Το διάστημα αυτό κατά το οποίο δύο ερευνητικά σκάφη της Τουρκίας βρίσκονται το ένα έξω από τη Θράκη και το άλλο έξω από την Κύπρο, βρήκε ευκαιρία ο διευθυντής σύνταξης της «Χουριέτ» να δημοσιεύσει επιστολή Τούρκου αξιωματικού του ναυτικού που υπηρετούσε στην φρεγάτα Γιαβούζ, που ήταν το πλοίο διοικήσεως στην κρίση των Ιμίων.
Στο άρθρο αυτό δημοσιεύεται η πληροφορία ότι η φρεγάτα περί τα μεσάνυχτα της 30 προς 31 Ιανουαρίου 1996 είχε αγκυροβολήσει δίπλα στην «αφύλακτη» δεύτερη Ίμια, οπότε και έλαβε το σήμα εκτάκτου ανάγκης του ελικοπτέρου της φρεγάτας Ναυαρίνο. Το κατάστρωμα της ελληνικής φρεγάτας ήταν σκοτεινό, αναφέρει λόγω επιχειρησιακής ετοιμότητας. Τότε ο Τούρκος διοικητής της ομάδος πλοίων, που επέβαινε στη Γιαβούζ έδωσε εντολή και κλήθηκε το ελικόπτερο να προσγειωθεί στη φρεγάτα. Παρενέβη ο πλοίαρχος της φρεγάτας Ναυαρίνο, με τρεμάμενη φωνή και ανέφερε στο Διεθνές Δίκτυο “negative negative” (αρνητικό, αρνητικό).
Το δεύτερο θέμα που διαπραγματεύεται ο διευθυντής και αρθρογράφος της Χουριέτ, σχετίζεται με το ποιος από τη τουρκική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία είχε την ιδέα κατάληψης της αφύλακτης Ίμια. Ο Τούρκος αξιωματικός του ναυτικού επιμένει ότι την αρχική ιδέα είχε ο παραδίδων πλοίαρχος Αχμέτ Ερόλ, (την ίδια νύχτα έγινε παράδοση της διοίκησης στην φρεγάτα σε άλλον κυβερνήτη), ο οποίος με τα δίοπτρα νυκτός είχε διαπιστώσει την έλλειψη φρουράς στη νησίδα και όχι όπως έχει επικρατήσει ο βοηθός του ΥΠΕΞ Ιναλ Βατού.
Η πρόταση του Τούρκου πλοίαρχου υποβλήθηκε στον Αρχηγό του τουρκικού ΓΕΝ Γκιουβέν Ερκαγιά και η εντολή για κατάληψη έφθασε στις 23:30 και η εκτέλεση έγινε στις 3:10, στις 30 Ιανουαρίου 1996 με τη άκατο εφόδου ΤCG Gurbet.
Σε άλλη τουρκική εφημερίδα, τη Χαμπερτούρκ, ο βασικός αρθρογράφος Φατίχ Αλταυλί, που το 1996 εργαζόταν στη Χουριέτ, με το κύριο άρθρο του μέμφεται τον Ερτουγρούλ Οζκιόκ και τον κατηγορεί ότι αυτός είχε την ιδέα αφαίρεσης της ελληνικής σημαίας και την τοποθέτηση της τουρκικής και την έκδοση πρωτοσέλιδου.
Ο γράφων επεσήμανε στο διευθυντή ότι πιθανόν να ξεσπάσει πόλεμος, αλλά ο άλλος «σφύριξε αδιάφορα», όπως λέει και έδωσε εντολή στον ανταποκριτή της Σμύρνης Τζεσούρ Σερτ να προχωρήσει, τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Το αξιοσημείωτο είναι ότι ο αρθρογράφος κατηγορεί τη «Χουριέτ» και τον πρώην διευθυντή του, για το σκοτεινό και προβοκατόρικο ρόλο που έχει παίξει η εφημερίδα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και όχι μόνο.
Ανεξάρτητα από την ακρίβεια των γραφομένων από τους δύο Τούρκους δημοσιογράφους με την επανεμφάνιση του θέματος, επιβεβαιώνονται τα παρακάτω:
Το πλήρωμα του ελληνικού ελικοπτέρου χάθηκε άδικα. Η τουρκική ηγεσία εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία που της δόθηκε, παραμένοντας η δεύτερη Ίμια αφύλακτη από ελληνικής πλευράς, παίρνοντας φυσικά την έγκριση των ΗΠΑ. Είναι σκοτεινός ο ρόλος των ΜΜΕ στη γειτονική χώρα και ιδιαίτερα του συγκροτήματος «Χουριέτ» - «Μιλιέτ» και συχνά αναλαμβάνει αποστολές, που εξυπηρετούν το στρατό και τις υπηρεσίες πληροφοριών και ασφαλείας. Τούτο εξηγεί και τις φορολογικές διώξεις που δέχθηκε εκ μέρους της κυβέρνησης Ερντογάν. Οι λεπτομέρειες που έρχονται σταδιακά στο φώς, από τουρκικής πλευράς, επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι σχεδιασμός δεν υπήρχε αλλά όλη η κρίση, που έφερε στα πρόθυρα του πολέμου τις δύο χώρες, ήταν αποτέλεσμα της ευκαιριακής εκμετάλλευσης από το δίδυμο Τσιλέρ-Ερκαγιά της «άσκησης εξωτερικής πολιτικής» στη χώρα μας από όλους τους αναρμόδιους φορείς δημάρχους κλπ.
Η ανακίνηση του θέματος αυτή τη περίοδο από τα τουρκικά μέσα έχει και άλλη διάσταση, αναφορικά με την παροχή στήριξης προς τους αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού που δικάζονται για σύνταξη σχεδίων ανατροπής της κυβέρνησης Ερντογάν, επιβεβαιώνοντας τις ιδιαίτερες σχέσεις ΜΜΕ - στρατού και γενικά με τις υπηρεσίες ασφαλείας.
Τώρα που διεξάγονται συνομιλίες μεταξύ των δύο κρατών ενώ παράλληλα οι τουρκικές ερευνητικές ναυτικές και μονάδες μάχης, βάσει σχεδίου, πλέουν στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο και δημιουργούν τετελεσμένα γεγονότα, αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να συζητηθεί στα αρμόδια όργανα η διάταξη των ελληνικών ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων διότι η υπάρχουσα, κυρίως του ναυτικού, δεν εξασφαλίζει τον απαιτούμενο χρόνο αντίδρασης, που είναι απαραίτητος σε έκτακτες καταστάσεις. Η διασπορά μονάδων εν πλω δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα διότι αφενός επιφέρει κούραση και αφετέρου απαιτεί να έχεις την πρωτοβουλία η όποια ανήκει στην άλλη πλευρά.
Δημοσίευση σχολίου