Οι βάσεις της Ρωσίας στη Συρία είναι κόμβοι για αποστολές από τη Ρωσία που προορίζονται για τη Λιβύη και τελικά την υποσαχάρια Αφρική.
Ηπτώση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, δημιουργεί πονοκέφαλο στη Ρωσία, αφού τίθεται εν αμφιβόλω η συνέχιση της στρατιωτικής παρουσίας της μέσω των δύο βάσεών της σε αυτήν, γεγονός που θα έχει δυσμενείς αλυσιδωτές επιπτώσεις για την Ρωσική παρουσία και επιρροή σε Μ.Ανατολή και Αφρική.
Η απώλεια της Συρίας μειώνει τραγικά τη Ρωσική επιρροή στην Αφρική
Σύμφωνα μάλιστα με νέα ανάλυση του Ινστιτούτου για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW),η στρατιωτική παρουσία της Ρωσίας στην Αφρική, ιδίως στο Σαχέλ, τη Λιβύη, το Σουδάν θα αντιμετωπίσει σοβαρές προκλήσεις μετά την απώλεια των στρατηγικών της βάσεων στη Συρία.
Η δεξαμενή σκέψης με έδρα τις ΗΠΑ προειδοποιεί ότι η κατάρρευση των ρωσικών εγκαταστάσεων στη Συρία θα διαταράξει σοβαρά την ικανότητα της Μόσχας να διατηρήσει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στη Λιβύη, όπου προσπάθησε να δημιουργήσει σημαντική επιρροή τα τελευταία χρόνια.
Επιχείρηση " άμεση προσαρμογή" απο τον Πούτιν μετά την πτώση του Άσαντ
Το Κρεμλίνο ωστόσο επιχειρεί να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα στη Συρία και εργάζεται για να διαπραγματευτεί μια μακροπρόθεσμη λύση για τις βάσεις με τις συριακές μεταβατικές αρχές.
Το Bloomberg ανέφερε στις 12 Δεκεμβρίου ότι η Ρωσία «πλησιάζει σε συμφωνία» με τις μεταβατικές αρχές και πιστεύει ότι είχε ήδη πετύχει μια «άτυπη» συμφωνία για να επιτρέψει στη Ρωσία να διατηρήσει την αεροπορική της βάση στο Χμεϊμίμ και τη ναυτική βάση στην Ταρσό.
Ο εκπρόσωπος Τύπου του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε στις 9 Δεκεμβρίου ότι το Κρεμλίνο θα φιλοξενήσει «σοβαρές συζητήσεις» με τις μελλοντικές συριακές αρχές σχετικά με τις δύο συριακές του βάσεις σε απροσδιόριστη μελλοντική ημερομηνία.
Οι Ρώσοι αξιωματούχοι και τα μέσα ενημέρωση της χώρας αλλάξανε γρήγορα τον χαρακτηρισμό των Σύριων τζιχατζιστών από «τρομοκράτες» σε «αντιπολίτευση» για να θέσουν όρους για διάλογο.
Ωστόσο, το Κρεμλίνο έχει εκφράσει αβεβαιότητα σχετικά με τη σταθερότητα τυχόν πιθανών συμφωνιών με τις νέες συριακές μεταβατικές αρχές.
Η απώλεια των βάσεων της στη Συρία θα υπονόμευε τη στρατηγική φιλοδοξία της Ρωσίας να προβάλει ισχύ στη Μεσόγειο.
Η σημασία της ναυτικης βάσης της Ταρσού για το Κρεμλίνο
Η Ταρσός είναι η μόνη επίσημη υπερπόντια ναυτική βάση της Ρωσίας και η Ρωσία τη χρησιμοποιεί για να προβάλλει την ισχύ της στη Μεσόγειο για διάφορους σκοπούς.
Ο Πούτιν άλλωστε αύξησε τη ναυτική παρουσία της χώρας του στην Ταρσό πριν από την πλήρη εισβολή της στην Ουκρανία το 2022 για να αντιμετωπίσει,αποτρέψει και να παρακολουθήσει τυχόν επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο, ιδίως της ομάδας κρούσης του αεροπλανοφόρου του 6ου Στόλου των ΗΠΑ.
Η βάση συνέδεε επίσης τις ναυτικές βάσεις της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα με τη Μεσόγειο, αν και το κλείσιμο των Τουρκικών Στενών έχει διακόψει αυτή τη σύνδεση κατά τη διάρκεια του ρωσικού πολέμου στην Ουκρανία
Οι συνέπειες για την Ρωσική επιρροή σε ΝΑ Μεσόγειο-Βόρεια-Υποσαχάρια Αφρική
Η απώλεια του αποτυπώματος της Ρωσίας στη Συρία θα διακόψει τις εναλλαγές και τις προσπάθειες ανεφοδιασμού του ρωσικού Αφρικανικού Σώματος στην Αφρική.
Οι βάσεις της Ρωσίας στη Συρία είναι κόμβοι για αποστολές από τη Ρωσία που προορίζονται για τη Λιβύη και τελικά την υποσαχάρια Αφρική.
Οι βάσεις της Συρίας θα εξυπηρετούσαν πιθανώς έναν παρόμοιο σκοπό εάν η Ρωσία εξασφάλιζε την πολυπόθητη βάση της στο Σουδάν.
Η Ρωσική στροφή στη Λιβύη αντιμετωπίζει δυσκολίες
Η Ρωσία πιθανότατα θα στραφεί στη Λιβύη για να μετριάσει την εξάρτησή της από ή να αντικαταστήσει τον ρόλο των συριακών βάσεων της στη Μεσόγειο και την Αφρική, αλλά το Κρεμλίνο αντιμετωπίζει πολιτικά εμπόδια που καθιστούν τη μακροπρόθεσμη θέση της Ρωσίας στη Λιβύη ευάλωτη.
Η έλλειψη επίσημων συμφωνιών με τη Λιβύη και η ανεπαρκής υποδομή την καθιστούν ακατάλληλη για αντικατάσταση των συριακών βάσεων.
Παράλληλα η μειωμένη ικανότητα της Ρωσίας να προβάλλει ισχύ από την ανατολική Μεσόγειο θα επηρεάσει ιδιαίτερα την ικανότητά της να υποστηρίζει επιχειρήσεις στη Λιβύη.
Έτσι μπορεί να αυξήσει τον μικρό αλλά ήδη αυξανόμενο ρόλο του Πορτ Σουδάν στο λογιστικό δίκτυο και τους στρατηγικούς στόχους προβολής ισχύος, αν και το Κρεμλίνο αντιμετωπίζει επίσης πολιτικές ευπάθειες στο κατεστραμμένο από τον πόλεμο Σουδάν.
Άποψή μας είναι ότι βρίσκονται σε εξέλιξη-διαμόρφωση πάρα πολλά πράγματα στο παρασκήνιο αναφορικά με την συνέχιση της Ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στη Συρία και τους όρους που θα την διέπουν μετά την πτώση του Άσαντ, με την Τουρκία να παίζει πρωταρχικό ρόλο.
Κοινώς έχουμε σε εξέλιξη ένα ανατολίτικο παζάρι μεταξύ Ερντογάν -Πούτιν, με τον πρώτο ωστόσο αυτή τη φορά να διαπραγματεύεται από θέση ισχύος μετά την πτώση του Άσαντ και την κυριαρχία των τουρκόφιλων τζιχατζιστών στην εν λόγω χώρα.
Κρίσιμες αποφάσεις για τον Ερντογάν
Η Τουρκία ζυγίζει αυτή τη στιγμή αν την συμφέρει η φυγή ή όχι των Ρώσων από την Συρία, αφού στην εξίσωση είναι ΗΠΑ-Ισραήλ, με τις οποίες δεν διατηρεί καλές σχέσεις.
Έτσι αν οι Ρωσικές βάσεις φύγουν οριστικά από τη Συρία, τότε η Τουρκία θα βρεθεί μόνη απέναντι σε ΗΠΑ-Ισραήλ, ένθερμους υποστηρικτές των Κούρδων του SDF, που είναι κόκκινο πανί για τον Ερντογάν, αλλά η Άγκυρα θα βρεθεί κερδισμένη σε Λιβύη και γενικότερα την Αφρική αφού θα μειωθεί σημαντικά η Ρωσική επιρροή εκεί.
Αν από την άλλη αν μείνουν οι Ρωσικές βάσεις με τους τουρκικούς όρους στη Συρία, τότε θα υπάρχει το αντίπαλο δέος για ΗΠΑ-Ισραήλ που δεν θα μπορούν να επιβάλλουν τετελεσμένα με την ίδια ευκολία, αλλά η Ρωσία θα βγεί αλλόβητη από την πτώση του Άσαντ διατηρώντας την επιρροή της σε Λιβύη και Αφρική, αντιμαχόμενη τα συμφέροντα της Άγκυρας σε κάποιες των περιπτώσεων.
Η πιθανότητα ο Ερντογάν παρασκηνιακά να επιχειρήσει να πείσει τον Τράμπ ότι η Τουρκία θα είναι ο "χωροφύλακας" των ΗΠΑ στην Συρία, διώχνοντας τις Ρωσικές βάσεις και περιορίζοντας σημαντικότατα τους Κούρδους του SDF, συγκεντρώνει λίγες πιθανότητες, λόγω της τουρκικής αφερεγγυότητας έναντι των ΗΠΑ, της εχθρότητάς της με το Ισραήλ, αλλά και της δεδηλωμένης παροχής στήριξης των Σύριων Κούρδων του SDF από τον νέο Αμερικανό Πρόεδρο προεκλογικά.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου