ΚΟΛΜΕΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Ήταν η βίαιη απόσπαση των Γλυπτών του Παρθενώνα υπό του Σκώτου Τόμας Μπρούς, κατά κόσμον λόρδου Έλγιν (1766-1841) ο οποίος εν συνεχεία συνεψήφισε την ανεκτίμητη αξία των με χρέη του προς το Βρετανικό δημόσιο, που έδρασε ως κλεπταποδόχος. Αυτό προέκυψε κατά την τελευταία σύνοδο της Διακυβερνητικής Επιτροπής (ΔΕ) της ΟΥΝΕΣΚΟ στο Παρίσι που συνέστησε με μεγάλη πλειοψηφία την επιστροφή των Γλυπτών στην πατρίδα τους, ως αναπόσπαστου τμήματος του Παρθενώνα, μνημείου του Ελληνικού πολιτισμού και ολόκληρης της Ανθρωπότητας.
Το νέο στοιχείο της αποφάσεως του πολιτιστικού βραχίονα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών είναι ότι το αίτημα της Ελλάδος έτυχε της αποδοχής όλων των αντιπροσωπειών – ακόμη και της Τουρκίας – και ότι στην ΔΕ μετείχε κι η Βρετανία , που αρνείται την επιστροφή των “ελγίνειων μαρμάρων” (sic.) κατά Κρις Γούντχαουζ!
Το Ελληνικό αίτημα εκκρεμεί από 40ετίας στην ΟΥΝΕΣΚΟ αλλά η Βρετανική κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι νόμος του κοινοβουλίου της εμποδίζει την επιστροφή των Μαρμάρων δι’ απάτης της ζωφόρου του αρχαίου ναού της Αθηνάς τον 5ου αιώνα π.Χ. Ο Έλγιν, Βρετανός πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη το 1802, πήρε άδεια από την Υψηλή Πύλη να κάνει εκμαγεία των Γλυπτών του Παρθενώνα κι αντ’ αυτού τ’ αποκαθήλωσε δωροδοκώντας τον Οθωμανό βοεβόδα των Αθηνών στην τετραετία μέχρις του 1806.
Ήταν η βίαιη απόσπαση των Γλυπτών του Παρθενώνα υπό του Σκώτου Τόμας Μπρούς, κατά κόσμον λόρδου Έλγιν (1766-1841) ο οποίος εν συνεχεία συνεψήφισε την ανεκτίμητη αξία των με χρέη του προς το Βρετανικό δημόσιο, που έδρασε ως κλεπταποδόχος. Αυτό προέκυψε κατά την τελευταία σύνοδο της Διακυβερνητικής Επιτροπής (ΔΕ) της ΟΥΝΕΣΚΟ στο Παρίσι που συνέστησε με μεγάλη πλειοψηφία την επιστροφή των Γλυπτών στην πατρίδα τους, ως αναπόσπαστου τμήματος του Παρθενώνα, μνημείου του Ελληνικού πολιτισμού και ολόκληρης της Ανθρωπότητας.
Το νέο στοιχείο της αποφάσεως του πολιτιστικού βραχίονα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών είναι ότι το αίτημα της Ελλάδος έτυχε της αποδοχής όλων των αντιπροσωπειών – ακόμη και της Τουρκίας – και ότι στην ΔΕ μετείχε κι η Βρετανία , που αρνείται την επιστροφή των “ελγίνειων μαρμάρων” (sic.) κατά Κρις Γούντχαουζ!
Το Ελληνικό αίτημα εκκρεμεί από 40ετίας στην ΟΥΝΕΣΚΟ αλλά η Βρετανική κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι νόμος του κοινοβουλίου της εμποδίζει την επιστροφή των Μαρμάρων δι’ απάτης της ζωφόρου του αρχαίου ναού της Αθηνάς τον 5ου αιώνα π.Χ. Ο Έλγιν, Βρετανός πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη το 1802, πήρε άδεια από την Υψηλή Πύλη να κάνει εκμαγεία των Γλυπτών του Παρθενώνα κι αντ’ αυτού τ’ αποκαθήλωσε δωροδοκώντας τον Οθωμανό βοεβόδα των Αθηνών στην τετραετία μέχρις του 1806.
Ο αρχαιοκάπηλος Έλγιν
Θα συνέχιζε απτόητος, ως διακεκριμένος αρχαιοκάπηλος αλλά τον διέκοψε η Μεγάλη Ελληνική Επανάστασις του 1821. Απεβίωσε άρρωστος και χρεοκόπος στο Παρίσι 20 χρόνια μετά την απελευθέρωση της πατρίδος μας. Ο μόνος που τον κατακεραύνωσε, μ’ ένα ποίημα του ήταν ο λόρδος Μπάιρον, προτού πεθάνει στο πολιορκημένο Μεσολόγγι…
Εν τούτοις , η νομιμοφάνεια με την οποία το Βρετανικό Μουσείο απέκτησε τα Γλυπτά δε δημιουργεί δίκαιον εκ μιας αδίκου πράξεως, που εγγίζει τα όρια της “αόπλου λαφυραγωγίας” ενός μνημείου, χωρίς να υπάρχει αντίσταση. Τα περί «Σουλτανικού φιρμανίου» που επέτρεπε δήθεν στον λόρδο Έλγιν την απόσπαση γλυπτών από το μνημείο, απεδείχθη ανύπαρκτο από έρευνα της Ελληνικής κυβερνήσεως αλλά κι αν ήταν δορυάλωτο μνημείο, η ιδιοκτησία του επανήλθε στον προκάτοχο κατόπιν της ανεξαρτησίας της Ελλάδος, στην οποία συναίνεσε κι η Βρετανία με το πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830.
Οι προσεχείς Βρετανικές βουλευτικές εκλογές θα σημάνουν κατά πάσαν πιθανότητα αντικατάσταση της Συντηρητικής κυβερνήσεως Ρίσι Σούνακ από τους Εργατικούς του Κιρ Στάρμερ, για πρώτη φορά από 14ετίας – ίσως να επιδείξει την απαραίτητη ευαισθησία στην κατάργηση της παρανόμου νομοθεσίας. Αλλ’ κι αν αρνήθηκε , η Ελληνική κυβέρνηση δε θα πρέπει να πέσει στην παγίδα του χρησιδανείου των Γλυπτών. Δε δανείζεται κανείς ό,τι του ανήκει. Διαφορετικά αναγνωρίζει την κυριότητα των αρπαγέντων Γλυπτών ενός λόρδου που δε διέφερε πολύ ενός κοινού αρχαιοκαπήλου της απολίτιστης εποχής της Τουρκοκρατίας στην Ελλάδα.
-Παιδιά θαρρείτε, τα Γλυπτά του Παρθενώνα «Πάλι με χρόνους και καιρούς/πάλι δικά μας θάναι».
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου