Στα τέλη Ιουλίου 2024 ο Αλ. Τσίπρας παρευρέθη στην τελετή ορκωμοσίας του ιδιωτικού Πανεπιστημίου Koç της Κωνσταντινούπολης όπου και ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας. Εκεί στην ομιλία του είπε μεταξύ άλλων «σε αυτή την περίοδο σχετικής ηρεμίας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, πρέπει να εργαστούμε σκληρά για να παραπέμψουμε την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης μας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης». Πρόσθεσε ότι «οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας, αξίζουν ένα μέλλον ειρήνης στη βάση του διεθνούς δικαίου» και πως «με βάση αυτά τα κρίσιμα βήματα στην Ανατολική Μεσόγειο, μπορούμε και πρέπει να ανοίξουμε την προοπτική για την αναβάθμιση των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας στο σύνολό τους». Παραπέμποντας στον στίχο του Ναζίμ Χικμέτ: «η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει», ο κ. Τσίπρας τόνισε ότι «αυτή πρέπει να είναι η Ανατολική Μεσόγειος, μια θάλασσα αμοιβαίου σεβασμού της κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Μια θάλασσα ειρήνης και συνεργασίας» και «για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να οικοδομήσουμε σχέσεις σεβασμού και εμπιστοσύνης στη βάση του διεθνούς δικαίου».
Το ερώτημα βέβαια είναι ποιός αποφάσισε να τον ανακηρύξει επίτιμο διδάκτορα και να του δώσει την ευκαιρία -το βήμα- για να μιλήσει τόσο ανοικτά για την προωθούμενη ελληνοτουρκική συνέργεια υπό το πέπλο της δήθεν ειρηνικής συνύπαρξης, τη στιγμή που ο τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν (24/06/24) δηλώνει με περισσό θράσος και απειλητικό ύφος έναντι του Ελληνισμού ότι «όταν είσαι συμμέτοχος στους εν εξελίξει πολέμους στη Μέση Ανατολή, αυτή η φωτιά θα έρθει να σας κάψει και εσάς», ενώ ο κυβερνητικός εταίρος του Ρ. Τ. Ερντογάν, ο γραφικός Ντεβλέτ Μπαχτσελί λέει (25/06/24), «έμπνευσή μας είναι η ιαχή που λέει 'θα συμπεριλάβω στην Τουρκία νησιά, Δυτική Θράκη και Θεσσαλονίκη'». Από που λοιπόν αντλεί ο πρώην πρωθυπουργός την αισιοδοξία του και μιλά για συγκεκριμένα βήματα ελληνοτουρκικής προσέγγισης ειδικά στο πεδίο της Ανατολικής Μεσογείου όπου το 2020 Ελλάδα-Τουρκία βρέθηκαν στο κατώφλι του πολέμου με τα γεγονότα του Oruc Reis;
Φυσικά οι δηλώσεις του τέως πρωθυπουργού αλλά και το βήμα -το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο Koç- δεν είναι τυχαία και συσχετίζονται. Το Πανεπιστήμιο Koç, του οποίου ιδρυτής είναι ο πατριάρχης της οικογένειας Koç, ο Vehbi Koç, ο οποίος ίδρυσε την εταιρεία Koç, την εποχή του Κεμαλισμού το 1926, τέσσερα χρόνια πριν την σύναψη του «Συμφώνου Φιλίας» το 1930 μεταξύ του Κεμάλ και του Ελευθέριου Βενιζέλου. Για την ιστορία, αλλά και γιατί όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω, ότι όλα σχετίζονται, ο Ελ. Βενιζέλος είχε τότε δηλώσει: «Οφείλομεν να συνεργασθώμεν στενώτατα εις όλα τα επίπεδα, ιδίως δε επί του οικονομικού» και σχεδόν ένα αιώνα αργότερα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης -ως αυτόκλητος συνεχιστής του έργου του Βενιζέλου- επιχείρησε να την αναβίωσε κάνοντας πράξη το «όραμα Μητσοτάκη» μαζί με τον Ρ. Τ. Ερντογάν, υπογράφοντας την «Διακήρυξη των Αθηνών».
Υπενθυμίζεται ότι ο πρωθυπουργός κατά την υπογραφή της είπε με νόημα μεταξύ άλλων: «Κύριε Πρόεδρε, αγαπητέ Ταγίπ, τον Οκτώβριο του 1930 υπογράφηκε στην Άγκυρα το “Σύμφωνο Φιλίας, Ουδετερότητας, Διαλλαγής και Διαιτησίας” μεταξύ των χωρών μας. Τότε ο Ισμετ Ινονού είχε δηλώσει πως “καμία διαφορά δεν μπορεί πια να χωρίσει τα δύο έθνη μέσα από την προσέγγιση να διαδραματίσουν ένα σπουδαίο ρόλο”. Ενώ, από την πλευρά του, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, Πρωθυπουργός της Ελλάδος είχε αναφέρει: “ερχόμεθα να τείνομεν ειλικρινώς το χέρι και να δηλώσομεν ότι ο μακραίων ανταγωνισμός ετερματίσθη οριστικώς”. Όσα αναφέρονται εδώ έχουν τη σημασία τους...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
Το ερώτημα βέβαια είναι ποιός αποφάσισε να τον ανακηρύξει επίτιμο διδάκτορα και να του δώσει την ευκαιρία -το βήμα- για να μιλήσει τόσο ανοικτά για την προωθούμενη ελληνοτουρκική συνέργεια υπό το πέπλο της δήθεν ειρηνικής συνύπαρξης, τη στιγμή που ο τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν (24/06/24) δηλώνει με περισσό θράσος και απειλητικό ύφος έναντι του Ελληνισμού ότι «όταν είσαι συμμέτοχος στους εν εξελίξει πολέμους στη Μέση Ανατολή, αυτή η φωτιά θα έρθει να σας κάψει και εσάς», ενώ ο κυβερνητικός εταίρος του Ρ. Τ. Ερντογάν, ο γραφικός Ντεβλέτ Μπαχτσελί λέει (25/06/24), «έμπνευσή μας είναι η ιαχή που λέει 'θα συμπεριλάβω στην Τουρκία νησιά, Δυτική Θράκη και Θεσσαλονίκη'». Από που λοιπόν αντλεί ο πρώην πρωθυπουργός την αισιοδοξία του και μιλά για συγκεκριμένα βήματα ελληνοτουρκικής προσέγγισης ειδικά στο πεδίο της Ανατολικής Μεσογείου όπου το 2020 Ελλάδα-Τουρκία βρέθηκαν στο κατώφλι του πολέμου με τα γεγονότα του Oruc Reis;
Φυσικά οι δηλώσεις του τέως πρωθυπουργού αλλά και το βήμα -το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο Koç- δεν είναι τυχαία και συσχετίζονται. Το Πανεπιστήμιο Koç, του οποίου ιδρυτής είναι ο πατριάρχης της οικογένειας Koç, ο Vehbi Koç, ο οποίος ίδρυσε την εταιρεία Koç, την εποχή του Κεμαλισμού το 1926, τέσσερα χρόνια πριν την σύναψη του «Συμφώνου Φιλίας» το 1930 μεταξύ του Κεμάλ και του Ελευθέριου Βενιζέλου. Για την ιστορία, αλλά και γιατί όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω, ότι όλα σχετίζονται, ο Ελ. Βενιζέλος είχε τότε δηλώσει: «Οφείλομεν να συνεργασθώμεν στενώτατα εις όλα τα επίπεδα, ιδίως δε επί του οικονομικού» και σχεδόν ένα αιώνα αργότερα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης -ως αυτόκλητος συνεχιστής του έργου του Βενιζέλου- επιχείρησε να την αναβίωσε κάνοντας πράξη το «όραμα Μητσοτάκη» μαζί με τον Ρ. Τ. Ερντογάν, υπογράφοντας την «Διακήρυξη των Αθηνών».
Υπενθυμίζεται ότι ο πρωθυπουργός κατά την υπογραφή της είπε με νόημα μεταξύ άλλων: «Κύριε Πρόεδρε, αγαπητέ Ταγίπ, τον Οκτώβριο του 1930 υπογράφηκε στην Άγκυρα το “Σύμφωνο Φιλίας, Ουδετερότητας, Διαλλαγής και Διαιτησίας” μεταξύ των χωρών μας. Τότε ο Ισμετ Ινονού είχε δηλώσει πως “καμία διαφορά δεν μπορεί πια να χωρίσει τα δύο έθνη μέσα από την προσέγγιση να διαδραματίσουν ένα σπουδαίο ρόλο”. Ενώ, από την πλευρά του, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, Πρωθυπουργός της Ελλάδος είχε αναφέρει: “ερχόμεθα να τείνομεν ειλικρινώς το χέρι και να δηλώσομεν ότι ο μακραίων ανταγωνισμός ετερματίσθη οριστικώς”. Όσα αναφέρονται εδώ έχουν τη σημασία τους...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου