ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛΑΚΑΣ
«Δεν υπάρχει πρόβλημα που να μην λύνεται με διάλογο» δήλωσε ο Ταγίπ Ερντογάν σχετικά με τα ελληνοτουρκικά, αναφερόμενος στην επίσκεψη (Δευτέρα, 13 Μαΐου) του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Τουρκία και τη συνάντηση που θα έχει μαζί του.
Αυτή η δήλωση εκλαμβάνεται από την ελληνική κυβέρνηση ως απόδειξη των καλών διαθέσεων του Τούρκου Προέδρου για τη συνέχιση της διαδικασίας της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, η οποία εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς και αλλεπάλληλες συναντήσεις αρμόδιων παραγόντων των δύο χωρών κάτω από πέπλο άκρας μυστικότητας.
Λίγες μόλις ώρες πριν απ’ αυτήν την ελπιδοφόρο δήλωση ο Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε (μια βδομάδα πριν από τη συνάντησή του με τον Έλληνα πρωθυπουργό) την υλοποίηση της απόφασης για τη μετατροπή – μετά και την Αγία Σοφία – του περίφημου (για τα ψηφιδωτά του) βυζαντινού ναού Μονή της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη (που είναι χαρακτηρισμένο μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την UNESCO) σε τζαμί.
Εύγλωττη σιωπή
Η επίσημη ελληνική αντίδραση για αυτήν τη σκόπιμη (στο χρονικό σημείο που εκδηλώθηκε) πρόκληση προήλθε από μια ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών η οποία απλώς επεσήμανε ότι η μετατροπή της Μονής της Χώρας σε τζαμί είναι καταδικαστέα καθώς δείχνει έλλειψη σεβασμού στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Στην εν λόγω ανακοίνωση δεν υπάρχει ούτε μια λέξη που να υπονοεί έστω την ελληνική ενόχληση για μια πρόκληση που ανακοινώνεται λίγο πριν από τη συνάντηση των δύο ηγετών. Μάλιστα ο ίδιος ο Μητσοτάκης στη συνάντησή του με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας χαρακτήρισε την τουρκική ενέργεια απλώς «αχρείαστη»…
Η σιωπή της ελληνικής κυβέρνησης στο θέμα της Μονής της Χώρας, που από την περασμένη Δευτέρα λειτουργεί ως τέμενος, είναι αναμενόμενη. Κι αυτό γιατί η ελληνική κυβέρνηση αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που κυβέρνησαν (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) και φιλοδοξούν να ξανακυβερνήσουν, το τελευταίο διάστημα μένουν άλαλοι σε μια σειρά σοβαρότερων τουρκικών προκλήσεων με τις οποίες απαξιούν να ασχοληθούν.
Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε κάποιες από αυτές τις προκλητικές τουρκικές ενέργειες οι οποίες, ωστόσο, συνθέτουν τις τουρκικές διεκδικήσεις που βρίσκονται πάνω στο τραπέζι του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Πρόκειται με άλλα λόγια για τα προβλήματα που λύνονται με διάλογο, όπως είπε ο Ερντογάν.
Μόνο το τελευταίο διάστημα, λοιπόν, είχαμε:
Περί όλων αυτών η Αθήνα (δηλαδή αυτοί που κυβερνούν καθώς και τα κόμματα που κυβέρνησαν και θέλουν να το… ξανακάνουν) σιωπά, καθώς είναι δεσμευμένη σε μια πολιτική διευθετήσεων με την Τουρκία.
Για την εξασφάλιση αυτού του «μετώπου σιωπής» των μεγαλύτερων ελληνικών κομμάτων καταλυτικός είναι ο αμερικανικός ρόλος καθώς Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ διαγκωνίζονται για την εύνοια του Ελληνοαμερικανού πρεσβευτή στην Αθήνα.
Δεδομένων τούτων προκύπτουν προφανή ερωτήματα τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τις πολιτικές δυνάμεις που σιγοντάρουν τις κυβερνητικές επιλογές με τη σιωπή τους. Ανάμεσα στα προβλήματα που λύνονται με διάλογο, όπως «τρολάρει» ο Ερντογάν, περιλαμβάνονται και θέματα κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας;
Με απλούστερα λόγια, το τραπέζι των εν εξελίξει ελληνοτουρκικών συνομιλιών (για τις οποίες θα μιλήσουν την προσεχή Δευτέρα οι δύο ηγέτες) τι περιλαμβάνει;Περιλαμβάνεται η τουρκική απαίτηση για αποστρατιωτικοποίηση όλων των νησιών από τη Θάσο μέχρι και το Καστελλόριζο; Μια απαίτηση που η Άγκυρα υπενθυμίζει εγγράφως (με NAVTEX / NOTAM) σχεδόν κάθε μήνα, αναφέροντας μάλιστα ονομαστικά το σύνολο των ελληνικών νησιών που βρίσκονται κοντά στα μικρασιατικά παράλια.
Περιλαμβάνεται η αμφισβήτηση της κυριαρχίας επί νησιών (ακόμη και κατοικημένων), νησίδων και βραχονησίδων τα οποία, όπως λένε οι Τούρκοι από το 1996 με την κρίση των Ιμίων, δεν έχουν αποδοθεί στην Ελλάδα με συνθήκες; Πρόκειται για τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών» που από το 1997 με τη Συμφωνία (Μαδρίτης) Σημίτη – Ντεμιρέλ βρίσκεται στο τραπέζι των ελληνοτουρκικών προβλημάτων.
Την προσεχή Δευτέρα, λοιπόν, ο πρωθυπουργός θα συναντηθεί με τον Τούρκο Πρόεδρο προκειμένου να «εποπτεύσουν» την πρόοδο που έχει επιτευχθεί στις μυστικές συνομιλίες των αρμόδιων εντεταλμένων τους αλλά και για να αναζητήσουν τον κατάλληλο πολιτικό χρόνο προκειμένου να αρχίσουν να εμφανίζονται και να υλοποιούνται τα συμφωνηθέντα…
ΥΓ.: Η άνεση του Μητσοτάκη να προχωρήσει σε μια ελληνοτουρκική συμφωνία που προϋποθέτει παραχωρήσεις οφείλεται στην προφανή ανυπαρξία των «μεγάλων» κομμάτων της αντιπολίτευσης αλλά και τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει έναντι των Αμερικανών στην υποστήριξη της «θετικής (υποτίθεται) ατζέντας» των ελληνοτουρκικών. Μεγαλύτερα προβλήματα έχει να αντιμετωπίσει ο πρωθυπουργός στο εσωτερικό του κόμματός του, όταν έρθει η ώρα…
Αυτή η δήλωση εκλαμβάνεται από την ελληνική κυβέρνηση ως απόδειξη των καλών διαθέσεων του Τούρκου Προέδρου για τη συνέχιση της διαδικασίας της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, η οποία εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς και αλλεπάλληλες συναντήσεις αρμόδιων παραγόντων των δύο χωρών κάτω από πέπλο άκρας μυστικότητας.
Λίγες μόλις ώρες πριν απ’ αυτήν την ελπιδοφόρο δήλωση ο Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε (μια βδομάδα πριν από τη συνάντησή του με τον Έλληνα πρωθυπουργό) την υλοποίηση της απόφασης για τη μετατροπή – μετά και την Αγία Σοφία – του περίφημου (για τα ψηφιδωτά του) βυζαντινού ναού Μονή της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη (που είναι χαρακτηρισμένο μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την UNESCO) σε τζαμί.
Εύγλωττη σιωπή
Η επίσημη ελληνική αντίδραση για αυτήν τη σκόπιμη (στο χρονικό σημείο που εκδηλώθηκε) πρόκληση προήλθε από μια ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών η οποία απλώς επεσήμανε ότι η μετατροπή της Μονής της Χώρας σε τζαμί είναι καταδικαστέα καθώς δείχνει έλλειψη σεβασμού στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Στην εν λόγω ανακοίνωση δεν υπάρχει ούτε μια λέξη που να υπονοεί έστω την ελληνική ενόχληση για μια πρόκληση που ανακοινώνεται λίγο πριν από τη συνάντηση των δύο ηγετών. Μάλιστα ο ίδιος ο Μητσοτάκης στη συνάντησή του με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας χαρακτήρισε την τουρκική ενέργεια απλώς «αχρείαστη»…
Η σιωπή της ελληνικής κυβέρνησης στο θέμα της Μονής της Χώρας, που από την περασμένη Δευτέρα λειτουργεί ως τέμενος, είναι αναμενόμενη. Κι αυτό γιατί η ελληνική κυβέρνηση αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που κυβέρνησαν (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) και φιλοδοξούν να ξανακυβερνήσουν, το τελευταίο διάστημα μένουν άλαλοι σε μια σειρά σοβαρότερων τουρκικών προκλήσεων με τις οποίες απαξιούν να ασχοληθούν.
Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε κάποιες από αυτές τις προκλητικές τουρκικές ενέργειες οι οποίες, ωστόσο, συνθέτουν τις τουρκικές διεκδικήσεις που βρίσκονται πάνω στο τραπέζι του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Πρόκειται με άλλα λόγια για τα προβλήματα που λύνονται με διάλογο, όπως είπε ο Ερντογάν.
Μόνο το τελευταίο διάστημα, λοιπόν, είχαμε:
- τη δήλωση του Τούρκου ΥΠΕΞ περί «καταπίεσης της τουρκικής μειονότητας» στην Ελλάδα,
- την καλλιέργεια κλίματος επεκτατισμού και μισαλλοδοξίας και για την επόμενη γενιά καθώς στη σχολική ύλη συμπεριλαμβάνεται πλέον και το όραμα / διεκδίκηση της Γαλάζιας Πατρίδας, που πρακτικά σημαίνει τη διανομή του Αιγαίου δίχως τον υπολογισμό των δικαιωμάτων των ελληνικών νησιών, τα οποία κατά την τουρκική λογική απλώς επικάθονται στην τουρκική υφαλοκρηπίδα,
- τη σθεναρή αμφισβήτηση κάθε ελληνικής ενέργειας στο Αιγαίο, ακόμη και στην περιοχή των Κυκλάδων, όπως έγινε πρόσφατα με την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να προχωρήσει στη δημιουργία θαλάσσιων πάρκων,
- τις συνεχείς και επαναλαμβανόμενες NAVTEX και NOTAM που εκδίδει η Τουρκία για ασκήσεις. Με αυτήν την τακτική η Άγκυρα συντηρεί τις διεκδικήσεις της στο τραπέζι του διαλόγου (πρόκειται για τον πυρήνα των προβλημάτων που θέλει να λύσει με… διάλογο ο Ερντογάν). Χαρακτηριστικό είναι πως ήδη, μια βδομάδα σχεδόν πριν από την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Τουρκία, η Άγκυρα εξέδωσε NAVTEX για ασκήσεις νότια και δυτικά της Χίου, η οποία θα ξεκινήσει στις 15 Μαΐου, δηλαδή μετά τη συνάντηση των δύο ηγετών, η οποία προβλέπεται να γίνει σε «καλό κλίμα».
Περί όλων αυτών η Αθήνα (δηλαδή αυτοί που κυβερνούν καθώς και τα κόμματα που κυβέρνησαν και θέλουν να το… ξανακάνουν) σιωπά, καθώς είναι δεσμευμένη σε μια πολιτική διευθετήσεων με την Τουρκία.
Για την εξασφάλιση αυτού του «μετώπου σιωπής» των μεγαλύτερων ελληνικών κομμάτων καταλυτικός είναι ο αμερικανικός ρόλος καθώς Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ διαγκωνίζονται για την εύνοια του Ελληνοαμερικανού πρεσβευτή στην Αθήνα.
Δεδομένων τούτων προκύπτουν προφανή ερωτήματα τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τις πολιτικές δυνάμεις που σιγοντάρουν τις κυβερνητικές επιλογές με τη σιωπή τους. Ανάμεσα στα προβλήματα που λύνονται με διάλογο, όπως «τρολάρει» ο Ερντογάν, περιλαμβάνονται και θέματα κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας;
Με απλούστερα λόγια, το τραπέζι των εν εξελίξει ελληνοτουρκικών συνομιλιών (για τις οποίες θα μιλήσουν την προσεχή Δευτέρα οι δύο ηγέτες) τι περιλαμβάνει;Περιλαμβάνεται η τουρκική απαίτηση για αποστρατιωτικοποίηση όλων των νησιών από τη Θάσο μέχρι και το Καστελλόριζο; Μια απαίτηση που η Άγκυρα υπενθυμίζει εγγράφως (με NAVTEX / NOTAM) σχεδόν κάθε μήνα, αναφέροντας μάλιστα ονομαστικά το σύνολο των ελληνικών νησιών που βρίσκονται κοντά στα μικρασιατικά παράλια.
Περιλαμβάνεται η αμφισβήτηση της κυριαρχίας επί νησιών (ακόμη και κατοικημένων), νησίδων και βραχονησίδων τα οποία, όπως λένε οι Τούρκοι από το 1996 με την κρίση των Ιμίων, δεν έχουν αποδοθεί στην Ελλάδα με συνθήκες; Πρόκειται για τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών» που από το 1997 με τη Συμφωνία (Μαδρίτης) Σημίτη – Ντεμιρέλ βρίσκεται στο τραπέζι των ελληνοτουρκικών προβλημάτων.
Την προσεχή Δευτέρα, λοιπόν, ο πρωθυπουργός θα συναντηθεί με τον Τούρκο Πρόεδρο προκειμένου να «εποπτεύσουν» την πρόοδο που έχει επιτευχθεί στις μυστικές συνομιλίες των αρμόδιων εντεταλμένων τους αλλά και για να αναζητήσουν τον κατάλληλο πολιτικό χρόνο προκειμένου να αρχίσουν να εμφανίζονται και να υλοποιούνται τα συμφωνηθέντα…
ΥΓ.: Η άνεση του Μητσοτάκη να προχωρήσει σε μια ελληνοτουρκική συμφωνία που προϋποθέτει παραχωρήσεις οφείλεται στην προφανή ανυπαρξία των «μεγάλων» κομμάτων της αντιπολίτευσης αλλά και τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει έναντι των Αμερικανών στην υποστήριξη της «θετικής (υποτίθεται) ατζέντας» των ελληνοτουρκικών. Μεγαλύτερα προβλήματα έχει να αντιμετωπίσει ο πρωθυπουργός στο εσωτερικό του κόμματός του, όταν έρθει η ώρα…
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου