Στην προσπάθειά του να εκσυγχρονιστεί ο στρατός της χώρας αυτής των Βαλκανίων έχει αποκτήσει ένα σύγχρονο αλλά ετερόκλιτο οπλοστάσιο
Μία χώρα στη βαλκανική χερσόνησο με ταραχώδες παρελθόν καταβάλλει συντονισμένες προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεών της εν μέσω αυξανόμενων εντάσεων με τα γειτονικά της κράτη.
Ωστόσο, στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού, ο στρατός της χώρας έχει αναδειχθεί ως μία από τις πιο τις σπάνιες δυνάμεις στην περιοχή και τον κόσμο ολόκληρο, χειριζόμενος εξοπλισμό από τη Ρωσία, τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, την Κίνα και τώρα το Ισραήλ.
Η χώρα αυτή είναι η Σερβία.
Ως μέρος της προσπάθειας εκσυγχρονισμού, η Σερβία ολοκλήρωσε πρόσφατα μια συμφωνία 335 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ με τον ισραηλινό αμυντικό κολοσσό Elbit Systems για την απόκτηση του προηγμένου συστήματος πυραύλων πυροβολικού PULS (Precise and Universal Launching System) και των αναγνωριστικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών Hermes 900 MALE.
Το Elbit PULS είναι ένα εξελιγμένο, πυραυλικό σύστημα πυροβολικού που επιτρέπει στον χειριστή να επιλέγει διαφορετικά πυρομαχικά με βάση τις απαιτήσεις της αποστολής, χάρη στο εύρος διαμετρήματος των όπλων του.
Το PULS μπορεί να εκτοξεύσει πυραύλους 122 χιλιοστών με βεληνεκές 40 χιλιομέτρων, ρουκέτες 160 χιλιοστών με εμβέλεια 45 χιλιομέτρων, ρουκέτες 306 χιλιοστών με βεληνεκές 150 χιλιομέτρων και βαρείς πυραύλους και πυραύλους όπως οι EXTRA και Predator Hawk, με βεληνεκές περίπου 300 χιλιομέτρων.
Το πιο σημαντικό, στο PULS είναι η αρθρωτή αρχιτεκτονική του.
Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε διάφορα τροχοφόρα διαφορετικών μεγεθών, συμπεριλαμβανομένων των 4×4, 6×6 και 8×8.
Το σύστημα πυροβολικού PULS μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα ή να ενσωματωθεί σε προϋπάρχοντα δίκτυα διοίκησης και ελέγχου.
Επιπλέον, αυτό το υπερσύγχρονο σύστημα πυροβολικού μπορεί να λάβει πληροφορίες στόχευσης απευθείας από παρατηρητές, ραντάρ ή UAV.
Η ευελιξία και οι δυνατότητες ακριβούς στόχευσης του PULS το καθιστούν εξαιρετικά κατάλληλο για σύγχρονα περιβάλλοντα πεδίων μάχης όπου η προσαρμοστικότητα, η ταχύτητα και η ακρίβεια είναι ζωτικής σημασίας.
Αγορές όπλων με το βλέμμα στην Κροατία
Η εξαγορά υπογραμμίζει την αφοσίωση της Σερβίας στην ενίσχυση των αμυντικών της δυνατοτήτων ενόψει των αυξανόμενων περιφερειακών εντάσεων και του γεωπολιτικού ανταγωνισμού με την Κροατία.
Η σερβική αγορά του PULS ακολουθεί την κροατική του αμερικανικού συστήματος πυραύλων υψηλής κινητικότητας (HIMARS).
Στην πραγματικότητα, ο Σέρβος πρόεδρος Aleksandar Vucic τόνισε τις εξελιγμένες δυνατότητες των ισραηλινών συστημάτων σε μια προσπάθεια να τοποθετηθεί το PULS ως άμεσο αντίμετρο στις επεκτεινόμενες στρατιωτικές δυνατότητες της Κροατίας.
Οι δύο γείτονες συνεχίζουν να έχουν εντάσεις σποραδικά από τη δεκαετία του 1990, όταν, κατά τη διάρκεια του βαλκανικού πολέμου, στρατιώτες υπό την ηγεσία της Σερβίας επενέβησαν στην Κροατία σε μία επιχείρηση που είχε ως αποτέλεσμα την ήττα του Βελιγραδίου και την απέλαση δεκάδων χιλιάδων Σέρβων που ζούσαν εκεί μετά και την εμπλοκή του ΝΑΤΟ.
Τα δύο κράτη, αν και δεν αντιμετωπίζουν άμεσα το ένα το άλλο, παραμένουν εγκλωβισμένα σε μια τεταμένη αντιπαλότητα, η οποία καθοδηγεί την αγορά εξελιγμένων όπλων και από τις δύο πλευρές, γράφουν οι Eurasian Times.
Μία χώρα στη βαλκανική χερσόνησο με ταραχώδες παρελθόν καταβάλλει συντονισμένες προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεών της εν μέσω αυξανόμενων εντάσεων με τα γειτονικά της κράτη.
Ωστόσο, στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού, ο στρατός της χώρας έχει αναδειχθεί ως μία από τις πιο τις σπάνιες δυνάμεις στην περιοχή και τον κόσμο ολόκληρο, χειριζόμενος εξοπλισμό από τη Ρωσία, τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, την Κίνα και τώρα το Ισραήλ.
Η χώρα αυτή είναι η Σερβία.
Ως μέρος της προσπάθειας εκσυγχρονισμού, η Σερβία ολοκλήρωσε πρόσφατα μια συμφωνία 335 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ με τον ισραηλινό αμυντικό κολοσσό Elbit Systems για την απόκτηση του προηγμένου συστήματος πυραύλων πυροβολικού PULS (Precise and Universal Launching System) και των αναγνωριστικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών Hermes 900 MALE.
Το Elbit PULS είναι ένα εξελιγμένο, πυραυλικό σύστημα πυροβολικού που επιτρέπει στον χειριστή να επιλέγει διαφορετικά πυρομαχικά με βάση τις απαιτήσεις της αποστολής, χάρη στο εύρος διαμετρήματος των όπλων του.
Το PULS μπορεί να εκτοξεύσει πυραύλους 122 χιλιοστών με βεληνεκές 40 χιλιομέτρων, ρουκέτες 160 χιλιοστών με εμβέλεια 45 χιλιομέτρων, ρουκέτες 306 χιλιοστών με βεληνεκές 150 χιλιομέτρων και βαρείς πυραύλους και πυραύλους όπως οι EXTRA και Predator Hawk, με βεληνεκές περίπου 300 χιλιομέτρων.
Το πιο σημαντικό, στο PULS είναι η αρθρωτή αρχιτεκτονική του.
Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε διάφορα τροχοφόρα διαφορετικών μεγεθών, συμπεριλαμβανομένων των 4×4, 6×6 και 8×8.
Το σύστημα πυροβολικού PULS μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα ή να ενσωματωθεί σε προϋπάρχοντα δίκτυα διοίκησης και ελέγχου.
Επιπλέον, αυτό το υπερσύγχρονο σύστημα πυροβολικού μπορεί να λάβει πληροφορίες στόχευσης απευθείας από παρατηρητές, ραντάρ ή UAV.
Η ευελιξία και οι δυνατότητες ακριβούς στόχευσης του PULS το καθιστούν εξαιρετικά κατάλληλο για σύγχρονα περιβάλλοντα πεδίων μάχης όπου η προσαρμοστικότητα, η ταχύτητα και η ακρίβεια είναι ζωτικής σημασίας.
Αγορές όπλων με το βλέμμα στην Κροατία
Η εξαγορά υπογραμμίζει την αφοσίωση της Σερβίας στην ενίσχυση των αμυντικών της δυνατοτήτων ενόψει των αυξανόμενων περιφερειακών εντάσεων και του γεωπολιτικού ανταγωνισμού με την Κροατία.
Η σερβική αγορά του PULS ακολουθεί την κροατική του αμερικανικού συστήματος πυραύλων υψηλής κινητικότητας (HIMARS).
Στην πραγματικότητα, ο Σέρβος πρόεδρος Aleksandar Vucic τόνισε τις εξελιγμένες δυνατότητες των ισραηλινών συστημάτων σε μια προσπάθεια να τοποθετηθεί το PULS ως άμεσο αντίμετρο στις επεκτεινόμενες στρατιωτικές δυνατότητες της Κροατίας.
Οι δύο γείτονες συνεχίζουν να έχουν εντάσεις σποραδικά από τη δεκαετία του 1990, όταν, κατά τη διάρκεια του βαλκανικού πολέμου, στρατιώτες υπό την ηγεσία της Σερβίας επενέβησαν στην Κροατία σε μία επιχείρηση που είχε ως αποτέλεσμα την ήττα του Βελιγραδίου και την απέλαση δεκάδων χιλιάδων Σέρβων που ζούσαν εκεί μετά και την εμπλοκή του ΝΑΤΟ.
Τα δύο κράτη, αν και δεν αντιμετωπίζουν άμεσα το ένα το άλλο, παραμένουν εγκλωβισμένα σε μια τεταμένη αντιπαλότητα, η οποία καθοδηγεί την αγορά εξελιγμένων όπλων και από τις δύο πλευρές, γράφουν οι Eurasian Times.
Τα υπερσύγχρονα ισραηλινά drones – Η στενή σχέση με το Τελ Αβίβ
Εκτός από τo PULS, η Σερβία απέκτησε επίσης τα αναγνωριστικά drones Hermes 900 MALE.
Το Hermes 900 είναι ένα UAV, που μπορεί να πετά έως και 36 ώρες και έχει εμβέλεια περίπου 1.000 χιλιομέτρων.
Με χωρητικότητα ωφέλιμου φορτίου 300 κιλών, αυτό το drone προσφέρει δυνατότητες αιχμής Intelligence, Surveillance και Reconnaissance (ISR) στους χειριστές του.
Η Σερβία θα είναι σε καλύτερη θέση για να παρακολουθεί τις εξελισσόμενες απειλές στην περιοχή με τη βοήθεια αυτού του UAV.
Η εξαγορά αποτελεί απόδειξη της σχέσης μεταξύ Σερβίας και Ισραήλ, που χρονολογείται αρκετά χρόνια πίσω.
Το Ισραήλ συνήθιζε να εξοπλίζει τους Σερβοβόσνιους στη δεκαετία του 1990 κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων.
Η αμυντική σχέση μεταξύ των δύο χωρών έχει ενισχυθεί τον τελευταίο καιρό, όπως φάνηκε πρόσφατα όταν η Σερβία διευκόλυνε τη μεταφορά όπλων στο Ισραήλ για να ενισχύσει το Τελ Αβίβ στους πολέμους της Μέσης Ανατολής.
Το 2024, η Yugoimport-SDPR, η κρατική αμυντική βιομηχανία της Σερβίας, απέστειλε όπλα αξίας τουλάχιστον 17,1 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ στο Ισραήλ χρησιμοποιώντας τόσο ισραηλινά στρατιωτικά όσο και πολιτικά αεροσκάφη.
Η περίπλοκη σχέση με τη Δύση
Ωστόσο, το Ισραήλ δεν είναι η μόνη χώρα που έχει προμηθεύσει όπλα στη Σερβία.
Αυτό το βαλκανικό κράτος κατάφερε να προμηθευτεί έναν σπάνιο συνδυασμό όπλων από τη Ρωσία, την Κίνα και τη Δύση.
Η Σερβία είχε μια περίπλοκη σχέση με τη Δύση, ειδικά μετά τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στην πρώην Γιουγκοσλαβία στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Μετά από ένοπλη σύγκρουση μεταξύ του Σερβικού Στρατού και των Αλβανών ανταρτών του UCK το 1999, οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ βομβάρδισαν την τότε Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, η οποία περιλάμβανε τη Σερβία και το Μαυροβούνιο.
Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Βασίστηκε σε ισχυρισμούς δυτικών χωρών ότι οι γιουγκοσλαβικές αρχές φέρεται να διενεργούσαν εθνοκάθαρση Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου.
Η εκστρατεία βομβαρδισμών 11 εβδομάδων του ΝΑΤΟ έφτασε τελικά στο Βελιγράδι, όπου προκάλεσε τεράστιες καταστροφές στις υποδομές της Σερβίας.
Οι αεροπορικές επιδρομές στοίχισαν τη ζωή σε περισσότερους από 2.500 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων 87 παιδιά.
Αργότερα, η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε, αλλά οι εντάσεις μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας συνεχίστηκαν.
Το Κοσσυφοπέδιο βρισκόταν υπό διεθνή διοίκηση από το 1999 και το 2008 κήρυξε τελικά την ανεξαρτησία του.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριξαν θερμά την ανεξαρτησία, προς μεγάλη απογοήτευση της Σερβίας.
«Από την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου το 2008, οι Ηνωμένες Πολιτείες και περισσότερες από 100 χώρες μέλη του ΟΗΕ έχουν αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο ως ανεξάρτητο, κυρίαρχο κράτος.
Οι ΗΠΑ συνεχίζουν να υποστηρίζουν ένα πολυεθνικό, δημοκρατικό Κοσσυφοπέδιο, πλήρως ενσωματωμένο στη διεθνή κοινότητα», αναφέρει το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών.
Τα όπλα από τη Δύση
Παρόλα αυτά, η Σερβία διαθέτει μια σειρά στρατιωτικού εξοπλισμού που αποκτήθηκε από τη Δύση, ιδιαίτερα από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Γερμανία.
Ένα από τα σημαντικότερα αποκτήματά της από τη Δύση τον τελευταίο καιρό είναι αναμφίβολα τα γαλλικά μαχητικά Dassault Rafale.
Έχει επίσης το αμερικανικής προέλευσης αναγνωριστικό αεροσκάφος PA-34 Seneca, το ραντάρ AN/TPS-70 και θωρακισμένα οχήματα Humvee και BearCat-G3, μεταξύ άλλων.
Οι σερβικές ένοπλες δυνάμεις έχουν επίσης πολλά οχήματα και το ελικόπτερο H145M που αποκτήθηκε από τη Γερμανία.
Ωστόσο, αυτός ο εξοπλισμός δυτικής προέλευσης αποτελεί ένα σχετικά μικρότερο μέρος του στρατιωτικού εξοπλισμού του.
Με ρωσικό κορμό ο σερβικός στρατός
Όπως πολλές άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης ή των Βαλκανίων, ο στρατός της Σερβίας βασίζεται στη σοβιετική τεχνολογία λόγω των ετών πολιτικών δεσμών με τη Μόσχα.
Για παράδειγμα, η Σερβική Πολεμική Αεροπορία χρησιμοποιεί στρατιωτικά αεροσκάφη της σοβιετικής εποχής όπως το μαχητικό MiG-29, το στρατιωτικό μεταφορικό αεροσκάφος An-26 και τα στρατιωτικά ελικόπτερα Mi-35, Mi-17 και Mi-8.
Ο σερβικός στρατός διαθέτει επίσης μια σειρά από συστήματα αεράμυνας που αποκτήθηκαν από τη Σοβιετική Ένωση, συμπεριλαμβανομένων των S-125 Neva, 2K12 Kub, 9K35 Strela-10 και 9K31 Strela-1.
Διαθέτει επίσης το ρωσικό σύστημα αεράμυνας Pantsir.
Οι σερβικές χερσαίες δυνάμεις χειρίζονται πλήθος ρωσικών τεθωρακισμένων συστημάτων και πυροβολικού.
Για παράδειγμα, το 2S1 Gvodzika χρησιμοποιείται από τον Σερβικό Στρατό εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα μαζί με το δικό του αυτοκινούμενο πυροβόλο Nora B-52.
Επιπλέον, ο Σερβικός Στρατός χρησιμοποιεί τις εκσυγχρονισμένες παραλλαγές του Τ-72 Main Battle Tank (MBT).
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πολλά κομμάτια του ρωσικού στρατιωτικού εξοπλισμού που έχει αποκτήσει και διαθέτει αυτή η βαλκανική χώρα εδώ και αρκετές δεκαετίες.
Τα κινεζικά όπλα της Σερβίας
Ωστόσο, ο σκληρός πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει ωθήσει τη Σερβία πιο κοντά στην Κίνα.
Επί του παρόντος, η Σερβία είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που χρησιμοποιεί κινεζικά όπλα – ιδίως drones και συστήματα αεράμυνας.
Το Βελιγράδι απέκτησε το κινεζικό αμυντικό σύστημα εδάφους-αέρος FK-3 το 2019.
Είναι μια εξαγωγική έκδοση του πυραυλικού συστήματος HQ-22 συγκρίσιμο με το ρωσικό S-300.
Το σύστημα παραδόθηκε από την Κίνα το 2022 και έκτοτε βρίσκεται στη διάθεση του σερβικού στρατού.
Εκείνη την εποχή, ο Σέρβος πρόεδρος Vucic περιέγραψε το σύστημα ως «ισχυρό αποτρεπτικό μέσο» εναντίον πιθανών επιτιθέμενων – μια σχετικά ήπια αναφορά στον βομβαρδισμό της Σερβίας από το ΝΑΤΟ.
Εκτός από το HQ-22, η Σερβία χρησιμοποιεί το κινεζικό σύστημα αεράμυνας HQ-17AE.
Το 2020, η Κίνα εξόπλισε επίσης το Βελιγράδι με έξι drones CH-92A και 18 πυραύλους κατευθυνόμενους με laser FT-8C, που μπορούν να πετάξουν έως και 16.400 πόδια, να καλύψουν ακτίνα 250 χιλιομέτρων και να επιτύχουν μέγιστη ταχύτητα 124 μιλίων την ώρα.
Αργότερα, η Σερβία αγόρασε τα υπερσύγχρονα κινεζικά UAV CH-95.
Ο Milos Vucevic ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Άμυνας της Σερβίας, δήλωσε ότι το κινεζικό στρατιωτικό υλικό έχει ενισχύσει πολύ τις σερβικές ένοπλες δυνάμεις.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Εκτός από τo PULS, η Σερβία απέκτησε επίσης τα αναγνωριστικά drones Hermes 900 MALE.
Το Hermes 900 είναι ένα UAV, που μπορεί να πετά έως και 36 ώρες και έχει εμβέλεια περίπου 1.000 χιλιομέτρων.
Με χωρητικότητα ωφέλιμου φορτίου 300 κιλών, αυτό το drone προσφέρει δυνατότητες αιχμής Intelligence, Surveillance και Reconnaissance (ISR) στους χειριστές του.
Η Σερβία θα είναι σε καλύτερη θέση για να παρακολουθεί τις εξελισσόμενες απειλές στην περιοχή με τη βοήθεια αυτού του UAV.
Η εξαγορά αποτελεί απόδειξη της σχέσης μεταξύ Σερβίας και Ισραήλ, που χρονολογείται αρκετά χρόνια πίσω.
Το Ισραήλ συνήθιζε να εξοπλίζει τους Σερβοβόσνιους στη δεκαετία του 1990 κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων.
Η αμυντική σχέση μεταξύ των δύο χωρών έχει ενισχυθεί τον τελευταίο καιρό, όπως φάνηκε πρόσφατα όταν η Σερβία διευκόλυνε τη μεταφορά όπλων στο Ισραήλ για να ενισχύσει το Τελ Αβίβ στους πολέμους της Μέσης Ανατολής.
Το 2024, η Yugoimport-SDPR, η κρατική αμυντική βιομηχανία της Σερβίας, απέστειλε όπλα αξίας τουλάχιστον 17,1 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ στο Ισραήλ χρησιμοποιώντας τόσο ισραηλινά στρατιωτικά όσο και πολιτικά αεροσκάφη.
Η περίπλοκη σχέση με τη Δύση
Ωστόσο, το Ισραήλ δεν είναι η μόνη χώρα που έχει προμηθεύσει όπλα στη Σερβία.
Αυτό το βαλκανικό κράτος κατάφερε να προμηθευτεί έναν σπάνιο συνδυασμό όπλων από τη Ρωσία, την Κίνα και τη Δύση.
Η Σερβία είχε μια περίπλοκη σχέση με τη Δύση, ειδικά μετά τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στην πρώην Γιουγκοσλαβία στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Μετά από ένοπλη σύγκρουση μεταξύ του Σερβικού Στρατού και των Αλβανών ανταρτών του UCK το 1999, οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ βομβάρδισαν την τότε Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, η οποία περιλάμβανε τη Σερβία και το Μαυροβούνιο.
Η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Βασίστηκε σε ισχυρισμούς δυτικών χωρών ότι οι γιουγκοσλαβικές αρχές φέρεται να διενεργούσαν εθνοκάθαρση Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου.
Η εκστρατεία βομβαρδισμών 11 εβδομάδων του ΝΑΤΟ έφτασε τελικά στο Βελιγράδι, όπου προκάλεσε τεράστιες καταστροφές στις υποδομές της Σερβίας.
Οι αεροπορικές επιδρομές στοίχισαν τη ζωή σε περισσότερους από 2.500 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων 87 παιδιά.
Αργότερα, η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε, αλλά οι εντάσεις μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας συνεχίστηκαν.
Το Κοσσυφοπέδιο βρισκόταν υπό διεθνή διοίκηση από το 1999 και το 2008 κήρυξε τελικά την ανεξαρτησία του.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριξαν θερμά την ανεξαρτησία, προς μεγάλη απογοήτευση της Σερβίας.
«Από την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου το 2008, οι Ηνωμένες Πολιτείες και περισσότερες από 100 χώρες μέλη του ΟΗΕ έχουν αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο ως ανεξάρτητο, κυρίαρχο κράτος.
Οι ΗΠΑ συνεχίζουν να υποστηρίζουν ένα πολυεθνικό, δημοκρατικό Κοσσυφοπέδιο, πλήρως ενσωματωμένο στη διεθνή κοινότητα», αναφέρει το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών.
Τα όπλα από τη Δύση
Παρόλα αυτά, η Σερβία διαθέτει μια σειρά στρατιωτικού εξοπλισμού που αποκτήθηκε από τη Δύση, ιδιαίτερα από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Γερμανία.
Ένα από τα σημαντικότερα αποκτήματά της από τη Δύση τον τελευταίο καιρό είναι αναμφίβολα τα γαλλικά μαχητικά Dassault Rafale.
Έχει επίσης το αμερικανικής προέλευσης αναγνωριστικό αεροσκάφος PA-34 Seneca, το ραντάρ AN/TPS-70 και θωρακισμένα οχήματα Humvee και BearCat-G3, μεταξύ άλλων.
Οι σερβικές ένοπλες δυνάμεις έχουν επίσης πολλά οχήματα και το ελικόπτερο H145M που αποκτήθηκε από τη Γερμανία.
Ωστόσο, αυτός ο εξοπλισμός δυτικής προέλευσης αποτελεί ένα σχετικά μικρότερο μέρος του στρατιωτικού εξοπλισμού του.
Με ρωσικό κορμό ο σερβικός στρατός
Όπως πολλές άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης ή των Βαλκανίων, ο στρατός της Σερβίας βασίζεται στη σοβιετική τεχνολογία λόγω των ετών πολιτικών δεσμών με τη Μόσχα.
Για παράδειγμα, η Σερβική Πολεμική Αεροπορία χρησιμοποιεί στρατιωτικά αεροσκάφη της σοβιετικής εποχής όπως το μαχητικό MiG-29, το στρατιωτικό μεταφορικό αεροσκάφος An-26 και τα στρατιωτικά ελικόπτερα Mi-35, Mi-17 και Mi-8.
Ο σερβικός στρατός διαθέτει επίσης μια σειρά από συστήματα αεράμυνας που αποκτήθηκαν από τη Σοβιετική Ένωση, συμπεριλαμβανομένων των S-125 Neva, 2K12 Kub, 9K35 Strela-10 και 9K31 Strela-1.
Διαθέτει επίσης το ρωσικό σύστημα αεράμυνας Pantsir.
Οι σερβικές χερσαίες δυνάμεις χειρίζονται πλήθος ρωσικών τεθωρακισμένων συστημάτων και πυροβολικού.
Για παράδειγμα, το 2S1 Gvodzika χρησιμοποιείται από τον Σερβικό Στρατό εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα μαζί με το δικό του αυτοκινούμενο πυροβόλο Nora B-52.
Επιπλέον, ο Σερβικός Στρατός χρησιμοποιεί τις εκσυγχρονισμένες παραλλαγές του Τ-72 Main Battle Tank (MBT).
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πολλά κομμάτια του ρωσικού στρατιωτικού εξοπλισμού που έχει αποκτήσει και διαθέτει αυτή η βαλκανική χώρα εδώ και αρκετές δεκαετίες.
Τα κινεζικά όπλα της Σερβίας
Ωστόσο, ο σκληρός πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει ωθήσει τη Σερβία πιο κοντά στην Κίνα.
Επί του παρόντος, η Σερβία είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που χρησιμοποιεί κινεζικά όπλα – ιδίως drones και συστήματα αεράμυνας.
Το Βελιγράδι απέκτησε το κινεζικό αμυντικό σύστημα εδάφους-αέρος FK-3 το 2019.
Είναι μια εξαγωγική έκδοση του πυραυλικού συστήματος HQ-22 συγκρίσιμο με το ρωσικό S-300.
Το σύστημα παραδόθηκε από την Κίνα το 2022 και έκτοτε βρίσκεται στη διάθεση του σερβικού στρατού.
Εκείνη την εποχή, ο Σέρβος πρόεδρος Vucic περιέγραψε το σύστημα ως «ισχυρό αποτρεπτικό μέσο» εναντίον πιθανών επιτιθέμενων – μια σχετικά ήπια αναφορά στον βομβαρδισμό της Σερβίας από το ΝΑΤΟ.
Εκτός από το HQ-22, η Σερβία χρησιμοποιεί το κινεζικό σύστημα αεράμυνας HQ-17AE.
Το 2020, η Κίνα εξόπλισε επίσης το Βελιγράδι με έξι drones CH-92A και 18 πυραύλους κατευθυνόμενους με laser FT-8C, που μπορούν να πετάξουν έως και 16.400 πόδια, να καλύψουν ακτίνα 250 χιλιομέτρων και να επιτύχουν μέγιστη ταχύτητα 124 μιλίων την ώρα.
Αργότερα, η Σερβία αγόρασε τα υπερσύγχρονα κινεζικά UAV CH-95.
Ο Milos Vucevic ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Άμυνας της Σερβίας, δήλωσε ότι το κινεζικό στρατιωτικό υλικό έχει ενισχύσει πολύ τις σερβικές ένοπλες δυνάμεις.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου