Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Ενίσχυση στόλου μαχητικών Rafale – Όχι μόνο επιχειρησιακή ανάγκη αλλά και ευρύτερο το συμφέρον της ελληνικής άμυνας από μία τέτοια προοπτική. Οι πρόσφατες εξελίξεις μόνο ως ανησυχητικές μπορούν να χαρακτηριστούν για την Ελλάδα και την άμυνά της. Ενώ η Τουρκία συγκροτεί μεθοδικά και ταχύτατα ένα πλέγμα άρνησης πρόσβασης και απαγόρευσης (A2/AD) γύρω από τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, οι ελληνικές ηγεσίες, εξακολουθούν να παραμένουν προσδεδεμένες σε μία ανερμάτιστη πολιτική “γεωπολιτικών κριτηρίων” και αδικαιολόγητων “προτεραιοποιήσεων” και καθυστερήσεων περί τα εξοπλιστικά. Αυτή η επιλογή των “γεωπολιτικών κριτηρίων”, αγνοεί πλέον επικίνδυνα ότι τα δεδομένα στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου έχουν αλλάξει δραματικά. Οι εξοπλιστικές ισορροπίες της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ διατηρούνταν έναντι Ελλάδας και Τουρκίας επί ολόκληρες δεκαετίες.
Δηλαδή όποια “αεροφερόμενα” όπλα ήταν απαγορευμένα για την μία χώρα, ήταν και για την άλλη. Η Τουρκία όμως, μέσω της τεράστιας προσπάθειας αυτονόμησης της αμυντικής της βιομηχανίας τα τελευταία 20 χρόνια, έχει πλέον κατορθώσει να ανατρέψει αυτό το -ελεγχόμενο από τις ΗΠΑ- ισοζύγιο ισχύος. Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να το αποδεχθούμε ως δεδομένο. Και οι Αμερικανοί γνωρίζουν, ότι είναι πέρα από τον έλεγχό τους πλέον οι τουρκικοί εξοπλισμοί, καθώς επίσης ότι οι ισορροπίες έχουν ανατραπεί υπέρ της Τουρκίας. Παρόλα αυτά εμφανίζονται εξαιρετικά αργοί και δεν έχουν αναπροσαρμόσει την πολιτική τους έναντι της Ελλάδας.
Σε αυτό οπωσδήποτε υπάρχει σημαντική ελληνική ευθύνη. Μία από τις ελληνικές εναλλακτικές προς αποκατάσταση του ισοζυγίου ισχύος με την Τουρκία, είναι το γαλλικό μαχητικό Rafale και τα όπλα που μπορεί να φέρει. Το DP έχει κατ’ επανάληψη αναλύσει το γιατί η ελληνική άμυνα οφείλει να ενισχυθεί με περισσότερα τέτοια μαχητικά, αξιοποιώντας τον στόλο των 24 Mirage 2000-5Mk.2 και όχι μόνο. Μόλις πρόσφατα όμως το θέμα ήρθε στην ευρύτερη δημοσιότητα. Δεν μπορεί παρά να εκφραστεί από τη μεριά μας μεγάλη ικανοποίηση, όταν διαπιστώνεται στην πράξη, ότι επιχειρήματα που -σχεδόν εμμονικά- προβάλλονταν επί μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς εθεωρείτο πως εκπροσωπούν την κοινή λογική, υιοθετούνται ή απλώς εξετάζονται σοβαρά από τη νέα στρατιωτική ηγεσία, βρίσκοντας τον δρόμο στη δημόσια συζήτηση.
– Ο ρόλος του Rafale υπό τις παρούσες συνθήκες του αμερικανικού “παιγνίου” ισορροπιών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, οι οποίες όπως αποδείχθηκε έχουν σημαντικές συνέπειες στην αποδυνάμωση της ελληνικής αποτρεπτικής αξιοπιστίας, καθίσταται ακόμα πιο κρίσιμος. Στην πραγματικότητα είναι η μοναδική ιπτάμενη πλατφόρμα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που μπορεί να αξιοποιηθεί σε αντιπλοϊκό ρόλο με τους πυραύλους AM-39 Exocet και το μοναδικό μαχητικό με δυνατότητα προσβολής ιπτάμενων στόχων από μεγάλες αποστάσεις μέσω του METEOR.
– Πέρα από τον αριθμό των μαχητικών του τύπου αυτού, η Ελλάδα οφείλει να ενισχύσει περαιτέρω και το οπλοστάσιό τους, δεδομένου ότι αποτελούν τις μοναδικές στρατηγικού χαρακτήρα πλατφόρμες της Πολεμικής Αεροπορίας. Δύο κινητήρες, μεγάλη μεταφορική ικανότητα σε οπλικό φορτίο, μεγάλη ακτίνα μάχης, ικανότητα πτήσης υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες σε πολύ μικρά ύψη υπό διαμόρφωση αυτόματου TF (Terrain Following), είναι χαρακτηριστικά που επιβάλλουν άμεσα την αγορά επαρκούς αριθμού συλλογών καθοδήγησης και πρόωσης AASM για τη μετατροπή συμβατικών βομβών σε όπλα ακριβείας εναντίον στόχων εδάφους όπως οι εκτοξευτές S-400 και HiSAR.
– Στη γκάμα των όπλων που μπορεί να αξιοποιήσει το Rafale περιλαμβάνεται και ο αέρος – αέρος, μέσης ακτίνας πύραυλος MICA, τόσο στην έκδοση ηλεκτρομαγνητικής καθοδήγησης (EM), όσο και στην έκδοση υπέρυθρης καθοδήγησης (IR). Το όπλο αυτό στην έκδοση MICA NG θα εισαχθεί σε υπηρεσία από το 2026, παρέχοντας δυνατότητα προσβολής ιπτάμενων στόχων εκτός γραμμής σκόπευσης (off boresight), ακόμη και πίσω από το αεροσκάφος-φορέα, σε συνδυασμό με το σύστημα στοχοποίησης επί κάσκας (HMD) τύπου Targo II και σε ακόμη μεγαλύτερες αποστάσεις σε σχέση με τον MICA. Τέλος, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι πύραυλοι του τύπου αυτού είναι αναβαθμίσιμοι σε MICA NG.
– Μελλοντικά (μέχρι το 2030), η επιχειρησιακή αξία του Rafale, ως στρατηγική πλατφόρμα σε ελληνική υπηρεσία, θα αναβαθμιστεί ακόμη περισσότερο, μέσα από την εισαγωγή σε υπηρεσία νέων πυραύλων, αντιπλοϊκών και εναντίον επίγειων στόχων υψηλής αξίας, μακρού πλήγματος, από την MBDA. Στα όπλα αυτά (Smartglider και FC/ASW) και τις δυνατότητές τους το DP έχει, πέρα από παρουσίαση μέσω εκτενούς αφιερώματος, αναφερθεί πολλές φορές στο παρελθόν.
– Η ελληνική πλευρά έχει τη δυνατότητα αγοράς 12 πρόσθετων μαχητικών Rafale διαμόρφωσης F4 και αναβάθμισης των διαθέσιμων F3R στο ίδιο επίπεδο, μέσω της πώλησης του συνόλου των Mirage 2000EG/BG, των Mirage 2000-5Mk.2, του δοκιμαστηρίου κινητήρων M53-P2, των συστημάτων αυτοπροστασίας τους (ICMS 2000Mk.Ι και ΙΙΙ), του εξοπλισμού συντήρησης και επανεξυπηρετήσης στο έδαφος και του προσομοιωτή του Mirage 2000-5Mk.2 που ενσωματώνει και τεράστια ελληνική προστιθέμενη αξία σε τιμή που μπορεί να υπερβεί και τα 1,7 δισ. δολάρια ΗΠΑ, αν λάβουμε υπόψη ότι τα 12 μόλις υποδεέστερα Mirage 2000-5EDA/DDA του Κατάρ, πωλήθηκαν στην Ινδονησία έναντι 800 εκατομμυρίων δολαρίων!
– Η αγορά 20 επιπλέον μαχητικών Rafale είναι εκτός των ελληνικών οικονομικών δυνατοτήτων, ακόμη και υπό την προϋπόθεση ότι θα πωληθούν σε τιμή π.χ. 1,7 δισ. δολαρίων τα Mirage 2000 και των δύο εκδόσεων και ο εξοπλισμός τους. Και αυτό γιατί το κόστος θα ξεπεράσει τα 2,5 δισ. δολάρια. Από την άλλη πλευρά η αγορά έξι μόλις αεροσκαφών, θα δημιουργήσει περισσότερα ίσως προβλήματα από αυτά που θα επιλύσει!
Εξηγούμαστε… Μέσω της αγοράς 12 ακόμη Rafale διαμόρφωσης F4, η ελληνική πλευρά εκτός από περιορισμένα βιομηχανικά ανταλλάγματα, μπορεί οπωσδήποτε να αποσπάσει κρίσιμο έργο υποστήριξης εγχώρια (μεγαλύτερος βαθμός συντήρησης κινητήρων και κρίσιμων συστημάτων), αυξάνοντας την επιχειρησιακή της αυτονομία. Είναι κάτι που είχε επιδιώξει και επιτύχει στη σύμβαση αγοράς των Mirage 2000EG/BG στη δεκαετία του ’80, επεκτείνοντας τη δυνατότητα αυτή μέχρι και το 2010. Τη χρονιά εκείνη επέλεξε να αφήσει τη σύμβαση αυτή, μαζί με όλες τις πρόνοιες και τα πλεονεκτήματα που εμπεριείχε, να λήξει! Αποτέλεσμα ήταν να καθηλωθεί, προϊόντος του χρόνου, σχεδόν όλος ο στόλος των Mirage 2000 και των δύο εκδόσεων!
– Η προοπτική της αγοράς 20 πρόσθετων μαχητικών Rafale από την Ελλάδα, θα μπορούσε να διερευνηθεί εφόσον η Γαλλική Αεροπορία έχει τη δυνατότητα διάθεσης οκτώ έως δέκα Rafale F3R προς πώληση… Η προοπτική αυτή είναι συμφέρουσα για την ελληνική πλευρά υπό την έννοια ότι θα μπορούσε να συγκροτήσει είτε δύο ενισχυμένες, είτε τρεις (δύναμης 15 αεροσκαφών…) πολεμικές Μοίρες με δυνατότητες σε όλους τους ρόλους και λελογισμένο κόστος.
Για όλους αυτούς τους λόγους και πάντα υπό την προϋπόθεση ότι τα Mirage 2000-5Mk.2 μπορούν να πωληθούν έναντι σημαντικού τιμήματος, λόγω των δυνατοτήτων τους και των εξαιρετικά λίγων ωρών πτήσης που έχουν βάλει, αλλά και σε συνδυασμό με το ότι η Πολεμική Αεροπορία εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα πολυτυπίας, η ανάγκη ενίσχυσης του αριθμού των Rafale σε ελληνική υπηρεσία, αλλά και των όπλων τους, καθίσταται παραπάνω από επιτακτική.
Είναι όμως μία ενέργεια απολύτως εφικτή για την ελληνική πλευρά που πλέον καλείται να αντισταθμίσει την αριθμητική υπεροχή που θα εξασφαλίσει η ΤΗΚ μέσω των 119 F-16V, εάν φυσικά προχωρήσει σε συμφωνία η αποδέσμευση, καθώς οι Τούρκοι μας έχουν συνηθίσει σε διαρκείς εκπλήξεις, αλλά και την ποιοτική – επιχειρησιακή που εξασφαλίζει η πλειάδα όπλων που αναπτύσσει διαρκώς, αυτόνομα και παράγει σε μεγάλους αριθμούς η τουρκική βιομηχανία…
Με την ευκαιρία της επικείμενης επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στην Ινδία, θα πρέπει αν μη τι άλλο να την διερευνήσει και να εντάξει την προτεινόμενη συμφωνία στο ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο που τροφοδοτεί την ανάπτυξη των σχέσεων με μια από τις πιο ενδιαφέρουσες αναδυόμενες παγκόσμιες δυνάμεις. Όχι όμως μόνο για τα Mirage 2000EG/BG που αναφέρει μέχρι στιγμής το ΓΕΑ. Think big…
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου