Παντού στον κόσμο, οι στρατιωτικοί «ζυμώνονται» με την ιδέα του θανάτου. Το ενδεχόμενο να «φύγουν» ξαφνικά σε πόλεμο ή σε μία επιχείρηση υψηλού ρίσκου είναι κάτι που το γνωρίζουν επιλέγοντας την στρατιωτική καριέρα. Ίσως πουθενά αλλού στον κόσμο όμως ο θάνατος ενός στρατιωτικού δεν θεωρείται τόσο αυτονόητος! Κάποιες φορές μοιάζει να είναι αυτό το πρώτο ζητούμενο από έναν στρατιωτικό! Περισσότερο και από τη νίκη που δεν είναι απαραίτητο να ταυτίζεται πάντα με τον θάνατο…Στην Ελλάδα φθάσαμε σε αυτό το σημείο και το πιο παράδοξο είναι ότι αυτή η νοοτροπία κυριάρχησε από όσους δεν χρειάστηκε να πολεμήσουν ποτέ… Φθάσαμε στο σημείο να έχουν γίνει οι Έλληνες στρατιωτικοί από πολύτιμοι πολεμιστές, αναλώσιμοι. Κι αυτό φάνηκε πολύ πρόσφατα στη Λιβύη…
Οι μηνύσεις που καταθέτουν επιζήσαντες της επιχείρησης-φιάσκο στη Λιβύη ενισχύει αυτές τις σκέψεις. Θα πρέπει να δοθούν συγχαρητήρια σε όσους τολμούν να αξιοποιήσουν τα ένδικα μέσα που δικαιούνται για να φωτιστεί αυτή η υπόθεση που μαζί με άλλες -Στεφανοβίκειο για παράδειγμα- επιχειρείται να μείνει στο σκοτάδι. Δεν είναι συνηθισμένο να κατατίθενται μηνύσεις που μπορεί να αγγίξουν τα «ψηλά πατώματα» της στρατιωτικής ιεραρχίας. Είναι όμως αναγκαίο να γίνει για να προλάβουμε ίσως το επόμενο φιάσκο!
Η υπόθεση της Λιβύης είναι εξαιρετικά σοβαρή και ντροπιαστική για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Οι οποίες έχουν φέρει εις πέρας απείρως πιο δύσκολες επιχειρήσεις χωρίς «να ανοίξει μύτη»! Σοχούμι, Αλβανία, Λιβύη το 2014, είναι οι πιο «σύγχρονες». Αυτή η εμπειρία και οι επιτυχίες δεν φάνηκαν πουθενά στη θανατηφόρα αποστολή του Σεπτεμβρίου…
Το απίστευτο είναι ότι μετά από αυτή την τραγωδία κανένας δεν ένιωσε την παραμικρή ανάγκη να παραιτηθεί. Η δε κυβέρνηση που παριστάνει την ευαίσθητη δεν τόλμησε να «πάρει κεφάλια» ως όφειλε!
Η ζωή συνεχίστηκε κανονικά…Εγκαίνια, φιέστες και μνημεία για τους νεκρούς…Μόνο που για κάποιους η ζωή ΔΕΝ μπορεί να συνεχιστεί. Κι αυτοί είναι οι συγγενείς των ανθρώπων που χάθηκαν αλλά όπως φαίνεται και όσων έζησαν το φιάσκο και γλίτωσαν. Ο τρόπος με τον οποίο κυβέρνηση και ΓΕΕΘΑ συνέχισαν να πορεύονται μετά από την τραγωδία είναι απλά εξοργιστικός! Και αυτό ίσως να ήταν κομβικό σημείο για να πάρουν κάποιοι την απόφαση να ζητήσουν επιτέλους ευθύνες και να υπενθυμίσουν ότι ο κάθε στρατιωτικός είναι πιο πολύτιμος από τα Rafale, τις Belharra και τα F-35 που έταζαν ακόμη και στην προεκλογική περίοδο. Οι στρατιωτικοί δεν πρέπει να είναι αναλώσιμοι…
Γι΄ αυτό και ήταν τελείως παράδοξη η τελετή των εγκαινίων του «Μνημείου Αθανάτων» εντός ΥΠΕΘΑ από τον Α/ΓΕΕΘΑ.
Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι η καλύτερη τιμή για τους νεκρούς των Ενόπλων Δυνάμεων είναι να διορθώνουμε τα λάθη μας και να ελαχιστοποιούμε την πιθανότητα να έρθει η επόμενη. Τα μνημεία χρειάζονται για να μας θυμίζουν τις θυσίες κι όχι αυτούς που φωτογραφίζονται κόβοντας κορδέλες. Τα τελευταί 4 χρόνια ήταν ίσως τα χειρότερα χρόνια για τις ΕΔ την περίοδο της μεταπολίτευσης. Αυτά που συνέβησαν σε άλλες χρονικές περιόδους θα είχαν κλονίσει την κυβέρνηση. Ζούμε όμως σε περίεργα χρόνια. Σε λίγες ημέρες αυτή η περίοδος κλείνει. Οι διορθώσεις που πρέπει να γίνουν είναι πολλές και πρέπει να γίνουν άμεσα! Αν δεν συμβεί αυτό την ευθύνη θα την έχει ένας και μοναδικός και αυτός έχει ονοματεπώνυμο: λέγεται Κυριάκος Μητσοτάκης και είναι πρωθυπουργός. Για να μην κρυβόμαστε αυτός θα λάβει τις τελικές αποφάσεις για «την επόμενη μέρα» στις Ένοπλες Δυνάμεις. Αυτός θα πιστωθεί την όποια επιτυχία αλλάκαι θα χρεωθεί την όποια επιλογή επιτρέψει την συνέχιση της παρακμής στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Είναι καιρός να αλλάξουν πολλά αν όχι όλα στις Ένοπλες Δυνάμεις. Σε πολλές περιπτώσεις δίνουν την εντύπωση ότι έχουν μείνει σε άλλες δεκαετίες. Ο Διονύσης Χαριτόπουλος στο βιβλίο του «Πρόβες Πολέμου» στο οποίο εξιστορεί τις εμπειρίες του από τον Έβρο του 1967, όπου υπηρετούσε ως Δόκιμος Αξιωματικός, περιγράφει τη συνομιλία που είχε με έναν Ανώτερο Αξιωματικό. Κρίση με την Τουρκία και μια νύχτα ο Αξιωματικός του έλεγε ότι αποστολή των Ανωτέρων είναι να οδηγήσουν τις ψυχές των Ελλήνων στην αθανασία. Είναι καιρός να αρχίσουμε να αναζητούμε ηγεσίες που θα καταλάβουν ότι η αποστολή τους είναι να μας οδηγούν πρώτα απ΄ όλα στη νίκη…
Δημοσίευση σχολίου