Κων. Φράγκος – Διαξιφισμοί
Θόλος, θόλος, θόλος… παντού.
Μου θολώνεις τα νερά
Κι εξηγιέσαι πονηρά.
Λαϊκό / Παπαγιαννοπούλου – Μπέλου
Μεγάλος θόρυβος προκαλείται τελευταία χρόνια για την αμυντική διάταξη των λεγόμενων Σιδηρών Θόλων (IRON – DOMES) προς αντιμετώπιση πυραυλικών επιθέσεων.
Για την περιοχή μας, Ανατολική Μεσόγειο, πρωτοπόρος υπήρξε το Ισραήλ στο οποίο λειτουργεί, προ πολλού, το IRON-DOME του οποίου την απόδοση μπορούμε να δούμε από τις τηλεοράσεις μας τις τελευταίες δραματικές μέρες των συγκρούσεων στην περιοχή.
Η Ελλάδα και η Τουρκία έδειξαν εξαιρετικό ενδιαφέρον για να το αγοράσουν, να το κοπιάρουν ή να κατασκευάσουν κάτι δικό τους.
Αξιόπιστες πηγές διαβεβαιώνουν ότι Ισραήλ και Ελλάδα έχουν ήδη προχωρήσει αρκετά σ’ αυτόν τον τομέα για μια συνεργασία. Το θέμα, μάλλον, βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο. Υπάρχει αέρας μυστικότητας.
Παράλληλα, μόλις προ 10ημέρου, ο Δ. Σύμβουλος του ΕΛΚΑΚ κ. Παντ. Ζερβάκης αποκάλυψε ότι το νεοπαγές αυτό ερευνητικό κέντρο προχωρεί με την ΕΑΒ σε κατασκευή ANTI-DRONE θόλου τεσσάρων (4) επιπέδων, προφανώς ελληνικής επινόησης. Αν προχωρήσει αυτή η προσπάθεια υποθέτω ότι θα πραγματοποιηθεί με συνεργασία και άλλων φορέων Κρατικής ή Ιδιωτικής Αμυντικής Βιομηχανίας. Για να είμαστε, όμως, ρεαλιστές ούτε τα επιτεύγματα της ΕΑΒ ούτε το νεόκοπο σχήμα ευνοούν την αισιοδοξία.
Οι καλοί γείτονες Τούρκοι, οι οποίοι είναι πολύ περισσότερο προχωρημένοι από μας στους εξοπλισμούς και την ανάπτυξη των αμυντικών τους βιομηχανιών, έχουν αναθέσει το έργο σε Τουρκικές βιομηχανίες οι οποίες έχουν, ήδη, παρουσιάσει μεγάλες επιτυχίες στον τομέα τους.
Το συγκεκριμένο έργο έχει αναλάβει σειρά τουρκικών εταιρειών (Aselsan, Roketsan, Tubitak, SAGE, MKEK) και έχει στόχο τη δημιουργία τεσσάρων επιπέδων αεράμυνας, που θα ξεκινάει από τα χαμηλά, βεληνεκούς (5-10 χιλιόμετρα), και θα φθάνει μέχρι τα μεγάλου ύψους (πάνω από 60 χιλιόμετρα). Υπολογίζεται ότι έως το 2030 η Τουρκία θα έχει κατορθώσει να αναβαθμίσει τις εγχώριες δυνατότητες αεράμυνας, αντιγράφοντας βεβαίως, ως συνήθως, επιτυχημένα συστήματα που ήδη υπάρχουν στη διεθνή αγορά. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Τουρκία με το σύστημα SIPER (Aselsan/Roketsan) φιλοδοξεί να εξουδετερώνει στόχους σε ύψος 30 χιλιομέτρων και απόσταση άνω των 120 χιλιομέτρων, δυνατότητες, δηλαδή, παρόμοιες με εκείνες των αμερικανικών Patriot ή των ρωσικών S-400.
Πριν κλείσω το θέμα θα σας παρουσιάσω σχόλιο ενός διακεκριμένου δημοσιογράφου και έμπειρου στα αμυντικά κ. Γιώργου Π. Μαλούχου (ΝΕΑ 25 Αυγούστου 24):
Όταν πολιτικοί και ειδικοί «ανειδίκευτοι» είδαν το IRON-DOME του Ισραήλ που μ’ αυτό αντιμετωπίζει τις από αέρος επιθέσεις των εχθρών του, βρίσκουν νέο πεδίο δομής τις μεγαλοστομίες για τα φοβερά σχέδιά τους για drones και θόλους.
Θόλο δεν διαθέτει μόνο το Ισραήλ. Η Αμερικανική αντιπυραυλική ασπίδα είναι ένας υπερθόλος περίπου… παγκοσμίων διαστάσεων που καλύπτει και πολύ στενούς συμμάχους των ΗΠΑ.
Μένει η Τουρκία. Δυστυχώς, από όλους τους παραπάνω, είναι η μόνη η οποία έχει αποδείξει ότι έχει τα εχέγγυα να κάνει πράξη αυτό που λέει. Αν θα γίνει ή όχι, άλλο θέμα. Αλλά, είτε μας αρέσει, είτε όχι, αν το αποφασίσει, θα το κάνει. Δυστυχώς, το έχει αποδείξει. Εμείς πάλι ναι, θόλο θα χρειαζόμασταν πολύ. Μα ας κάνουμε πρώτα κι ας μιλήσουμε μετά.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του REUTERS (2 Οκτ.) η αναχαίτιση ενός ή περισσότερων πυραύλων από το Ισραήλ πρέπει να κόστισε εκατομμύρια δολάρια. Ο πόλεμος στοιχίζει πανάκριβα γι’ αυτό πρέπει να τον προλαβαίνουμε. Διαβάστε την συνέχεια στην πηγή
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου