Περί «Κηφήνων»… – Τα δυο τελευταία χρόνια (πάνω κάτω, μην διυλίζουμε τον κώνωπα εδώ) η βασική λέξη που ακούγεται από τα στόματα υπεύθυνων και μη, αλλά και ειδικών (εντός και εκτός εισαγωγικών) είναι ότι ο στρατός πρέπει να επενδύσει στην εγχώρια σχεδίαση, ανάπτυξη και κατασκευή drones. Μέχρις εδώ κανένα πρόβλημα, έτσι δεν είναι; Δυστυχώς, όπως πολλά άλλα σε αυτή τη χώρα, οι μισοί χρησιμοποιούν τη λέξη drone (για όσους δεν το ξέρουν ή βαριούνται να ψάξουν, drone σημαίνει κηφήνας, η αρσενική μέλισσα δηλαδή και τα αντίστοιχα μηχανικά ξαδέλφια του, πήραν το όνομά τους λόγω του χαρακτηριστικού ήχου) και εννοούν περιφερόμενα πυρομαχικά, οι άλλοι λένε drone αλλά εννοούν mini UAV… και γενικά “έχει χαθεί η μπάλα”.
Για να βάλουμε λίγο τα πράγματα στη θέση τους, η λέξη drone χρησιμοποιείται –καταχρηστικά τον περισσότερο καιρό– για να περιγράψει αυτό που επίσημα καλείται Μη Επανδρωμένο Αερόχημα. Ο όρος βέβαια πλέον περιγράφει γενικά κάθε μη επανδρωμένο, ή καλύτερα κάθε όχημα (ιπτάμενο, θαλάσσιο, επίγειο και υποθαλάσσιο), του οποίου το πλήρωμα δεν βρίσκεται εντός του οχήματος. Το τελευταίο είναι αρκετά σημαντικό γιατί υπάρχει η λανθασμένη εντύπωση ότι τα drone δεν απαιτούν πλήρωμα. Για την ακρίβεια, οι απαιτήσεις επάνδρωσης μπορεί να είναι και μεγαλύτερες από κανονικά αεροσκάφη. Το drone λοιπόν (θα συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο καταχρηστικά) δεν είναι μια χθεσινή ιδέα. Δεν είναι καν μια ιδέα της προηγούμενης δεκαετίας, αλλά η εμφάνιση των RPV – Remote Piloted Vehicles, πηγαίνει πίσω στην περίοδο του μεσοπολέμου!
Το ότι τα (ξανα)ανακαλύψαμε στην Ελλάδα, ενώ ήμασταν από τις πρώτες χώρες που ασχολήθηκε με το θέμα κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 1970, δυστυχώς έχει γίνει για όλους τους λάθος λόγους. Τα τελευταία χρόνια «βομβαρδιζόμαστε» κυριολεκτικά από εικόνες και βίντεο τα οποία είτε δείχνουν εξοπλισμό εκατομμυρίων δολαρίων να γίνεται στάχτη από κάποιο πάμφθηνο drone φτιαγμένο από πολυεστέρα και μερικά καλώδια, είτε δείχνουν drone να κυνηγούν στρατιώτες γύρω γύρω από άρματα ή οχήματα. Το αρκτικόλεξο FPV (First Person View) περιγράφει εκείνα τα drone που φοράς γυαλιά επαυξημένης πραγματικότητας και είναι σαν να είσαι εντός του drone -ένας από τους μεγαλύτερους περιορισμούς των UAV- έγιναν μέρος της καθημερινότητας.
Όμως, αυτές οι εικόνες είτε δεν είναι αληθινές -ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και οι Ουκρανοί πρέπει να επικοινωνούν συνεχώς επιτυχίες- είτε αποτυπώνουν μόνο τη μια πλευρά. Η αλήθεια είναι «λίγο» διαφορετική. Πρώτα από όλα, από τη στιγμή που μιλάμε για drone τα οποία κάνουν «μπουμ» μιλάμε πλέον για πυρομαχικά! Η χρήση του όρου «περιφερόμενο πυρομαχικό / loitering munition» αν και ορθότερος, ουσιαστικά περιγράφει και πάλι πυρομαχικά! Ο βασικός σκοπός των UAV είναι η επιστροφή στη βάση μετά από κάθε αποστολή, ώστε να μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί!
Ένα άλλο στοιχείο που διαφεύγει της προσοχής είναι ότι όσες επιθέσεις πραγματοποιούνται και από τις δυο πλευρές, γίνονται είτε σε περιοχές που δεν υπάρχουν εκτεταμένες επιχειρήσεις ηλεκτρονικού πολέμου, είτε υπάρχει επαρκές σήμα δορυφορικού internet, είτε ακόμα οι μονάδες στο έδαφος δεν έχουν εφοδιαστεί με μικρά, φορητά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου. Κάτι που δεν γίνεται γνωστό, είναι ότι όπως τα drone κινούνται προς τη βάση της στρατιωτικής πυραμίδας, δηλαδή στον «απλό» πεζικάριο, το ίδιο ξεκινάει να συμβαίνει και με τα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου!
Εκτός από τον πόλεμο στην Ουκρανία, υπάρχουν κι άλλες επιχειρήσεις στις οποίες θα έπρεπε να στρέψουμε την προσοχή μας, και ίσως θα έπρεπε να μας προβληματίσουν ιδιαίτερα. Η πρώτη αφορά στις επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας. Πέρα από τις αρχικές επιθέσεις που υλοποιήθηκαν με τη χρήση drone, οι αναφορές για συνεχιζόμενη χρήση drone από τη Χαμάς είναι ελάχιστες ή καθόλου. Αυτό είναι κάτι που προκαλεί εντύπωση, καθώς η Χαμάς θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις επιχειρησιακές και άλλες δυνατότητές τους. Μια πρώτη ανάγνωση θα έλεγε ότι οι Ισραηλινοί έχουν τη Γάζα σε τέτοια κατάσταση άρνησης χρήσης του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, που ακόμα και τα περιστέρια μπορεί να έχουν πρόβλημα, και η Χαμάς δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το Starlink!
Όμως αυτό που θα έπρεπε να ενδιαφέρει ακόμα περισσότερο, είναι για ποιον λόγο οι Ισραηλινοί ενέπλεξαν τόσο πολύ την αεροπορία τους και το πυροβολικό τους και όχι τα drone τους; Σε μια παράλληλη εξέλιξη, οι ΗΠΑ, συνεπικουρούμενες από το Ηνωμένο Βασίλειο, εξαπέλυσαν συνδυασμένη επίθεση εναντίων στόχων που υποστηρίζονται από το Ιράν, ως απάντηση σε επίθεση drone με τη χρήση αεροσκαφών, και πυρομαχικών υψηλής ακρίβειας. Πριν λοιπόν αρχίσουμε να εμπλέκουμε τους πεπερασμένους πόρους μας, καλό θα ήταν να εξετάσουμε με λεπτομέρεια τι πραγματικά συμβαίνει και να σταματήσουμε… την παπαγαλία.
Δηλαδή, να σταματήσουμε να ακολουθούμε γενικότερες ιδέες που είναι κατάλληλες για άλλες χώρες, περιοχές και καταστάσεις, λες και είναι μόδα. Ένα σημαντικό στοιχείο που θα έπρεπε να επενδύσου» οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, πριν ξεκινήσουμε να συζητάμε τι θα κάνουμε με τα drones, θα είναι να χτίσουμε μια εξαιρετική, πολυδιάστατη, και αποδοτική δομή ηλεκτρονικού πολέμου και επικοινωνιών. Αναρωτήθηκε κανείς γιατί οι Τούρκοι έχουν επενδύσει τόσο πολύ και τόσα πολλά στο να έχουν δικούς τους στρατιωτικούς δορυφόρους επικοινωνιών; Το δεύτερο και ακόμα πιο σημαντικό, είναι τα σχέδια για την ανάπτυξη των drone να μη χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι για την άκριτη μείωση του δυναμικού και των δυνατοτήτων της Πολεμικής Αεροπορίας η των άλλων Κλάδων στον τομέα των «παραδοσιακών» κύριων οπλικών συστημάτων. Ας πάψουμε επιτέλους να νομίζουμε ότι η άμυνα είναι σαν τη μόδα!
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου