Προχωράμε με Τουρκία... και ξαναπουλάμε την Κύπρο(;)

«Μπορούμε να προχωρήσουμε με τους Τούρκους χωρίς την Κύπρο». Οι σπουδαίοι εγγυητές μας!

Άριστος Μιχαηλίδης
Δεν είναι ότι μας χρωστά το αθηναϊκό κράτος, εμείς χρωστάμε πολλά στην Ελλάδα, γιατί χωρίς αυτήν δεν θα επιβιώναμε στη διεθνή σκηνή μετά την εισβολή. Τα σχέδια και οι ορέξεις της Τουρκίας θα είχαν επιβληθεί από καιρό επί των κεφαλών μας.

Αλλά όταν παίρνουν τον λόγο και μιλούν για την Κύπρο κάτι σπουδαίοι καθηγητές και πολιτικοί πρωταγωνιστές όπως ο Χρήστος Ροζάκης, σε κάνουν να τα ξεχάσεις όλα και να τους πατήσεις πατόκορφα τις αμαρτίες των Αθηνών, που πληρώνει μόνο η Κύπρος με βαρύτατο κόστος.

Με κάθε ευκαιρία προκαλούν οι αθεόφοβοι! Ακόμα και την ώρα που ο Ταγίπ Ερντογάν κάνει ομιλίες με σαφέστατες απειλές για κατάληψη όλης της Κύπρου. Κάλεσαν στην ΕΡΤ τον Ροζάκη να σχολιάσει τις απειλές του Ερντογάν και αγχώθηκε αυτός, εκ μέρους προφανώς μιας μεγάλης κουστωδίας καθηγητών και δημοσιογράφων, από αυτούς που παλιά θεωρούνταν η ελίτ του Κολωνακίου, ότι θα χαλάσει το κλίμα και η (χιλιοστή) προσπάθεια βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Παρότι ομολόγησε ότι «επί της ουσίας οι δηλώσεις του κ. Ερντογάν εγείρουν ζητήματα συνολικής κατάληψης της Κύπρου», πρόσθεσε (με βαριά καρδιά, φυσικά) ότι αυτό δεν σημαίνει ότι έχει η Ελλάδα καμιά υποχρέωση απέναντι στην Κύπρο. Δεν το είπε με αυτές τις λέξεις, αλλά αυτή είναι η ουσία. «Νομίζω ότι μπορούμε να προχωρήσουμε με τους Τούρκους χωρίς την Κύπρο». Παρόλο που «έχει επιβαρυνθεί το κλίμα πολύ με αυτή τη δήλωση, δεν πρέπει να ανακόψουμε το διάλογο με τους Τούρκους»» (μονόλογο κάνουν οι Τούρκοι, αλλά στην Αθήνα νομίζουν ότι κάνουν διάλογο), διότι «οι ελληνοτουρκικές σχέσεις αποτελούν αυτόνομο πρόβλημα που όμως θα βοηθήσουν στην εξέλιξή του το Κυπριακό».

Τα γράφουν και περιώνυμοι αναλυτές των αθηναϊκών ΜΜΕ, αλλά ειδικά ο Ροζάκης τους εκφράζει όλους με έναν κυνισμό, που δεν διαφέρει από τον κυνισμό της δικτατορίας, που το 1974 άφηνε την Κύπρο στο αιματοκύλισμα που η ίδια προκάλεσε για να σώσει το τομάρι της και τις σχέσεις της με τον Κίσινγκερ. Και του Καραμανλή που την ακολούθησε με το «η Κύπρος κείται μακράν». Και των αθηναϊκών ηγεσιών που συνεχίζουν μέχρι σήμερα να γιορτάζουν κάθε χρόνο την αποκατάσταση της Δημοκρατίας την ημέρα που η Κύπρος θρηνεί για την τραγωδία της, στις 20 Ιουλίου. Χωρίς καμιά μνήμη να τους βαραίνει ότι είναι η τραγωδία της Κύπρου που τους απάλλαξε από την Χούντα.

Όμως, επειδή ο Ροζάκης υπήρξε και δικαστής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και υφυπουργός, αλλά ιδίως καθηγητής του διεθνούς δικαίου, ας μην θυμόμαστε την ιστορία. Ας θυμόμαστε μόνο ότι μέχρι σήμερα η Ελλάδα είναι εγγυήτρια χώρα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αν δεν έχει εθνικές υποχρεώσεις απέναντι τους Ελληνοκύπριους (την απάλλαξε η νέα τάξη των εθνομηδενιστών), έχει συμβατικές. Τι έκανε ως εγγυήτρια χώρα όταν η άλλη εγγυήτρια πραγματοποιούσε την εισβολή, ας μην τα θυμόμαστε. Τι κάνει σήμερα, που η εγγυήτρια Τουρκία «επί της ουσίας εγείρει ζητήματα συνολικής κατάληψης της Κύπρου»; Την εγκαταλείπει. Αυτό απαιτεί η αθηναϊκή ελίτ. «Να προχωρήσουμε με τους Τούρκους χωρίς την Κύπρο».

Όχι, δεν θέλουμε να στείλει η Ελλάδα στρατό για να αναλάβει το ρόλο της ως εγγυήτρια και να προστατεύσει το κράτος που εγγυήθηκε. Όταν δεν ανάλαβε ποτέ τις ευθύνες της για την τραγωδία της Κύπρου, ούτε ως εγγυήτρια χώρα, ούτε ως «μητέρα πατρίδα» ή κακή μητριά, εμείς εδώ στο στόμα του γκρίζου λύκου, δεν την καταγγείλαμε ποτέ, δεν θέσαμε ποτέ ζήτημα συμβατικών υποχρεώσεων. Διότι στην καρδιά μας δεν ήταν ποτέ η Ελλάδα των χουντικών, των προδοτών, των πραξικοπηματιών, αυτών που προκάλεσαν στην Κύπρο μια τόσο μεγάλη τραγωδία. Χωρίς συνείδηση και χωρίς τύψεις. Αλλά, έλεος, πια. Έλεος. Να μας απειλούν ανοικτά (και δεν είναι η πρώτη φορά) με «συνολική κατάληψη της Κύπρου» κι αυτοί οι αλητήριοι να σκέφτονται μόνο τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ταΐζοντας τους Έλληνες με τις ψευδαισθήσεις τους για καλές σχέσεις με τον γείτονα; Χωρίς να τους ενδιαφέρει ότι έτσι ξεπλένουν τους ισλαμοφασίστες που μας απειλούν; Μα, τι περιμένουμε, άξιοι είναι να θρέψουν το θηρίο και με το Καστελόριζο αν πεινάσει πολύ.

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.