του Κράτους. Η Εκτελεστική
Εξουσία, της οποίας προΐσταται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, απέτυχε οικτρά να λάβει τα αναγκαία μέτρα για το χειρισμό του θέματος, συμπεριλαμβανομένης της ασφαλούς φύλαξης του φορτίου στην Κύπρο. Ανεξάρτητα από θέματα εξωτερικής πολιτικής (όπως εγείρονται από τη συνάντηση των Προέδρων Χριστόφια και Assad στις 31.8.2009 και τις διαβεβαιώσεις που εκεί δόθηκαν), εν όψει της σημασίας του θέματος και αυξανόμενης επικινδυνότητας του φορτίου, πράγματα που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει, ήταν απόλυτα αναγκαίο να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα με βασικό στόχο τη διασφάλιση των ζωτικών συμφερόντων της πολιτείας και των πολιτών. Το θέμα δεν έπρεπε να αφεθεί να συζητείται για δύο και πλέον χρόνια από επιτροπές και από εκπροσώπους διαφόρων κρατικών υπηρεσιών, χωρίς συντονισμό και χωρίς αποτέλεσμα. Το υπό κρίση θέμα δεν έπρεπε να αφεθεί στο έλεος των συνήθων γραφειοκρατικών διαδικασιών, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η αυξανόμενη επικινδυνότητα του φορτίου που ήταν ή έπρεπε να είναι εμφανής σε όλους, και ιδιαίτερα στον επικεφαλής της Εκτελεστικής Εξουσίας του Κράτους, δηλαδή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Επαναλαμβάνω ότι πέραν του πολιτειακού του αξιώματος και της θεσμικής του ιδιότητας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε ο ίδιος αναλάβει τη διαχείριση του επικίνδυνου φορτίου (τόσο στην πραγματικότητα όσο και στα μάτια των άλλων εμπλεκομένων), έχοντας τον υπέρτατο έλεγχο αυτού.
Ήταν ο Πρόεδρος που ήταν υπεύθυνος για τη λήψη των ουσιωδών αποφάσεων επί του θέματος. Ήταν οι αποφάσεις και η πολιτική του Προέδρου που οδήγησαν στη μακρά παραμονή του φορτίου στην Κύπρο, υπό τις απαράδεκτες συνθήκες φύλαξης του. Κρίνω ότι οι ενέργειες, πράξεις και αποφάσεις του Προέδρου ουδόλως ανταποκρίνονται στο ελάχιστο επίπεδο της αναμενόμενης από αυτόν επιμέλειας (τόσο για το δημόσιο συμφέρον, για την οικονομία του τόπου αλλά κυρίως για την ασφάλεια των πολιτών της Δημοκρατίας).
Η ουσία του πράγματος είναι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στην υπό εξέταση περίπτωση, απέτυχε να μεριμνήσει ή έστω και να λάβει στοιχειώδη μέτρα για την ασφάλεια πολιτών της Κυπριακής
Δημοκρατίας, και ιδιαίτερα στρατιωτών και πυροσβεστών.
Τονίζω, διευκρινίζω και καταλήγω ότι δεν αναφέρομαι απλώς σε θεσμική και εξ αξιώματος πολιτική ευθύνη, που πάντα υπάρχει.
Στην προκειμένη περίπτωση, καταλογίζω στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σοβαρότατες προσωπικές ευθύνες για το τραγικό συμβάν και τις συνέπειές του».
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου